اشاره: پروفیسور استاد محمداسماعیل قاسمیار، از شخصیت های برجسته و از عناصر حقوق دان مطرح کشور و نیز عضو و مشاور روابط بین الملل شورای عالی صلح افغانستان، در دیدار با حجت الاسلام والمسلمین سیدعیسی حسینی مزاری رئیس عمومی مرکزفعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان و هیئت همراه، به پرسش هایی از سوی ایشان پاسخ گفت که با توجه به اهمیت آن و طرح مطالب بسیار مهم،
خبرگزاری صدای افغان(آوا) مفاد این گفت و شنود و پرسش و پاسخ را، به صورت جداگانه تنظیم کرده و اینک از نظر مخاطبان این خبرگزاری نیز گذرانده می شود
................................
خوشبینی ها برای آمدن صلح در افغانستان افزایش یافته است
......................................
به گزارش
خبرگزاری صدای افغان(آوا) از کابل، مشاور روابط بینالملل شورای عالی صلح افغانستان، می گوید؛ دلایل زیادی نشان می دهد که پاکستان از روی اجبار تغیر در اجندای پنهان و آشکار خود آورده و تمایل به صلح دارد.
عوامل رویکرد پاکستان به صلح
..........................................
محمد اسماعیل قاسمیار، در گفتگوی ویژه با
خبرگزاری صدای افغان(آوا) خاطر نشان کرد؛ برداشتی که از انکشاف نشست چهارجانبه به عمل آمده، تا حدودی خوشبینی ها و امیدواری ها را برای آمدن صلح در افغانستان افزایش داده است.
عامل اول؛ فشاراقتصادی بر پاکستان
.................................
وی افزود: ما عقیده داریم که پاکستان بنا بر دلایل اقتصادی و بیرون رفت از بحران اقتصادی به خصوص بحران انرژی که یک راه حل آن پروژه "TAPI" است که از افغانستان می گذرد، تمایل به صلح و نزدیکی روابط دارد.
عامل دوم؛ فشار امریکا وچین برپاکستان
...........................
مشاور روابط بینالملل شورای عالی صلح هم چنان فشار آوردن ایالات متحده امریکا و چین بالای این کشور از دیگر دلایل تمایل پاکستان به صلح عنوان کرد.
به گفته وی؛ امریکا که یکی از متحدان استراتیژیکی پاکستان است، طی 13 سال گذشته بیش از 30 میلیارد دالر به پاکستان کمک های مالی نموده است که بعضی از اعضای گانگریس آن کشور گفته اند؛ این کمک ها هدر رفته است.
عضو شورای عالی صلح، هم چنان به چین اشاره نموده گفت که چین نیز می خواهد 46 میلیارد دالر را در پاکستان سرمایه گذاری کند و نگران تندروهایی است که توسط این کشور تربیه می شود، از همین رو چین نیز از پاکستان می خواهد که همکاری صادقانه در آوردن صلح در افغانستان داشته باشد.
عامل سوم؛ فشار کشورهای منطقه بر پاکستان
......................................
آقای قاسمیار همچنان به نشست های منطقوی اشاره نموده افزود که اجماع منطقوی همانند "شانگهای" و نشست های دیگری که کشور های منطقه در آن اشتراک دارد، نیز درک کرده اند که تهدیدی که فعلاً افغانستان را متوجه خود ساخته، اگر جلوگیری نشود به زودی دامن آنانرا نیز می گیرد، از همین رو آنان نیز بالای پاکستان فشار آورده اند.
وی، تاکید کرد که ما شاهد یک تغیر در روش پاکستان هستیم و این تغیر را به نفع تامین صلح و ثبات در افغانستان می بینیم.
عامل چهارم؛ فشار ناامنی ها بر پاکستان
.................................
او خاطر نشان کرد؛ سران حکومت پاکستان بار ها گفته اند که "صلح و ثبات در افغانستان به معنای صلح در پاکستان است"، حالا پاکستان خود نیز نا امن شده است و این نا امنی ها را که مشاهده می کنیم، باورمند می شویم که استراتیژی پاکستان تغیر کرده است.
آبرو و حیثیت امریکا و چین در گرو آوردن صلح به افغاستان
..........................................
پروفیسور قاسمیار، همچنان تصریح نمود که امریکا و چین که در نشست صلح میان کابل و اسلام آباد اشتراک ورزیده بودند در صورتی که صلح را آورده نتوانند، آبروی آنان در گرو است، از همین رو فشار را روی پاکستان بیشتر نموده اند.
عامل کندی روند پروسه صلح
...................................
در همین حال قاسمیار، چند دستگی در رهبری طالبان و جنگ بر سر رهبری و قدرت میان آنان را از موانع بزرگ که سد راه و باعث کندی پروسه صلح در افغانستان می شود، عنوان کرد و گفت که این چند دستگی بالای پروسه صلح اثر بد از خود به جا می گذارد.
صادق بودن و نبودن امریکا در خصوص آوردن صلح به افغانستان
....................................
این استاد حقوق، در پاسخ به سوال مبنی بر اینکه "آیا واقعاً امریکا در قول خود صادق است، چون سخنانی وجود دارد که امریکا خود حامی تروریزم است و از این طریق می خواهد روی روسیه و خاورمیانه فشار بیاورد و اهداف بلند مدت خود را در افغانستان تطبیق کند" گفت: این واقعیت وجود دارد که امریکا امروز خود را رهبر جهان می داند و اینها دارای استراتیژی بلند مدت در سطح جهان، مخصوصاً در کشور های نفت خیز و ثروتمند - شرق میانه - هستند.
عضو شورای عالی صلح افزود: می توان گفت که کل دنیا ناامن شده و امنیت خود را از دست داده است و زمانی که ناامنی ها گسترده می شود، دامان همه را می گیرد که باعث بیداری وجدان بشری شده و این وجدان حکم بر جمع کردن دامن نا امنی می کند.
عوامل ناامنی افغانستان؛
............................
عامل اول- نقطه تلاقی بودن کشور از نظر تلاقی طرح ها و توطئه های کشورهای بزرگ علیه همدیگر
....................................
مشاور روابط بین الملل شورای عالی صلح، یاد آور شد که مشکل افغانستان منحصر به فرد بودن آن از نظر ژئوپولوتیک است که اگر امریکا نسبت به روسیه و چین پلانی و یا بر عکس این کشور ها نسبت به امریکا پلانی داشته باشند، از افغانستان می گذرد.
او تصریح کرد که افغانستان خیلی وقت ها به خاطر خودش نا امن نمی شود بلکه بخاطر پلان هایی که از طریق افغانستان می گذرد نا امن می شود.
عامل دوم - مافیای بین المللی مواد مخدر
..................................
مشاور روابط بینالملل شورای عالی صلح هم چنان در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه "تحلیل هایی وجود دارد که کسانی در خود دولت افغانستان علاقه به صلح ندارند و به دنبال نا امنی ها در کشور است" گفت: یکی از عوامل نا امنی مواد مخدر است که قاچاق آن به صورت خام و یا مشتقات آن میلیارد دالری است.
پروفیسور قاسمیار افزود: در کشت، قاچاق وتوزیع مواد مخدر افغانستان، مافیایی جهانی ارتباط دارد و رونق بازار مواد مخدر یکی از انگیزه هایی است که به ناامنی ها دامن زده و مانع صلح می شود، چون اگر افغانستان آرام باشد آنان منافع خود را در خطر می بینند.
عامل سوم؛ حلقات زورمند و تفنگ به دستان
................................
وی همچنان گفت: پدیده دیگر، حلقات زورمند، قوماندانها و تفنگ بدستان است که زندگی آنها بیشتر مربوط به نا امنی می شود و یکی از علل ریشه ای نا امنی است که به دوام ناامنی و بی ثباتی کار می کند.
عامل چهارم؛ منافع کشورهای قدرتمند
........................................
مشاور روابط بینالملل هم چنان منافع اکثر کشور های دیگر را در افغانستان یکی از عوامل نا امنی عنوان کرده افزود: عامل سوم بی ثباتی در افغانستان منافع یک عده کشورها است، مثلاً طالبی که متلاشی ساخته بودند، چطور بار دیگر قدرتمند شد؟ این می رساند که خیلی کشورها در مسئله افغانستان ذی النفع اند، و بازی افغانستان بازیگر های خیلی قدرتمندی دارد.
با آنهم قاسمیار تاکید کرد که با تمام این پیچیدگی ها باید امیدوار بود که بالاخره مردم ما هم شاهد صلح مقطعی خواهیم بود.
عامل مهم نا امنی درافغانستان؛ نفوذ گروه های فشار در داخل دولت افغانستان
......................................
عضو شورای عالی صلح در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه "آیا مافیا هم در دولت نقش دارد؟" گفت که قدرتمندان، گروه های فشار و گروه های قدرت اند و مناصب دولتی هم به اینها می رسند و آنان برای حفظ قدرت خود و برای بقای خود، کاری می کنند که بعضی اوقات منافع کشور را به خطر مواجه می کنند.
اعضای گروه تروریستی ی داعش، اتباع افغانی نیست
...............................
مشاور روابط بینالملل شورای عالی صلح در پاسخ به این سوال که "معمولاً صحبت های صلح متوجه طالبان است در حالی که گروه داعش نیز در این اواخر در نا امنی کشور دست باز دارد و چقدر مطمئنید که سران طالبان اقناع گردند اما بدنه آن با داعش یکجا شود؟" گفت: در پروسه صلح طرف صحبت ما مخالفین مسلح افغانی و اتباع افغانی است در حالیکه مسؤلین و فرماندهان و اکثر نیروهای داعش خارجی و اتباع غیر افغانی است.
رئیس اسبق لویه جرگه اضطراری، تصریح نمود که افراد داعش در افغانستان از سوریه، مصر، عراق و دیگر کشور ها نیامده اند بلکه یک عده طالبان پاکستانی اند که رنگ بیرق خود را تبدیل کرده اند و یا اینکه توسط پول و مادیات اقناع گردیده اند.
وی خاطر نشان کرد که یک عده کشورهای اسلامی، خود داعش را کمک کرده و آن را ایجاد کرده اند، همچنان داعش پول فراوان دارد که از این پول خود تجهیزات پیشرفته ای خریده است.
به گفته آقای قاسمیار، داعش به مراتب سازمان یافته تر از نسبت به طالبان عمل می کند.
وی همچنان خاطر نشان کرد که "ابوبکر البغدادی" رهبر گروهک تروریستی داعش بیش از یک سال در زمان طالبان در وزیر اکبر خان زندگی کرده است و خود را جهادی می دانسته است.
ریشه اختلاف میان افغانستان و پاکستان از دیورند آب می خورد
پرفیسوراسماعیل قاسمیار هم چنان می گوید که ریشه اختلاف بین افغانستان و پاکستان از دیورند آب می خورد و تا کنون لویه جرگه های افغانستان که تمامیت ارضی و استقلال مربوط آن می شود، معاهده دیورند را نپذیرفته اند، اما پاکستان آن را انجام شده می داند چون صد سال تیر شده است.
به گفته این شخصیت برجسته کشور؛ پاکستان فکر می کند که ما ضعیف هستیم از همین رو حتی چند کیلومتر پایگاه نظامی خود را به خاک افغانستان پیش آورده که این اشغال را می رساند.
آقای قاسمیار در ادامه افزود: در حالی که ما روس را شکست دادیم، بریتانیایی را که خودش پاکستان را ایجاد کرد ما شکست دادیم و هیچگاهی ضعف نداریم.
به گفته وی، در موضوع خط دیورند بهترین گزینه این است که خود مردم در این رابطه تصمیم بگیرند.
ایران در ایجاد و حمایت طالبان نقش نداشته از همین رو در پروسه صلح شامل نیست!
...................................
آقای قاسمیار در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه "افغانستان برای آوردن صلح متوسل به قطر، ترکیه، آمریکا و چین می شود، اما چرا به ایران؛ که یک کشور قدرتمند منطقوی و حتی جهانی است و نیز از ابتدای جهاد در کنار مردم افغانستان و بعد از سقوط طالبان نیز همواره حامی دولت و مردم افغانستان بوده و شخصیتهای ایرانی همواره امنیت و ثبات افغانستان را امنیت و ثبات خود دانسته اند، متوسل نمیشود؟" گفت: طالبان بیشتر به طرف کشورهای غربی و عربی تعلق دارد.
این شخصیت فعال در عرصه صلح با طالبان، اشاره به سخنان "بینظیر بوتو" کرد و گفت: بوتو گفته بود که این تنها پاکستان نبود که طالبان را به وجود آورد بلکه امریکا، انگلیس و عربستان سعودی نیز در این قضیه دخیل بودند از همین رو بیشتر از منشا ایجائ و حمایت طالبان برای آوردن صلح، کمک گرفته می شود.
وی تاکید کرد که ایران در ایجاد و حمایت گروه طالب نقش نداشته است، از همین رو در پروسه صلح شامل نشده است.
آقای قاسمیار یاد آور شد که آسمان دوستی میان افغانستان و ایران به دلیل اینکه ادعای ارضی وجود ندارد عمدتاً صاف بوده است و در فرهنگ، وجوه دینی، تاریخ و خیلی چیزها مشترکات بین دو کشور وجود دارد.
او خاطر نشان کرد که جمهوری اسلامی ایران همیشه با افغانستان بوده و زمانی که جهاد شروع شد ایران پشتبان جهاد افغانستان بود و در زمان مقاومت نیز از مقاومت پشتبانی کرده است، در بحث مهاجرین نیز سهولت هایی را در نظر گرفته است.
منبع : خبرگزاری صدای افغان(آوا) - کابل