رسانه بی بی سی یکی از قدیمی ترین رسانه غربی است که تا امروز به کار و فعالیت رسانه ای مشغول می باشد.
پیش از هر گونه بحث و نظری در باره رسانه مذکور، به پیشینه و سابقه بخش فارسی آن توجه می دهیم.
تاریخ نشرات رادیویی فارسی این رسانه به ۲۹ دسامبر ۱۹۴۰ میلادی (۸ دی ۱۳۱۹ خورشیدی) در اوایل جنگ جهانی دوم بر می گردد که برای رقابت با رادیو برلین راه اندازی شد و آماج برنامه‌های خود را به سود پادشاهی بریتانیا و ضد حکومت نازی آلمان گذارد.
اولین گوینده رادیوی بی‌بی‌سی فارسی، حسن موقر بالیوزی بود. بخش فارسی بی‌بی‌سی زیرمجموعه‌ای از سرویس جهانی بی‌بی‌سی است که به زبان فارسی از طریق رادیو، اینترنت و تلویزیون، فعالیت خبری و رسانه‌ای می‌کند. هم‌اکنون صادق صبا ریاست این بخش را برعهده دارد.
این شبکه با بودجه ۲۳٫۴ میلیون دالری وزارت امور خارجه و مشترک المنافع بریتانیا اداره می‌شود.
البته بخش فارسی بی‌بی‌سی مدعی است با این وجود، رویکرد مستقلی نسبت به وزارت امور خارجه انگلیس راجع به رویدادها دارد. در حالی که برخی از رسانه‌ها معتقدند این شبکه در راستای حفظ منافع انگلستان تبلیغ می‌کند.
برنامه‌های فارسی رادیو بی‌بی‌سی (از جمله بامدادی، نیمروزی، شامگاهی، آسیای میانه و روز هفتم) به صورت زنده بر روی سایت فارسی قابل دریافت است. در سال ۲۰۰۷ میلادی، بخش جهانی بی‌بی‌سی اعلام کرد که در پی تاسیس یک تلویزیون به زبان فارسی است.
تلویزیون فارسی بی‌بی‌سی پخش برنامه‌های خود را از روز ۱۴ ژانویه ۲۰۰۹ میلادی، (۲۵ دی ۱۳۸۷ خورشیدی) آغاز نمود وهر روز از ساعت ۱۷ به وقت ایران و ۱۳:۳۰ به وقت گرینویچ شروع به کار می‌کند.
وب‌گاه فارسی بی‌بی‌سی، سایت خبری فارسی‌زبان، رادیو بی‌بی‌سی است که در سال ۱۳۷۹ راه‌اندازی شد.
سایت فارسی بی‌بی‌سی در ماه مه ۲۰۰۱ راه‌اندازی شد. این سایت در چندین صفحهٔ جداگانه مانند صفحهٔ نخست (خبرهای جهان، ایران و منطقه)، صفحهٔ ایران، افغانستان، تاجیکستان، جهان، فرهنگ و هنر، دانش و فن، اقتصاد و بازرگانی، نگاه ژرف، جدیدترین اخبار، عکس و ویدیو، گزارش‌ها و تحلیل‌ها را در این زمینه‌ها به کاربران ارائه می‌دهد.
بر خلاف ادعای رسانه بی بی سی، مبنی بر استقلال آن از نهادهای دولتی بریتانیا، این رسانه چنانچه در تاسیس و آغاز به کارِ رسانه ای، با هدف و انگیزه دفاع از دولت بریتانیا در برابر دولت آلمان نازی، پا به میدان گذاشت، اینک و در ادامه و پس از گذشت چندین دهه، همچنان به عنوان بلندگویی در خدمت برنامه های استعماری وزارت امور خارجه بریتانیا قرار دارد.
عدم استقلال بی بی سی از دولت انگلیس، چیزی نیست که نیازی به کتمان و پنهانکاری داشته باشد و امروزه حتی اگر دست اندرکاران این رسانه به این واقعیت تن در ندهند، حتی یکی از مخاطبان و شنوندگان رسانه مذکور به وابستگی آن به دولت بریتانیا، کوچکترین شکی را به خود راه نمی دهند.
شبکه رسانه ای بی بی سی، از آنجا که از بدو تاسیس و در طول زمانها از چند شگرد و شیوه خاص در پیام رسانی غرض آلودش استفاده کرده، دیگر دستش برای مخاطبان خاص و عامش باز شده است و تقریباً همه دنیا به حقیقت و ماهیت دولتی و جانبدارانه آن پی برده اند.
در برخی از موارد این رسانه و امثال آن از رسانه های امریکایی و غربی، آن قدر طرفدارانه از موضوعی دفاع و یا علیه چیزی موضع می گیرند که از بس برجسته و آشکار است، با هیچ توجیه و تفسیری نمی توان چهره آن را پنهان نگهداشت.
یکی از شگردهای غرضمند این شبکه، برخورد آن با تحولات و حوادثی است که در جهان اسلام و البته در بسیاری از موارد، به وسیله دولتمردان امریکایی و غربی در کشورهای اسلامی رخ می دهد و بی بی سی و امثال آن از رسانه های دیگر، وظیفه کمپاین و تبلیغات رسانه ای به نفع دولتهای شان را بر عهده دارند.
تحولات جاری در کشور سوریه، تنها یکی از صدها موردی است که بی بی سی، دامن بر کمر بسته و به سود اهداف استعماری دولت و کشورش، وارد معرکه شده است. بسیار جالب است اگر به اخبار و گزارشهایی که به وسیله عوامل این بنگاه رسانه ای از سوریه منعکس می شود، توجه دقیق شود.
در جریان همین یک هفته گذشته که شهر القصیر از تصرف شورشیان سوری خارج شده و به دست ارتش آن کشور اداره می شود، بنابر دعوت دولت سوریه از رسانه ها جهت بازدید مناطق آزاد شده، گزارش گران تلویزیون فارسی بی بی سی نیز، ویرانه های القصیر را به گونه صد در صد جانبدارانه و غرض ورزانه، در برابر دوربین قرار دادند.
بی بی سی در این گزارش تمام سعی خویش را می کرد تا به مخاطب القا کند که اولاً این دولت و ارتش سوریه است که این شهر را بدین شکل درآورده و در ثانی، با بی اعتنایی به این پیروزی فوق العاده، آن را بی فایده و بی اهمیت جلوه می داد. در این گزارش، گزارش گر بی بی سی، خودش اندازه می گرفت و خودش می دوخت و در نهایت، بافته و دوخته خودش را با رندی خاصی بر تن مخاطب کلام و تصویرش می کرد!.
به نظر می رسد با سپری شدن نزدیک به یک صده از تاسیس بخش فارسی رسانه بی بی سی، زمان آن رسیده باشد که کارگزاران دولتی این رسانه، فکری برای شگردهای کلیشه ای و پوسیده این بنگاه خبرپراکنی و مغلطه افکنی بکنند؛ چرا که شگردهای پیشین، دیگر کارایی خویش را از دست داده و لازم است این رسانه، با بهره وری از حیله های تازه و بکر خبری، پیکره زنگ زده خویش را به روز کند.
پیش از هر گونه بحث و نظری در باره رسانه مذکور، به پیشینه و سابقه بخش فارسی آن توجه می دهیم.
تاریخ نشرات رادیویی فارسی این رسانه به ۲۹ دسامبر ۱۹۴۰ میلادی (۸ دی ۱۳۱۹ خورشیدی) در اوایل جنگ جهانی دوم بر می گردد که برای رقابت با رادیو برلین راه اندازی شد و آماج برنامه‌های خود را به سود پادشاهی بریتانیا و ضد حکومت نازی آلمان گذارد.
اولین گوینده رادیوی بی‌بی‌سی فارسی، حسن موقر بالیوزی بود. بخش فارسی بی‌بی‌سی زیرمجموعه‌ای از سرویس جهانی بی‌بی‌سی است که به زبان فارسی از طریق رادیو، اینترنت و تلویزیون، فعالیت خبری و رسانه‌ای می‌کند. هم‌اکنون صادق صبا ریاست این بخش را برعهده دارد.
این شبکه با بودجه ۲۳٫۴ میلیون دالری وزارت امور خارجه و مشترک المنافع بریتانیا اداره می‌شود.
البته بخش فارسی بی‌بی‌سی مدعی است با این وجود، رویکرد مستقلی نسبت به وزارت امور خارجه انگلیس راجع به رویدادها دارد. در حالی که برخی از رسانه‌ها معتقدند این شبکه در راستای حفظ منافع انگلستان تبلیغ می‌کند.
برنامه‌های فارسی رادیو بی‌بی‌سی (از جمله بامدادی، نیمروزی، شامگاهی، آسیای میانه و روز هفتم) به صورت زنده بر روی سایت فارسی قابل دریافت است. در سال ۲۰۰۷ میلادی، بخش جهانی بی‌بی‌سی اعلام کرد که در پی تاسیس یک تلویزیون به زبان فارسی است.
تلویزیون فارسی بی‌بی‌سی پخش برنامه‌های خود را از روز ۱۴ ژانویه ۲۰۰۹ میلادی، (۲۵ دی ۱۳۸۷ خورشیدی) آغاز نمود وهر روز از ساعت ۱۷ به وقت ایران و ۱۳:۳۰ به وقت گرینویچ شروع به کار می‌کند.
وب‌گاه فارسی بی‌بی‌سی، سایت خبری فارسی‌زبان، رادیو بی‌بی‌سی است که در سال ۱۳۷۹ راه‌اندازی شد.
سایت فارسی بی‌بی‌سی در ماه مه ۲۰۰۱ راه‌اندازی شد. این سایت در چندین صفحهٔ جداگانه مانند صفحهٔ نخست (خبرهای جهان، ایران و منطقه)، صفحهٔ ایران، افغانستان، تاجیکستان، جهان، فرهنگ و هنر، دانش و فن، اقتصاد و بازرگانی، نگاه ژرف، جدیدترین اخبار، عکس و ویدیو، گزارش‌ها و تحلیل‌ها را در این زمینه‌ها به کاربران ارائه می‌دهد.
بر خلاف ادعای رسانه بی بی سی، مبنی بر استقلال آن از نهادهای دولتی بریتانیا، این رسانه چنانچه در تاسیس و آغاز به کارِ رسانه ای، با هدف و انگیزه دفاع از دولت بریتانیا در برابر دولت آلمان نازی، پا به میدان گذاشت، اینک و در ادامه و پس از گذشت چندین دهه، همچنان به عنوان بلندگویی در خدمت برنامه های استعماری وزارت امور خارجه بریتانیا قرار دارد.
عدم استقلال بی بی سی از دولت انگلیس، چیزی نیست که نیازی به کتمان و پنهانکاری داشته باشد و امروزه حتی اگر دست اندرکاران این رسانه به این واقعیت تن در ندهند، حتی یکی از مخاطبان و شنوندگان رسانه مذکور به وابستگی آن به دولت بریتانیا، کوچکترین شکی را به خود راه نمی دهند.
شبکه رسانه ای بی بی سی، از آنجا که از بدو تاسیس و در طول زمانها از چند شگرد و شیوه خاص در پیام رسانی غرض آلودش استفاده کرده، دیگر دستش برای مخاطبان خاص و عامش باز شده است و تقریباً همه دنیا به حقیقت و ماهیت دولتی و جانبدارانه آن پی برده اند.
در برخی از موارد این رسانه و امثال آن از رسانه های امریکایی و غربی، آن قدر طرفدارانه از موضوعی دفاع و یا علیه چیزی موضع می گیرند که از بس برجسته و آشکار است، با هیچ توجیه و تفسیری نمی توان چهره آن را پنهان نگهداشت.
یکی از شگردهای غرضمند این شبکه، برخورد آن با تحولات و حوادثی است که در جهان اسلام و البته در بسیاری از موارد، به وسیله دولتمردان امریکایی و غربی در کشورهای اسلامی رخ می دهد و بی بی سی و امثال آن از رسانه های دیگر، وظیفه کمپاین و تبلیغات رسانه ای به نفع دولتهای شان را بر عهده دارند.
تحولات جاری در کشور سوریه، تنها یکی از صدها موردی است که بی بی سی، دامن بر کمر بسته و به سود اهداف استعماری دولت و کشورش، وارد معرکه شده است. بسیار جالب است اگر به اخبار و گزارشهایی که به وسیله عوامل این بنگاه رسانه ای از سوریه منعکس می شود، توجه دقیق شود.
در جریان همین یک هفته گذشته که شهر القصیر از تصرف شورشیان سوری خارج شده و به دست ارتش آن کشور اداره می شود، بنابر دعوت دولت سوریه از رسانه ها جهت بازدید مناطق آزاد شده، گزارش گران تلویزیون فارسی بی بی سی نیز، ویرانه های القصیر را به گونه صد در صد جانبدارانه و غرض ورزانه، در برابر دوربین قرار دادند.
بی بی سی در این گزارش تمام سعی خویش را می کرد تا به مخاطب القا کند که اولاً این دولت و ارتش سوریه است که این شهر را بدین شکل درآورده و در ثانی، با بی اعتنایی به این پیروزی فوق العاده، آن را بی فایده و بی اهمیت جلوه می داد. در این گزارش، گزارش گر بی بی سی، خودش اندازه می گرفت و خودش می دوخت و در نهایت، بافته و دوخته خودش را با رندی خاصی بر تن مخاطب کلام و تصویرش می کرد!.
به نظر می رسد با سپری شدن نزدیک به یک صده از تاسیس بخش فارسی رسانه بی بی سی، زمان آن رسیده باشد که کارگزاران دولتی این رسانه، فکری برای شگردهای کلیشه ای و پوسیده این بنگاه خبرپراکنی و مغلطه افکنی بکنند؛ چرا که شگردهای پیشین، دیگر کارایی خویش را از دست داده و لازم است این رسانه، با بهره وری از حیله های تازه و بکر خبری، پیکره زنگ زده خویش را به روز کند.
مولف : سیدفاضل محجوب
