اوضاع در سوریه و یمن و عراق چنانکه دولت عربستان و متحدان عرب و ترک آن فکر می کردند و می خواستند، پیش نمی رود.
اوضاع در سوریه با دخالت دولتهای متحد بشار اسد به خصوص بمباران های بی وقفه و تعیین کننده روسیه به شکل قابل لمسی به سود دولت قانونی این کشور در حال تغییر سریع و قابل پیش بینی است.
به نظر می رسد که اگر سران ریاض و متحدان منطقه ای آنها حتی احتمال دخالت ایران و روسیه را در این حدی از جدیت می دادند، بسیار دور از ذهن بود که خود را درگیر یک چنین جنگ فرسایشی و طولانی ای می کردند که ضریب برد و پیروزی شان در آن به صفر تقلیل یابد.
واقعیت آن است که دولت دور از سنجه و واقع بینی سیاسی آل سعود، روی کمک و دخالت نظامی کشورهای غربی و به خصوص امریکا حساب ویژه ای باز کرده بودند و فکر می کردند با استارت جنگ سوریه، امریکا و سایر دول غربی به آنها می پیوندند و کار دولت سوریه را نهایتاً در ظرف چند ماهی تمام می کنند؛ دقیقاً خوابی را که برای نابودی نظام جمهوری اسلامی ایران در ۳۷ سال پیش سران وقت ریاض و شرکای آن دیده بودند و با همان هدف و نیت رژیم بعثی عراق را علیه ایران اسلامی تحریک کرده و خود با سایر دولتهای استکباری و استعماری شرق و غرب و شمال و جنوب، پشت سر صدام حسین ایستادند و با همه ی امکانات بالفعل و بالقوه نظامی- تدارکاتی، از ارتش ضد بشری صدام حمایت کردند.
تاریخ بخاطر دارد که محاسبه سعودی ها در آن زمان درست بود و امریکا و سایر قدرتهای استکباری غربی، نه تنها کنار اعراب در جنگ با جمهوری اسلامی ایران ایستادند که خود از طراحان و آغاز کنندگان این جنگ عظیم و نابرابر هشت ساله بودند.
مقاومت شجاعانه ۸ ساله رهبری و مردم ایران، آخرین امیدهای جهان استکبار و عوامل منطقه ای آنها چون آل سعود را به یاس تبدیل کرد و در نهایت جبهه استکبار ناچار به مصالحه با نظام مقتدر ایران شدند.
به نظر می رسد تاریخ شکست مفتضحانه جبهه استکبار، یکبار دیگر در سوریه و عراق تکرار می شود و دولتهایی چون آل سعود که در قامت آتش بیار معرکه در سوریه و عراق ظاهر شده بودند، رفته رفته به اشتباه راهبردی شان در دخالت در سوریه به خصوص، پی می برند. این تجربه زمانی به تلخی هر چه بیشتر برای حکام سعودی و شرکای آنها منجر می شود که آنان از حمایت سران کاخ سفید و سایر دولتمردان غربی در ادامه دادن به جنگ در سوریه، ناامید می شوند.
موضع گیری اخیر رئیس جمهوری امریکا مبنی بر آنکه عربستان در سوریه از تروریزم حمایت می کند و امریکا حاضر نیست تا در یک جنگ نیابتی علیه ایران شرکت کند، مقامات ریاض را تا سرحد جنون و روان پریشی مزمن، ناراحت و عصبانی کرده است.
اوباما در مصاحبه با مجله آتلانتیک، عربستان و چند متحد عرب دیگر امریکا را به دامن زدن به ناآرامی های خاورمیانه و تلاش برای کشاندن امریکا به میدان جنگ نیابتی با ایران متهم کرده و گفته بود که منافع آمریکا ایجاب می کند که از سیاست حمایت نظامی مستمر خود از عربستان و متحدانش دست بردارد.
ترکی الفیصل؛ رییس سرویس اطلاعات عربستان در مقاله ای با عنوان " نَه.. آقای اوباما" که در روزنامه الشرق الاوسط منتشر شد، در بخشی از مقاله به تندی می گوید:" ملک عبدالله( پادشاه سابق عربستان) در آخرین دیدارش با شما -اوباما- با دستش محکم روی میز کوبید و گفت که آقای رئیس جمهور! دیگر هیچ خط و نشانی برای ما نکش. ملک عبدالله از شما -اوباما- به علت فراموش کردن دوستی ۸۰ سالۀ ریاض و واشنگتن و طرفداری از ایران که امریکا را شیطان بزرگ می خواند، شدیدا انتقاد کرد.
و جملاتی تندتر از جمله بالا که همه نشانگر به انزوا خزیدن مقامات ریاض دارد و این واقعیت که سران کاخ سفید و متحدان آنها در ناتو برای بار دوم حاضر نیستند تا با ریسمان پوسیده آل سعود وارد جنگی شوند که پیروزی در آن نه تنها محتمل نیست؛ بلکه تبعات و پیامدهای منفی آن برای اطراف درگیر در این جنگ و کل منطقه، به مراتب خطرناکتر و ویرانگر تر است؛ چنانکه این چهار سال نشان داد و بر رغم آن همه تخریب و کشتار و ویرانی ملت و کشور سوریه، همگی در جای اول خویش ایستاده اند.
یمن نیز کارنامه سیاه و منزجر کننده دیگری است از ماجراجوئی ها و بحران آفرینی های آل سعود و متحدان ساده لوح آنان در سطح منطقه! چنانکه عراق را نیز به لیست سیاه کاری های سران ریاض باید بیفزائیم؛ چرا که دخالت سران سعودی در عراق و گسیل تروریستان با کمک ترکیه به این کشور با هدف بحران آفرینی و سرانجام سقوط دادن دولت عراق، از آرزوهای دیرینه دولت عربستان و شرکای آن بوده و در آینده نیز خواهد بود.
وقایع اخیر در یمن به خصوص حمله وحشیانه جنگنده های سعودی در یکی از بازارهای پر رفت و آمد حجه و آنهم در سه نوبت، که منجر کشته شدن ۱۰۷ نفر و زخمی شدن ۷۵ تن دیگر شد، حکایت از دو واقعیت آشکار دارد؛ یکی اینکه آل سعود بواقع درمانده شده و دیگر برایش مهم نیست که چه هدفی را در یمن بمباران کند؛ چرا که از یکسو مقاومت ارتش مردمی یمن، تعادل روحی و روانی حکام سعودی را بهم زده و از سوی دیگر، عقب نشینی دول غربی به خصوص ایالات متحده امریکا از حمایت آل سعود و متحدان منطقه ای آنها در شرارت پیشگی و بحران آفرینی، آنان را تا مرز دیوانگی پیش برده است.
عملکرد نامعقول و به دور از هر گونه سنجش و تدبیر سیاسی سران آل سعود، بیشتری از آگاهان را بر آن واداشته تا بد ترین انزوای سیاسی ممکن در آینده نه چندان دور را برای آنها پیش بینی کنند.
اوضاع در سوریه با دخالت دولتهای متحد بشار اسد به خصوص بمباران های بی وقفه و تعیین کننده روسیه به شکل قابل لمسی به سود دولت قانونی این کشور در حال تغییر سریع و قابل پیش بینی است.
به نظر می رسد که اگر سران ریاض و متحدان منطقه ای آنها حتی احتمال دخالت ایران و روسیه را در این حدی از جدیت می دادند، بسیار دور از ذهن بود که خود را درگیر یک چنین جنگ فرسایشی و طولانی ای می کردند که ضریب برد و پیروزی شان در آن به صفر تقلیل یابد.
واقعیت آن است که دولت دور از سنجه و واقع بینی سیاسی آل سعود، روی کمک و دخالت نظامی کشورهای غربی و به خصوص امریکا حساب ویژه ای باز کرده بودند و فکر می کردند با استارت جنگ سوریه، امریکا و سایر دول غربی به آنها می پیوندند و کار دولت سوریه را نهایتاً در ظرف چند ماهی تمام می کنند؛ دقیقاً خوابی را که برای نابودی نظام جمهوری اسلامی ایران در ۳۷ سال پیش سران وقت ریاض و شرکای آن دیده بودند و با همان هدف و نیت رژیم بعثی عراق را علیه ایران اسلامی تحریک کرده و خود با سایر دولتهای استکباری و استعماری شرق و غرب و شمال و جنوب، پشت سر صدام حسین ایستادند و با همه ی امکانات بالفعل و بالقوه نظامی- تدارکاتی، از ارتش ضد بشری صدام حمایت کردند.
تاریخ بخاطر دارد که محاسبه سعودی ها در آن زمان درست بود و امریکا و سایر قدرتهای استکباری غربی، نه تنها کنار اعراب در جنگ با جمهوری اسلامی ایران ایستادند که خود از طراحان و آغاز کنندگان این جنگ عظیم و نابرابر هشت ساله بودند.
مقاومت شجاعانه ۸ ساله رهبری و مردم ایران، آخرین امیدهای جهان استکبار و عوامل منطقه ای آنها چون آل سعود را به یاس تبدیل کرد و در نهایت جبهه استکبار ناچار به مصالحه با نظام مقتدر ایران شدند.
به نظر می رسد تاریخ شکست مفتضحانه جبهه استکبار، یکبار دیگر در سوریه و عراق تکرار می شود و دولتهایی چون آل سعود که در قامت آتش بیار معرکه در سوریه و عراق ظاهر شده بودند، رفته رفته به اشتباه راهبردی شان در دخالت در سوریه به خصوص، پی می برند. این تجربه زمانی به تلخی هر چه بیشتر برای حکام سعودی و شرکای آنها منجر می شود که آنان از حمایت سران کاخ سفید و سایر دولتمردان غربی در ادامه دادن به جنگ در سوریه، ناامید می شوند.
موضع گیری اخیر رئیس جمهوری امریکا مبنی بر آنکه عربستان در سوریه از تروریزم حمایت می کند و امریکا حاضر نیست تا در یک جنگ نیابتی علیه ایران شرکت کند، مقامات ریاض را تا سرحد جنون و روان پریشی مزمن، ناراحت و عصبانی کرده است.
اوباما در مصاحبه با مجله آتلانتیک، عربستان و چند متحد عرب دیگر امریکا را به دامن زدن به ناآرامی های خاورمیانه و تلاش برای کشاندن امریکا به میدان جنگ نیابتی با ایران متهم کرده و گفته بود که منافع آمریکا ایجاب می کند که از سیاست حمایت نظامی مستمر خود از عربستان و متحدانش دست بردارد.
ترکی الفیصل؛ رییس سرویس اطلاعات عربستان در مقاله ای با عنوان " نَه.. آقای اوباما" که در روزنامه الشرق الاوسط منتشر شد، در بخشی از مقاله به تندی می گوید:" ملک عبدالله( پادشاه سابق عربستان) در آخرین دیدارش با شما -اوباما- با دستش محکم روی میز کوبید و گفت که آقای رئیس جمهور! دیگر هیچ خط و نشانی برای ما نکش. ملک عبدالله از شما -اوباما- به علت فراموش کردن دوستی ۸۰ سالۀ ریاض و واشنگتن و طرفداری از ایران که امریکا را شیطان بزرگ می خواند، شدیدا انتقاد کرد.
و جملاتی تندتر از جمله بالا که همه نشانگر به انزوا خزیدن مقامات ریاض دارد و این واقعیت که سران کاخ سفید و متحدان آنها در ناتو برای بار دوم حاضر نیستند تا با ریسمان پوسیده آل سعود وارد جنگی شوند که پیروزی در آن نه تنها محتمل نیست؛ بلکه تبعات و پیامدهای منفی آن برای اطراف درگیر در این جنگ و کل منطقه، به مراتب خطرناکتر و ویرانگر تر است؛ چنانکه این چهار سال نشان داد و بر رغم آن همه تخریب و کشتار و ویرانی ملت و کشور سوریه، همگی در جای اول خویش ایستاده اند.
یمن نیز کارنامه سیاه و منزجر کننده دیگری است از ماجراجوئی ها و بحران آفرینی های آل سعود و متحدان ساده لوح آنان در سطح منطقه! چنانکه عراق را نیز به لیست سیاه کاری های سران ریاض باید بیفزائیم؛ چرا که دخالت سران سعودی در عراق و گسیل تروریستان با کمک ترکیه به این کشور با هدف بحران آفرینی و سرانجام سقوط دادن دولت عراق، از آرزوهای دیرینه دولت عربستان و شرکای آن بوده و در آینده نیز خواهد بود.
وقایع اخیر در یمن به خصوص حمله وحشیانه جنگنده های سعودی در یکی از بازارهای پر رفت و آمد حجه و آنهم در سه نوبت، که منجر کشته شدن ۱۰۷ نفر و زخمی شدن ۷۵ تن دیگر شد، حکایت از دو واقعیت آشکار دارد؛ یکی اینکه آل سعود بواقع درمانده شده و دیگر برایش مهم نیست که چه هدفی را در یمن بمباران کند؛ چرا که از یکسو مقاومت ارتش مردمی یمن، تعادل روحی و روانی حکام سعودی را بهم زده و از سوی دیگر، عقب نشینی دول غربی به خصوص ایالات متحده امریکا از حمایت آل سعود و متحدان منطقه ای آنها در شرارت پیشگی و بحران آفرینی، آنان را تا مرز دیوانگی پیش برده است.
عملکرد نامعقول و به دور از هر گونه سنجش و تدبیر سیاسی سران آل سعود، بیشتری از آگاهان را بر آن واداشته تا بد ترین انزوای سیاسی ممکن در آینده نه چندان دور را برای آنها پیش بینی کنند.
مولف : سیدفاضل محجوب
