یک مقام امریکایی گفته است که طالبان هنوز تصمیم نگرفته اند که در روند صلح افغانستان، اشتراک خواهند کرد یا خیر.
این در حالی است که از چندی بدینسو از نیاز برای از سرگیری گفتگوهای صلح پیش از آغاز فصل جنگ با گرم شدن هوا، سخن گفته می شود.
این مقام ارشد امریکایی به خبرگزاری رویترز گفته است:«ما بسیار امیدواریم که مذاکرات صلح از سر گرفته شود؛ زیرا در حال حاضر شدت جنگ کاهش یافته است. واضح است که طالبان تاکنون در مورد اشتراک شان در این روند تصمیم نگرفته اند."
به گفته وی، این به حکومت افغانستان بستگی دارد که در مذاکرات صلح به طالبان چه امیتازی خواهد داد.
اظهارات این مقام امریکایی در مورد تصمیم طالبان برای شرکت در روند صلح در حالی بیان می شود که به باور بسیاری از کارشناسان، امریکا یک طرف اصلی و مؤثر در روند صلح، به ویژه مجاب کردن طالبان برای پذیرش این روند است.
آگاهان می گویند که این بخش از اظهارات این مقام امریکایی که تصمیم طالبان برای شرکت یا عدم شرکت در روند صلح، بستگی به این دارد که کابل چه امتیازی به این گروه می دهد، درست همان چیزی است که پیش از این، از زبان مقام های پاکستانی شنیده شده است.
سرتاج عزیز؛ مشاور امنیت ملی و امور خارجی نخست وزیر پاکستان نیز پیشتر در آستانه نشست چهارجانبه اسلام آباد گفته بود که حکومت افغانستان باید «مشوق هایی» را به طالبان برای ترغیب این گروه برای پیوستن به روند صلح بدهد!
با این حساب، ناظران می گویند که نشست های چهارجانبه بیشتر حول محور چانه زنی های امریکا و پاکستان و احتمالا چین با افغانستان برای کسب «امتیاز» و «مشوق» برای طالبان استوار است.
اگر این هدف محقق شد، نشست ها به موفقیت می رسد و اگر محقق نشد، ناکام می ماند.
به گفته این مقام امریکایی، با آنکه طالبان در این اواخر به مبارزه شان شدت بخشیدند؛ اما موفق به تصرف کامل مناطق نشدند.
او گفت:«طالبان به هیچ صورت نمی توانند در میدان جنگ برنده شوند. یگانه راهی که طالبان می توانند مشروعیت حاصل کنند پیوستن شدن به پروسه صلح است.»
آگاهان هم این ایده را تایید می کنند که طالبان، راهی جز پذیرش صلح ندارند؛ اما در عین حال تاکید می کنند که اصرار امریکا و پاکستان برای کسب امتیاز برای این گروه روی میز صلح، هیچ تفاوتی با تلاش طالبان برای تشدید فشارها از طریق جنگ برای رسیدن به عین هدف، ندارد و این امر، روند جاری صلح را بیش از پیش، پیچیده تر می کند و منافع ملی افغانستان را در چارچوب آن، تحت الشعاع قرار می دهد؛ زیرا در این صورت، روند صلح دیگر یک روند افغانی نخواهد بود.
در همین حال، حکمت خلیل کرزی؛ معین سیاسی وزارت خارجه که سرپرست هیأت افغانستان در نشست چهارجانبه در اسلام آباد بود پیشتر گفته بود که حکومت افغانستان امیدوار است که طالبان در مذاکرات صلح شرکت کنند.
رییس جمهور اشرف غنی هم در نشستی با اعضای شورای عالی صلح و شورای ملی، جنگ افغانستان را چند بعدی خواند و بر رسیدگی جهانی به این معضل، تأکید کرد.
آگاهان می گویند که ظاهرا هدف آقای غنی از چند بعدی خواندن جنگ افغانستان، مداخله طرف های قدرتمندتر دیگری به غیر از طالبان است و اینکه او بر لزوم رسیدگی جهانی به این معضل تاکید می کند نیز مؤید همین نکته است.
از جانب دیگر، داکتر عبدالله عبدالله؛ رییس اجراییه می گوید:"همانطور که برنامه صلح و رسیدن به صلح عادلانه را صادقانه و با جدیت دنبال می کنیم و با واقع بینی. همزمان، در مبارزه با تروریزم، تحت هر نام و عنوانی که باشد، داعش، طالب، القاعده، هر عنوان و نامی که بر تروریزم گذاشته شود، دولت افغانستان، حکومت وحدت ملی، به یاری خداوند بزرگ و به حمایت مردم قهرمان افغانستان، مصمم و با عزم و ارادۀ قوی، ایستاد هستیم."
اینکه آیا عین همین نظر را بازیگرانی که به نمایندگی از افغانستان در عرصه صلح با تروریست ها فعال هستند نیز دارند یانه، کارشناسان می گویند که هنوز محل بحث و تردید است.
به نظر می رسد حکومت آگاهانه، در صدد تطهیر تروریست ها و تبرئه آنها از جنایت هایی است که در طول این سال ها مرتکب شده اند و این یکی از بزرگترین امتیازاتی است که به تروریست ها داده می شود.
شورای عالی صلح هم می گوید که انتظار می رود، در دومین نشست چهارجانبه میان افغانستان، پاکستان، چین و امریکا، چگونگی گفتگوهای رو در رو میان حکومت و طالبان هم بررسی شود. پرداختن به ساختار این شورا و تعیین اعضای رهبری آن، از مسایل دیگری است که در روزهای نزدیک، انجام خواهد شد.
شفیع الله شفیع نورستانی؛ عضو شورای عالی صلح می گوید:"در بارۀ ساختار و چگونگی روند صلح، کار صورت خواهد گرفت تا تلاشی برای گفتگوی رو در رو با مخالفان، انجام شود. البته در گفتگوهای رو در رو، تنها دولت افغانستان و مخالفان باهم خواهند دید و آن یک گفتگوی بین الافغانی خواهد بود."
در این میان، شماری از تحلیلگران باور دارند که در نشست های احتمالی دوجانبه میان طالبان و حکومت افغانستان، ممکن است، فقط دوطرف شرکت داشته باشند؛ اما نشست های چهارجانبه نشانگر آن است که صلح افغانستان، فقط به مصالحه میان همین دوطرف خلاصه نمی شود و بازیگران قدرتمند دیگری هم هستند که پیش از هرگونه توافق یا حتی گفتگویی میان افغانستان و طالبان، ابتدا باید منافع و اهداف آنها تامین شود.
در این میان، حکومت نقش کشورهای منطقه را در تأمین صلح سودمند می داند.
سید ظفر هاشمی؛ معاون سخنگوی رییس جمهور می گوید:"ما همواره تلاش کرده ایم تا اجماعی منطقه ای و فرامنطقه ای را پیدا کنیم و امروز که چین و روسیه هم یکبار دیگر ابراز آمادگی کرده اند تا در پروسۀ صلح افغانستان کمک کنند، ما از این اقدام شان، استقبال می کنیم."
با همه این احوال، ناظران ابراز امیدواری می کنند که روند جاری در نهایت، به این نتیجه منجر شود که قدرت های سلطه جوی منطقه و فرامنطقه که تاکنون، از مسیر جنگ و تروریزم و لشکرکشی نظامی، منافع راهبردی خود را در افغانستان دنبال کرده اند، از این پس، همان اهداف را از طریق صلح، پیگیری کنند تا حد اقل، مردم افغانستان هم بتوانند از نعمت زندگی و امنیت در کشور خود بهره مند شوند.
این در حالی است که از چندی بدینسو از نیاز برای از سرگیری گفتگوهای صلح پیش از آغاز فصل جنگ با گرم شدن هوا، سخن گفته می شود.
این مقام ارشد امریکایی به خبرگزاری رویترز گفته است:«ما بسیار امیدواریم که مذاکرات صلح از سر گرفته شود؛ زیرا در حال حاضر شدت جنگ کاهش یافته است. واضح است که طالبان تاکنون در مورد اشتراک شان در این روند تصمیم نگرفته اند."
به گفته وی، این به حکومت افغانستان بستگی دارد که در مذاکرات صلح به طالبان چه امیتازی خواهد داد.
اظهارات این مقام امریکایی در مورد تصمیم طالبان برای شرکت در روند صلح در حالی بیان می شود که به باور بسیاری از کارشناسان، امریکا یک طرف اصلی و مؤثر در روند صلح، به ویژه مجاب کردن طالبان برای پذیرش این روند است.
آگاهان می گویند که این بخش از اظهارات این مقام امریکایی که تصمیم طالبان برای شرکت یا عدم شرکت در روند صلح، بستگی به این دارد که کابل چه امتیازی به این گروه می دهد، درست همان چیزی است که پیش از این، از زبان مقام های پاکستانی شنیده شده است.
سرتاج عزیز؛ مشاور امنیت ملی و امور خارجی نخست وزیر پاکستان نیز پیشتر در آستانه نشست چهارجانبه اسلام آباد گفته بود که حکومت افغانستان باید «مشوق هایی» را به طالبان برای ترغیب این گروه برای پیوستن به روند صلح بدهد!
با این حساب، ناظران می گویند که نشست های چهارجانبه بیشتر حول محور چانه زنی های امریکا و پاکستان و احتمالا چین با افغانستان برای کسب «امتیاز» و «مشوق» برای طالبان استوار است.
اگر این هدف محقق شد، نشست ها به موفقیت می رسد و اگر محقق نشد، ناکام می ماند.
به گفته این مقام امریکایی، با آنکه طالبان در این اواخر به مبارزه شان شدت بخشیدند؛ اما موفق به تصرف کامل مناطق نشدند.
او گفت:«طالبان به هیچ صورت نمی توانند در میدان جنگ برنده شوند. یگانه راهی که طالبان می توانند مشروعیت حاصل کنند پیوستن شدن به پروسه صلح است.»
آگاهان هم این ایده را تایید می کنند که طالبان، راهی جز پذیرش صلح ندارند؛ اما در عین حال تاکید می کنند که اصرار امریکا و پاکستان برای کسب امتیاز برای این گروه روی میز صلح، هیچ تفاوتی با تلاش طالبان برای تشدید فشارها از طریق جنگ برای رسیدن به عین هدف، ندارد و این امر، روند جاری صلح را بیش از پیش، پیچیده تر می کند و منافع ملی افغانستان را در چارچوب آن، تحت الشعاع قرار می دهد؛ زیرا در این صورت، روند صلح دیگر یک روند افغانی نخواهد بود.
در همین حال، حکمت خلیل کرزی؛ معین سیاسی وزارت خارجه که سرپرست هیأت افغانستان در نشست چهارجانبه در اسلام آباد بود پیشتر گفته بود که حکومت افغانستان امیدوار است که طالبان در مذاکرات صلح شرکت کنند.
رییس جمهور اشرف غنی هم در نشستی با اعضای شورای عالی صلح و شورای ملی، جنگ افغانستان را چند بعدی خواند و بر رسیدگی جهانی به این معضل، تأکید کرد.
آگاهان می گویند که ظاهرا هدف آقای غنی از چند بعدی خواندن جنگ افغانستان، مداخله طرف های قدرتمندتر دیگری به غیر از طالبان است و اینکه او بر لزوم رسیدگی جهانی به این معضل تاکید می کند نیز مؤید همین نکته است.
از جانب دیگر، داکتر عبدالله عبدالله؛ رییس اجراییه می گوید:"همانطور که برنامه صلح و رسیدن به صلح عادلانه را صادقانه و با جدیت دنبال می کنیم و با واقع بینی. همزمان، در مبارزه با تروریزم، تحت هر نام و عنوانی که باشد، داعش، طالب، القاعده، هر عنوان و نامی که بر تروریزم گذاشته شود، دولت افغانستان، حکومت وحدت ملی، به یاری خداوند بزرگ و به حمایت مردم قهرمان افغانستان، مصمم و با عزم و ارادۀ قوی، ایستاد هستیم."
اینکه آیا عین همین نظر را بازیگرانی که به نمایندگی از افغانستان در عرصه صلح با تروریست ها فعال هستند نیز دارند یانه، کارشناسان می گویند که هنوز محل بحث و تردید است.
به نظر می رسد حکومت آگاهانه، در صدد تطهیر تروریست ها و تبرئه آنها از جنایت هایی است که در طول این سال ها مرتکب شده اند و این یکی از بزرگترین امتیازاتی است که به تروریست ها داده می شود.
شورای عالی صلح هم می گوید که انتظار می رود، در دومین نشست چهارجانبه میان افغانستان، پاکستان، چین و امریکا، چگونگی گفتگوهای رو در رو میان حکومت و طالبان هم بررسی شود. پرداختن به ساختار این شورا و تعیین اعضای رهبری آن، از مسایل دیگری است که در روزهای نزدیک، انجام خواهد شد.
شفیع الله شفیع نورستانی؛ عضو شورای عالی صلح می گوید:"در بارۀ ساختار و چگونگی روند صلح، کار صورت خواهد گرفت تا تلاشی برای گفتگوی رو در رو با مخالفان، انجام شود. البته در گفتگوهای رو در رو، تنها دولت افغانستان و مخالفان باهم خواهند دید و آن یک گفتگوی بین الافغانی خواهد بود."
در این میان، شماری از تحلیلگران باور دارند که در نشست های احتمالی دوجانبه میان طالبان و حکومت افغانستان، ممکن است، فقط دوطرف شرکت داشته باشند؛ اما نشست های چهارجانبه نشانگر آن است که صلح افغانستان، فقط به مصالحه میان همین دوطرف خلاصه نمی شود و بازیگران قدرتمند دیگری هم هستند که پیش از هرگونه توافق یا حتی گفتگویی میان افغانستان و طالبان، ابتدا باید منافع و اهداف آنها تامین شود.
در این میان، حکومت نقش کشورهای منطقه را در تأمین صلح سودمند می داند.
سید ظفر هاشمی؛ معاون سخنگوی رییس جمهور می گوید:"ما همواره تلاش کرده ایم تا اجماعی منطقه ای و فرامنطقه ای را پیدا کنیم و امروز که چین و روسیه هم یکبار دیگر ابراز آمادگی کرده اند تا در پروسۀ صلح افغانستان کمک کنند، ما از این اقدام شان، استقبال می کنیم."
با همه این احوال، ناظران ابراز امیدواری می کنند که روند جاری در نهایت، به این نتیجه منجر شود که قدرت های سلطه جوی منطقه و فرامنطقه که تاکنون، از مسیر جنگ و تروریزم و لشکرکشی نظامی، منافع راهبردی خود را در افغانستان دنبال کرده اند، از این پس، همان اهداف را از طریق صلح، پیگیری کنند تا حد اقل، مردم افغانستان هم بتوانند از نعمت زندگی و امنیت در کشور خود بهره مند شوند.
