دفاع از سوریه، دفاع از امنیت منطقه است

فشار‌ها علیه دولت مردمی سوریه بطور مشخص از جانب امریکا و غرب و برخی از دولت‌های عربی نظیر عربستان و غیره، افزایش یافته است. اگر تا چندی پیش مقامات امریکایی، اروپایی و سعودی در لفافه از شورشیان سلفی در سوریه حمایت می‌کردند، این روزها به صورت آشکار و علنی، در برابر دولت رسمی و قانونی سوریه به اتخاذ مواضع خصمانه روی آورده‌اند.

دولت سوریه از آنجا که یک دولت اسلامی، مستقل و ضد نظام سرمایه‌داری است، مورد خشم سردمداران کاخ سفید و ایادی آنان در منطقه قرار گرفته است. البته خشمی که از ناحیه برخی از دولت‌های عربی به خصوص رژیم آل سعود، متوجه دولت سوریه می‌شود، اندکی با غضب امریکایی‌ها و غربی‌ها متفاوت‌تر است.

دولت آل سعود بدلیل تضاد مذهبی و ایدیولوژیک که با برخی از مذاهب اسلامی دارد و دولت و اکثریت مردم سوریه نیز در جبهه موافق با سعودی‌های سلفی قرار ندارند؛ لذا دولت سعودی با همکاری قدرت‌هایی چون امریکا و غرب و برخی از دول عربی در منطقه، در صدد براندازی نظام سوریه برآمده‌اند.
دولت عربستان سعودی در یک موضع‌گیری آشکار، دولت سوریه را متهم به نسل کشی در سوریه کرده است. این در حالی است که اخیرا جان مکین یکی از سناتوران امریکایی در سنای این کشور، از دولت‌ امریکا خواسته است تا حملات هوایی علیه سوریه را آغاز کند.

مقامات امریکایی اخیرا رایزنی‌هایی با چینی‌ها مبنی بر راضی کردن آنان به دخالت نظامی امریکا و غرب علیه دولت سوریه، آغاز کرده اند که خوشبختانه با استقبال دولت چین مواجه نشدند و چین فقط با ارسال کمک دو میلیون دالری به مردم آسیب دیده سوریه اکتفا کرد. در کنار این کمک، چین در موضوع سوریه دیپلماسی فعالی را روی دست گرفته است.
معاون وزیر خارجه چین قرار است سفری به فرانسه داشته باشد و با مقامات آن کشور درباره حل بحران سوریه گفت‌وگو کند. همچنین بر اساس اعلامیه وزارت خارجه چین، قرار است معاون وزیر خارجه این کشور با مقامات عربستان وقطر درباره سوریه و بحران آن گفت‌وگو کنند.

وزارت خارجه چین با صدور اعلامیه‌ای هشدار داده است که نباید به استقلال و تمامیت ارضی سوریه لطمه وارد شود و برخی از کشورها به بهانه کمک رسانی و زیر پرچم سازمان ملل، به دخالت در امور داخلی سوریه مشغول شوند.
روسیه نیز بار‌ها به امریکا و دولت‌های اروپایی نسبت به هر گونه حرکت خطرناک و تحریک آمیز در سوریه، هشدار‌های تند و تیزی داده اند و حتی پس از به ریاست جمهوری رسیدن پوتین، رئیس جمهور روسیه قویا از دولت بشار اسد اعلام حمایت و پشتیبانی کرده است.

در کنار چین و روسیه، دولت‌هایی چون ایران، عراق و ترکیه نیز با هر نوع دخالت بیرونی در سوریه موافق نیستند.
آنچه از شواهد و قرائن می شود برداشت کرد، توطئه بزرگ و خطرناکی آنهم بوسیله دولت‌هایی چون امریکا، بریتانیا و عربستان سعودی و برخی از دولت‌های دیگر منطقه‌ای علیه دولت و ملت سوریه در حال شکل‌گیری است.

عربستان با پشت‌گرمی امریکا و غرب، امیدوار است تا با سرنگون کردن نظام کنونی سوریه، عوامل سلفی وابسته به خویش را در سوریه روی کار آورد؛ اما آنچه واقعیت اوضاع داخلی در سوریه و نیز دیپلماسی دولت هایی چون چین، روسیه، ایران، عراق، ترکیه و حتی هند نشان می‌دهد، سعودی‌ها و لو با کمک همه جانبه "ناتو" نمی توانند به موفقیتی نائل آیند.
برای همین هم است که سعودی‌ها کوتاه آمده‌اند و در حال حاضر به همین مقدار هم راضی اند که عواملی از آنان در قدرت سهیم شده و به مرور زمان ، بتوانند جایگاه و نفوذ آل سعود را در سوریه تثبیت کنند. نفوذ آل سعود در سوریه از چند جهت مضر و خطرناک است؛ یک آنکه رژیم ال سعود در یک همسویی خاص با قدرت های امریکایی و اروپایی قرار دارد و از این جهت در دراز مدت می‌تواند منافع بسیاری از دولت های منطقه را مورد تهدید قرار دهد.

دو، آنکه رژیم آل سعود از گروه افراطی و تند رو سلفی‌ها در سوریه حمایت و پشتیبانی می‌کند. بر اساس گزارشها، همین اکنون بسیاری از نیروهای دهشت افکن القاعده، همراه با شورشیان سلفی، علیه دولت قانونی و مردمی سوریه در حال نبرداند. به قدرت رسیدن سلفی های افراطی در سوریه، نه تنها تهدید باالفعل برای کشورهای منطقه‌اند که تهدید باالقوه برای همه بشریت به حساب می‌آیند.
سوم آنکه رژیم آل سعود با برخورد غیر اسلامی و دو پهلو، مردم مسلمان سوریه را دچار اختلافات شدید مذهبی خواهد کرد؛ چرا که سلفی‌های مورد حمایت سعودی‌ها، به جز خویش، هیچ یک از فرقه‌های مذاهب چند گانه اسلامی را - که همه شهادتین را به زبان و دل جاری می‌کنند- مسلمان واقعی ندانسته و هر یک از آنان را به کفر و شرک متهم می‌کنند!! عمل ناروا و غیر اسلامی‌ای که هیچ مسلمانی در برابر مسلمان دیگر انجام نمی‌دهد.

به هر تقدیر، امید است دولت های اسلامی و به خصوص کشورهای منطقه، ضمن احساس مسئولیت در مقابل دولت و ملت سوریه، خطر نفوذ امریکا، غرب و رژیم آل سعود را بیش از پیش جدی بگیرند و با در نظر گرفتن اقدامات پیش‌گیرانه از توسعه نفوذ بیگانگان و عوامل منطقه‌ای آنان، بیش از پیش بکاهند.