محمد محقق گفته که برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری از عضویت در مجلس نمایندگان استعفا داده است.
وی امروز سه شنبه گفت که پریروز استعفای خود را به مجلس اعلام کرده و قصد دارد که در انتخابات شرکت کند.
دیروز گزارش شد که آقای محقق در تیم انتخاباتی عبدالله عبدالله به عنوان معاون دوم، در کنار او قرار گرفته است.
سخنگوی ائتلاف ملی گفت که آقای عبدالله برای ثبت نام به عنوان نامزد انتخابات ریاست جمهوری آمادگی گرفته و گفتگوها در مورد معرفی آقای محقق به عنوان معاون دوم او تقریباً نهایی شده است.
او افزود گفتگوها در مورد معرفی معاون اول آقای عبدالله هنوز جریان دارد.
پیشتر خبرهایی منتشر شده بود مبنی بر اینکه عبدالهادی ارغندیوال؛ رئیس حزب اسلامی و وزیر اقتصاد، معاون اول آقای عبدالله خواهد بود؛ اما آقای سانچارکی این خبرها را تایید نکرد.
از سوی دیگر، لال‌پاچا آزمون؛ مسئول بخش مطبوعاتی دفتر انتخاباتی اشرف‌غنی احمدزی گفت که او هم به زودی به عنوان نامزد انتخابات ریاست جمهوری ثبت نام می‌کند.
خبر قرار گرفتن محمد محقق در کنار داکتر عبدالله به شدت بر سرنوشت آینده جبهه ملی سایه انداخته است. جبهه ملی که مدعی بود می رود؛ تا مقتدرترین ائتلاف سیاسی باشد، این روزها به سرنوشت جبهه دیگری به همین نام دچار شده که چندسال پیش به رهبری برهان الدین ربانی تشکیل شد و پس از ترور سید مصطفی کاظمی؛ سخنگو و رییس دفتر سیاسی آن سقوط کرد.
احمدضیا مسعود، عبدالرشید دوستم و محمد محقق از اعضای اصلی این جریان هسند و گفته می شود که امرالله صالح نیز عضویت آن را داراست؛ اما در حال حاضر با توجه به معامله محمد محقق با داکتر عبدالله عبدالله؛ رهبر ائتلاف ملی به نظر می رسد بلندپروازی های آرمانگرایانه جبهه ملی نیز روزهای پایانی خود را می گذراند و گردهمایی های هزاران نفری رهبران آن که اغلب توسط رهبر محبوب ازبک ها، جنرال دوستم برگزار می شد، به جرگه خاطرات خوش قدرت نمایی های رهبران سه گانه آن خواهد پیوست.
از سوی دیگر، قرار گرفتن محمد محقق در کنار داکتر عبدالله در انتخابات آینده، حال و هوای انتخابات سال ۲۰۱۴ را از مورد مشابه در سال ۲۰۰۹ متمایز خواهد کرد؛ زیرا در آن زمان، آقای محقق از همراهی با داکتر عبدالله امتناع کرد و در کنار کرزی قرار گرفت.
نکته دیگری که به واسطه معاونت دومی آقای محقق در تیم داکتر عبدالله، مطرح می شود، موضع گیری دیگر اعضای تشکلی به نام اتحاد انتخاباتی در خصوص این تصمیم است؛ موضوعی که مشخص نیست آیا با نامزدی داکتر عبدالله می توان بازهم برای تشکلی به نام اتحاد انتخاباتی، وجود خارجی قایل شد یانه؛ زیرا تاکنون مشخص نیست که موضع عطامحمد نور؛ به عنوان یکی از مدعیان شرکت در انتخابات ریاست جمهوری، احمدضیا مسعود؛ به عنوان چهره ای که با داکتر عبدالله اختلاف نظر سیاسی دارد و همچنین عبدالرشید دوستم که گفته می شود، آمده است؛ تا برای نخستین بار در تاریخ افغانستان، معاونت دوم ریاست جمهوری را برای ازبک ها به دست آورد و در این راستا عملا با محقق؛ یار دیروز خود در جبهه ملی وارد رقابت خواهد شد، چه مواضعی اتخاذ خواهند کرد.
این در حالی است که در حال حاضر، جدی ترین رقیب آقای عبدالله در انتخابات آینده، اشرف غنی احمدزی خواهد بود؛ زیرا او برای شرکت در این انتخابات، ابراز آمادگی کرده و تصور می شود از این نظر، انتخابات آینده نیز شاهد طیف بندی های قومی نامزدها خواهد بود.
نقش معاونان البته در شکستن این صف بندی ها مهم است؛ اما معاونان آقای احمدزی تاکنون مشخص نیست و معاون اول آقای عبدالله نیز اگر براساس شایعات جاری، عبدالهادی ارغندیوال باشد، به نظر نمی رسد آقای ارغندیوال به اندازه ای قدرت و نفوذ داشته باشد که بتواند رای پشتون ها را به نفع آقای عبدالله کسب کند و یا حداقل نماینده پشتون ها در تیم آقای عبدالله به حساب آید.
وی امروز سه شنبه گفت که پریروز استعفای خود را به مجلس اعلام کرده و قصد دارد که در انتخابات شرکت کند.
دیروز گزارش شد که آقای محقق در تیم انتخاباتی عبدالله عبدالله به عنوان معاون دوم، در کنار او قرار گرفته است.
سخنگوی ائتلاف ملی گفت که آقای عبدالله برای ثبت نام به عنوان نامزد انتخابات ریاست جمهوری آمادگی گرفته و گفتگوها در مورد معرفی آقای محقق به عنوان معاون دوم او تقریباً نهایی شده است.
او افزود گفتگوها در مورد معرفی معاون اول آقای عبدالله هنوز جریان دارد.
پیشتر خبرهایی منتشر شده بود مبنی بر اینکه عبدالهادی ارغندیوال؛ رئیس حزب اسلامی و وزیر اقتصاد، معاون اول آقای عبدالله خواهد بود؛ اما آقای سانچارکی این خبرها را تایید نکرد.
از سوی دیگر، لال‌پاچا آزمون؛ مسئول بخش مطبوعاتی دفتر انتخاباتی اشرف‌غنی احمدزی گفت که او هم به زودی به عنوان نامزد انتخابات ریاست جمهوری ثبت نام می‌کند.
خبر قرار گرفتن محمد محقق در کنار داکتر عبدالله به شدت بر سرنوشت آینده جبهه ملی سایه انداخته است. جبهه ملی که مدعی بود می رود؛ تا مقتدرترین ائتلاف سیاسی باشد، این روزها به سرنوشت جبهه دیگری به همین نام دچار شده که چندسال پیش به رهبری برهان الدین ربانی تشکیل شد و پس از ترور سید مصطفی کاظمی؛ سخنگو و رییس دفتر سیاسی آن سقوط کرد.
احمدضیا مسعود، عبدالرشید دوستم و محمد محقق از اعضای اصلی این جریان هسند و گفته می شود که امرالله صالح نیز عضویت آن را داراست؛ اما در حال حاضر با توجه به معامله محمد محقق با داکتر عبدالله عبدالله؛ رهبر ائتلاف ملی به نظر می رسد بلندپروازی های آرمانگرایانه جبهه ملی نیز روزهای پایانی خود را می گذراند و گردهمایی های هزاران نفری رهبران آن که اغلب توسط رهبر محبوب ازبک ها، جنرال دوستم برگزار می شد، به جرگه خاطرات خوش قدرت نمایی های رهبران سه گانه آن خواهد پیوست.
از سوی دیگر، قرار گرفتن محمد محقق در کنار داکتر عبدالله در انتخابات آینده، حال و هوای انتخابات سال ۲۰۱۴ را از مورد مشابه در سال ۲۰۰۹ متمایز خواهد کرد؛ زیرا در آن زمان، آقای محقق از همراهی با داکتر عبدالله امتناع کرد و در کنار کرزی قرار گرفت.
نکته دیگری که به واسطه معاونت دومی آقای محقق در تیم داکتر عبدالله، مطرح می شود، موضع گیری دیگر اعضای تشکلی به نام اتحاد انتخاباتی در خصوص این تصمیم است؛ موضوعی که مشخص نیست آیا با نامزدی داکتر عبدالله می توان بازهم برای تشکلی به نام اتحاد انتخاباتی، وجود خارجی قایل شد یانه؛ زیرا تاکنون مشخص نیست که موضع عطامحمد نور؛ به عنوان یکی از مدعیان شرکت در انتخابات ریاست جمهوری، احمدضیا مسعود؛ به عنوان چهره ای که با داکتر عبدالله اختلاف نظر سیاسی دارد و همچنین عبدالرشید دوستم که گفته می شود، آمده است؛ تا برای نخستین بار در تاریخ افغانستان، معاونت دوم ریاست جمهوری را برای ازبک ها به دست آورد و در این راستا عملا با محقق؛ یار دیروز خود در جبهه ملی وارد رقابت خواهد شد، چه مواضعی اتخاذ خواهند کرد.
این در حالی است که در حال حاضر، جدی ترین رقیب آقای عبدالله در انتخابات آینده، اشرف غنی احمدزی خواهد بود؛ زیرا او برای شرکت در این انتخابات، ابراز آمادگی کرده و تصور می شود از این نظر، انتخابات آینده نیز شاهد طیف بندی های قومی نامزدها خواهد بود.
نقش معاونان البته در شکستن این صف بندی ها مهم است؛ اما معاونان آقای احمدزی تاکنون مشخص نیست و معاون اول آقای عبدالله نیز اگر براساس شایعات جاری، عبدالهادی ارغندیوال باشد، به نظر نمی رسد آقای ارغندیوال به اندازه ای قدرت و نفوذ داشته باشد که بتواند رای پشتون ها را به نفع آقای عبدالله کسب کند و یا حداقل نماینده پشتون ها در تیم آقای عبدالله به حساب آید.
