به گزارش
خبرگزاری صدای افغان(آوا)،روز گذشته رئیس جمهور محمد اشراف غنی در کنفرانس کابل پیشنهاداتی برای طالبان عنوا کرده تا این گروه به میز مذاکره برای صلح با دولت افغانستان بنشینند.
اما طالبان طی نامه ای گفته اند درخواست صلح کنفرانس کابل و سایر تلاش ها "یک توطئه" و به گونه غیر مستقیم "غیرمنطقی"است، در این نامه، هدف اصلی جنگ امریکا در افغانستان، دسترسی امریکا به معادن کشور عنوان شده نه مبارزه با تروریزم.
طالبان در این نامه نوشته اند که خواهان مذاکره با ایالات متحده نبوده و نه دست از مقاومت بر میدارند و نه [از ادامه جنگ] خسته میشوند .
کارشناسان نیز به این باور هستند که خواست های آقای غنی و کنفرانس کابل شکست خورده است آنان میگوید که با آمدن طالبان به دولت افغانستان جنگ در این کشور به پایان نمی رسد چون خود حکومت گفته است که در این کشور با 21 گروه تروریستی مبارزه می کنند.
این در حالی است که طالبان در دو نوبت در ماه جاری میلادی، خواستار مذاکره مستقیم و رو در رو با امریکا شده است.
در همین حال محمود مرهون استاد دانشگاه در گفتگو با خبرنگار آواگفت: افغانستان بیشتر از همه وقت امروز به یک صلح سراسری نیاز دارد اقداماتی که راجع به صلح انجام میدهند خوب ترین سیگنال بر این است که ما به یک آینده امنیتی و با صلح پیش میرویم و تجارتی که به نام صلح بود امروز توقف یافته است.
وی ادامه داد: یکی از آنها دفتر قطر و شورای عالی صلح بود واکنش طالبان چرا این بار آرام تر شده است؟ آنها فهمیده اند که گزینه دیگری وجود ندارد 17 سال جنگیدند و حالا فهمیده اند که باید از بن بست جنگی خلاص شوندچرا که سیگنال های که از سوی حکومت پیشنهاد شده ضد و نقیص بوده است.
اشرف غنی چند مدت قبل اعلام کرده بود که صلح نمی کنند و می جنگند اما در کنفرانس کابل حرف هایش تغییر کرد و پیشنهاد های فوق العاده به طالبان دادند و طالبان هم عکس العملی نسبتاً مثبت نشان داده و گفته اند که باید فکر کنیم.
وی اضافه کرد: با آمدن طالبان به دولت افغانستان جنگ به پایان نمی رسد کسانیکه در جنگ افغانستان سهیم هستند جنگی شدند و نیاز به پول دارند یک حکومت برای افراد خودش پول ندارد باز چطور میتواند یک گروه که خود حکومت میگوید 50 درصد از خاک افغانستان در دست آنهاست برایشان پول بدهند؟.
مرهون ادامه داد: بزرگان طالبان شاید بیایند و با حکومت یک جا شوند اما جنگجویان عادی آنها که پول از جنگ به دست میاورند به گروه های دیگری که در افغانستان فعال هستند میروند مثلاً داعش، طالبان پاکستانی و دیگر گروه های که در منطقه فعال هستند آمدن طالبان مثل آمدن حکمتیار مثبت است.
استاد دانشگاه اظهار داشت: حکومت به یک شیوهً به طالبان امتیازات بی سابقه داده اند چناچه پیشنهاد کرده که حتی قانون اساسی را برای شان تبدیل می کند این امتیازات در طول تاریخ برای هیچ گروه داده نشده است حکومت فهمیده که از طریق زور نمی تواند طالبان را از بین ببرد و مجبور شده امتیازاتی به آنها بدهد.
وی یادآور شد: حلقات سیاسی در ترس کم شدن امتیازات خودشان هستند، یک گروه که بیشترین نقاط افغانستان را در دست دارند و به دولت میایند واضح است که دیگر حلقات اقتدار شان ضعیف میشود و کسان دیگری روی قدرت میایند و حکومت امتیازات دیگر حلقات سیاسی را کم می کند.
مرهون بیان کرد: حزب اسلامی و طالبان بیایند روی میز مذاکره تا از این فلاکت که هر روز صد ها جوان شهید می شود خلاص شویم احزاب و حلقات سیاسی مخالف این پروسه هستند.
به باور وی روند سیاسی افغانستان به اینجا رسیده که طالبان می فهمند وقت شان در منطقه به پایان رسیده است و کاری که اینها می کنند دیگر نتیجه نمی دهند و آنها مجبور هستند که با حکومت یکجا شوند.
استاد دانشگاه عنوان داشت: حکومت در حال فروپاشی است و یگانه گزینه هم جور آمدن با طالبان است.
مرهون گفت: اگر طالبان با دولت یک جا شود حکومت قوی تر از گذشته می شود چون طالبان اطراف افغانستان را در دست دارند و جنگ افغانستان هم فعلاً در اطراف است زمانیکه طالبان با دولت یک جا میشود اطراف به دست دولت می اید و آن زمان هیچ تروریست در اطراف پنهان شده نمی تواند.
وی بیان کرد: هیچ گروه، حلقه و یا هم سیاسی در افغانستان آزاد نیستند همه شان پشت پرده یک کسی را دارند و اگر دولت افغانستان میخواهد که به صلح برسد با طالبان جور بیاید باید حق هر گروه معلوم شود تا جنگ به پایان برسد امروز خود این حکومت را خارجی ها اکمال می کنند و پشتیبان شان هستند.
مرهون افزود: طالبان حامی خارجی دارند و همچنان دیگر حلقات نیز حمایت های بیرونی در پشت شان وجود دارد، مشارکت بهترین راه است و یک صلح فراگیر با همه گروه در افغانستان باعث آرامی میشود و حکومت هم باید مشکلات داخلی با شرکای خودش را حل بسازد بعد به یک صلح سرتاسری میرسم.
برنا صالحی آگاه مسائل سیاسی در ادامه به خبرنگار آوا؛ گفت: طالبان با حکومت افغانستان به رهبری اشرف غنی آماده به گفتگو نمی شود چی برسد به اینکه آنها به توافق نهایی برسند بخاطرکه آنها حکومت افغانستان را از نگاه صلاحیت و مشروعیت فاقد میدانند.
صالحی ادامه داد: حکومت فعلی با شرکای خودش توافق نظر روی مذاکره و صلح ندارد، طالبان فکر می کنند که اشرف غنی حرف نهایی را با آنها گفته نمیتوانند آنها طرف اصلی را ایالات متحده امریکا اتحادیه اروپا و دیگر حامیان افغانستان میدانند.
وی اضافه کرد: اگر طالبان را از آدرس پاکستان بکوبند آنها حامیان دیگری نیز دارند که به نحوه وانمود می کنند که به پاکستان نیاز ندارند آنها توانسته اند حامیان بیرونی بسیاری برای خودشان پیدا کنند.
این آگاه سیاسی افزود: دولت افغانستان در 17 ساله گذشته هم به طالبان گفته بود شما بر علیه صلح می جنگید و نیرو های شورشی تلقی می شود آنها هم به پاسخ حکومت گفته بودند که شما هم حکومت دست نشانده امریکا و غرب تلقی می شود و ما در برابر شما می جنگیم این گفته ها بالای طالبان تاثیر ندارد.
صالحی ابراز داشت: زمانیکه یک حکومت ملی و فراگیر با قائده های وسیع در افغانستان به وجود بیاید مردم افغانستان جمعاً و اکثراً از آن پشتیبانی کند و توان سیاسی نظامی آن حکومت بلند باشد بعد آنها می توانند با طالبان بجنگنند و آنان را وادار به گفتگو کنند و حتی مشروعیت و معقولیتش برای طالبان پذیرفتنی باشد.
وی خاطر نشان ساخت: جز حلقه نزدیک به آقای غنی و ارگ بقیه حلقات و احزاب در این مسئله دلخوشی چندانی ندارند هر کسی به شمول خودم که یک شهروند هستم میدانم که آقای غنی آن جایگاه را ندارد که بالای وی کسی اعتماد کند طالبان به هیچ صورت روی اشرف غنی اعتماد نمی کند.
به باور وی فشار های بین المللی هم به آن اندازه نیست که طالبان یک ناگریزی برای شان بخاطر پذیرفتن خواست های آقای غنی و حکومت وحدت ملی پیدا شود طرح غنی، خواست غنی و کنفرانس کابل شکست خورده است.
او اظهار داشت: اولین راه برای رسیدن به جنگ، صلح، حکومت سازی دولت سازی، مبارزه با فساد اداری موفق رساندن افغانستان به مشروعیتی است که آن مشروعیت در موجودیت غنی و عبدالله از دست داده شده است من منیحث یک مخالف سیاسی این حرف را میزنم.
وی در پایان گفت: معلوم نیست که ما باید به سمت یک انتخابات موقت که زمینه را برای یک رئیس جمهور شفاف فراهم می کندحرکت کنیم یا اینکه منتظر بنشینیم که انتخابات زیر نظر جامعه بین المللی نیمه شفاف برگزار شود، قناعت مردم افغانستان داشتن یک دولت ملی و دموکراتیک است و غیر از آن راه دیگری وجود ندارد.