به گزارش
خبرگزاری صدای افغان(آوا) از تهران، فیلیپو گراندی که روز گذشته(یکشنبه، 11 سنبله) به تهران سفر کرده، ابتدا با رحمانی فضلی، وزیر کشور/ داخله جمهوری اسلامی ایران دیدار و گفتوگو کرد و سپس در نشستی با حضور سردار حسین ذوالفقاری، معاون امنیتی و انتظامی و احمد محمدیفر، مدیرکل اموراتباع و مهاجرین خارجی وزارت کشور ایران و همچنین سفرا و نمایندگان کشورها و موسسات خارجی حمایتکننده از پناهندگان در این کشور شرکت کرد. آقای گراندی در پایان به سوالات خبرنگاران، از جمله خبرنگار آوا در تهران پاسخ گفت.
کمیشنر عالی سازمان ملل در امور پناهندگان خاطرنشان کرد که پناهندگان در ایران بین مردم عادی زندگی میکند که این شرایط در اکثر کشورها وجود ندارد. در حالی که در کشورهای دیگر، معمولا برای پناهندگان کمپهایی ایجاد میکنند و چه بسا پناهندگان در این کمپها محصور میباشند.
به گفته وی، این کار برای ایران هزینه خیلی زیادی داشته و این درحالی است که خیلی از کشورها هراس دارند خودشان تمام هزینههای پناهندگان را قبول کنند.
آقای گراندی با اشاره به مشکلات اقتصادی این نهاد خاطرنشان کرد: "ما کمکهای زیادی را از سوی دونرها دریافت نکردهایم. شاید دونرها بیشتر درگیر بحرانهای دیگر باشند تا پناهندگان افغانستان. ما به دنبال دونرها هستیم تا کمکهای بیشتری کنند".
وی تصریح کرد که جامعه بینالملل در قبال حضور پناهندگان در ایران، کمکهای ناچیزی به این کشور کرده و اگر آنها پول بیشتری داشته باشند، دستشان نیز بازتر خواهد شد.
کمیشنر عالی سازمان ملل در امور پناهندگان خطاب به دونرها تأکید کرد: "خواهش میکنیم به ما بیشتر کمک کنید".
وی با بیان اینکه منابعی که برخی کشورها به این سازمان پرداخت کردهاند، برای پوشش فعالیتهای آنها کافی نیست، خاطرنشان کرد که او و معاونش نمیدانند با این منابع محدود چه کار کنند و کجا خرج نمایند؛ برای ونزوئلاییها مصرف کنند، برای سوریها، افغانها و یا ....
آقای گراندی با اشاره به مسأله برجام(توافق هستهای ایران)، با بیان اینکه در این زمینه تخصص ندارد، اما گفت که میداند در چنین وضعیتی، فشار مضاعفی بر ایران وارد شده و از تبعات آن نیز آگاه است. به گفته وی، ایران برای تدوام سیاستها در برابر پناهندگان مشکل دارد، اما علیرغم این مشکلات، مسئولان ایرانی اطمینان دادهاند که با وجود فشارها، به سیاستهای خود در قبال پناهندگان ادامه خواهند داد و آنها بسیار متشکر اند.
وی بار دیگر خطاب به دونرها گفت: "در این شرایط ویژه به خصوص در ایران، به ما کمک کنید تا دستمان بازتر باشد و به شما اطمینان میدهد که پول شما را به بهترین وجه خرج خواهیم کرد".
کمیشنر عالی سازمان ملل در امور پناهندگان در پاسخ به خبرنگار آوا در تهران در مورد اینکه این سازمان توجه کافی به پناهندگان افغانستانی نداشته و نیاز است که کمک بیشتری به خصوص با توجه به شرایط جدید اقتصادی در ایران به پناهندگان افغانستانی صورت بگیرد، تصریح کرد: "سازمان ملل همیشه به فکر پناهندگان افغانستان بوده، اما به شرطی که منابع کافی در اختیار داشته باشد".
وی با اشاره به اینکه بحران پناهندگان افغانستان بسیار طولانی شده، بازگشت داوطلبانه را بهترین گزینه خواند که همیشه از آن حمایت کردهاند، اما به باور او، بازگشت داوطلبانه و پایدار نیاز به یکسری شرایط اساسی دارد و نبود امنیت و فرصتهای اقتصادی، چالشهای عمده افغانستان است.
به گفته آقای گراندی، وضعیت افغانستان از سال 2004 بدتر شد و این سبب گردید که پناهندگان برای بازگشت ترغیب نشوند.
وی با اشاره به اینکه امروز افغانستان در آستانه برگزاری انتخابات قرار دارد، هشدار داد که اگر این انتخابات درست مدیریت نشود، تنشهای زیادی را ایجاد خواهد کرد و گروههایی وجود دارند که سوءاستفاده خواهند نمود.
کمیشنر عالی سازمان ملل در امور پناهندگان تأکید کرد: "ما باید به امنیت و سرمایهگذاری اقتصادی در افغانستان توجه کنیم. ما در کابل با رهبران حکومت افغانستان گفتوگو میکنیم تا بتوانیم نقش خودمان را در حمایت از پناهندگان حداکثر بسازیم. من صحبتهایی با اشرف غنی و عبدالله عبدالله داشتهام".
وی با بیان اینکه بحرانهای دیگری وجود دارد که سخاوت کشورهای دونر را در مورد پناهندگان کمتر میکند، خطاب به دونرها تصریح نمود: "زمان آن فرا رسیده این کمکها بیشتر شود".
آقای گراندی در عین حال خاطرنشان کرد که این سازمان و کشورهای دونر باید به کشورهای میزبان پناهندگان کمک کنند تا بدانند بار اصلی پناهندگان تنها به دوش آنها نخواهد بود.
بر اساس آخرین گزارش کمیشنری عالی سازمان ملل در امور پناهندگان در ایران، 979 هزار و 410 پناهنده در ایران حضور دارند که 951 هزار و 142 تن آنها شهروندان افغانستان و 28 هزار و 268 تن دیگر عراقی اند.
اما در کنار این پناهندگان، به گفته مدیرکل اموراتباع و مهاجرین خارجی وزارت کشور ایران، حدود 450 هزار نفر دارندگان پاسپورت و همچنین 1.5 تا 2 میلیون مهاجر دیگر افغانستانی نیز به صورت غیرمجاز در این کشور به سر میبرند.
به گفته آقای محمدی فر، 97 درصد این جمعیت پناهنده و مهاجر، در بین جمعیت ایرانیها و در مناطق مختلف ساکن اند و 22 درصد این جمعیت، آسیبپذیر بوده و نیاز به حمایتهای جدی و فوری دارند.