دانشمندان با استفاده از گرافین و سایر مواد پلیمری قلب مصنوعی طراحی و تولید کردند.
به گزارش خبرگزاری آوا، به نقل از منابع خبری، محققان در دانشگاه صنعتی پامرانیان در لهستان مدعی شده که توانسته اند با یک سری مواد جدید ابداعی که شامل برخی از پلیمرها و گرافین است، قلب مصنوعی بسازند.
گرافین به ورقه های بسیار نازک کربن گفته می شود که به ضخامت یک اتم است و هنگامی که این لایه های با ضخامت تک اتمی روی هم قرار می گیرد خواص ویژه ای از خود بروز می دهد.
تاکنون در قلب های مصنوعی در لهستان از پمپ هایی که از امریکا واردکرده بود، استفاده می شد ولی عمر این پمپ ها کم بود و باید مکرراً تعویض می شد.
دانشمندان پولندی/ لهستانی که ماهیت دقیق موادی را که برای ساخت قلب مصنوعی خود استفاده کرده اند، برملا نساخته اند، مدعی شدند قلب مصنوعی آنان آزمایش های مختلف را گذرانده و دوام آن به مراتب بیشتر از قلب های مصنوعی قبلی است.
البته برای این که این قلب مصنوعی بتواند وارد استفاده عمومی در بیمارستان ها شود، باید چند سال مورد آزمایش کلینیکی روی بیماران زیادی قرار گیرد تا استفاده گسترده و عمومی از آن در بیمارستان ها تأیید و سپس مجاز اعلام شود. از این رو، بیماران نباید به این زودی ها منتظر دیدن این قلب های مصنوعی در بیمارستان های شهر خودشان باشند.
موارد عمده ی استفاده از این قلب های مصنوعی در بیمارستان ها، برای بیماران قلبی است که منتظر عمل جراحی پیوند قلب هستند و تا زمان پیدا شدن قلب مناسب برای پیوند به آنان، از این نوع قلب های مصنوعی برای زنده نگه داشتن شان استفاده می شود.
به گزارش خبرگزاری آوا، به نقل از منابع خبری، محققان در دانشگاه صنعتی پامرانیان در لهستان مدعی شده که توانسته اند با یک سری مواد جدید ابداعی که شامل برخی از پلیمرها و گرافین است، قلب مصنوعی بسازند.
گرافین به ورقه های بسیار نازک کربن گفته می شود که به ضخامت یک اتم است و هنگامی که این لایه های با ضخامت تک اتمی روی هم قرار می گیرد خواص ویژه ای از خود بروز می دهد.
تاکنون در قلب های مصنوعی در لهستان از پمپ هایی که از امریکا واردکرده بود، استفاده می شد ولی عمر این پمپ ها کم بود و باید مکرراً تعویض می شد.
دانشمندان پولندی/ لهستانی که ماهیت دقیق موادی را که برای ساخت قلب مصنوعی خود استفاده کرده اند، برملا نساخته اند، مدعی شدند قلب مصنوعی آنان آزمایش های مختلف را گذرانده و دوام آن به مراتب بیشتر از قلب های مصنوعی قبلی است.
البته برای این که این قلب مصنوعی بتواند وارد استفاده عمومی در بیمارستان ها شود، باید چند سال مورد آزمایش کلینیکی روی بیماران زیادی قرار گیرد تا استفاده گسترده و عمومی از آن در بیمارستان ها تأیید و سپس مجاز اعلام شود. از این رو، بیماران نباید به این زودی ها منتظر دیدن این قلب های مصنوعی در بیمارستان های شهر خودشان باشند.
موارد عمده ی استفاده از این قلب های مصنوعی در بیمارستان ها، برای بیماران قلبی است که منتظر عمل جراحی پیوند قلب هستند و تا زمان پیدا شدن قلب مناسب برای پیوند به آنان، از این نوع قلب های مصنوعی برای زنده نگه داشتن شان استفاده می شود.
