راهبرد ظاهری امریکا برای مقابله با تولید و قاچاق مواد مخدر در افغانستان با شکست مواجه شده است و خود سازمان سیا در قاچاق مواد مخدر به سراسر جهان دست دارد .
به گزارش مانیتورینگ خبرگزاری صدای افغان(آوا)به نقل از صدای روسیه، پیتر دِیل اسکوت دیپلمات سابق کانادایی با اعلام این مطلب به روزنامه لا تریبون گفته است صحبت کردن راجع به دست داشتن سازمان سیا در برنامه قاچاق مواد مخدر به نقاط مختلف دنیا، در امریکا ممنوع است.
می گویند راهبرد امریکا در مبارزه با تولید مواد مخدر در افغانستان از همان ابتدا با شکست روبرو شده است. با این حال نمی توان قاطعانه مدعی شد که آیا برنامه های امریکا در زمینه کشت خشخاش نیز شکست خورده است یا خیر؟
جن سوپکو ؛بازرس ارشد امریکا در امور بازسازی افغانستان به تلویزیونی سی ان ان گفته است، بیش از یکصد میلیارد دالر هزینه صورت گرفته برای بازسازی افغانستان، نزدیک به یک دهم آن برای مبارزه با تولید مواد مخدر مصرف شده است.
سوپکو با اشاره به نتایجی که حاصل شده است می گوید که ظاهرا این مبالغ به طور موثر خرج نشده اند.
عملا سیاست های امریکا در مبارزه با مواد مخدر در افغانستان از همان ابتدا به درستی تدوین نشده بود.
دیمیتری ورخوتوروف کارشناس مرکز مطالعات افغانستان معاصر در این رابطه می گوید: «مساله این است که امریکایی ها در بیشتر موارد از روش های پولیسی استفاده می کنند، یعنی تولید مواد را ممنوع می کند و به بازداشت تولید کنندگان و قاچاقچیان مواد می پردازند. در صورتی که برای مبارزه با تولید و قاچاق مواد مخدر بهتر است از روش های توسعه اقتصادی بهره گرفت.
به عبارتی هر چه تعداد شاغلین بیشتر شود، امکانات افراد برای پرداختن به مشاغل قانونی بیشتر خواهد شد. در حال حاضر، زارعانی که در مناطق بدون امکانات زندگی می کنند، قادر نیستند به مشاغل دیگری غیر از کشت خشخاش بپردازند. و برای سیر کردن شکم خانواده مجبور به انجام کارهای غیرقانونی می شوند.»
در مناطقی که برق رسانی شده، میزان کشت خشخاش و تولید مواد مخدر کاهش یافته است. زیرا بخشی از درآمد کشت خشخاش در افغانستان برای خرید سوخت و تغذیه دیزل های ژنراتور و تامین برق روستاهای کوچک صرف می شود. به طور کل، برای بهتر کردن شرایط، افغانستان نیاز به موج جدید صنعتی شدن دارد.
اما آیا امریکایی ها دلیلی برای انجام این کار می بینند؟ آیا ناموفق بودن امریکا در مبارزه با تولید مواد مخدر در افغانستان واقعی است؟ برآوردها نشان می دهند که آزمایشگاه های تولید هرویین در افغانستان سالانه تا ۱۸ میلیارد دالر سود دارند. با این اوصاف ده میلیارد دالر هزینه صورت گرفته از بودجه امریکا در طول ۱۳ سال برای مبارزه با مواد مخدر در مقابل سود ۱۸ میلیاردی بسیار ناچیز است. قطعا، بیهوده نیست که به صورت دوره ای در رابطه با دست داشتن نیروهای امنیتی امریکا در انتقال مواد مخدر به سایر کشورهای دنیا جنجال هایی برپا می شود.
به گزراش تلویزیون ایران، پیتر دِیل اسکوت؛ دیپلمات سابق کانادا در روزنامه لا تریبون تصریح کرد صحبت کردن راجع به دست داشتن سازمان سیا در برنامه قاچاق مواد مخدر به نقاط مختلف دنیا، در امریکا ممنوع است.
علاوه بر این، وابستگی متقابل حضور نظامی امریکا در افغانستان و شکوفایی تجارت مواد مخدر در محل توسط آمارها قابل مشاهده هستند.
در ماه جولای سال ۲۰۰۰، طالبان کشت خشخاش را در کشور ممنوع کرد و سال بعد از آن از سراسر کشور تنها ۱۸۵ تن خشخاش فراوری نشده به دست آمد. در عوض سال ۲۰۰۲ یعنی پس از ورود امریکا به افغانستان، میزان خشخاش بدست آمده تا ۲۷۰۰ تن افزایش داشت و طی سال ۲۰۱۱ تقریبا به ۶ هزار تن رسید.
برخی معتقد هستند که اگر بخش عمده نیروهای ناتو از افغانستان خارج شوند، تولید مواد مخدر بیشتر از قبل خواهد شد. زیرا در این صورت امریکا حتی مسئولیت ظاهری این قضیه را نیز بر عهده نخواهد گرفت.
به گزارش مانیتورینگ خبرگزاری صدای افغان(آوا)به نقل از صدای روسیه، پیتر دِیل اسکوت دیپلمات سابق کانادایی با اعلام این مطلب به روزنامه لا تریبون گفته است صحبت کردن راجع به دست داشتن سازمان سیا در برنامه قاچاق مواد مخدر به نقاط مختلف دنیا، در امریکا ممنوع است.
می گویند راهبرد امریکا در مبارزه با تولید مواد مخدر در افغانستان از همان ابتدا با شکست روبرو شده است. با این حال نمی توان قاطعانه مدعی شد که آیا برنامه های امریکا در زمینه کشت خشخاش نیز شکست خورده است یا خیر؟
جن سوپکو ؛بازرس ارشد امریکا در امور بازسازی افغانستان به تلویزیونی سی ان ان گفته است، بیش از یکصد میلیارد دالر هزینه صورت گرفته برای بازسازی افغانستان، نزدیک به یک دهم آن برای مبارزه با تولید مواد مخدر مصرف شده است.
سوپکو با اشاره به نتایجی که حاصل شده است می گوید که ظاهرا این مبالغ به طور موثر خرج نشده اند.
عملا سیاست های امریکا در مبارزه با مواد مخدر در افغانستان از همان ابتدا به درستی تدوین نشده بود.
دیمیتری ورخوتوروف کارشناس مرکز مطالعات افغانستان معاصر در این رابطه می گوید: «مساله این است که امریکایی ها در بیشتر موارد از روش های پولیسی استفاده می کنند، یعنی تولید مواد را ممنوع می کند و به بازداشت تولید کنندگان و قاچاقچیان مواد می پردازند. در صورتی که برای مبارزه با تولید و قاچاق مواد مخدر بهتر است از روش های توسعه اقتصادی بهره گرفت.
به عبارتی هر چه تعداد شاغلین بیشتر شود، امکانات افراد برای پرداختن به مشاغل قانونی بیشتر خواهد شد. در حال حاضر، زارعانی که در مناطق بدون امکانات زندگی می کنند، قادر نیستند به مشاغل دیگری غیر از کشت خشخاش بپردازند. و برای سیر کردن شکم خانواده مجبور به انجام کارهای غیرقانونی می شوند.»
در مناطقی که برق رسانی شده، میزان کشت خشخاش و تولید مواد مخدر کاهش یافته است. زیرا بخشی از درآمد کشت خشخاش در افغانستان برای خرید سوخت و تغذیه دیزل های ژنراتور و تامین برق روستاهای کوچک صرف می شود. به طور کل، برای بهتر کردن شرایط، افغانستان نیاز به موج جدید صنعتی شدن دارد.
اما آیا امریکایی ها دلیلی برای انجام این کار می بینند؟ آیا ناموفق بودن امریکا در مبارزه با تولید مواد مخدر در افغانستان واقعی است؟ برآوردها نشان می دهند که آزمایشگاه های تولید هرویین در افغانستان سالانه تا ۱۸ میلیارد دالر سود دارند. با این اوصاف ده میلیارد دالر هزینه صورت گرفته از بودجه امریکا در طول ۱۳ سال برای مبارزه با مواد مخدر در مقابل سود ۱۸ میلیاردی بسیار ناچیز است. قطعا، بیهوده نیست که به صورت دوره ای در رابطه با دست داشتن نیروهای امنیتی امریکا در انتقال مواد مخدر به سایر کشورهای دنیا جنجال هایی برپا می شود.
به گزراش تلویزیون ایران، پیتر دِیل اسکوت؛ دیپلمات سابق کانادا در روزنامه لا تریبون تصریح کرد صحبت کردن راجع به دست داشتن سازمان سیا در برنامه قاچاق مواد مخدر به نقاط مختلف دنیا، در امریکا ممنوع است.
علاوه بر این، وابستگی متقابل حضور نظامی امریکا در افغانستان و شکوفایی تجارت مواد مخدر در محل توسط آمارها قابل مشاهده هستند.
در ماه جولای سال ۲۰۰۰، طالبان کشت خشخاش را در کشور ممنوع کرد و سال بعد از آن از سراسر کشور تنها ۱۸۵ تن خشخاش فراوری نشده به دست آمد. در عوض سال ۲۰۰۲ یعنی پس از ورود امریکا به افغانستان، میزان خشخاش بدست آمده تا ۲۷۰۰ تن افزایش داشت و طی سال ۲۰۱۱ تقریبا به ۶ هزار تن رسید.
برخی معتقد هستند که اگر بخش عمده نیروهای ناتو از افغانستان خارج شوند، تولید مواد مخدر بیشتر از قبل خواهد شد. زیرا در این صورت امریکا حتی مسئولیت ظاهری این قضیه را نیز بر عهده نخواهد گرفت.
