سال ۹۳ از نظر امنیت و مصونیت برای غیر نظامیان افغانستان مثل همیشه یکی از بدترین و خونین ترین سال ها بود.
بر بنیاد آماری که سازمان ملل متحد اواسط زمستان سال ۹۳ منتشر کرد در سال گذشته ميلادي ۳۶۹۹ غير نظامي كشته و ۶۸۴۹ نفر مجروح شدند. البته این آمار همانگونه که ذکر شد مربوط به سال ۲۰۱۴ میلادی است و نزدیک به سه ماه از سال قبل را نیز شامل می شود، علاوه بر آنکه نزدیک به سه ماه از سال ۲۰۱۵ را در نظر نگرفته است.
با این حال، این آمار تصویری کلی از وضعیت خونین غیر نظامیان در افغانستان در چارچوب سال های ۲۰۱۴ میلادی و ۱۳۹۳ خورشیدی به دست می دهد.
سازمان ملل زمستان گذشته با انتشار گزارشي اعلام کرد که سال گذشته ميلادي خونبارترين سال براي شهروندان و غير نظاميان افغان بوده است؛ اين سازمان که از سال ۲۰۰۹ تهيه آمار و ارقام در اين زمينه را آغاز کرده، اعلام کرد که ۲۰۱۴ بدترين سال براي شهروندان افغانستان بوده است.
نيکلاس هيسم؛ نماينده ارشد سازمان ملل در امور افغانستان در اين زمينه اظهار داشت: در بخش هاي مختلف در سراسر افغانستان، افزايش درگيري هاي ميداني بين گروه هاي مختلف و انفجار بمب هاي کناره جاده اي باعث کشته شدن تعداد زيادي از شهروندان شده است. بنا بر گزارش سازمان ملل، در سال گذشته ميلادي ۳۶۹۹ غير نظامي کشته شدند. تعداد مجروحان اين حوادث به ۶۸۴۹ نفر رسيد و به اين ترتيب تعداد کل مجروحان اين جنگ را به ده هزار و ۵۴۸ نفر رساند که در مقايسه با سال گذشته رشدي ۲۲ درصدي داشته است. با اين حساب، تعداد کل کشته شدگان غیر نظامی در بيش از يک دهه گذشته به حدود ۱۸ هزار نفر رسيده است.
در اين ميان، کودکان نيز يکي از قربانيان اصلي اين حملات بوده اند، به طوري که در سال گذشته ۷۱۴ کودک کشته و ۱۷۴۰ کودک نيز مجروح شدند که در مقايسه با سال قبل از آن، نزديک به ۴۰ درصد افزايش داشته است. علاوه بر اين، ۲۹۸ زن کشته و ۶۱۱ زن نيز مجروح شده اند.
بخشي از افزايش اين آمار و ارقام به دليل درگيري هاي صورت گرفته ميان نيروهاي دولتي و طالبان است.
بنا به گزارش سازمان ملل، ۷۲ درصد از شهروندان در حملات طالبان و تروریست ها و ۱۴ درصد نيز در حملات اشتباهي نيروهاي دولتي جان خود را از دست داده اند. پس از آن که نیروهای امنیتی، مسؤوليت تامين امنيت را بر عهده گرفتند، تروریست ها جنگ و درگيری خود را بيشتر به سمت مراکز شهري و مناطق مسکوني کشاندند که همين امر خطر تهديد جان شهروندان را افزايش داده است.
با این حال، به نظر می رسد نقش نیروهای دولتی نیز در برخی موارد برجسته بوده است. به عنوان نمونه، در اواخر ماه دسامبر در روزي که نيروهاي ناتو به حضور نظامي خود پايان دادند، سربازان اردوی ملی در هلمند راکتی را به صورت اشتباهی به یک مراسم عروسی شليک کردند که بر اثر آن حداقل ۲۰ نفر کشته شدند. طي ماه هاي اخير شبه نظاميان دست به حملات تازه اي زده و شهروندان را مستقيما مورد هدف قرار داده اند که در يک نمونه آن ۳۴ معدنچي و کارگر ساختماني وابسته به دولت کشته شدند.
البته عواقب و نتايج ناگوار اين رخدادها تنها به آمار و ارقام مربوط به کشته ها و مجروحان محدود نمي شود. ميزان آواره هاي ناشي از اين درگيري ها نیز رشدي ۸ درصدي داشته و بنا به اعلام سازمان ملل تعداد کل آوارگان داخلی افغانستان را به بيش از ۸۰۰ هزار نفر رساند.
آقای هیسم همچنین باری در سخنرانی خود در شورای امنیت سازمان ملل از انفجار انتحاری تروریست ها در میان تماشاچیان بازی والیبال در ۲۳ نوامبر در ولایت شرقی پکتیکا به عنوان مثالی از تغییر رویکرد عناصر ضد دولتی یاد کرد.
در این انفجار ۵۳ نفر از جمله ۲۱ کودک کشته شدند که واکنش های منفی گسترده ای را به دنبال داشت.
در رویدادی دیگر که در ماه دلو سال ۹۳ اتفاق افتاد در اثر یک حمله انتحاری در یک مراسم خاکسپاری در ولایت لغمان در شرق افغانستان، دست کم ۱۲ تن کشته و ۳۶ نفر دیگر زخمی شدند.
مهاجم انتحاری مواد منفجره همراه خود را در میان جمعیت انفجار داد.
اینها تنها نمونه هایی از هزاران مورد مشابه دیگر است که طی ۱۴ سال و پیشتر از آن، در زمان حاکمیت گروه طالبان بر افغانستان، جریان داشته و رخ داده است؛ بنابراین، به باور کارشناسان، مصالحه با چنین گروهی، لزوما نباید به قیمت به قربانگاه رفتن عدالت و حقوق بشر تمام شود.
آنها در جنگ کور و بی هدفی که برای منافع دیگران در خاک افغانستان به راه انداخته اند، مردم را نشانه رفته اند و باید روزی در قبال این ستم و بی عدالتی خونین و هولناک، در پیشگاه یک دادگاه عدالت محور و ملی، پاسخگو باشند.
رئیس دفتر یوناما گفت که گفتگوها با طرف های درگیر در جنگ افغانستان ادامه دارد؛ تا پیامدهای مرگبار جنگ بر غیرنظامیان کاهش یابد.
به گفته فرستاده ویژه دبیر کل سازمان ملل در افغانستان، آمار تلفات غیر نظامیان در کشور در پنج سال اخیر به بالاترین سطح خود رسیده است.
پیش از این نیز طالبان مسؤول اصلی کشتار غیر نظامیان در افغانستان خوانده می شدند؛ اگرچه در این میان، سهم نیروهای خارجی و حتی نیروهای امنیتی افغانستان نیز چشمگیر عنوان می شد. با این حال، بمب گذاری های کنار جاده ای، حمله های انتحاری و گروهی، راکت پراکنی های بی هدف و هراس افکنانه و تیر اندازی های مستقیم، از عوامل اصلی کشتار غیر نظامیان در افغانستان عنوان می شود که مسؤول بخش بزرگی از آنها طالبان بوده اند.
از جانب دیگر در حالی که حملات هواپیماهای بی سرنشین امریکایی، یکی دیگر از عوامل کشتار غیر نظامیان خوانده می شود، کاخ سفید سال گذشته، در خبری ناامیدکننده اعلام کرد که پالیسی مصونیت غیر نظامیان در افغانستان را در جریان حملات هواپیماهای بی سرنشین قابل اجرا نمی داند.
نشریه رولینگ ستون، این موضوع را به نقل از یک مقام ارشد دولت به رهبری باراک اوباما که نام اش افشا نشده، گزارش داد.
در این گزارش آمده که ماموریت جنگی نیروهای خارجی در افغانستان به پایان رسیده است؛ اما اداره رئیس جمهور باراک اوباما هنوز هم به افغانستان به گونه ای نگاه می کند که جنگ در سال ۲۰۱۵ هم در آنجا ادامه می یابد.
سیاست دستورالعمل های رئیس جمهور امریکا یا (P.P.G) در ماه می سال ۲۰۱۳ میلادی، پس از نگرانی هایی تصویب شد که به خاطر تلفات غیر نظامیان در جریان حملات هوایماهای بی سرنشین امریکایی مطرح شده بود.
اما همین مقام امریکایی که از وی نام گرفته نشده، به نشریه یادشده گفته است که پالیسی رئیس جمهور امریکا در این زمینه یا (P.P.G) برای کشورهای در حال جنگ نیست.
کشتار غیر نظامیان همواره یکی از مسایل مورد اختلاف میان دولت حامد کرزی؛ رییس جمهور پیشین و امریکا و ناتو بوده است؛ اما در این میان، کارشناسان عقیده دارند که نیروهای خارجی همان گونه که در مبارزه با تروریزم توفیقی کسب نکردند، در کاهش کشتار غیر نظامیان نیز موفقیتی به دست نیاوردند.
بر بنیاد آماری که سازمان ملل متحد اواسط زمستان سال ۹۳ منتشر کرد در سال گذشته ميلادي ۳۶۹۹ غير نظامي كشته و ۶۸۴۹ نفر مجروح شدند. البته این آمار همانگونه که ذکر شد مربوط به سال ۲۰۱۴ میلادی است و نزدیک به سه ماه از سال قبل را نیز شامل می شود، علاوه بر آنکه نزدیک به سه ماه از سال ۲۰۱۵ را در نظر نگرفته است.
با این حال، این آمار تصویری کلی از وضعیت خونین غیر نظامیان در افغانستان در چارچوب سال های ۲۰۱۴ میلادی و ۱۳۹۳ خورشیدی به دست می دهد.
سازمان ملل زمستان گذشته با انتشار گزارشي اعلام کرد که سال گذشته ميلادي خونبارترين سال براي شهروندان و غير نظاميان افغان بوده است؛ اين سازمان که از سال ۲۰۰۹ تهيه آمار و ارقام در اين زمينه را آغاز کرده، اعلام کرد که ۲۰۱۴ بدترين سال براي شهروندان افغانستان بوده است.
نيکلاس هيسم؛ نماينده ارشد سازمان ملل در امور افغانستان در اين زمينه اظهار داشت: در بخش هاي مختلف در سراسر افغانستان، افزايش درگيري هاي ميداني بين گروه هاي مختلف و انفجار بمب هاي کناره جاده اي باعث کشته شدن تعداد زيادي از شهروندان شده است. بنا بر گزارش سازمان ملل، در سال گذشته ميلادي ۳۶۹۹ غير نظامي کشته شدند. تعداد مجروحان اين حوادث به ۶۸۴۹ نفر رسيد و به اين ترتيب تعداد کل مجروحان اين جنگ را به ده هزار و ۵۴۸ نفر رساند که در مقايسه با سال گذشته رشدي ۲۲ درصدي داشته است. با اين حساب، تعداد کل کشته شدگان غیر نظامی در بيش از يک دهه گذشته به حدود ۱۸ هزار نفر رسيده است.
در اين ميان، کودکان نيز يکي از قربانيان اصلي اين حملات بوده اند، به طوري که در سال گذشته ۷۱۴ کودک کشته و ۱۷۴۰ کودک نيز مجروح شدند که در مقايسه با سال قبل از آن، نزديک به ۴۰ درصد افزايش داشته است. علاوه بر اين، ۲۹۸ زن کشته و ۶۱۱ زن نيز مجروح شده اند.
بخشي از افزايش اين آمار و ارقام به دليل درگيري هاي صورت گرفته ميان نيروهاي دولتي و طالبان است.
بنا به گزارش سازمان ملل، ۷۲ درصد از شهروندان در حملات طالبان و تروریست ها و ۱۴ درصد نيز در حملات اشتباهي نيروهاي دولتي جان خود را از دست داده اند. پس از آن که نیروهای امنیتی، مسؤوليت تامين امنيت را بر عهده گرفتند، تروریست ها جنگ و درگيری خود را بيشتر به سمت مراکز شهري و مناطق مسکوني کشاندند که همين امر خطر تهديد جان شهروندان را افزايش داده است.
با این حال، به نظر می رسد نقش نیروهای دولتی نیز در برخی موارد برجسته بوده است. به عنوان نمونه، در اواخر ماه دسامبر در روزي که نيروهاي ناتو به حضور نظامي خود پايان دادند، سربازان اردوی ملی در هلمند راکتی را به صورت اشتباهی به یک مراسم عروسی شليک کردند که بر اثر آن حداقل ۲۰ نفر کشته شدند. طي ماه هاي اخير شبه نظاميان دست به حملات تازه اي زده و شهروندان را مستقيما مورد هدف قرار داده اند که در يک نمونه آن ۳۴ معدنچي و کارگر ساختماني وابسته به دولت کشته شدند.
البته عواقب و نتايج ناگوار اين رخدادها تنها به آمار و ارقام مربوط به کشته ها و مجروحان محدود نمي شود. ميزان آواره هاي ناشي از اين درگيري ها نیز رشدي ۸ درصدي داشته و بنا به اعلام سازمان ملل تعداد کل آوارگان داخلی افغانستان را به بيش از ۸۰۰ هزار نفر رساند.
آقای هیسم همچنین باری در سخنرانی خود در شورای امنیت سازمان ملل از انفجار انتحاری تروریست ها در میان تماشاچیان بازی والیبال در ۲۳ نوامبر در ولایت شرقی پکتیکا به عنوان مثالی از تغییر رویکرد عناصر ضد دولتی یاد کرد.
در این انفجار ۵۳ نفر از جمله ۲۱ کودک کشته شدند که واکنش های منفی گسترده ای را به دنبال داشت.
در رویدادی دیگر که در ماه دلو سال ۹۳ اتفاق افتاد در اثر یک حمله انتحاری در یک مراسم خاکسپاری در ولایت لغمان در شرق افغانستان، دست کم ۱۲ تن کشته و ۳۶ نفر دیگر زخمی شدند.
مهاجم انتحاری مواد منفجره همراه خود را در میان جمعیت انفجار داد.
اینها تنها نمونه هایی از هزاران مورد مشابه دیگر است که طی ۱۴ سال و پیشتر از آن، در زمان حاکمیت گروه طالبان بر افغانستان، جریان داشته و رخ داده است؛ بنابراین، به باور کارشناسان، مصالحه با چنین گروهی، لزوما نباید به قیمت به قربانگاه رفتن عدالت و حقوق بشر تمام شود.
آنها در جنگ کور و بی هدفی که برای منافع دیگران در خاک افغانستان به راه انداخته اند، مردم را نشانه رفته اند و باید روزی در قبال این ستم و بی عدالتی خونین و هولناک، در پیشگاه یک دادگاه عدالت محور و ملی، پاسخگو باشند.
رئیس دفتر یوناما گفت که گفتگوها با طرف های درگیر در جنگ افغانستان ادامه دارد؛ تا پیامدهای مرگبار جنگ بر غیرنظامیان کاهش یابد.
به گفته فرستاده ویژه دبیر کل سازمان ملل در افغانستان، آمار تلفات غیر نظامیان در کشور در پنج سال اخیر به بالاترین سطح خود رسیده است.
پیش از این نیز طالبان مسؤول اصلی کشتار غیر نظامیان در افغانستان خوانده می شدند؛ اگرچه در این میان، سهم نیروهای خارجی و حتی نیروهای امنیتی افغانستان نیز چشمگیر عنوان می شد. با این حال، بمب گذاری های کنار جاده ای، حمله های انتحاری و گروهی، راکت پراکنی های بی هدف و هراس افکنانه و تیر اندازی های مستقیم، از عوامل اصلی کشتار غیر نظامیان در افغانستان عنوان می شود که مسؤول بخش بزرگی از آنها طالبان بوده اند.
از جانب دیگر در حالی که حملات هواپیماهای بی سرنشین امریکایی، یکی دیگر از عوامل کشتار غیر نظامیان خوانده می شود، کاخ سفید سال گذشته، در خبری ناامیدکننده اعلام کرد که پالیسی مصونیت غیر نظامیان در افغانستان را در جریان حملات هواپیماهای بی سرنشین قابل اجرا نمی داند.
نشریه رولینگ ستون، این موضوع را به نقل از یک مقام ارشد دولت به رهبری باراک اوباما که نام اش افشا نشده، گزارش داد.
در این گزارش آمده که ماموریت جنگی نیروهای خارجی در افغانستان به پایان رسیده است؛ اما اداره رئیس جمهور باراک اوباما هنوز هم به افغانستان به گونه ای نگاه می کند که جنگ در سال ۲۰۱۵ هم در آنجا ادامه می یابد.
سیاست دستورالعمل های رئیس جمهور امریکا یا (P.P.G) در ماه می سال ۲۰۱۳ میلادی، پس از نگرانی هایی تصویب شد که به خاطر تلفات غیر نظامیان در جریان حملات هوایماهای بی سرنشین امریکایی مطرح شده بود.
اما همین مقام امریکایی که از وی نام گرفته نشده، به نشریه یادشده گفته است که پالیسی رئیس جمهور امریکا در این زمینه یا (P.P.G) برای کشورهای در حال جنگ نیست.
کشتار غیر نظامیان همواره یکی از مسایل مورد اختلاف میان دولت حامد کرزی؛ رییس جمهور پیشین و امریکا و ناتو بوده است؛ اما در این میان، کارشناسان عقیده دارند که نیروهای خارجی همان گونه که در مبارزه با تروریزم توفیقی کسب نکردند، در کاهش کشتار غیر نظامیان نیز موفقیتی به دست نیاوردند.
