با کشته شدن ده‌ها شهروند در پی حوادث طبیعی در سراسر افغانستان، دولت وحدت ملی برای سه روز عزای عمومی اعلام کرد.
برفکوچ و سیلاب در روزهای اخیر کشته‌های زیادی را در نقاط مختلف کشور در پی داتش. این حوادث طبیعی در ولایات پنجشیر، بدخشان، بامیان، لغمان، ننگرهار و تخار بیش از ۲۰۰ قربانی گرفت.
آمار قربانیان برفکوچ در ولایت پنجشیر تا به حال ۱۸۷ اعلام شده و گزارش شده هزارها خانه در نقاط مختلف پنجشیر آسیب دیده است.
روز جمعه، اشرف غنی؛ رئیس جمهور به پنجشیر رفت.
او گفت:"در این جای شکی نباشد که امروز غم پنجشیر غم ملی است و این غمی سراسری است".
آقای غنی سپس در جلسه فوق العاده شورای وزیران که جمعه شب در کابل برگزار شد، برای سه روز آینده "ماتم ملی" اعلام کرد.
روز پنجشنبه هم عبدالله عبدالله، رئیس اجرایی دولت وحدت ملی به پنجشیر سفر کرد و ویس برمک؛ وزیر پیشین انکشاف دهات را به عنوان مسؤول امدادرسانی منصوب کرد.
اگرچه انتقادهایی از واکنش کند و دیرهنگام دولت نسبت به این فاجعه طبیعی مطرح شده است و براساس گزارش ها، امدادرسانی در مناطق آسیب دیده به اندازه ای کند و آهسته صورت می گیرد که هنوز پای امدادرسان ها به برخی روستاهای دوردست که زیر آوار خروارها برف، مدفون شده اند نرسیده است. با این حال، ناظران می گویند اعلام عزای ملی سه روزه از سوی رییس جمهور، اقدامی است که می تواند بیانگر این باور باشد که جان مردم افغانستان برای حکومت کنونی مهم است.
همچنین نباید فراموش کرد که هم داکتر عبدالله؛ رییس اجرایی به عنوان فرزند سرزمین پنجشیر، شخصا به آن ولایت سفر کرد و برای بازدید از میزان خسارت ها و سرزدن به مردم آسیب دیده، مستقیما وارد عمل شد و نماینده ای برای هماهنگ سازی کمک ها مشخص کرد و هم اشرف غنی، کمی دیرتر از آقای عبدالله به پنجشیر رفت و در پی آن، اعضای شورای وزیران را به جلسه ای اضطراری فراخواند؛ تا در نتیجه، سه روز عزای عمومی اعلام کند.
این اقدامات، مواردی است که دست کم در ۱۳ سال گذشته، کم سابقه بوده است.
صرف نظر از تاثیرات واقعی این تدابیر، از نقطه نظر اهمیت و کارکرد نمادین این اقدامات، می توان نتیجه گرفت که حکومت کنونی به جان شهروندان اهمیت می دهد و خود را در اندوه آنان شریک و سهیم می داند.
پیش از این نیز اقدامات مشابهی را از سوی هردو شریک حکومت وحدت ملی شاهد بوده ایم. یکی از این موارد، رویداد تروریستی خونین در ولایت پکتیکا بود که در نتیجه انفجاری مرگبار در یک مسابقه والیبال، ده ها هموطن، جان دادند و هردو رهبر حکومت، برای ابراز همدردی با خانواده های قربانیان، راهی ولایت ناامن پکتیکا شدند.
انتظاری که در این میان وجود دارد این است که دامنه این نگاه دولت به ملت، تنها به این اقدامات نمادین و تشریفاتی، محدود نماند و در عمل نیز تدابیری اندیشه شود؛ تا هم قبل از وقوع هرگونه رویدادی، بتوان میزان آسیب پذیری مردم در قبال حوادث طبیعی و غیر طبیعی در مناطق مختلف کشور به ویژه ولایت های محروم و دورافتاده را کاهش داد و هم پس از وقوع یک حادثه، فورا اقدام به کمک رسانی به آسیب دیده و نجات بازمانده های احتمالی در خطر مرگ انجام داد.
از سوی دیگر، این انتظار هم وجود دارد که دولت در قبال هر ولایتی که در معرض آسیب قرار می گیرد، اقدامات مشابه را صورت دهد و در این خصوص، نگاه تبعیض آمیز و گزینشی که از آفت های همیشگی سیاست و قدرت در افغانستان بوده است، مانع حفاظت از جان غیر نظامیان و مردم آسیب دیده نگردد.
به عنوان نمونه وقتی در همین مورد خاص، هم در پنجشیر و هم در بدخشان و بامیان و لغمان و تخار و ننگرهار، بلایای طبیعی، قربانیان بسیاری می گیرد، انتظار این است که دولت به صورت متوازن و عادلانه به همه موارد، توجه و رسیدگی کند. همانگونه که حوادث طبیعی، قومیت و نژاد و طبقه و سمت و ولایت و مذهب نمی شناسد، دولت، مقامات، امدادرسان ها و... نیز می بایست بی هیچ ملاحظه ای، عملیات امداد و نجات را به صورت متوازن و عادلانه به همه مناطق، تسری بخشند.
برفکوچ و سیلاب در روزهای اخیر کشته‌های زیادی را در نقاط مختلف کشور در پی داتش. این حوادث طبیعی در ولایات پنجشیر، بدخشان، بامیان، لغمان، ننگرهار و تخار بیش از ۲۰۰ قربانی گرفت.
آمار قربانیان برفکوچ در ولایت پنجشیر تا به حال ۱۸۷ اعلام شده و گزارش شده هزارها خانه در نقاط مختلف پنجشیر آسیب دیده است.
روز جمعه، اشرف غنی؛ رئیس جمهور به پنجشیر رفت.
او گفت:"در این جای شکی نباشد که امروز غم پنجشیر غم ملی است و این غمی سراسری است".
آقای غنی سپس در جلسه فوق العاده شورای وزیران که جمعه شب در کابل برگزار شد، برای سه روز آینده "ماتم ملی" اعلام کرد.
روز پنجشنبه هم عبدالله عبدالله، رئیس اجرایی دولت وحدت ملی به پنجشیر سفر کرد و ویس برمک؛ وزیر پیشین انکشاف دهات را به عنوان مسؤول امدادرسانی منصوب کرد.
اگرچه انتقادهایی از واکنش کند و دیرهنگام دولت نسبت به این فاجعه طبیعی مطرح شده است و براساس گزارش ها، امدادرسانی در مناطق آسیب دیده به اندازه ای کند و آهسته صورت می گیرد که هنوز پای امدادرسان ها به برخی روستاهای دوردست که زیر آوار خروارها برف، مدفون شده اند نرسیده است. با این حال، ناظران می گویند اعلام عزای ملی سه روزه از سوی رییس جمهور، اقدامی است که می تواند بیانگر این باور باشد که جان مردم افغانستان برای حکومت کنونی مهم است.
همچنین نباید فراموش کرد که هم داکتر عبدالله؛ رییس اجرایی به عنوان فرزند سرزمین پنجشیر، شخصا به آن ولایت سفر کرد و برای بازدید از میزان خسارت ها و سرزدن به مردم آسیب دیده، مستقیما وارد عمل شد و نماینده ای برای هماهنگ سازی کمک ها مشخص کرد و هم اشرف غنی، کمی دیرتر از آقای عبدالله به پنجشیر رفت و در پی آن، اعضای شورای وزیران را به جلسه ای اضطراری فراخواند؛ تا در نتیجه، سه روز عزای عمومی اعلام کند.
این اقدامات، مواردی است که دست کم در ۱۳ سال گذشته، کم سابقه بوده است.
صرف نظر از تاثیرات واقعی این تدابیر، از نقطه نظر اهمیت و کارکرد نمادین این اقدامات، می توان نتیجه گرفت که حکومت کنونی به جان شهروندان اهمیت می دهد و خود را در اندوه آنان شریک و سهیم می داند.
پیش از این نیز اقدامات مشابهی را از سوی هردو شریک حکومت وحدت ملی شاهد بوده ایم. یکی از این موارد، رویداد تروریستی خونین در ولایت پکتیکا بود که در نتیجه انفجاری مرگبار در یک مسابقه والیبال، ده ها هموطن، جان دادند و هردو رهبر حکومت، برای ابراز همدردی با خانواده های قربانیان، راهی ولایت ناامن پکتیکا شدند.
انتظاری که در این میان وجود دارد این است که دامنه این نگاه دولت به ملت، تنها به این اقدامات نمادین و تشریفاتی، محدود نماند و در عمل نیز تدابیری اندیشه شود؛ تا هم قبل از وقوع هرگونه رویدادی، بتوان میزان آسیب پذیری مردم در قبال حوادث طبیعی و غیر طبیعی در مناطق مختلف کشور به ویژه ولایت های محروم و دورافتاده را کاهش داد و هم پس از وقوع یک حادثه، فورا اقدام به کمک رسانی به آسیب دیده و نجات بازمانده های احتمالی در خطر مرگ انجام داد.
از سوی دیگر، این انتظار هم وجود دارد که دولت در قبال هر ولایتی که در معرض آسیب قرار می گیرد، اقدامات مشابه را صورت دهد و در این خصوص، نگاه تبعیض آمیز و گزینشی که از آفت های همیشگی سیاست و قدرت در افغانستان بوده است، مانع حفاظت از جان غیر نظامیان و مردم آسیب دیده نگردد.
به عنوان نمونه وقتی در همین مورد خاص، هم در پنجشیر و هم در بدخشان و بامیان و لغمان و تخار و ننگرهار، بلایای طبیعی، قربانیان بسیاری می گیرد، انتظار این است که دولت به صورت متوازن و عادلانه به همه موارد، توجه و رسیدگی کند. همانگونه که حوادث طبیعی، قومیت و نژاد و طبقه و سمت و ولایت و مذهب نمی شناسد، دولت، مقامات، امدادرسان ها و... نیز می بایست بی هیچ ملاحظه ای، عملیات امداد و نجات را به صورت متوازن و عادلانه به همه مناطق، تسری بخشند.
