از روز نوروز در بسیاری از کشورهای جهان به عنوان جشن سال نو و میراث فرهنگی کهن گرامیداشت به عمل می آید؛ ولی کسانی هم هستند که نسبت به این روز دید منفی دارند و گرامیداشت از این روز را خلاف شریعت عنوان کرده و آن را بدعت می دانند.
حضرت آیت الله مجاهد؛ یکی از علمای برجسته کشور، در گفتکوی اختصاصی با خبرگزاری صدای افغان(آوا) گفت که نوروز، تجدید طبیعت است و در حقیقت قدرت خداوند(ج) در این فصل، به منصه ظهور می رسد.
به باور وی، اگرچه در رابطه با تجلیل از نوروز، آیات و روایاتی وجود ندارد؛ ولی آنطور که برخی ها گفته اند کارمردودی هم نیست، به خصوص که در این روز، جهنده ای به نام حضرت علی(ع) در گوشه و کنار کشور بلند می شود.
به گفته این عالم دینی.، در این روز، اجتماعات بزرگی به وجود می آید که هر وقت میسر نیست؛ بنابراین اگر از این اجتماعات در راستای بیان حقایق، انسجام و وحدت مسلمانان بهره برداری گردد کار شایسته ای خواهد بود.
آیت الله مجاهد علاوه کرد که با استفاده از گردهمایی هایی که در سال نو برگزار می گردد، شایسته است که در زمینه رفع اختلافات صحبت شود و از این گفتگوها و تبادل نظرها نتیجه گیری گردد.
او در ادامه سخنانش افزود:"روشن است که هرچیزی به خاطر علت غائی خود ارزش دارد؛ لذا می توان گفت که جشن نوروز در صورتی که به تغییر و تحول در زندگی فردی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و اخلاقی مردم منتج گردد کار پسندیده ای خواهد بود".
وی همچنین گفت که اگر هدف از جشن نوروز راهنمایی مردم در مسیری درست باشد و جنبه هدایتگری داشته باشد از نگاه شرعی و عرفی اشکال ندارد.
اما به باور وی، در صورتی که نوروز بهانه ای برای انجام کارهای خلاف گردد، اگرچه به نظرها خوب جلوه کند، بد است؛ زیرا اکثر بدی ها و خوبیها ذاتی نیستند؛ بلکه اقتضایی اند. برخی از چیزها اگر خوب است اقتضای قبح را نیز دارد مثلاً صداقت خوب است؛ اما در صورتی که سبب اختلاف گردد و یا جان مؤمنی را با خطر مواجه کند قبیح است. به همین ترتیب دروغ بد است؛ اما برای رفع اختلاف و نجات جان مؤمن، حسن دارد.
به عقیده وی از جشن نوروز اگر بهره برداری درست شود، نه تنها خوب است؛ بلکه در خیلی از پیشرفت ها کمک می‌کند و می تواند دستاوردهای مفیدی داشته باشد.
وی با تاکید بر اینکه جشن نوروز از نگاه شرعی دلیل متقنی ندارد گفت:"در بعضی از دعاها که یادی از آن گردیده سندش معتبر نیست، اگر ما آن را نیمه معتبر هم بدانیم، گمان می رود که تجلیل از روز نوروز، ثوابی هم داشته باشد".
وی گفت که دعای مشهور سال نو (یا مقلب القلوب والابصار...) خود، راهنمایی است برای اینکه انسان در فرصت های مناسب، عاقبت به خیری و تحول روحی را از خدا بخواهد. از این ابعاد می توان گفت که خوبی ها و محسنات زیادی در این جشن تاریخی و ملی نهفته است.
آیت الله مجاهد در پایان با اشاره به حدیثی از امام علی(ع) گفت که آنحضرت فرموده اند هر روز که در آن، معصیت خداوند(ج) صورت نگیرد عید است و یا اینکه در روایت آمده است که عید آن نیست که انسان لباس نو بپوشد؛ بلکه عید آن است که انسان از عذاب در امان باشد.
گفتنی است که نوروز در تاریخ و فرهنگ مردم افغانستان پیشینه تاریخی ۳۰۰۰ ساله دارد. از دوران آریایی ها تا امروز آن را گرامی می دارند؛ بنابراین با قطع نظر از تمام فلسفه های تاریخی و حرف و حدیث ها در مورد آن، اگر تنها به خاطر تجدید طبیعت و زنده شدن زمین از آن تجلیل گردد نیز کار پسندیده ای خواهد بود.
حضرت آیت الله مجاهد؛ یکی از علمای برجسته کشور، در گفتکوی اختصاصی با خبرگزاری صدای افغان(آوا) گفت که نوروز، تجدید طبیعت است و در حقیقت قدرت خداوند(ج) در این فصل، به منصه ظهور می رسد.
به باور وی، اگرچه در رابطه با تجلیل از نوروز، آیات و روایاتی وجود ندارد؛ ولی آنطور که برخی ها گفته اند کارمردودی هم نیست، به خصوص که در این روز، جهنده ای به نام حضرت علی(ع) در گوشه و کنار کشور بلند می شود.
به گفته این عالم دینی.، در این روز، اجتماعات بزرگی به وجود می آید که هر وقت میسر نیست؛ بنابراین اگر از این اجتماعات در راستای بیان حقایق، انسجام و وحدت مسلمانان بهره برداری گردد کار شایسته ای خواهد بود.
آیت الله مجاهد علاوه کرد که با استفاده از گردهمایی هایی که در سال نو برگزار می گردد، شایسته است که در زمینه رفع اختلافات صحبت شود و از این گفتگوها و تبادل نظرها نتیجه گیری گردد.
او در ادامه سخنانش افزود:"روشن است که هرچیزی به خاطر علت غائی خود ارزش دارد؛ لذا می توان گفت که جشن نوروز در صورتی که به تغییر و تحول در زندگی فردی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و اخلاقی مردم منتج گردد کار پسندیده ای خواهد بود".
وی همچنین گفت که اگر هدف از جشن نوروز راهنمایی مردم در مسیری درست باشد و جنبه هدایتگری داشته باشد از نگاه شرعی و عرفی اشکال ندارد.
اما به باور وی، در صورتی که نوروز بهانه ای برای انجام کارهای خلاف گردد، اگرچه به نظرها خوب جلوه کند، بد است؛ زیرا اکثر بدی ها و خوبیها ذاتی نیستند؛ بلکه اقتضایی اند. برخی از چیزها اگر خوب است اقتضای قبح را نیز دارد مثلاً صداقت خوب است؛ اما در صورتی که سبب اختلاف گردد و یا جان مؤمنی را با خطر مواجه کند قبیح است. به همین ترتیب دروغ بد است؛ اما برای رفع اختلاف و نجات جان مؤمن، حسن دارد.
به عقیده وی از جشن نوروز اگر بهره برداری درست شود، نه تنها خوب است؛ بلکه در خیلی از پیشرفت ها کمک می‌کند و می تواند دستاوردهای مفیدی داشته باشد.
وی با تاکید بر اینکه جشن نوروز از نگاه شرعی دلیل متقنی ندارد گفت:"در بعضی از دعاها که یادی از آن گردیده سندش معتبر نیست، اگر ما آن را نیمه معتبر هم بدانیم، گمان می رود که تجلیل از روز نوروز، ثوابی هم داشته باشد".
وی گفت که دعای مشهور سال نو (یا مقلب القلوب والابصار...) خود، راهنمایی است برای اینکه انسان در فرصت های مناسب، عاقبت به خیری و تحول روحی را از خدا بخواهد. از این ابعاد می توان گفت که خوبی ها و محسنات زیادی در این جشن تاریخی و ملی نهفته است.
آیت الله مجاهد در پایان با اشاره به حدیثی از امام علی(ع) گفت که آنحضرت فرموده اند هر روز که در آن، معصیت خداوند(ج) صورت نگیرد عید است و یا اینکه در روایت آمده است که عید آن نیست که انسان لباس نو بپوشد؛ بلکه عید آن است که انسان از عذاب در امان باشد.
گفتنی است که نوروز در تاریخ و فرهنگ مردم افغانستان پیشینه تاریخی ۳۰۰۰ ساله دارد. از دوران آریایی ها تا امروز آن را گرامی می دارند؛ بنابراین با قطع نظر از تمام فلسفه های تاریخی و حرف و حدیث ها در مورد آن، اگر تنها به خاطر تجدید طبیعت و زنده شدن زمین از آن تجلیل گردد نیز کار پسندیده ای خواهد بود.
