حجت الاسلام والمسلمین سید عیسی حسینی مزاری؛ رئیس عمومی مرکز فعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان می‌گوید جنگی که امروز استکبار شروع کرده است، به خاطر قدرت آنها نیست، به خاطر قدرت جبهه اسلام است.
به گزارش آوا، رئیس عمومی مرکز فعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان در مراسم شب تاسوعا که در حسینیه سادات بنی فاطمه شهر مشهد مقدس و در جمع صدها تن از مهاجرین برگزار شده بود، ضمن تسلیت ایام سوگواری شهادت سرور و سالار شهیدان حضرت امام حسین(ع)، پیرامون "امام حسین و دین برای زندگی" سخنرانی کرد.
آقای حسینی مزاری به روایتی از امام حسین(ع) که در صحبت خودش از بعضی آدم‌ها شکایت می‌کند، اشاره کرد و گفت: امام حسین می‌فرماید: به‌راستی که مردم بنده دنیا هستند و دین لقلقه زبان آنهاست تا جایی که دین وسیله زندگی آنها هست، دیندار اند و چون در معرض امتحان قرار بگیرند، دینداران کم می‌شوند.
به گفته آقای مزاری، در زمان حرکت امام حسین(ع) به سمت مکه و سپس سرزمین کربلا، آدم های زیادی با ایشان همراه بودند؛ اما در نهایت شما متوجه هستید که در روز نبرد و مبارزه فقط ۷۲ تن از آدم ها با ایشان باقی می مانند که در بین این ۷۲ تن اهل و عیال و سایر بستگان امام هم شامل هستند.
این عالم دینی با بیان اینکه در زمان امام حسین(ع) چه تعداد مسلمان و دیندار بودند و ادعای دینداری می کردند، گفت: اما آنان به یاری امام نشتافتند. عده ای از این آدم ها از اول با امام همراه نشدند. برخی هم به امام توصیه می کردند که دنبال این کار نگرد، دنبال این حرکت نرو. مقابله کردن با یزید نتیجه مثبت ندارد، به جای اینکه شما در برابر این دستگاه قیام بکنید، سکوت را پیشه کنید و اگر می دانید که دستگاه یزید شما را آرام نمی گذارد به فلان محل، شهر و... مهاجرت کنید و از این منطقه بروید و عده ای هم به خاطر اینکه قکر می کردند امام ممکن است با مال و منال و منصب و به ریاست و حکومتی برسد و اینها بتوانند از کنار امام استفاده کنند حرکت کردند با امام؛ اما همراهی اینها با امام تا شب عاشورا بود.
آقای حسینی مزاری گفت: شما حتما داستان شب عاشورا و صحبت امام حسین(ع) با همراهانان خودش را بارها و بارها از زبان سخنران ها، خطبا و وعاظ شنیده اید؛ اما بعد از اینکه چراغ خاموش می شود، همه می روند به دنبال کار و زندگی شخصی خود شان. در طول تاریخ این وضعیت متأسفانه وجود داشته است. شما اگر زندگی پیامبران الهی را مورد مطالعه قرار بدهید، با این شرایط مواجه بوده اند، خود پیامبر اسلام(ص) با چنین مردمانی سر و کار داشته است.
این کارشناس علوم اسلامی گفت: بعد از پیامبر اسلام(ص)، حضرت امام علی(ع) هم گرفتار یک چنین طیف از مردم بوده است. شما حتما نهج البلاغه را مطالعه کرده اید و اگر نکرده اید از زبان سخنران ها شنیده اید که امام از دست این مردم چقدر شکایت می کند، چقدر اظهار ناراحتی می کند و در نهایت می بینید که حضرت امام علی(ع) مظلومانه شهید می‌شود. امام حسن مجتبی(ع) هم چنین است. یعنی امام حسن(ع)، وقتی صلح می‌کند که مجبور می‌شود. حتی آدم‌هایی که سال ها در رکاب امام علی(ع) بوده اند و بعد در کنار امام حسن(ع) حضور داشتند و مبارزه می‌کردند، وقتی پای امتحان رسید، وقتی پای کار رسید، در برابر زر، زور و تزویز لرزیدند و صحنه را رها کردند و حضرت امام حسن مجتبی(ع) مجبور می‌شود که با معاویه صلح‌نامه امضا کند؛ لذا این وضعیت ادامه پیدا می‌کند تا زمان حضرت امام حسین(ع).
آقای مزاری با اشاره به داستان کربلا و و برخورد حضرت امام حسین(ع) با چنین شخصیت هایی گفت: فرصت زیادی می طلبد تا بتوانیم به چرایی و علل و عوامل اینکه انسان ها چرا اینگونه می‌شوند، پی ببریم. پیامد این وضعیت هم معلوم است، در روز عاشورا نمایان می شود و مشخص می شود.
عمده بحث من در شرایط امروزی است که آیا ما امروز هم با یک چنین وضعیتی مواجه هستیم یا نیستیم؟ آیا در شرایط موجود در کشورهای اسلامی باز هم دین لقلقه زبان انسان ها هست یا نیست؟ آیا آدم هایی در کشورهای اسلامی، در کشور ما و در بین ما مهاجرین وجود دارند که تا زمانی دیندار باشند که منافع شان به خطر نیافتد؛ اما به محض اینکه منافع شان به خطر افتاد دیگر از دین خبری نیست؟
رئیس عمومی مرکز فعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان تصریح کرد: مطالعه اینحانب نشان می دهد که شرایط موجود نسبت به زمان امام حسین(ع) کمی بهتر است، یعنی صحنه های مبارزه با دشمن، صحنه های جنگ نرم و سخت با یزیدیان زمان شاهد حضور دلیرمردانی است که تا پای جان در پای دین شان ایستاده اند. دین برای زندگی شان نیست، از شاخصه های دینی، از برنامه های دینی برای رونق دادن زندگی خود استفاده نمی کنند، بلکه زندگی شان برای دین است. این شخصیت ها زندگی می کنند تا دین را پر و بال بدهند، حفاظت بکنند، از دین حمایت بکنند و تمام زندگی خود شان را پای دین بگذارند.
امروز چنین آدم هایی در صحنه کم نیستند، امروز اگر استکبار جهانی خواب در چشمانش نیست، به خاطر وجود چنین مردانی است. شاخص ترین این مردان هم امام خمینی(ره) است که ظهور و بروز کرد و انقلاب بزرگ و با عظمت اسلامی را رهبری کرد و به پیروزی رساند و جبهه استکبار را با معضل جدی مواجه ساخت. اصولا حهان اسلام را بیدار کرد، اصولا اسلام را احیا کرد، اسلامی که به رکود و سکوت مواجه شده بود. مسلمانانی که اکثرا وابسته بودند، اکثرا به صورت برده برای استکبار و دشمن زندگی می کردند، اینها را زنده کرد و وارد صحنه کرد و از آن زمان این خط ادامه پیدا کرد تا حالا و خلف صالح این امام امروز در عرصه جهانی چون خورشید بر تارک جهان اسلام، جبهه مبارزان مسلمان را رهبری می کند.
فکر و خط حسینی؛ جبهه قدرتمند مسلمین
این آگاه امور مسایل منطقه با تأکید بر اینکه مبارزان زیادی هستند که در کشورهای مختلف امروز در جبهه حق قرار دارند و با جبهه باطل مواجه هستند، چه در عرصه جنگ نرم و چه در عرصه های جنگ سخت، گفت: در جمهوری اسلامی ایران، خود شما شاهد هستید که چنین مردانی الحمدلله زیاد هستند. در عراق، سوریه، لبنان، بحرین، یمن، افغانستان، پاکستان، کشمیر هند، حتی در سرزمین های غربی، کسانی حضور دارند که یا خودشان محور اند برای این مبارزه یا متأثر اند از این جبهه و در برابر استکبار مبارزه می کنند.
به باور وی، شرایط فعلی مثل شرایط زمان امام حسین(ع) نیست که امام با ۷۲ تن از یاران خود تنها بماند و در برابر لشکریان یزید در نهایت به شهادت برسد، نه، امروز ادامه دهنده خط حسین و رهبر و سپهسالار و فرمانده بزرگ اسلام که امروز نماد و نمونه پیگیری خط حسینی(ع) است در دنیا تنها نیست.
فراگیری جنگ، ناشی از استیصال استکبار است
آقای مزاری گفت: اگر پا برهنگان یمن به صورت شایسته در صحنه حضور دارند و اگر مبارزان در عرصه افغانستان با سختی های فراوان می‌جنگند و کشته می‌شوند و در جای جای کشورهای اسلامی، شما فکر نکنید که این از ضعف مسلمانان و ضعف جبهه اسلامی است. هرگز مسلمانان نگران نباشند که اوضاع خیلی خراب است. جنگ خیلی فراگیر شده است. بله! جنگ فراگیر شده است؛ اما این به خاطر استیصال استکبار است. این به خاطر هراس استکبار جهانی از جبهه قدرتمند مسلمانان است. امروز آنها خواب ندارند، همیشه در اضطراب و نگرانی زندگی می کنند، چون آنها آخرت ندارند، همه چیزشان دنیای شان است. بعد می بینید دنیای شان هم توسط فکر حسینی(ع) خراب می شود، توسط خط حسینی(ع) در معرض خطر قرار گرفته است.
رئیس خبرگزاری صدای افغان(آوا) گفت: شما کجا دیده بودید که اسرائیل در بیخ گوشش احساس خطر کند؟ یک زمانی اسراییل در ایران حکومت می کرد، یک زمانی سربازان و مستشاران اسراییل در دیگر کشورها حضور داشتند. در عراق، بحرین، یمن، در کشورهای اسلامی این حضور را در سر داشتند که قدرت و سیطره خود شان را بیشتر کنند؛ اما امروز آنها به این ایده رسیدند که آنقدر جغرافیای زندگی و حاکمیت شان محدود شده است که مبارزان حماس نمی گذارند، آنها خواب راحت داشته باشند. اگر یک فلسطینی دچار مشکل شود، به خاطر رفع این مشکل ده ها موشک از طرف حماس از درون خاک اشغالی شلیک می شود. وضعیت شان را با این شرایط مواجه کرده است. حزب الله قهرمان کنار اسرائیل آنچنان با قدرت و عظمت حضور دارد که اسرائیلی ها جرأت نمی کنند به سمت لبنان چپ نگاه کنند. حزب الله از قالب یک گروه چریکی و یک تشکیلات حزبی پا فراتر گذاشته و در کل لبنان و نه تنها در سطح کل لبنان، بلکه امروز به عنوان یک قدرت همانگونه که روس ها در سوریه حضور دارند، همانگونه که ایرانی ها در سوریه حضور دارند، امروز لبنانی های حزب الله هم در سوریه حضور دارند و حاکمیت بشار اسد را نگه می دارند. با اینهمه قدرت و عظمت اسلامی آن خواب و خیالی که اسرائیلی ها می دیدند درست تعبیر نشد. امریکایی ها حالا در کدام مقطع تاریخی، ناراحتی ی مثل امروز داشتند؟ یک زمان تا شما نام امریکا را می گرفتی موهای تن ات سیخ می شد. حالا امریکا مثل آن سگ ولگرد خیابانی است که در بین کشورهای مسلمان مطرح است. من امشب با یکی از دوستان که از آلمان آمده بود صحبت می کردم، از او سؤال کردم از وضعیت اروپایی ها، می گفت که همین تعبیری که من در رابطه با امریکایی ها در بین کشورهای اسلامی داشتم، همین تعبیر را او در رابطه با امریکا در بین کشورهای اروپایی داشت. می گفت: امریکا دیگر امریکا نیست، بنابراین نتیجه این بخش صحبت من این است که جنگی که امروز استکبار شروع کرده است، به خاطر قدرت آنها نیست به خاطر قدرت جبهه اسلام است، به خاطر عظمت انقلاب است که بنیانگذار این جبهه امام خمینی(ره) بود و هدایت‌کننده این جبهه امرور امام خامنه ای(حفظه الله تعالی) است.
برای بخشی از مسلمانان، دین لقلقه زبان است
آقای مزاری علاوه کرد: اما نکته مهم اینجاست که تمام اقشار و اجتماعات مسلمانان با این فکر و اندیشه در صحنه حضور ندارند، اگر همه مسلمین در کشورهای اسلامی آنگونه که امام حسین(ع) می خواست در صحنه حضور می داشتند وضعیت مسلمین امروز اینگونه نبود، جنگ در منطقه ما اینگونه برافروخته نمی شد. حداقل جنگ در خانه ما صورت نمی گرفت بلکه در سرزمین دشمن بر افروخته میشد. جنگ کشیده می شد به امریکا و اروپا، جنگ به خانه خود مان کشیده نمی شد. اینگونه که ما امروز فشار می بینیم فشار نمی دیدیم و راحت زندگی می کردیم. بنابراین برای بخشی از مسلمانان متاسفانه همانگونه که امام حسین(ع) فرموده اند، دین به عنوان یک لقلقه زبان است. در زبان به هر حال دیندار اند، اتقافا جامعه اسلامی و کشورهای اسلامی مشکلاتی عمده ای که دارند از ناحیه یک چنین آدم‌ها و مجموعه ها و اجتماعات دارند.
حفظ دینداری
این آگاه مسایل دینی تصریح کرد: ما حالا به سایر کشورها کاری نداریم، بیاییم در رابطه با افغانستان بحث کنیم که چرا در داخل کشور اینهمه مشکل داریم؟ چرا در سطح مهاجرین مقیم خارج اینهمه مشکل داریم؟ در داخل افغانستان چرا اینهمه معضل داریم؟ به خاطر این است که ما به دین آنگونه که گفته عمل نمی کنیم، گاهی در دل دین داریم، باور داریم؛ اما بر اساس این باورها عمل نمی کنیم، می دانیم دروغ بد است؛ اما دروغ می گوییم. می دانیم غیبت بد است؛ اما غیبت می کنیم. می دانیم تهمت چه پیامدی دارد؛ اما تهمت می زنیم. می دانیم آبرو بردن مؤمن مثل کشتن اوست؛ اما خیلی راحت آبروی برادر مؤمن را می بریم. می دانیم که حرکت در مسیر ایجاد اختلاف در بین دو برادر یک محله، یک اجتماع و یک کشور، چه پیامد ناگوار معنوی و آخرتی برای ما دارد؛ اما باز چون بر اساس منافع شخصی ماست، ما از این اختلاف افگنی دست بردارد نیستیم. به خیلی چیزها باور داریم اما عمل نمی کنیم.
آقای مزاری گفت: گاهی اوقات، عزیزان سؤال می کنند، آقای مزاری شما می گویید که ما مسلمانیم و دین قدرت دارد، مایی که مسلمان هستیم اعتقاد به آخرت و خدا داریم، چرا اینقدر ضعیف هستیم؛ اما غربی هایی که نه معتقد به خدا هستند و نه عفت را رعایت می کنند، آنها خیلی پیشقدم اند، خیلی بزرگ اند و امکانات دارند؟ بله دلیلش این است که غربی ها به هرچه باور دارند، عمل می کنند، مثلا اسرائیلی ها، باور دارند قوم برتر هستند؛ و بر این اساس باور کار هم می کنند، زحمت می کشند، شبانه روز تلاش می کنند و پای اعتقاد خود جان می دهند. وحدت، انسجام و هماهنگی خودشان را حفظ می کنند. شما امروز ببیند که رژیم صهیونستی در سرتاسر دنیا با وصف اینکه با مشکلات متعددی رو به رو است؛ اما به صورت شبکه ای باهم ارتباط دارند. اگر یک یهودی در شرق دنیا است و بازهم از هرگونه کمکی به رژیم اشغالگر قدس دریغ نمی کند. اگر آنها قوانینی دارند، بر اساس قانون عمل می کنند.
وی افزود: کسانی که در اروپا زندگی کردند، حتما در جریان هستند، که حتی یک سگ از چراغ قرمز رد نمی شود، در خیابان ها با آنهمه موتر حتی یک آرنگ موتر را نمی شنوید، شما در خیابان ها یک آشغال نمی بینید، اگر هم باشد، یک آدم بزرگ، اشغال را از وسط خیابان برمی دارد و داخل سطل آشغال می اندازد. در کشورهای اسلامی چی؟ آیا به چیزهایی که باور داریم، عمل می کنیم؟ نه عمل نمی کنیم. آنهایی که قرآن ندارند؛ ولی از برنامه‌های قرآن استفاده می کنند، اما در سطح کشورهای اسلامی اینگونه نیست. طرف سید است، حاجی است، ریش و پشم دارد، در طول سال می بینی یک آدم معتقد متدین، مسلمان است؛ اما وقتی عروسی پسرش می شود، می گویید اینهمه اسراف نکن! می‌گوید: آقا یک پسر داریم و صد آرمان، همیشه که ما عروسی نداریم. حالا یک پسر داریم می‌خواهیم یک کاری برایش بکنیم، حالا هرچه در توانش است، خرج می‌کند. بعد پرخرج ترین گروه موسیقی را می آورد. فقط برای یک شب خویش‌خوری موسیقی راه می اندازد، خیابان را بسته می کند. رقص حرام است، رقص مطلقا برای مرد و زن حرام است، می‌گوید: یک شب که هزار شب نمی شود. تا کجا دین داری؟ آقا اگر دین داری در همه مراحل، این دین را حفظ کن. در برابر مبتذلات اخلاقی، فرهنگی و اجتماعی درست عمل بکن.
آقای مزاری گفت: در همه موارد، وقتی ما بررسی می کنیم، می بینیم، متاسفانه این مشکلات در زندگی وجود دارد. این هاست که گره در زندگی ما ایجاد می کند. این وضعیت در درون ما مسلمان هاست که ما را وادار می کند که تضعیف شویم. گرفتار عواقب گناهان و معاصی خود شویم. حالا این در مباحث فردی. در مباحث اجتماعی هم اینچنین است. در سطح کلان مملکت هم ما گرفتار یک چنین معضلی هستیم.
عمل کردن به سیره امام حسین(ع)
این آگاه امور افغانستان، علاوه کرد: امروز چرا در افغانستان بحث حق و باطل درست روشن نمی شود؟ چرا شخصیت های بزرگوار ما در عرصه حضور پیدا نمی کنند؟ نمی گویند که حق کیست و باطل کیست؟ جبهه حق کدام و باطل کدام است؟ شما حتما اهل تلویزیون، صحبت، سخنرانی و مجالس و حسینیه ها هستید، می بینید. حالا ما بگذریم از بحث افغانستان، حتی در ایران به روحانی معظم ما موضوع می دهیم که شما براساس این موضوع در رابطه با حضور آمریکا در افغانستان و پیام حضور این قدرت نحس و نجس صحبت کنید، آقا می رود و یک چیز دیگر صحبت می کند. بعد می گوییم چرا شما صحبت نکردید؟ می‌گوید: حاج آقا فردا می رویم افغانستان برای ما پیامد دارد! تو روحانی که از گفتن حق می هراسی، شما طلبه ای که از بیان کردن مطالب ضروری دین اجتناب می کنی، از بقیه مردم چه گلایه است؟! این چه دینی است، این چه مذهب و مکتبی است که ما امروز در پیش گرفتیم و بعد ادعا می کنیم و میگوییم که ما سید، هزاره ، مذهبی و مکتبی هستیم. این مکتبی و مذهبی بودن تا جایی است که منافع ما به خطر نیافتد، تا جایی است که جان ما به خطر نیافتد. این شد دین؟! مگر ما نمی گوییم پیرو امام حسین و شیعه و شیفته آنحضرت هستیم؟ روحانیت معظم! مگر شما در این ماه محرم در رابطه با این مسایّل صحبت نمی کنید؟ دانشگاهیان محترم! مگر شما وقتی صحبت و سخنرانی شود در جاهای امن و سربسته گپ نمی زنید؟ نمی گویید ما فدای حسین هستیم؛ اما چرا در صحنه حضور ندارید و علنا به بیان حق و باطل نمی پردازید و مرزها را برای مردم روشن نمی کنید؟!
آقای مزاری با طرح این سؤال که چرا امروز مردم افغانستان بدون رهبری دینی هستند؟ چرا شخصیت های بزرگ ما به صراحت حرف نمی زنند؟ گفت: طبیعی است که شما صریح حرف نزدی، موج ایجاد نمی شود. تاثیرگذاری در سطح رهبری مردم ندارد. وقتی یک روحانی بلند می شود و پشت میکروفون یک مسجد یا پشت دوربین یک تلویزیون یک ساعت صحبت می کند، شما نمی فهمید که حق کدام بود و باطل کدام بود. معلوم است که شرایط افغانستان باید این گونه باشد. روحانیت ما اکثرا، نه همه، بازهم تفکیک می کنم، صحبت من کلی و در رابطه با همه روحانیت نیست، روحانیت مجاهد و مبارز هستند، دانشگاهیان مجاهد و مبارز هم هستند، گپ می زنند؛ اما اکثریت این گونه نیستند. اگر اکثریت شخصیت های ما امروز در راستای دین درست عمل می کردند، وضعیت افغانستان فرق می کرد، افغانستان شرایط امروز را نمی داشت؛ ولی این گونه است.
به عقیده این فعال فرهنگی، در ایران شرایط امن و امان است. اینجا که کسی را تهدید نمی کنند، در همینجا طلبه حاضر نیست که مسائل را به صورت درست باز کند، همین جا راضی نیستند که در رابطه با مسائل افغانستان موضع بگیرند؛ چون ممکن است ۲۰ سال بعد اگر زنده بودند و حال داشتند یک دفعه افغانستان بروند! روز قدس اینجا برگزار می شود، برنامه داریم که مهاجرین ما باید حضور داشته باشند. حضور هم باید همه با پرچم و نشانه های خود باشند، حداقل دوستان ایرانی بدانند اینجا مهاجرین چقدر حضور سنگین دارند، بدانند که اینها در غم و شادی ما شریک هستند. بدانند که اینها ما را دوست دارند. حالا ما بحث خدا و آخرت و پیامبر را بگذاریم کنار، نعوذ بالله، حداقل برای بهبود زندگی خود مان، برای به‌دست آوردن مطالبات خود، ما باید در صحنه باشیم. باید ما نشان بدهیم که ما کی هستیم؟ با کدام نام و عنوان؟ ولی طرف حاضر نمی شود با نام و عنوان وارد تظاهرات روز قدس شود، سؤال می کنیم چرا؟ می گوید ممکن است فردا افغانستان برویم برای ما پیامد دارد . تازه اگر کسانی می آیند، پرچم بلند می‌کنند، این ها را متهم به منافقت می‌کنند و می‌گویند شما عامل اختلاف شدید. ما می خواهیم وحدت داشته باشیم و همه مهاجرین زیر یک پرچم وارد عرصه تظاهرات شویم؛ اما شما آمدید پرچم خود را بلند کردید. عزیز برادر! اگر صحبت شما درست باشد که تعدد پرچم ها به معنای اختلاف است، این جامعه ایران وقتی وارد تظاهرات می‌شوند از هر مدرسه، پایگاه، مسجد و حسینیه می آیند، وقتی می آیند پرچم دارند و پرچم ها مشخص است، آیا این عامل اختلاف می شود؟ نخیر! مشکل ما این است که دین داری ما آقایان خیلی ضعیف است، ما پای دین خود نیستیم، خدا را دوست داریم، به خدا می گوییم ما تو را تا زمانی دوست داریم که خطری به ما مواجه نشود. معلوم است که یکسری آدم ها نتوانسته اند که فرهنگ حسینی را دریافته و در خود نهادینه کرده باشند.
امام حسین به گریه ما نیاز ندارد
این عالم دین با تأکید بر اشتراک گسترده در مراسم شب های محرم، گفت: سعی کنیم که فقط به مظلومیت امام حسین(ع) گریه نکنیم. امام حسین به گریه ما و شما اصلا نیاز ندارد. امام حسین به نذر و نیاز ما اصلا نیاز ندارد و خاطر تان هم جمع باشد که تا زمانی که در خط حسینی عملا قرار نگیریم، با اشک ریختن هیچ کاری درست نمی شود. این که می گویند با یک قطره اشک حتما به بهشت می روید از نظر من یک حرف کاملا غلط است. امروز هم در یک مجلس گفتم که یک آدمی که آنهمه گناه می کند و تصمیم دارد بعد از محرم بازهم گناه کند، تنها در یک شب محرم بیاید گریه بکند به بهشت برود، این خلاف عدالت خداست. زمانی بهشتی می شویم که اشک برای امام حسین بریزیم؛ اما این اشک ریختن و دل سوختن باعث شود که ارتباط خود را با امام برقرار و اهداف او را پیشه و بر اساس اهداف او حرکت، از گناهان گذشته خود توبه و حقوق مردم اگر بر گردن ماست ادا کنیم. اینگونه نیست که ما حقوق مردم را غصب کنیم، تهمت بزنیم، تخریب و غیبت کنیم و بعد با یک اشک برای امام حسین(ع)، راحت به بهشت برویم. نخیر، به ویژه بحث حقوق مردم آنقدر مهم است که در شب عاشورا امام حسین(ع) برای کسانی که در کاروان ایشان حضور داشت حقوقی از مردم بر عهده داشتند، می‌فرمایند اینجا نمانند و تشریف ببرند. ببینید کسانی که حقوق مردم بر گردن شان هست، حتی شهادت در سرزمین کربلا در رکاب امام حسین(ع)برای شان کارساز نیست، چه برسد به گریه کردن و اشک ریختن برای آن امام در زمان ما.
رئیس مرکز تبیان تصریح کرد: ما سعی کنیم که فرهنگ حسینی را در وجود خود نهادینه بکنیم و به عنوان سربازان امام حسین عمل بکنیم و ببینیم که حسین از ما چه خواسته است؟ درباره قیام امام حسین درست مطالعه بکنیم، نهضت امام حسین و حرکت و فرهنگ امام حسین یک دانشگاه بزرگ است که ما اگر ورود پیدا بکنیم و اگر جرعه ای از این فرهنگ را برداریم و در وجود خود نهادینه بکنیم، مردان بزرگی می شویم. امروز امام حسین(ع) نیاز به آدم های بیکاره ندارد، امام حسین نیاز به آدم هایی ندارد که بگویند به من چه؟ امام حسین نیاز به روحانی ی ندارد که عبای خود را بتکاند و برود و اگر چیزی به منفعتش نبود عمل نکند. نه، به چنین روحانی‌ای نیاز ندارد. بله یک چنین روحانی هایی در روز قیامت به شدت مورد اعتراض و مؤاخذه خواهند بود. امام حسین امروز نیاز به سربازانی دارد که اهدافش را پی بگیرند و برای هدایت بقیه انسانها عامل باشند.
به گفته وی، امام حسین نیاز به آدم های فرهنگی ندارد که نه تنها باعث هدایت نشوند؛ بلکه باعث تخدیر و انحراف مردم شوند. بنابراین ما سعی کنیم از برنامه هایی که در این شب و روز ها داریم، به نحو مطلوب و اَحسَن، حُسن استفاده را بکنیم و کسانی نباشیم که دین لقلقه زبان مان باشد، تا زمانی دین دار باشیم که زندگی ما را تامین بکند، از جیب دین خرج کنیم و از جیب مذهب خرج کنیم، زندگی های خود را پررونق و پرساز و برگ بسازیم؛ اما همین که دیدیم ضرر متوجه ما می شود، دین را رها بکنیم، اگر ما یک چنین رویکردی پیدا بکنیم یعنی زندگی ما برای دین باشد، شما مطمئن باشید که افغانستان طی یکماه از این رو به آن رو می شود. در درون ما پالایش ایجاد می شود، از گناهان فاصله می گیریم، معروف ها در سطح جامعه حاکمیت پیدا می کنند، وحدت در میان ما به وجود می آید. ما در کنار همدیگر به یک قدرت تبدیل می شویم، ما امروز قدرت نیستم و ضعیف هستیم، نه تنها در افغانستان؛ بلکه در ایران ببینید که بیش از ۳ میلیون مهاجر در ایران داریم با اینهمه مشکلات، اگر ما همدست و متحد باشیم، حداقل در مسیر حل مشکلات خود می توانیم عمل کنیم.
دولت از فشارهای مالی بر مهاجرین بکاهد
آقای حسینی مزاری با اشاره به مشکلات مهاجرین گفت: عمده ترین مشکلی که در روزهای اخیر متوجه مهاجرین شده است، پایین آمدن ارزش ریال و بالا رفتن دالر است، به خصوص کسانی که نیاز به پاسپورت دارند، ببینید که یک خانواده چهار نفره برای گرفتن چهار تا پاسپورت چه مقدار باید پول خرج کند. اگر مهاجرین ما هماهنگی داشته باشند، یکصدا به این دولت ضعیف بی تدبیر فریاد بکشند و نهیب بزنند که آقا این مهاجرین توان پرداخت اینهمه امکانات و پول را ندارند، توان گرفتن پاسپورت با اینهمه هزینه را ندارند. بیاورید پایین هزینه های پاسپورت را در ایران. شما پاسپورت دالری توزیع نکن، ریالی توزیع کن. شما آیا رئیس جمهور مملکت هستی، شما آیا کابینه ای هستی که ما رعیت شما باشیم؟! پس بیا به داد ما برس. مثلا کنسولگری محترم از یک سند ازدواج چند یورو می گیرد، ۲۰ یورو یا ۴۰ یورو؟ چرا چنین پولی گرفته شود؟ چرا چنین امکاناتی گرفته شود؟ من از همین تریبون از دولت افغانستان جداً می خواهم و از سفارت افغانستان در تهران و از کنسولگری افغانستان در مشهد، جدا می خواهم که در برنامه های ارائه خدمات کنسولی خود شان در ایران در رابطه با مهاجرین تجدید نظر کنند. من در روزهای آینده یک بیانیه خواهم نوشت و کار جدی را روی دست خواهم گرفت که به نفع مهاجرین باشد.
به گفته وی، این مهاجرین دلسوخته، مستضعف و مستمند کم پول، باید مستفید شوند از خدمات سفارت و کنسولگری. از دولت جمهوری اسلامی ایران هم می خواهم که از مجاری اداری خود استفاده کند در رابطه با افغانستان رایزنی کند. این مهاجرین که در ایران زندگی می کنند، بخشی از مسایل شان توسط شما پیگیری می شود، خدا خیر تان بدهد، ما از ایران بی نهایت تشکر می کنیم. در سال های اخیر گشایش خیلی زیادی در رابطه با مباحث مهاجرین ایجاد کرده اند، در خیلی از موضوعات گره گشایی کرده اند که البته باز هم تقاضای ما این است که این گره گشایی ها ادامه پیدا کند. مشکلات مهاجرین زیاد است، متقاضی کاهش فشار بر روی مهاجرین هستیم تا این فشارها باعث نشود که مهاجرین ما به سمت ترکیه و اروپا بروند. اینهمه جوانان فرهیخته ای را که ما در اینجا آموزش دادیم، درس خواندند و دانشگاه رفتند، دکترا، فوق لیسانس و لیسانس گرفتند که نتوانند در اینجا کار و کسب داشته باشند و بعد بروند به سمت اروپا، این خیلی ضعف است، این خیلی مشکل است برای جامعه مهاجر که سرمایه های ما این گونه به هدر برود.
حسینی مزاری افزود: از دولت ایران هم جدا تقاضا داریم که در رابطه با کار و کاسبی مهاجرین توجه بکند. در رابطه با صدور پروانه های کار با هزینه های ریالی و کم، باید اقدام کند، کسبه های ما بتوانند با مجوز رسمی اینجا کار کنند. این گونه نباشد که حتما یک صاحب کار ایرانی مجوز خود را در اختیار یک کسبه و تاجر افغانستانی قرار بدهد تا اینها بتوانند کار بکنند. نه، خود کسبه و سرمایه گذار و تجار مهاجر مستقل بتوانند در اینجا کار بکنند و کسب حاصل کنند. همچنین در بحث اسناد ازدواج باز هم توجه کنند که اگر کنسولگری افغانستان حاضر به کاهش این پول نمی شود، حداقل اسناد ازدواجی که از دفاتر معتبر مهاجرین صادر می شود، در ادارات ایران قابل قبول باشد.
ایشان در پایان یکبار دیگر تأکید کرد: امیدوار هستم که انشاءالله به حرمت خون شهدای کربلا توفیق عنایت کند تا دین لقلقه زبان ما نباشد، باور قلبی نسبت به مبانی دینی داشته باشیم و در عمل هم تا پای جان برای اجرای احکام الهی عمل بکنیم و چون شهدای کربلا، در آخر عمر، شهادت نصیب ما شود و در راستای حمایت از دین و حمایت از مسلمین در افغانستان و ایران و کل دنیای اسلام عامل باشیم و مجاهد باشیم و فعال باشیم.
به گزارش آوا، رئیس عمومی مرکز فعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان در مراسم شب تاسوعا که در حسینیه سادات بنی فاطمه شهر مشهد مقدس و در جمع صدها تن از مهاجرین برگزار شده بود، ضمن تسلیت ایام سوگواری شهادت سرور و سالار شهیدان حضرت امام حسین(ع)، پیرامون "امام حسین و دین برای زندگی" سخنرانی کرد.
آقای حسینی مزاری به روایتی از امام حسین(ع) که در صحبت خودش از بعضی آدم‌ها شکایت می‌کند، اشاره کرد و گفت: امام حسین می‌فرماید: به‌راستی که مردم بنده دنیا هستند و دین لقلقه زبان آنهاست تا جایی که دین وسیله زندگی آنها هست، دیندار اند و چون در معرض امتحان قرار بگیرند، دینداران کم می‌شوند.
به گفته آقای مزاری، در زمان حرکت امام حسین(ع) به سمت مکه و سپس سرزمین کربلا، آدم های زیادی با ایشان همراه بودند؛ اما در نهایت شما متوجه هستید که در روز نبرد و مبارزه فقط ۷۲ تن از آدم ها با ایشان باقی می مانند که در بین این ۷۲ تن اهل و عیال و سایر بستگان امام هم شامل هستند.
این عالم دینی با بیان اینکه در زمان امام حسین(ع) چه تعداد مسلمان و دیندار بودند و ادعای دینداری می کردند، گفت: اما آنان به یاری امام نشتافتند. عده ای از این آدم ها از اول با امام همراه نشدند. برخی هم به امام توصیه می کردند که دنبال این کار نگرد، دنبال این حرکت نرو. مقابله کردن با یزید نتیجه مثبت ندارد، به جای اینکه شما در برابر این دستگاه قیام بکنید، سکوت را پیشه کنید و اگر می دانید که دستگاه یزید شما را آرام نمی گذارد به فلان محل، شهر و... مهاجرت کنید و از این منطقه بروید و عده ای هم به خاطر اینکه قکر می کردند امام ممکن است با مال و منال و منصب و به ریاست و حکومتی برسد و اینها بتوانند از کنار امام استفاده کنند حرکت کردند با امام؛ اما همراهی اینها با امام تا شب عاشورا بود.
آقای حسینی مزاری گفت: شما حتما داستان شب عاشورا و صحبت امام حسین(ع) با همراهانان خودش را بارها و بارها از زبان سخنران ها، خطبا و وعاظ شنیده اید؛ اما بعد از اینکه چراغ خاموش می شود، همه می روند به دنبال کار و زندگی شخصی خود شان. در طول تاریخ این وضعیت متأسفانه وجود داشته است. شما اگر زندگی پیامبران الهی را مورد مطالعه قرار بدهید، با این شرایط مواجه بوده اند، خود پیامبر اسلام(ص) با چنین مردمانی سر و کار داشته است.
این کارشناس علوم اسلامی گفت: بعد از پیامبر اسلام(ص)، حضرت امام علی(ع) هم گرفتار یک چنین طیف از مردم بوده است. شما حتما نهج البلاغه را مطالعه کرده اید و اگر نکرده اید از زبان سخنران ها شنیده اید که امام از دست این مردم چقدر شکایت می کند، چقدر اظهار ناراحتی می کند و در نهایت می بینید که حضرت امام علی(ع) مظلومانه شهید می‌شود. امام حسن مجتبی(ع) هم چنین است. یعنی امام حسن(ع)، وقتی صلح می‌کند که مجبور می‌شود. حتی آدم‌هایی که سال ها در رکاب امام علی(ع) بوده اند و بعد در کنار امام حسن(ع) حضور داشتند و مبارزه می‌کردند، وقتی پای امتحان رسید، وقتی پای کار رسید، در برابر زر، زور و تزویز لرزیدند و صحنه را رها کردند و حضرت امام حسن مجتبی(ع) مجبور می‌شود که با معاویه صلح‌نامه امضا کند؛ لذا این وضعیت ادامه پیدا می‌کند تا زمان حضرت امام حسین(ع).
آقای مزاری با اشاره به داستان کربلا و و برخورد حضرت امام حسین(ع) با چنین شخصیت هایی گفت: فرصت زیادی می طلبد تا بتوانیم به چرایی و علل و عوامل اینکه انسان ها چرا اینگونه می‌شوند، پی ببریم. پیامد این وضعیت هم معلوم است، در روز عاشورا نمایان می شود و مشخص می شود.
عمده بحث من در شرایط امروزی است که آیا ما امروز هم با یک چنین وضعیتی مواجه هستیم یا نیستیم؟ آیا در شرایط موجود در کشورهای اسلامی باز هم دین لقلقه زبان انسان ها هست یا نیست؟ آیا آدم هایی در کشورهای اسلامی، در کشور ما و در بین ما مهاجرین وجود دارند که تا زمانی دیندار باشند که منافع شان به خطر نیافتد؛ اما به محض اینکه منافع شان به خطر افتاد دیگر از دین خبری نیست؟
رئیس عمومی مرکز فعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان تصریح کرد: مطالعه اینحانب نشان می دهد که شرایط موجود نسبت به زمان امام حسین(ع) کمی بهتر است، یعنی صحنه های مبارزه با دشمن، صحنه های جنگ نرم و سخت با یزیدیان زمان شاهد حضور دلیرمردانی است که تا پای جان در پای دین شان ایستاده اند. دین برای زندگی شان نیست، از شاخصه های دینی، از برنامه های دینی برای رونق دادن زندگی خود استفاده نمی کنند، بلکه زندگی شان برای دین است. این شخصیت ها زندگی می کنند تا دین را پر و بال بدهند، حفاظت بکنند، از دین حمایت بکنند و تمام زندگی خود شان را پای دین بگذارند.
امروز چنین آدم هایی در صحنه کم نیستند، امروز اگر استکبار جهانی خواب در چشمانش نیست، به خاطر وجود چنین مردانی است. شاخص ترین این مردان هم امام خمینی(ره) است که ظهور و بروز کرد و انقلاب بزرگ و با عظمت اسلامی را رهبری کرد و به پیروزی رساند و جبهه استکبار را با معضل جدی مواجه ساخت. اصولا حهان اسلام را بیدار کرد، اصولا اسلام را احیا کرد، اسلامی که به رکود و سکوت مواجه شده بود. مسلمانانی که اکثرا وابسته بودند، اکثرا به صورت برده برای استکبار و دشمن زندگی می کردند، اینها را زنده کرد و وارد صحنه کرد و از آن زمان این خط ادامه پیدا کرد تا حالا و خلف صالح این امام امروز در عرصه جهانی چون خورشید بر تارک جهان اسلام، جبهه مبارزان مسلمان را رهبری می کند.
فکر و خط حسینی؛ جبهه قدرتمند مسلمین
این آگاه امور مسایل منطقه با تأکید بر اینکه مبارزان زیادی هستند که در کشورهای مختلف امروز در جبهه حق قرار دارند و با جبهه باطل مواجه هستند، چه در عرصه جنگ نرم و چه در عرصه های جنگ سخت، گفت: در جمهوری اسلامی ایران، خود شما شاهد هستید که چنین مردانی الحمدلله زیاد هستند. در عراق، سوریه، لبنان، بحرین، یمن، افغانستان، پاکستان، کشمیر هند، حتی در سرزمین های غربی، کسانی حضور دارند که یا خودشان محور اند برای این مبارزه یا متأثر اند از این جبهه و در برابر استکبار مبارزه می کنند.
به باور وی، شرایط فعلی مثل شرایط زمان امام حسین(ع) نیست که امام با ۷۲ تن از یاران خود تنها بماند و در برابر لشکریان یزید در نهایت به شهادت برسد، نه، امروز ادامه دهنده خط حسین و رهبر و سپهسالار و فرمانده بزرگ اسلام که امروز نماد و نمونه پیگیری خط حسینی(ع) است در دنیا تنها نیست.
فراگیری جنگ، ناشی از استیصال استکبار است
آقای مزاری گفت: اگر پا برهنگان یمن به صورت شایسته در صحنه حضور دارند و اگر مبارزان در عرصه افغانستان با سختی های فراوان می‌جنگند و کشته می‌شوند و در جای جای کشورهای اسلامی، شما فکر نکنید که این از ضعف مسلمانان و ضعف جبهه اسلامی است. هرگز مسلمانان نگران نباشند که اوضاع خیلی خراب است. جنگ خیلی فراگیر شده است. بله! جنگ فراگیر شده است؛ اما این به خاطر استیصال استکبار است. این به خاطر هراس استکبار جهانی از جبهه قدرتمند مسلمانان است. امروز آنها خواب ندارند، همیشه در اضطراب و نگرانی زندگی می کنند، چون آنها آخرت ندارند، همه چیزشان دنیای شان است. بعد می بینید دنیای شان هم توسط فکر حسینی(ع) خراب می شود، توسط خط حسینی(ع) در معرض خطر قرار گرفته است.
رئیس خبرگزاری صدای افغان(آوا) گفت: شما کجا دیده بودید که اسرائیل در بیخ گوشش احساس خطر کند؟ یک زمانی اسراییل در ایران حکومت می کرد، یک زمانی سربازان و مستشاران اسراییل در دیگر کشورها حضور داشتند. در عراق، بحرین، یمن، در کشورهای اسلامی این حضور را در سر داشتند که قدرت و سیطره خود شان را بیشتر کنند؛ اما امروز آنها به این ایده رسیدند که آنقدر جغرافیای زندگی و حاکمیت شان محدود شده است که مبارزان حماس نمی گذارند، آنها خواب راحت داشته باشند. اگر یک فلسطینی دچار مشکل شود، به خاطر رفع این مشکل ده ها موشک از طرف حماس از درون خاک اشغالی شلیک می شود. وضعیت شان را با این شرایط مواجه کرده است. حزب الله قهرمان کنار اسرائیل آنچنان با قدرت و عظمت حضور دارد که اسرائیلی ها جرأت نمی کنند به سمت لبنان چپ نگاه کنند. حزب الله از قالب یک گروه چریکی و یک تشکیلات حزبی پا فراتر گذاشته و در کل لبنان و نه تنها در سطح کل لبنان، بلکه امروز به عنوان یک قدرت همانگونه که روس ها در سوریه حضور دارند، همانگونه که ایرانی ها در سوریه حضور دارند، امروز لبنانی های حزب الله هم در سوریه حضور دارند و حاکمیت بشار اسد را نگه می دارند. با اینهمه قدرت و عظمت اسلامی آن خواب و خیالی که اسرائیلی ها می دیدند درست تعبیر نشد. امریکایی ها حالا در کدام مقطع تاریخی، ناراحتی ی مثل امروز داشتند؟ یک زمان تا شما نام امریکا را می گرفتی موهای تن ات سیخ می شد. حالا امریکا مثل آن سگ ولگرد خیابانی است که در بین کشورهای مسلمان مطرح است. من امشب با یکی از دوستان که از آلمان آمده بود صحبت می کردم، از او سؤال کردم از وضعیت اروپایی ها، می گفت که همین تعبیری که من در رابطه با امریکایی ها در بین کشورهای اسلامی داشتم، همین تعبیر را او در رابطه با امریکا در بین کشورهای اروپایی داشت. می گفت: امریکا دیگر امریکا نیست، بنابراین نتیجه این بخش صحبت من این است که جنگی که امروز استکبار شروع کرده است، به خاطر قدرت آنها نیست به خاطر قدرت جبهه اسلام است، به خاطر عظمت انقلاب است که بنیانگذار این جبهه امام خمینی(ره) بود و هدایت‌کننده این جبهه امرور امام خامنه ای(حفظه الله تعالی) است.
برای بخشی از مسلمانان، دین لقلقه زبان است
آقای مزاری علاوه کرد: اما نکته مهم اینجاست که تمام اقشار و اجتماعات مسلمانان با این فکر و اندیشه در صحنه حضور ندارند، اگر همه مسلمین در کشورهای اسلامی آنگونه که امام حسین(ع) می خواست در صحنه حضور می داشتند وضعیت مسلمین امروز اینگونه نبود، جنگ در منطقه ما اینگونه برافروخته نمی شد. حداقل جنگ در خانه ما صورت نمی گرفت بلکه در سرزمین دشمن بر افروخته میشد. جنگ کشیده می شد به امریکا و اروپا، جنگ به خانه خود مان کشیده نمی شد. اینگونه که ما امروز فشار می بینیم فشار نمی دیدیم و راحت زندگی می کردیم. بنابراین برای بخشی از مسلمانان متاسفانه همانگونه که امام حسین(ع) فرموده اند، دین به عنوان یک لقلقه زبان است. در زبان به هر حال دیندار اند، اتقافا جامعه اسلامی و کشورهای اسلامی مشکلاتی عمده ای که دارند از ناحیه یک چنین آدم‌ها و مجموعه ها و اجتماعات دارند.
حفظ دینداری
این آگاه مسایل دینی تصریح کرد: ما حالا به سایر کشورها کاری نداریم، بیاییم در رابطه با افغانستان بحث کنیم که چرا در داخل کشور اینهمه مشکل داریم؟ چرا در سطح مهاجرین مقیم خارج اینهمه مشکل داریم؟ در داخل افغانستان چرا اینهمه معضل داریم؟ به خاطر این است که ما به دین آنگونه که گفته عمل نمی کنیم، گاهی در دل دین داریم، باور داریم؛ اما بر اساس این باورها عمل نمی کنیم، می دانیم دروغ بد است؛ اما دروغ می گوییم. می دانیم غیبت بد است؛ اما غیبت می کنیم. می دانیم تهمت چه پیامدی دارد؛ اما تهمت می زنیم. می دانیم آبرو بردن مؤمن مثل کشتن اوست؛ اما خیلی راحت آبروی برادر مؤمن را می بریم. می دانیم که حرکت در مسیر ایجاد اختلاف در بین دو برادر یک محله، یک اجتماع و یک کشور، چه پیامد ناگوار معنوی و آخرتی برای ما دارد؛ اما باز چون بر اساس منافع شخصی ماست، ما از این اختلاف افگنی دست بردارد نیستیم. به خیلی چیزها باور داریم اما عمل نمی کنیم.
آقای مزاری گفت: گاهی اوقات، عزیزان سؤال می کنند، آقای مزاری شما می گویید که ما مسلمانیم و دین قدرت دارد، مایی که مسلمان هستیم اعتقاد به آخرت و خدا داریم، چرا اینقدر ضعیف هستیم؛ اما غربی هایی که نه معتقد به خدا هستند و نه عفت را رعایت می کنند، آنها خیلی پیشقدم اند، خیلی بزرگ اند و امکانات دارند؟ بله دلیلش این است که غربی ها به هرچه باور دارند، عمل می کنند، مثلا اسرائیلی ها، باور دارند قوم برتر هستند؛ و بر این اساس باور کار هم می کنند، زحمت می کشند، شبانه روز تلاش می کنند و پای اعتقاد خود جان می دهند. وحدت، انسجام و هماهنگی خودشان را حفظ می کنند. شما امروز ببیند که رژیم صهیونستی در سرتاسر دنیا با وصف اینکه با مشکلات متعددی رو به رو است؛ اما به صورت شبکه ای باهم ارتباط دارند. اگر یک یهودی در شرق دنیا است و بازهم از هرگونه کمکی به رژیم اشغالگر قدس دریغ نمی کند. اگر آنها قوانینی دارند، بر اساس قانون عمل می کنند.
وی افزود: کسانی که در اروپا زندگی کردند، حتما در جریان هستند، که حتی یک سگ از چراغ قرمز رد نمی شود، در خیابان ها با آنهمه موتر حتی یک آرنگ موتر را نمی شنوید، شما در خیابان ها یک آشغال نمی بینید، اگر هم باشد، یک آدم بزرگ، اشغال را از وسط خیابان برمی دارد و داخل سطل آشغال می اندازد. در کشورهای اسلامی چی؟ آیا به چیزهایی که باور داریم، عمل می کنیم؟ نه عمل نمی کنیم. آنهایی که قرآن ندارند؛ ولی از برنامه‌های قرآن استفاده می کنند، اما در سطح کشورهای اسلامی اینگونه نیست. طرف سید است، حاجی است، ریش و پشم دارد، در طول سال می بینی یک آدم معتقد متدین، مسلمان است؛ اما وقتی عروسی پسرش می شود، می گویید اینهمه اسراف نکن! می‌گوید: آقا یک پسر داریم و صد آرمان، همیشه که ما عروسی نداریم. حالا یک پسر داریم می‌خواهیم یک کاری برایش بکنیم، حالا هرچه در توانش است، خرج می‌کند. بعد پرخرج ترین گروه موسیقی را می آورد. فقط برای یک شب خویش‌خوری موسیقی راه می اندازد، خیابان را بسته می کند. رقص حرام است، رقص مطلقا برای مرد و زن حرام است، می‌گوید: یک شب که هزار شب نمی شود. تا کجا دین داری؟ آقا اگر دین داری در همه مراحل، این دین را حفظ کن. در برابر مبتذلات اخلاقی، فرهنگی و اجتماعی درست عمل بکن.
آقای مزاری گفت: در همه موارد، وقتی ما بررسی می کنیم، می بینیم، متاسفانه این مشکلات در زندگی وجود دارد. این هاست که گره در زندگی ما ایجاد می کند. این وضعیت در درون ما مسلمان هاست که ما را وادار می کند که تضعیف شویم. گرفتار عواقب گناهان و معاصی خود شویم. حالا این در مباحث فردی. در مباحث اجتماعی هم اینچنین است. در سطح کلان مملکت هم ما گرفتار یک چنین معضلی هستیم.
عمل کردن به سیره امام حسین(ع)
این آگاه امور افغانستان، علاوه کرد: امروز چرا در افغانستان بحث حق و باطل درست روشن نمی شود؟ چرا شخصیت های بزرگوار ما در عرصه حضور پیدا نمی کنند؟ نمی گویند که حق کیست و باطل کیست؟ جبهه حق کدام و باطل کدام است؟ شما حتما اهل تلویزیون، صحبت، سخنرانی و مجالس و حسینیه ها هستید، می بینید. حالا ما بگذریم از بحث افغانستان، حتی در ایران به روحانی معظم ما موضوع می دهیم که شما براساس این موضوع در رابطه با حضور آمریکا در افغانستان و پیام حضور این قدرت نحس و نجس صحبت کنید، آقا می رود و یک چیز دیگر صحبت می کند. بعد می گوییم چرا شما صحبت نکردید؟ می‌گوید: حاج آقا فردا می رویم افغانستان برای ما پیامد دارد! تو روحانی که از گفتن حق می هراسی، شما طلبه ای که از بیان کردن مطالب ضروری دین اجتناب می کنی، از بقیه مردم چه گلایه است؟! این چه دینی است، این چه مذهب و مکتبی است که ما امروز در پیش گرفتیم و بعد ادعا می کنیم و میگوییم که ما سید، هزاره ، مذهبی و مکتبی هستیم. این مکتبی و مذهبی بودن تا جایی است که منافع ما به خطر نیافتد، تا جایی است که جان ما به خطر نیافتد. این شد دین؟! مگر ما نمی گوییم پیرو امام حسین و شیعه و شیفته آنحضرت هستیم؟ روحانیت معظم! مگر شما در این ماه محرم در رابطه با این مسایّل صحبت نمی کنید؟ دانشگاهیان محترم! مگر شما وقتی صحبت و سخنرانی شود در جاهای امن و سربسته گپ نمی زنید؟ نمی گویید ما فدای حسین هستیم؛ اما چرا در صحنه حضور ندارید و علنا به بیان حق و باطل نمی پردازید و مرزها را برای مردم روشن نمی کنید؟!
آقای مزاری با طرح این سؤال که چرا امروز مردم افغانستان بدون رهبری دینی هستند؟ چرا شخصیت های بزرگ ما به صراحت حرف نمی زنند؟ گفت: طبیعی است که شما صریح حرف نزدی، موج ایجاد نمی شود. تاثیرگذاری در سطح رهبری مردم ندارد. وقتی یک روحانی بلند می شود و پشت میکروفون یک مسجد یا پشت دوربین یک تلویزیون یک ساعت صحبت می کند، شما نمی فهمید که حق کدام بود و باطل کدام بود. معلوم است که شرایط افغانستان باید این گونه باشد. روحانیت ما اکثرا، نه همه، بازهم تفکیک می کنم، صحبت من کلی و در رابطه با همه روحانیت نیست، روحانیت مجاهد و مبارز هستند، دانشگاهیان مجاهد و مبارز هم هستند، گپ می زنند؛ اما اکثریت این گونه نیستند. اگر اکثریت شخصیت های ما امروز در راستای دین درست عمل می کردند، وضعیت افغانستان فرق می کرد، افغانستان شرایط امروز را نمی داشت؛ ولی این گونه است.
به عقیده این فعال فرهنگی، در ایران شرایط امن و امان است. اینجا که کسی را تهدید نمی کنند، در همینجا طلبه حاضر نیست که مسائل را به صورت درست باز کند، همین جا راضی نیستند که در رابطه با مسائل افغانستان موضع بگیرند؛ چون ممکن است ۲۰ سال بعد اگر زنده بودند و حال داشتند یک دفعه افغانستان بروند! روز قدس اینجا برگزار می شود، برنامه داریم که مهاجرین ما باید حضور داشته باشند. حضور هم باید همه با پرچم و نشانه های خود باشند، حداقل دوستان ایرانی بدانند اینجا مهاجرین چقدر حضور سنگین دارند، بدانند که اینها در غم و شادی ما شریک هستند. بدانند که اینها ما را دوست دارند. حالا ما بحث خدا و آخرت و پیامبر را بگذاریم کنار، نعوذ بالله، حداقل برای بهبود زندگی خود مان، برای به‌دست آوردن مطالبات خود، ما باید در صحنه باشیم. باید ما نشان بدهیم که ما کی هستیم؟ با کدام نام و عنوان؟ ولی طرف حاضر نمی شود با نام و عنوان وارد تظاهرات روز قدس شود، سؤال می کنیم چرا؟ می گوید ممکن است فردا افغانستان برویم برای ما پیامد دارد . تازه اگر کسانی می آیند، پرچم بلند می‌کنند، این ها را متهم به منافقت می‌کنند و می‌گویند شما عامل اختلاف شدید. ما می خواهیم وحدت داشته باشیم و همه مهاجرین زیر یک پرچم وارد عرصه تظاهرات شویم؛ اما شما آمدید پرچم خود را بلند کردید. عزیز برادر! اگر صحبت شما درست باشد که تعدد پرچم ها به معنای اختلاف است، این جامعه ایران وقتی وارد تظاهرات می‌شوند از هر مدرسه، پایگاه، مسجد و حسینیه می آیند، وقتی می آیند پرچم دارند و پرچم ها مشخص است، آیا این عامل اختلاف می شود؟ نخیر! مشکل ما این است که دین داری ما آقایان خیلی ضعیف است، ما پای دین خود نیستیم، خدا را دوست داریم، به خدا می گوییم ما تو را تا زمانی دوست داریم که خطری به ما مواجه نشود. معلوم است که یکسری آدم ها نتوانسته اند که فرهنگ حسینی را دریافته و در خود نهادینه کرده باشند.
امام حسین به گریه ما نیاز ندارد
این عالم دین با تأکید بر اشتراک گسترده در مراسم شب های محرم، گفت: سعی کنیم که فقط به مظلومیت امام حسین(ع) گریه نکنیم. امام حسین به گریه ما و شما اصلا نیاز ندارد. امام حسین به نذر و نیاز ما اصلا نیاز ندارد و خاطر تان هم جمع باشد که تا زمانی که در خط حسینی عملا قرار نگیریم، با اشک ریختن هیچ کاری درست نمی شود. این که می گویند با یک قطره اشک حتما به بهشت می روید از نظر من یک حرف کاملا غلط است. امروز هم در یک مجلس گفتم که یک آدمی که آنهمه گناه می کند و تصمیم دارد بعد از محرم بازهم گناه کند، تنها در یک شب محرم بیاید گریه بکند به بهشت برود، این خلاف عدالت خداست. زمانی بهشتی می شویم که اشک برای امام حسین بریزیم؛ اما این اشک ریختن و دل سوختن باعث شود که ارتباط خود را با امام برقرار و اهداف او را پیشه و بر اساس اهداف او حرکت، از گناهان گذشته خود توبه و حقوق مردم اگر بر گردن ماست ادا کنیم. اینگونه نیست که ما حقوق مردم را غصب کنیم، تهمت بزنیم، تخریب و غیبت کنیم و بعد با یک اشک برای امام حسین(ع)، راحت به بهشت برویم. نخیر، به ویژه بحث حقوق مردم آنقدر مهم است که در شب عاشورا امام حسین(ع) برای کسانی که در کاروان ایشان حضور داشت حقوقی از مردم بر عهده داشتند، می‌فرمایند اینجا نمانند و تشریف ببرند. ببینید کسانی که حقوق مردم بر گردن شان هست، حتی شهادت در سرزمین کربلا در رکاب امام حسین(ع)برای شان کارساز نیست، چه برسد به گریه کردن و اشک ریختن برای آن امام در زمان ما.
رئیس مرکز تبیان تصریح کرد: ما سعی کنیم که فرهنگ حسینی را در وجود خود نهادینه بکنیم و به عنوان سربازان امام حسین عمل بکنیم و ببینیم که حسین از ما چه خواسته است؟ درباره قیام امام حسین درست مطالعه بکنیم، نهضت امام حسین و حرکت و فرهنگ امام حسین یک دانشگاه بزرگ است که ما اگر ورود پیدا بکنیم و اگر جرعه ای از این فرهنگ را برداریم و در وجود خود نهادینه بکنیم، مردان بزرگی می شویم. امروز امام حسین(ع) نیاز به آدم های بیکاره ندارد، امام حسین نیاز به آدم هایی ندارد که بگویند به من چه؟ امام حسین نیاز به روحانی ی ندارد که عبای خود را بتکاند و برود و اگر چیزی به منفعتش نبود عمل نکند. نه، به چنین روحانی‌ای نیاز ندارد. بله یک چنین روحانی هایی در روز قیامت به شدت مورد اعتراض و مؤاخذه خواهند بود. امام حسین امروز نیاز به سربازانی دارد که اهدافش را پی بگیرند و برای هدایت بقیه انسانها عامل باشند.
به گفته وی، امام حسین نیاز به آدم های فرهنگی ندارد که نه تنها باعث هدایت نشوند؛ بلکه باعث تخدیر و انحراف مردم شوند. بنابراین ما سعی کنیم از برنامه هایی که در این شب و روز ها داریم، به نحو مطلوب و اَحسَن، حُسن استفاده را بکنیم و کسانی نباشیم که دین لقلقه زبان مان باشد، تا زمانی دین دار باشیم که زندگی ما را تامین بکند، از جیب دین خرج کنیم و از جیب مذهب خرج کنیم، زندگی های خود را پررونق و پرساز و برگ بسازیم؛ اما همین که دیدیم ضرر متوجه ما می شود، دین را رها بکنیم، اگر ما یک چنین رویکردی پیدا بکنیم یعنی زندگی ما برای دین باشد، شما مطمئن باشید که افغانستان طی یکماه از این رو به آن رو می شود. در درون ما پالایش ایجاد می شود، از گناهان فاصله می گیریم، معروف ها در سطح جامعه حاکمیت پیدا می کنند، وحدت در میان ما به وجود می آید. ما در کنار همدیگر به یک قدرت تبدیل می شویم، ما امروز قدرت نیستم و ضعیف هستیم، نه تنها در افغانستان؛ بلکه در ایران ببینید که بیش از ۳ میلیون مهاجر در ایران داریم با اینهمه مشکلات، اگر ما همدست و متحد باشیم، حداقل در مسیر حل مشکلات خود می توانیم عمل کنیم.
دولت از فشارهای مالی بر مهاجرین بکاهد
آقای حسینی مزاری با اشاره به مشکلات مهاجرین گفت: عمده ترین مشکلی که در روزهای اخیر متوجه مهاجرین شده است، پایین آمدن ارزش ریال و بالا رفتن دالر است، به خصوص کسانی که نیاز به پاسپورت دارند، ببینید که یک خانواده چهار نفره برای گرفتن چهار تا پاسپورت چه مقدار باید پول خرج کند. اگر مهاجرین ما هماهنگی داشته باشند، یکصدا به این دولت ضعیف بی تدبیر فریاد بکشند و نهیب بزنند که آقا این مهاجرین توان پرداخت اینهمه امکانات و پول را ندارند، توان گرفتن پاسپورت با اینهمه هزینه را ندارند. بیاورید پایین هزینه های پاسپورت را در ایران. شما پاسپورت دالری توزیع نکن، ریالی توزیع کن. شما آیا رئیس جمهور مملکت هستی، شما آیا کابینه ای هستی که ما رعیت شما باشیم؟! پس بیا به داد ما برس. مثلا کنسولگری محترم از یک سند ازدواج چند یورو می گیرد، ۲۰ یورو یا ۴۰ یورو؟ چرا چنین پولی گرفته شود؟ چرا چنین امکاناتی گرفته شود؟ من از همین تریبون از دولت افغانستان جداً می خواهم و از سفارت افغانستان در تهران و از کنسولگری افغانستان در مشهد، جدا می خواهم که در برنامه های ارائه خدمات کنسولی خود شان در ایران در رابطه با مهاجرین تجدید نظر کنند. من در روزهای آینده یک بیانیه خواهم نوشت و کار جدی را روی دست خواهم گرفت که به نفع مهاجرین باشد.
به گفته وی، این مهاجرین دلسوخته، مستضعف و مستمند کم پول، باید مستفید شوند از خدمات سفارت و کنسولگری. از دولت جمهوری اسلامی ایران هم می خواهم که از مجاری اداری خود استفاده کند در رابطه با افغانستان رایزنی کند. این مهاجرین که در ایران زندگی می کنند، بخشی از مسایل شان توسط شما پیگیری می شود، خدا خیر تان بدهد، ما از ایران بی نهایت تشکر می کنیم. در سال های اخیر گشایش خیلی زیادی در رابطه با مباحث مهاجرین ایجاد کرده اند، در خیلی از موضوعات گره گشایی کرده اند که البته باز هم تقاضای ما این است که این گره گشایی ها ادامه پیدا کند. مشکلات مهاجرین زیاد است، متقاضی کاهش فشار بر روی مهاجرین هستیم تا این فشارها باعث نشود که مهاجرین ما به سمت ترکیه و اروپا بروند. اینهمه جوانان فرهیخته ای را که ما در اینجا آموزش دادیم، درس خواندند و دانشگاه رفتند، دکترا، فوق لیسانس و لیسانس گرفتند که نتوانند در اینجا کار و کسب داشته باشند و بعد بروند به سمت اروپا، این خیلی ضعف است، این خیلی مشکل است برای جامعه مهاجر که سرمایه های ما این گونه به هدر برود.
حسینی مزاری افزود: از دولت ایران هم جدا تقاضا داریم که در رابطه با کار و کاسبی مهاجرین توجه بکند. در رابطه با صدور پروانه های کار با هزینه های ریالی و کم، باید اقدام کند، کسبه های ما بتوانند با مجوز رسمی اینجا کار کنند. این گونه نباشد که حتما یک صاحب کار ایرانی مجوز خود را در اختیار یک کسبه و تاجر افغانستانی قرار بدهد تا اینها بتوانند کار بکنند. نه، خود کسبه و سرمایه گذار و تجار مهاجر مستقل بتوانند در اینجا کار بکنند و کسب حاصل کنند. همچنین در بحث اسناد ازدواج باز هم توجه کنند که اگر کنسولگری افغانستان حاضر به کاهش این پول نمی شود، حداقل اسناد ازدواجی که از دفاتر معتبر مهاجرین صادر می شود، در ادارات ایران قابل قبول باشد.
ایشان در پایان یکبار دیگر تأکید کرد: امیدوار هستم که انشاءالله به حرمت خون شهدای کربلا توفیق عنایت کند تا دین لقلقه زبان ما نباشد، باور قلبی نسبت به مبانی دینی داشته باشیم و در عمل هم تا پای جان برای اجرای احکام الهی عمل بکنیم و چون شهدای کربلا، در آخر عمر، شهادت نصیب ما شود و در راستای حمایت از دین و حمایت از مسلمین در افغانستان و ایران و کل دنیای اسلام عامل باشیم و مجاهد باشیم و فعال باشیم.
