در حال حاضر امریکایی ها تجربه ی ناموفق روس ها را در افغانستان و منطقه تکرار می کنند در حالی که نتیجه آن برای رسیدن به هدف، هنوز نا معلوم و برد ایالات متحده در این میان نامشخص است، اما قربانی این تجربه نیز ملت های مسلمان هستند.
روس ها پس از کشور گشاییها و تسلط بر بسیاری از کشورهای منطقه، مانند تاجکستان، ازبکستان، قزاقستان و مانند آن و تشکیل اتحاد جماهیر شوروی و گرفتن امتیاز جهانی پیمان ورشو، به امید دست رسی به آبهای گرم هند و تسلط بر کشورهای خاور میانه، قدم به خاک افغانستان گذاشتند.
موسی فریور؛ استاد دانشگاه و یک تن از مجاهدین در گفتگو با (آوا) با بیان مطلب فوق گفت: روسها در زمان داوود خان نفوذ غیر مستقیم در افغانستان داشتند، اما پس از اینکه داوود خان در یک مذاکره با برجنف در مسکو با خشم و نارضایتی جلسه را ترک گفت: دولت وقت شوروی احساس کرد که داوود خان دیگر قابل استفاده نیست، لذا به زودی مهره را تبدیل کرد و حزب دموکراتیک خلق را روی کار آورد.
به گفته او، اتحاد جماهیر شوروی سابق، با روی کار آوردن حزب دموکرتیک خلق، درافغانستان و راه اندازی کودتای هفت ثور ۱۳۵۷ رسماً زمینه تجاوز به افغانستان را فراهم کرد و در ۶ جدی۱۳۵۸ هزاران سرباز روسی خاک افغانستان را زیر چکمه های خود درآوردند.
به باور این استاد دانشگاه، این تجاوز آشکار و درعین حال غیر منتظره مردم افغانستان را در مقابل یک عمل انجام شده قرار داد که در پی آن خسارات سنگینی مالی و جانی بر مردم تحمیل شد.
به گفته او، هر چند رهبران شوروی از تاریخ گذشته افغانستان و استعمار و استکبار ستیزی مردم آن در جنگ با انگلیس و... اطلاع داشتند، اما با آن هم به خاک افغانستان تجاوز کردند و بزرگترین اشتباه را در تاریخ سیاسی خود مرتکب شدند.
وی اضافه کرد: روسها سرمست از پیروزی ها و کشورگشایی ها قدم به خاک افغانستان گذاشتند، اما بی خبر ازاینکه افغانستان نه تاجکستان است، نه ازبکستان و نه هم قزاقستان، و حمله برآن هزینه سنگینی خواهد داشت.
به گفته فریور، چه هزینه بالاتر از این که علاوه بر خسارت های هنگفت مالی، افغانستان، قبرستان مکتب ایدولوژیکی سوسیالیستی مارکسیستی شد و برای همیشه در آن دفن گردید.
با وجود اینکه اهداف روسها در افغانستان که ایجاد پایگاه محکم برای نفوذ در آسیا و خاورمیانه و همچنین تاختن تا قلب اروپا بود و توسط رهبران افسارگسیخته خلق وپرچم، ترکی، امین، ببرک کارمل و کشتمند این اهداف به منصه اجرا گذاشته می شد، با آن هم نتوانستند به اهداف خود برسند و از افغانستان جان سالم به در برند.
به گفته او، تا آن زمان به نظر می رسید که ابرقدرت شرق جهان را درکام خود فرو می برد و هیچ راه برگشتی و قدرت مقابله با آن وجود ندارد، اما مردم افغانستان این طلسم را شکستند و روسها را به صورت اعجاب امیز به زانو در آوردند.
وی تصریح کرد: روسهای وحشی علرغم کشورگشایی ها و وتسلط بر بسیار از کشور های منطقه، از نهضت رهای بخش اسلامی ضد استکباری که همزمان با انقلاب جمهوری اسلامی ایران به رهبری امام خمینی(ره) وجهاد مردم افغانستان احیا گردید هراس داشتند.
او ادامه داد: روسها برای مقابله با نهضت های آزادی بخش اسلامی رژیم های وابسته به خود را در منطقه حاکم می ساخت و برای حفظ آنان تلاش می کردند تا به هدف خود برسند، چنانکه برای حفظ نظام کمونیستی در افغانستان از هیچ همکاری با ترکی و امین مضایقه نکردند.
او گفت: متأسفانه در حال حاضر امریکایی ها تجربه ی ناموفق روس ها را در افغانستان و منط:قه تکرار می کنند در حالی که نتیجه آن برای رسیدن به هدف هنوز نا معلوم و برد ایالات متحده در میان نا مشخص است، اما قربانی این تجربه نیز ملت های مسلمان هستند.
قابل ذکر است که اهداف اقتصادی روس ها را در افغانستان، بهره گیری از منابع طبیعی و ذخایر زیرزمینی چون نفت، گاز، یورانیوم، طلا، نقره، سرب، روی، لعل، یاقوت، ابرک، سنگ های رادیو اکتیف وغیره تشکیل می داد.
به علاوه بازار افغانستان به دلیل عقب ماندگی مفرط این کشور بازار مناسبی برای کالاهای بی کیفیت روسی به شمار می رفت و مهمتر از همه دست یافتن به میدان های نفتی خاورمیانه و بازارهای تجارتی منطقه به ویژه بازار بزرگ هند از طریق افغانستان از اهداف اقتصادی روس ها بود
روس ها پس از کشور گشاییها و تسلط بر بسیاری از کشورهای منطقه، مانند تاجکستان، ازبکستان، قزاقستان و مانند آن و تشکیل اتحاد جماهیر شوروی و گرفتن امتیاز جهانی پیمان ورشو، به امید دست رسی به آبهای گرم هند و تسلط بر کشورهای خاور میانه، قدم به خاک افغانستان گذاشتند.
موسی فریور؛ استاد دانشگاه و یک تن از مجاهدین در گفتگو با (آوا) با بیان مطلب فوق گفت: روسها در زمان داوود خان نفوذ غیر مستقیم در افغانستان داشتند، اما پس از اینکه داوود خان در یک مذاکره با برجنف در مسکو با خشم و نارضایتی جلسه را ترک گفت: دولت وقت شوروی احساس کرد که داوود خان دیگر قابل استفاده نیست، لذا به زودی مهره را تبدیل کرد و حزب دموکراتیک خلق را روی کار آورد.
به گفته او، اتحاد جماهیر شوروی سابق، با روی کار آوردن حزب دموکرتیک خلق، درافغانستان و راه اندازی کودتای هفت ثور ۱۳۵۷ رسماً زمینه تجاوز به افغانستان را فراهم کرد و در ۶ جدی۱۳۵۸ هزاران سرباز روسی خاک افغانستان را زیر چکمه های خود درآوردند.
به باور این استاد دانشگاه، این تجاوز آشکار و درعین حال غیر منتظره مردم افغانستان را در مقابل یک عمل انجام شده قرار داد که در پی آن خسارات سنگینی مالی و جانی بر مردم تحمیل شد.
به گفته او، هر چند رهبران شوروی از تاریخ گذشته افغانستان و استعمار و استکبار ستیزی مردم آن در جنگ با انگلیس و... اطلاع داشتند، اما با آن هم به خاک افغانستان تجاوز کردند و بزرگترین اشتباه را در تاریخ سیاسی خود مرتکب شدند.
وی اضافه کرد: روسها سرمست از پیروزی ها و کشورگشایی ها قدم به خاک افغانستان گذاشتند، اما بی خبر ازاینکه افغانستان نه تاجکستان است، نه ازبکستان و نه هم قزاقستان، و حمله برآن هزینه سنگینی خواهد داشت.
به گفته فریور، چه هزینه بالاتر از این که علاوه بر خسارت های هنگفت مالی، افغانستان، قبرستان مکتب ایدولوژیکی سوسیالیستی مارکسیستی شد و برای همیشه در آن دفن گردید.
با وجود اینکه اهداف روسها در افغانستان که ایجاد پایگاه محکم برای نفوذ در آسیا و خاورمیانه و همچنین تاختن تا قلب اروپا بود و توسط رهبران افسارگسیخته خلق وپرچم، ترکی، امین، ببرک کارمل و کشتمند این اهداف به منصه اجرا گذاشته می شد، با آن هم نتوانستند به اهداف خود برسند و از افغانستان جان سالم به در برند.
به گفته او، تا آن زمان به نظر می رسید که ابرقدرت شرق جهان را درکام خود فرو می برد و هیچ راه برگشتی و قدرت مقابله با آن وجود ندارد، اما مردم افغانستان این طلسم را شکستند و روسها را به صورت اعجاب امیز به زانو در آوردند.
وی تصریح کرد: روسهای وحشی علرغم کشورگشایی ها و وتسلط بر بسیار از کشور های منطقه، از نهضت رهای بخش اسلامی ضد استکباری که همزمان با انقلاب جمهوری اسلامی ایران به رهبری امام خمینی(ره) وجهاد مردم افغانستان احیا گردید هراس داشتند.
او ادامه داد: روسها برای مقابله با نهضت های آزادی بخش اسلامی رژیم های وابسته به خود را در منطقه حاکم می ساخت و برای حفظ آنان تلاش می کردند تا به هدف خود برسند، چنانکه برای حفظ نظام کمونیستی در افغانستان از هیچ همکاری با ترکی و امین مضایقه نکردند.
او گفت: متأسفانه در حال حاضر امریکایی ها تجربه ی ناموفق روس ها را در افغانستان و منط:قه تکرار می کنند در حالی که نتیجه آن برای رسیدن به هدف هنوز نا معلوم و برد ایالات متحده در میان نا مشخص است، اما قربانی این تجربه نیز ملت های مسلمان هستند.
قابل ذکر است که اهداف اقتصادی روس ها را در افغانستان، بهره گیری از منابع طبیعی و ذخایر زیرزمینی چون نفت، گاز، یورانیوم، طلا، نقره، سرب، روی، لعل، یاقوت، ابرک، سنگ های رادیو اکتیف وغیره تشکیل می داد.
به علاوه بازار افغانستان به دلیل عقب ماندگی مفرط این کشور بازار مناسبی برای کالاهای بی کیفیت روسی به شمار می رفت و مهمتر از همه دست یافتن به میدان های نفتی خاورمیانه و بازارهای تجارتی منطقه به ویژه بازار بزرگ هند از طریق افغانستان از اهداف اقتصادی روس ها بود