از روزعاشورا سالروز شهادت ندای انسانیت، حنجره ی آزادی وحریت، نمونه بارز عشق و فداکاری، امام نور و رحمت حضرت حسین بن علی(ع) در مساجد و حسینیه های شهرکابل با حضور گسترده ای عزاداران گرامیداشت شد.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا)، حجت الاسلام و المسلمین "سید ناصر یعقوبی"؛ خطیب مسجد امیرالمومنین غرب کابل به مناسبت این روزمهم و تاریخی ضمن عرض تسلیت گفت: مدیریت سالم و اصلاحات برای ادامه زندگی و نظم بخشیدن به هنجارهای اجتماعی یک ضرورت اجتناب نا پذیر در جامعه بشری و مقتضی خلقت انسان است.
به گفته او، امام حسین(ع) با نهادینه کردن بارزترین شیوه اصلاحات راه روشنی را فرا راه کسانی قرار داد که ادعای زعامت و رهبری جامعه را دارد.
او رمز بقای قیام عاشورا و انقلاب امام حسین را خدایی بودن آن عنوان کرد و گفت: این انقلاب به دلیل اینکه با فطرت و عقل سازگاری داشت و نیز خدا محوری در متن آن موج می زد، هرگز منحصر به زمان و مکان نشد و تا قیام قیامت فریاد " لا أَرَى الْمَوْتَ إِلَّا سَعَادَةً وَ الْحَيَاةَ مَعَ الظَّالِمِينَ إِلَّا بَرَماً " امام بلند است.
به گفته او، انقلاب امام حسین(ع) در ادامه خط هابیل، ابراهیم(ع)، موسی(ع)، عیسی(ع)، محمد(ص) و علی(ع) قرار دارد و این مبارزه حق و باطل تا دنیا باقی است، ادامه دارد و مبارزه با هر باطلی در هر شرایط و زمان ادامه خط حسین(ع) است.
امام حسین(ع) با قیامش نشان داد که در اسلام بن بست نیست و در نهایت با شهادت و خون دادن هم می توان اصلاحات را بوجود آورد و هم نظام های فاسد را ساقط کرد.
یعقوبی تصریح کرد: امام حسین(ع) بنای را نهاد و حرکتی را ایجاد کرد که هرگز متوقف به زمان و مکان نشد و امروز با تمام تهدیات دشمن درواز ه های مساجد و حسینیه ها بسته نشد و به صورت باور نکردنی هر روز با شکوه تر می شود.
یعقوبی افزود: که امام حسین هرچند در کربلا تنها ماند، اما این تنهای حرکت دوامداری را ایجاد کرد و دیگر امروز حسین و راه حسین تنها نیست بلکه درسطح جهان رهرو دارد.
او در پایان به برخی از پیامهای عاشورا نیز اشاره کردو گفت: نماز ظهر عاشورا در بحبوحه جنگ و آن شرایط حساس به این معنی است که امام برای زنده نگاه داشتن نماز قیام کرد و پیام دیگر ثابت قدم بودن در راه اهداف عالی بود که حسین و یارانش تا پای جان رزمیدند و زره ای عقب نشینی نکردند.
به گفته او، اخوت و همدلی پیام دیگری انقلاب امام حسین است، زیرا در جمع یاران حسین، نه تنها مسلمانان، بلکه مسیحی و از اقشار و اقوام محتلف و در کنارهم حضور داشتند و زن و مرد پا بپای هم می رزمیدند.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا)، حجت الاسلام و المسلمین "سید ناصر یعقوبی"؛ خطیب مسجد امیرالمومنین غرب کابل به مناسبت این روزمهم و تاریخی ضمن عرض تسلیت گفت: مدیریت سالم و اصلاحات برای ادامه زندگی و نظم بخشیدن به هنجارهای اجتماعی یک ضرورت اجتناب نا پذیر در جامعه بشری و مقتضی خلقت انسان است.
به گفته او، امام حسین(ع) با نهادینه کردن بارزترین شیوه اصلاحات راه روشنی را فرا راه کسانی قرار داد که ادعای زعامت و رهبری جامعه را دارد.
او رمز بقای قیام عاشورا و انقلاب امام حسین را خدایی بودن آن عنوان کرد و گفت: این انقلاب به دلیل اینکه با فطرت و عقل سازگاری داشت و نیز خدا محوری در متن آن موج می زد، هرگز منحصر به زمان و مکان نشد و تا قیام قیامت فریاد " لا أَرَى الْمَوْتَ إِلَّا سَعَادَةً وَ الْحَيَاةَ مَعَ الظَّالِمِينَ إِلَّا بَرَماً " امام بلند است.
به گفته او، انقلاب امام حسین(ع) در ادامه خط هابیل، ابراهیم(ع)، موسی(ع)، عیسی(ع)، محمد(ص) و علی(ع) قرار دارد و این مبارزه حق و باطل تا دنیا باقی است، ادامه دارد و مبارزه با هر باطلی در هر شرایط و زمان ادامه خط حسین(ع) است.
امام حسین(ع) با قیامش نشان داد که در اسلام بن بست نیست و در نهایت با شهادت و خون دادن هم می توان اصلاحات را بوجود آورد و هم نظام های فاسد را ساقط کرد.
یعقوبی تصریح کرد: امام حسین(ع) بنای را نهاد و حرکتی را ایجاد کرد که هرگز متوقف به زمان و مکان نشد و امروز با تمام تهدیات دشمن درواز ه های مساجد و حسینیه ها بسته نشد و به صورت باور نکردنی هر روز با شکوه تر می شود.
یعقوبی افزود: که امام حسین هرچند در کربلا تنها ماند، اما این تنهای حرکت دوامداری را ایجاد کرد و دیگر امروز حسین و راه حسین تنها نیست بلکه درسطح جهان رهرو دارد.
او در پایان به برخی از پیامهای عاشورا نیز اشاره کردو گفت: نماز ظهر عاشورا در بحبوحه جنگ و آن شرایط حساس به این معنی است که امام برای زنده نگاه داشتن نماز قیام کرد و پیام دیگر ثابت قدم بودن در راه اهداف عالی بود که حسین و یارانش تا پای جان رزمیدند و زره ای عقب نشینی نکردند.
به گفته او، اخوت و همدلی پیام دیگری انقلاب امام حسین است، زیرا در جمع یاران حسین، نه تنها مسلمانان، بلکه مسیحی و از اقشار و اقوام محتلف و در کنارهم حضور داشتند و زن و مرد پا بپای هم می رزمیدند.
