خبرگزاری صدای افغان(آوا)_بلخ، عبدالقادر مصباح؛ مسوول موسسه اجتماعی خط نو، ریشه افزایش افراطیت در جامعه را در بخش های حوزات علمی و دینی، رسانه ها، قوانین قضایی کشور و آگاهان اجتماعی بررسی کرده است.
به گفته او زادگاه افراطیت در حوزات علمی از طریق متون آموزشی، آموزگاران و تفهیم نادرست دانشجویان تشکیل می گیرد،که این پدیده یا در شماری از مضامین تدریسی، یا توسط اساتید و یا خود دانشجو ترویج می گردد.
مصباح با اشاره به نقش رسانه ها در افزایش افراطیت و خشونت در جامعه گفت: شمار رسانه ها در افغانستان بلند گوی افراد افراطی گردیده است و از این طریق خشونت را در جامعه افزایش می دهند.
مسوول نهاد اجتماعی خط نو همچنین وجود مشکلات در شماری از قوانین قضایی کشور و یا کسانی که قوانین را به نفع خود تعدیل می کنند، از دیگر عوامل خشونت و افراطیت در افغانستان می باشند.
وی افکار افراطی شماری از آگاهان اجتماعی را نیز در ترویج دهنده خشونت و افراط گرایی در کشور موثر دانست.
تحقیقات این موسسه نشان داده است جامعه افغانستان پر از نفرت، خشونت و کینه بوده و صمیمت کمتر در کشور وجود دارد.
مصباح از دولت می خواهد تا ریشه خشونت زایی و افراط زایی را از این چهار منبع بر طرف سازد تا کشور از بحران خشونت و افراطیت رهایی یابد.
در همین حال عبدالبصیر بهرامی، استاد دانشگاه، با اشاره به وجود افراطیت در شماری از دانشگاه های کشور گفت: در ذهن برخی از دانشجویان، نگاه افراطی پیدا شده که آنان را به سوی انحنای فکری می کشاند و به جامعه علمی کشور آسیب می زند.
این استاد دانشگاه علت اساسی وجود افراطیت در شماری از دانشگاه ها را فقر فرهنگی عنوان کرد.
از سوی هم مولوی امرالدین ایزد یار، یکی از علمای دینی در بلخ، گفت: اگر در مدرسه ای، دینی که قرآن حاکمیت کند افراطیت جا ندارد.
این عالم دین اسلام را دین اعتدال یاد کرد و از جا نداشتن افراط و تفریط در اسلام خبر داد.
چندی قبل گزارش ها می رساند که شماری از مدارس دینی در بلخ در ترویج افراطیت کار می کند اما این عالم گفت که در مدارس شهر مزارشریف این پدیده جا ندارد.
مبینه ساعی، مسوول دفتر نی در شمال کشور گفت: رسانه های رسمی دست به ترویج افراطیت نمی زنند اما رسانه های مخالفین دولت که به طور غیر قانونی کار می کنند ترویج دهنده تندروی ها در کشور هستند.
او هم چنین دسترسی داشتن گروه های افراطی به صفحات اجتماعی و ترویج افکار شان از این طریق را مشکل اساسی در افغانستان دانست که نه وزرات مخابرات و نه دولت و وزرات حج و اوقاف جلو آن را گرفته نتوانسته است.
ساعی اطلاع رسانی به مردم و بالا رفتن سطح آگاهی مردم از سوی رسانه های کشور را عامل ریشه کن شدن افراطیت در افغانستان برشمرد.
در سال های اخیر خاور میانه محل تنش و افراطیت مبدل گردیده است که در اینجا نمی توان از نقش شماری از کشور های قدرتمند را در ترویج افراطیت توسط گروه های تروریستی نادیده گرفت.