اوضاع مسلمانان در میانمار بیشتر از آن چه که تصور می شود ناگوار است. در طی چند هفته اخیر بیشتر از هزار نفر به قتل رسیده اند و پنج هزار نفر دیگر مجروح شده اند. مهاجمان بودایی سه هزار نفر را نیز ربوده اند و در این میان ده ها هزار نفر از مسلمانان مجبور شده اند خانه و کاشانه خود را ترک کنند.
عکس هایی که در اینترنت منتشر شده اند بسیار دردآور هستند ولی باز هم از تشریح عمق فاجعه عاجزند. تنها در ظرف چند روز بیست روستا به طور کامل به آتش کشیده شدند و در این میان افکار عمومی جهانی از آن چه که بر سر مسلمانان در میانمار می گذرد آگاهی ندارد.
میانمار کشوری است که بیش از پنجاه میلیون نفر جمعیت دارد که چیزی در حدود پانزده درصد آن را مسلمانان تشکیل می دهند. مسلمانان در حدود هزار سال پیش به این منطقه آمدند و اسلام را به ساکنان این مناطق عرضه کردند و به تدریج مورد پذیرش ساکنان این سرزمین واقع شدند. مسلمانان حتی در مقاطعی موفق شدند حکومت هایی را در منطقه به وجود بیاورند که آخرین این حکومت ها در سال 1748 سقوط کردند و از آن به بعد همه چیز به زیان مسلمانان تغییر کرد و روندی آغاز شد که تاکنون ادامه دارد. در این مدت زمان بسیاری از مسلمانان وادار به تغییر مذهب شدند، بسیاری از اراضی آنان غصب گردید و بسیاری از آنان از سرزمین هایشان رانده شدند.
یکی از برهه هایی که به شدت به مسلمانان میانمار سخت گذشت، مربوط به چند دهه قبل به سال های حاکمیت کمونیست ها به این کشور باز می گردد. سال هایی که حکومت کمونیستی با تشکیل سازمان ناساکا به کشتار مسلمانان دست یازید و کار به جایی رسید که دولت کمونیستی حتی زاد و ولد را نیز برای مسلمانان ممنوع اعلام کرد.
در سال 1982 دولت میانمار اقدام به الغاء حقوق شهروندی مسلمان این کشور نمود، سیاستی که کماکان بدون تغییر باقی مانده است. مسلمانان حتی از حقوق بدیهی خود مانند حق تحصیل، استخدام در دولت و ... نیز محروم شدند.
فشارهای وارده از سوی دولت، گروه های ناسیونالیست و افراطیون مذهبی بودایی به حدی بوده است که مسلمانان میانمار بارها به مهاجرت دسته جمعی از کشور دست یازیدند چنانکه در سال 1991 چند صد هزار نفر از مسلمانان کشور را ترک کردند و آمارهای موجود نشان می دهد که در مجموع این مهاجرت ها یک و نیم میلیون نفر از مسلمانان از میانمار خارج شدند.
حادثه یازده سپتامبر سال 2001 بهانه دیگری بود تا دولت میانمار قوانین سخت گیرانه تری را علیه مسلمانان وضع کند، قوانینی که تا هم اکنون ادامه دارد و شرایط را برای مسلمانان به شدت محدود کرده است.
این روزها گروه شبه نظامی ماگ که مجموعه ای متشکل از افراطیون بودایی است با همکاری ملموس نهادهای امنیتی میانمار به قلع و قمع مسلمانان اقدام کرده اند.
یکی از رهبران افراطیون بودایی تهاجمات اخیر را جنگ مقدس علیه مسلمانان نامید و از تداوم این روند در آینده خبر داد.
اوضاع کاملا کاملا ناامید کننده است، رئیس جمهور جدید میانمار که ادعای اصلاح طلبی دارد و همواره ژست دموکراتیک به خود می گیرد نیز در اعلام کرده است تنها راه حل بحران جاری برخورد قاطع با مسلمانان است که یا باید در اردوگاه ها ساکن یا از کشور اخراج شوند.
آنگ سان سوچی رهبر جنبش دموکراتیک میانمار هم که از برندگان جایزه صلح نوبل محسوب می شود هم کاملا نسبت به تحولات جاری سکوت کرده است و رسانه ها هم چند توجهی به قضیه نمی کنند.
در چنین شرایطی افراطیون کاملا آزادانه و بدون هیچ گونه محدودیتی به اعمال خود ادامه می دهند و این یعنی رقم خوردن یکی از بزرگترین فاجعه های انسانی قرن بیست و یکم در سکوت رسانه ها، دولت ها و مجامع بین المللی.
نویسنده: سید محمد رضا موسوی
عکس هایی که در اینترنت منتشر شده اند بسیار دردآور هستند ولی باز هم از تشریح عمق فاجعه عاجزند. تنها در ظرف چند روز بیست روستا به طور کامل به آتش کشیده شدند و در این میان افکار عمومی جهانی از آن چه که بر سر مسلمانان در میانمار می گذرد آگاهی ندارد.
میانمار کشوری است که بیش از پنجاه میلیون نفر جمعیت دارد که چیزی در حدود پانزده درصد آن را مسلمانان تشکیل می دهند. مسلمانان در حدود هزار سال پیش به این منطقه آمدند و اسلام را به ساکنان این مناطق عرضه کردند و به تدریج مورد پذیرش ساکنان این سرزمین واقع شدند. مسلمانان حتی در مقاطعی موفق شدند حکومت هایی را در منطقه به وجود بیاورند که آخرین این حکومت ها در سال 1748 سقوط کردند و از آن به بعد همه چیز به زیان مسلمانان تغییر کرد و روندی آغاز شد که تاکنون ادامه دارد. در این مدت زمان بسیاری از مسلمانان وادار به تغییر مذهب شدند، بسیاری از اراضی آنان غصب گردید و بسیاری از آنان از سرزمین هایشان رانده شدند.
یکی از برهه هایی که به شدت به مسلمانان میانمار سخت گذشت، مربوط به چند دهه قبل به سال های حاکمیت کمونیست ها به این کشور باز می گردد. سال هایی که حکومت کمونیستی با تشکیل سازمان ناساکا به کشتار مسلمانان دست یازید و کار به جایی رسید که دولت کمونیستی حتی زاد و ولد را نیز برای مسلمانان ممنوع اعلام کرد.
در سال 1982 دولت میانمار اقدام به الغاء حقوق شهروندی مسلمان این کشور نمود، سیاستی که کماکان بدون تغییر باقی مانده است. مسلمانان حتی از حقوق بدیهی خود مانند حق تحصیل، استخدام در دولت و ... نیز محروم شدند.
فشارهای وارده از سوی دولت، گروه های ناسیونالیست و افراطیون مذهبی بودایی به حدی بوده است که مسلمانان میانمار بارها به مهاجرت دسته جمعی از کشور دست یازیدند چنانکه در سال 1991 چند صد هزار نفر از مسلمانان کشور را ترک کردند و آمارهای موجود نشان می دهد که در مجموع این مهاجرت ها یک و نیم میلیون نفر از مسلمانان از میانمار خارج شدند.
حادثه یازده سپتامبر سال 2001 بهانه دیگری بود تا دولت میانمار قوانین سخت گیرانه تری را علیه مسلمانان وضع کند، قوانینی که تا هم اکنون ادامه دارد و شرایط را برای مسلمانان به شدت محدود کرده است.
این روزها گروه شبه نظامی ماگ که مجموعه ای متشکل از افراطیون بودایی است با همکاری ملموس نهادهای امنیتی میانمار به قلع و قمع مسلمانان اقدام کرده اند.
یکی از رهبران افراطیون بودایی تهاجمات اخیر را جنگ مقدس علیه مسلمانان نامید و از تداوم این روند در آینده خبر داد.
اوضاع کاملا کاملا ناامید کننده است، رئیس جمهور جدید میانمار که ادعای اصلاح طلبی دارد و همواره ژست دموکراتیک به خود می گیرد نیز در اعلام کرده است تنها راه حل بحران جاری برخورد قاطع با مسلمانان است که یا باید در اردوگاه ها ساکن یا از کشور اخراج شوند.
آنگ سان سوچی رهبر جنبش دموکراتیک میانمار هم که از برندگان جایزه صلح نوبل محسوب می شود هم کاملا نسبت به تحولات جاری سکوت کرده است و رسانه ها هم چند توجهی به قضیه نمی کنند.
در چنین شرایطی افراطیون کاملا آزادانه و بدون هیچ گونه محدودیتی به اعمال خود ادامه می دهند و این یعنی رقم خوردن یکی از بزرگترین فاجعه های انسانی قرن بیست و یکم در سکوت رسانه ها، دولت ها و مجامع بین المللی.
نویسنده: سید محمد رضا موسوی
منبع : خبرگزاری آوا- کابل
