انتحار، سرطان چرکین عصر حاضر!

انتحار معضل عصر ما است. این پدیده شوم علاوه بر اینکه هیچ گونه مبنا و پایه دینی – مذهبی و در هیچ یک از متون مذهبی مذاهب چند گانه اسلامی ندارد، از هیچ گونه توجیه عمل انسانی و بشری نیز برخوردار نمی‌باشد.تتبع و تحقیق در متون مذهبی مذاهب اسلامی، از آغاز دین مبین اسلام گرفته تا امروز، مؤید و تجویز کننده حتی یک مورد انتحار که منجر به قتل خویش و قتال مؤمنین گردد، نیست. نه تنها اثبات این معنی منحط و سخیف از متون دینی – مذهبی مسلمانان بر نمی‌آید که آیات قرآن مجید، احادیث نبوی و روایات معصومین (علیهم السلام) پر است از مذمت و نکوهش انسانی که دست به خودکشی و انتحار می‌زند و به خصوص آن نگون بختی که همراه با کشتن نفس خویش، جان ده‌ها و یا صدها مؤمن و مسلمان دیگر را نیز می‌گیرد و شمار بسیاری از مسلمانان را به عزای عزیزان‌شان می‌نشاند!
قرآن کریم، بدترین عذاب و کیفر که خلود در آتش جهنم است را برای کس و کسانی در نظر گرفته است که جان خویش و دیگران را می‌گیرند: « کسی که انسان مؤمنی را از روی عمد و قصد بکشد، پس جزا و پاداش او خلود در آتش جهنم است» گمان نمی‌رود در قرآن مجید آیه‌ای روشن‌تر و شفاف‌تر از این آیه وجود داشته باشد. در عجبیم از آن کسی که با اغوا و فریب استخبارات و مولوی‌های دین به دنیا فروخته‌ی پاکستانی، واسکت انتحاری بر تن نحس خود می‌کند و خود را در جمع تعدادی از مؤمنان بی‌گناه منفجر می‌کند، آیا تاکنون قرآن خدا (ج) را باز نکرده و به آین آیه و نظایر آن برنخورده‌است؟ و اگر برخورده و آن را بارها و بارها تلاوت کرده است، آیه‌ی مذکور را به چه معنی و مفهومی گرفته و عمل ناروا و شیطانی خویش را چه توجیه و تفسیری می‌کند؟!! آنچه روشن و آشکار است، انتحار یک عمل شیطانی و در راستای اهداف سیاسی و سلطه جویانه ی دشمنان اسلام و عوامل منطقه‌ای آنان، انجام می‌گیرد. انتحار یکی از تاکتیک‌ها و شیوه‌هایی است که برخاسته از سیستم شیطانی حاکم در جهان و در راستای تضعیف توانمندی‌های کشور‌های اسلامی، طراحی شده و اجرا می‌گردد. انتحار صرف نظر از عدم توجیه شرعی و عقلی آن، یک عمل صدر در صد ناجوانمردانه و بزدلانه نیز هست. این کار، دقیقا مانند غیبت کردن است؛ به این معنی که وقتی که زور و قدرت انسان به حریفش نرسید، و کار دیگری از دستش علیه حریف ساخته نبود، از سر عجز و ناتوانی، زبان به بدگویی و غیبت او می‌گشاید. امام علی (ع) به زیبایی و رسایی گفت: «غیبت، کوشش انسان ناتوان و عاجز است» به حق که انسان انتحار کننده، فرد ناتوان، بزدل و عاجز است و از آنجا که توان و جرئت مقابله رو در رو با حریف خودش را ندارد، در جای دیگر و بوسیله انتحار، مؤمنان و مسلمانان بی‌گناه و مظلوم دیگر را، همراه با خویش بخاک و خون می‌کشد!! در ربط به برنامه انتحار به دو نکته باید توجه داده شود:
یکی گردانندگان و جهت دهندگان این پروسه غیر انسانی و ضد دینی است که آنان آگاهانه و هدفمندانه و در جهت اهداف نامشروع خویش، دست به استخدام و فریب تعدادی از طلاب و محصلین علوم دینی در پاکستان و برخی دیگر از کشورهای اسلامی می‌زنند. دوم خود طلاب و دانشجویان علوم دینی هستند که در دام عناصر استخباراتی " آی.اس.آی" گرفتار می شوند.
می دانیم که عناصر اطلاعاتی و استخباراتی در هر کشوری، بسیار فنی و کار کشته هستند. پس پوشیدن لباس روحانی و مولوی برای آنان کار دشواری نیست. از طرفی، کودکان و نوجوانان خالی الذهن که حکم نوار خالی و خام را دارند، بسترهای بسیار مناسبی هستند برای القائات و تلقینات و آموزش‌های گمراه کننده مولوی‌های وابسته به « آی.اس.آی» پاکستان که در پوشش مدرس و استاد، سرنوشت کودکان و جوانان معصوم را با جهنم گره می‌زنند! متعلمان و طلاب کم سن و سال هم، آن دانش و تجربه را ندارند تا مسائل را از هم تفکیک کنند و بتوانند میان عملیاتهای غیرانسانی انتحاری و جهاد شهادت طلبانه فرق بگذارند. که اولی منجر به انتحار خویش و به شهادت رسیدن تعدادی از مسلمانان بی‌گناه می‌شود و دومی – جهاد شهادت طلبانه – به شهادت و سعادت شخص و هلاکت دشمنان اسلام می انجامد. کاری که رزمندگان شجاع فلسطینی و لبنانی در برابر رژیم خون آشام اسرائیل انجام می‌دهند.
وضعیت کنونی در جوامع اسلامی، زنگ خطر و هشداری است به خانواده‌های مسلمان که با تمام وجود و چهار چشمی مراقب فرزندان دختر و پسر خویش باشند تا خدای ناکرده در دام‌های پهن شده توسط دشمنان اسلام، اعم از انتحار و فساد و فحشای ویرانگر و تباه کننده دنیا و آخرت، نیفتند. وضعیت کنونی در جوامع اسلامی، مسئولیت علماء و اندیشمندان اسلامی را بیش از هر زمان دیگری سنگین‌تر کرده است؛ چرا که آنان باید با ارشاد و رهنمایی‌های درست و مطابق معیارهای دین مبین اسلام، به تعلیم و تزکیه و تربیت کودکان و جوانان امت اسلامی، همت بگمارند.

نویسنده: سید فاضل محجوب