شرکت «روسه گارد» هالندی قصد دارد، پروژه هایی نوآورانه برای تصفیه آلودگی ها از هوا اجرا کند که از جمله آنها تولید الماس از کربن موجود در آلاینده های هواست.
هم اکنون مدلی کوچک از یک تصفیه کننده هوا در هالند تهیه شده و قرار است نمونه های صنعتیِ بزرگترین مکنده الکترونیکی جهان، برای رفع مشکل آلودگی هوای پکن پایتخت چین در آن کشور به کار گرفته شود.
به گزارش خبرگزاری آوا به نقل از یورونیوز، این دستگاه به سادگی به مکیدن دود از هوا می پردازد و دان روسه گارد هالندی، طراح این پروژه می گوید: برای آزمایش نمونه اولیه دستگاهش در سال آینده در پارک شهر پکن، با مدیران این شهر به توافق رسیده است.
آقای روسه گارد می گوید: عملکرد این دستگاه بسیار ساده است. سیم پیچ های مسی این دستگاه که در زیر زمین قرار دارند باعث ایجاد یک میدان الکترومغناطیسی می شوند که ذرات ریز آلودگی و دود را جذب، و هوا را پاک و قابل تنفس می کند.
وی افزود: «با ایجاد یک میدان یونی، تمام ذرات در مقیاس نانو دارای بار مثبت می شوند و با منفی کردن بار الکتریکی زمین، می توان تمام این ذرات کربن را جذب کرد. این کار باعث تمیز شدن هوا به میزان هشتاد درصد می شود. بی خطری، مهمترین نکته این فن آوری است. از این فن آوری هم اکنون در شفاخانه ها استفاده می شود و آن را می توان بسیار کم مصرف دانست زیرا برای داشتن ۳۰ هزار متر مکعب هوای پاک، تنها لازم به مصرف انرژی به میزان ۳۰ وات است، یعنی مقداری که برای مصرف یک لامپ لازم است.»
شهرهای کمی در جهان وجود دارند که لازم است هوایشان تمیز شود. رشد فعالیتهای صنعتی در دهه های گذشته باعث بحران آلودگی هوا شده و مدیران این شهرها در تلاشند تا راهی برای کاهش آلودگی ها بیابند.
آقای روسه گارد می گوید که فن آوری اش می تواند به حل این مشکل کمک کند و با تولید راهرویی از هوای پاک، به نور خورشید اجازه درخشش بر این شهرها را بدهد.
وی افزود: دستگاهی که برای پکن برنامه ریزی شده، تونل های هوایی به قطر ۵۰ متر بوجود خواهد آورد. اما آقای روسه گارد در همین جا متوقف نشده است. او مرحله بعدی پروژه اش را نیز توضیح می دهد. او قصد دارد پس از جمع آوری دوده ها در مقیاسی وسیع، از آنها در ساخت جواهرات استفاده کند.
وی می گوید: «ما متوجه شدیم که بخش زیادی از ذرات دود موجود در هوا کربن است. هنگامی که کربن تحت فشار زیادی برای دو یا سه هفته قرار دهیم چه اتفاقی می افتد؟ الماس بدست می آید…. ما درباره جذب و فشرده سازی یک هزار متر مکعب دود موجود در هوا صحبت می کنیم و اگر آنها را بطور واقعی و بطور کامل فشرده کنیم چیزی شبیه به الماس خواهیم داشت. می توان با فشرده ساختن کمتر این کربن ها، مجموعه بزرگی از قطعات کریستالی را بدست آورد که اگرچه هنوز کمی دودی به نظر می رسند اما زیبایند و می توان آنها را مانند انگشترهای الماس به فروش رساند که در واقع یک حلقه دود است و با این کار می توان هزار متر مکعب هوای تمیز به شهری مانند پکن نیز هدیه کرد.»
آقای روسه گارد به این موضوع واقف است که چنین پروژه هایی تنها نوعی راه حل برای کاهش مشکل است و راه حل اساسی برای رفع آلودگی شهری مانند پکن محسوب نمی شود.
بر اساس گفته های او، پاسخ واقعی برای حل چنین مشکلاتی استفاده از موترهای پاک و صنایع پاک و تغییر سبک زندگی است. با این حال، او امیدوار است این پروژه به ساکنان شهر پکن فرصتی دهد تا تفاوت میان تنفس هوای پاک و هوای پردود را درک کنند.
به گفته وی، پکن محیط خوبی برای آزمایش فن آوری اش است زیرا از لحاظ جغرافیایی در یک دره قرار دارد و باد زیادی در آنجا نمی وزد.
دان روسه گارد، ایده های دیگری نیز دارد تا از انرژی الکتریسیته به گونه ای جدید استفاده کند. مثلا پروژه ای برای تجهیز بخشی از جاده ها، تا هنگام عبور موترهای برقی، باتری آنها شارژ شود.
اما تولید الماس از دود را می توان غیرمعمول ترین پروژه او دانست. مشخص نیست که آیا می توان روزی الماسی واقعی را از دود هوا تهیه کرد یا خیر. به هر حال این پروژه برای آقای روسه گارد نمادی از قدرت است.
وی افزود: باید دید که چگونه آلودگی های حاصل از فعالیتهای یک نفر می تواند برای دیگری حکم یک گنج را داشته باشد.
هم اکنون مدلی کوچک از یک تصفیه کننده هوا در هالند تهیه شده و قرار است نمونه های صنعتیِ بزرگترین مکنده الکترونیکی جهان، برای رفع مشکل آلودگی هوای پکن پایتخت چین در آن کشور به کار گرفته شود.
به گزارش خبرگزاری آوا به نقل از یورونیوز، این دستگاه به سادگی به مکیدن دود از هوا می پردازد و دان روسه گارد هالندی، طراح این پروژه می گوید: برای آزمایش نمونه اولیه دستگاهش در سال آینده در پارک شهر پکن، با مدیران این شهر به توافق رسیده است.
آقای روسه گارد می گوید: عملکرد این دستگاه بسیار ساده است. سیم پیچ های مسی این دستگاه که در زیر زمین قرار دارند باعث ایجاد یک میدان الکترومغناطیسی می شوند که ذرات ریز آلودگی و دود را جذب، و هوا را پاک و قابل تنفس می کند.
وی افزود: «با ایجاد یک میدان یونی، تمام ذرات در مقیاس نانو دارای بار مثبت می شوند و با منفی کردن بار الکتریکی زمین، می توان تمام این ذرات کربن را جذب کرد. این کار باعث تمیز شدن هوا به میزان هشتاد درصد می شود. بی خطری، مهمترین نکته این فن آوری است. از این فن آوری هم اکنون در شفاخانه ها استفاده می شود و آن را می توان بسیار کم مصرف دانست زیرا برای داشتن ۳۰ هزار متر مکعب هوای پاک، تنها لازم به مصرف انرژی به میزان ۳۰ وات است، یعنی مقداری که برای مصرف یک لامپ لازم است.»
شهرهای کمی در جهان وجود دارند که لازم است هوایشان تمیز شود. رشد فعالیتهای صنعتی در دهه های گذشته باعث بحران آلودگی هوا شده و مدیران این شهرها در تلاشند تا راهی برای کاهش آلودگی ها بیابند.
آقای روسه گارد می گوید که فن آوری اش می تواند به حل این مشکل کمک کند و با تولید راهرویی از هوای پاک، به نور خورشید اجازه درخشش بر این شهرها را بدهد.
وی افزود: دستگاهی که برای پکن برنامه ریزی شده، تونل های هوایی به قطر ۵۰ متر بوجود خواهد آورد. اما آقای روسه گارد در همین جا متوقف نشده است. او مرحله بعدی پروژه اش را نیز توضیح می دهد. او قصد دارد پس از جمع آوری دوده ها در مقیاسی وسیع، از آنها در ساخت جواهرات استفاده کند.
وی می گوید: «ما متوجه شدیم که بخش زیادی از ذرات دود موجود در هوا کربن است. هنگامی که کربن تحت فشار زیادی برای دو یا سه هفته قرار دهیم چه اتفاقی می افتد؟ الماس بدست می آید…. ما درباره جذب و فشرده سازی یک هزار متر مکعب دود موجود در هوا صحبت می کنیم و اگر آنها را بطور واقعی و بطور کامل فشرده کنیم چیزی شبیه به الماس خواهیم داشت. می توان با فشرده ساختن کمتر این کربن ها، مجموعه بزرگی از قطعات کریستالی را بدست آورد که اگرچه هنوز کمی دودی به نظر می رسند اما زیبایند و می توان آنها را مانند انگشترهای الماس به فروش رساند که در واقع یک حلقه دود است و با این کار می توان هزار متر مکعب هوای تمیز به شهری مانند پکن نیز هدیه کرد.»
آقای روسه گارد به این موضوع واقف است که چنین پروژه هایی تنها نوعی راه حل برای کاهش مشکل است و راه حل اساسی برای رفع آلودگی شهری مانند پکن محسوب نمی شود.
بر اساس گفته های او، پاسخ واقعی برای حل چنین مشکلاتی استفاده از موترهای پاک و صنایع پاک و تغییر سبک زندگی است. با این حال، او امیدوار است این پروژه به ساکنان شهر پکن فرصتی دهد تا تفاوت میان تنفس هوای پاک و هوای پردود را درک کنند.
به گفته وی، پکن محیط خوبی برای آزمایش فن آوری اش است زیرا از لحاظ جغرافیایی در یک دره قرار دارد و باد زیادی در آنجا نمی وزد.
دان روسه گارد، ایده های دیگری نیز دارد تا از انرژی الکتریسیته به گونه ای جدید استفاده کند. مثلا پروژه ای برای تجهیز بخشی از جاده ها، تا هنگام عبور موترهای برقی، باتری آنها شارژ شود.
اما تولید الماس از دود را می توان غیرمعمول ترین پروژه او دانست. مشخص نیست که آیا می توان روزی الماسی واقعی را از دود هوا تهیه کرد یا خیر. به هر حال این پروژه برای آقای روسه گارد نمادی از قدرت است.
وی افزود: باید دید که چگونه آلودگی های حاصل از فعالیتهای یک نفر می تواند برای دیگری حکم یک گنج را داشته باشد.
