به گزارش خبرگزاری صدای افغان (آوا)، فیلیپو گراندی ؛ کمیشنر عالی سازمان ملل در حاشیه بازدید از مرکز آموزش و فنی حرفه ای نجمه و مجتمع خیریه و درمانی حضرت قمر بنی هاشم(ع) در مشهد مقدس در گفتگو با خبرنگاران گفت:فرصتی فراهم شد که بازدیدی از مکان هایی داشته باشم که مهاجرین افغانستانی در آن جا حضور دارند؛مهمترین چیزی که حائز اهمیت بود این هست که جوانان افغانستانی می توانند همانند ایرانی ها از کلاس های آموزشی برخودار باشند .
کمیشنر عالی سازمان ملل در امورپناهندگان ادامه داد یکی از نشانه های میزبانی سخاوتمندانه ایران فراهم ساختن مراحل آموزش برای جوانان افغانستانی است :پناهندگان افغانستانی 40 سال هست که در ایران حضور دارند .
وی تصریح کرد:کمیساریای عالی سازمان ملل در نظر دارد تا کمک های زیادی را برای پناهندگان فراهم کند اما این مرکز محدودیت های خودش را دارد
فیلیپو گراندی در بخش دیگری از گفتگوی خود به فعالیت های جوانان افغانستانی اشاره کرد و گفت:جوانان باید ابتکارات و ایده های جدی و جذاب خود را در نظر بگیرند تا بتوانند برای خود کسب درآمد کنند.
فیلیپو گراندی، کمیشنر عالی سازمان ملل در امورپناهندگان در پایان تاکید کرد :آن چه برای پناهندگان خصوصا جوانان اهمیت دارد این است که بتوانند از ظرفیت های که در ایران هست استفاده نمایند تا بتوانند برای کشورشان خدمت کنند .
شایان ذکر است که بیشتر کارآموزان در مرکز آموزش و فنی حرفه ای نجمه در گفتگو با کمیشنر عالی سازمان ملل در امور پناهندگان، از فراهم نبودن فضای کسب و کار پس از اتمام دوره آموزشی ، گله مند بودند و به نوعی این موضوع را هدر دادن وقت کار آموزان، هزینه های صورت گرفته توصیف کردند.
آنها خواستار صدور مجوز از سوی نهادهای مربوطه برای اشتغال فارغ التحصیلان این دوره های آموزشی شدند، چون کارآموزان با مدارکی که در پایان دوره ها دریافت می کنند، اجازه کار ندارند.
برخی دیگر نداشتن امکانات را مانعی برای بهره گیری از آموخته هایشان عنوان کردند و گفتند، به دلیل ضعف اقتصادی توانایی تهیه تجهیزات و امکانات مشاغلی را که فرا گرفته اند، ندارند و به نحوی تلاش های آنها مقطعی و ابتر می ماند.
کمیشنر عالی سازمان ملل در امور پناهندگان نیز، کار آموزان به تلاش بیشتر و نوع آوری فرا خواند وگفت : نباید این افکار منفی مانع سعی آنها برای رسیدن به اهدافشان باشد.
آقای گراندی در حد توان برای رفع مشکلات فرا روی پناهندگان تلاش می کنند اما منابع مالی سازمان ملل نیز محدود بوده و نمی توانند پاسخگوی تمام خواست های پناهندگان باشد.