شماری از کودکان شهر کابل، به دلیل مجبوريت در بدل مزدی ناچيز، روزانه کارهاى شاقه انجام مى دهند که شماری از آنها در اثر کارهای شاقه با مشکلاتی چون بازماندن از مکتب، وضعیت صحی و حتى مرگ روبرو می شوند.
به گزارش خبرگزاری آوا، خواص ۱۳ساله باشنده ناحیه سوم شهر کابل می گوید كه روزانه در مارکيت میوه موترها را در قبال پول ناچیزی تخليه مى نماید؛ اما متاسفانه مصارف خانواده ۶ نفری او را کفایت نمی کند. به گفته وی در ماركيت روزانه مبلغ ۸۰ الی ۱۰۰ افغانى به دست مى آورد و در کنار آن روزهای جمعه نیز کار می کند.
همچنین واحد؛ یکی دیگر از باشندگان شهر کابل گفت که از ۷ سالگى کارهای مختلفی چون سبزی فروشی و کيله‌فروشى را انجام داده و مجبور است کار کند.
او علاوه کرد که پدرش کهنسال و مريض است و او با برادر ۱۶ ساله اش که در مارکيت ميوه کار مى کند، به سختی مصارف خانواده ۸ نفری و پول خود را تامین مى کنند.
سید قاسم شش ساله متعلم صنف سوم مکتب که در منطقه کوته سنگی کابل خريطه هاى پلاستيکى مى فروشد می‌گوید: پدرم کراچی‌وان است؛ روزانه ۲ هزار افغانى و يا کمتر کار مى کند، در فاميل ۹ نفر هستیم، ما مصارف فامیل نداریم به همين منظور کار مى کنيم.
گلبدین ۱۴ ساله که در یک ورکشاپ کپی‌کشی در سرای غزنی کابل شاگرد است، گفت که به دليل مشکلات اقتصادى، سال گذشته مکتب را رها کرده است.
وی افزود که در کنار یادگرفتن کار، مالک کپی‌کشی در مدت ۱۰ روز به او ۳۵۰۰ افغانی می دهد که در مصارف روزمره فامیل از آن استفاده مى کند.
این در حالی است که علی افتخاری؛ سخنگوی وزارت کار و امور اجتماعی به خبرگزاری آوا می گوید که شماری از اطفال در شهر کابل در کارهایی چون موترشویی، ترميم موتر، پلاستيک فروشى روى جاده ها، انتقال اموال مردم در کراچی های دستی و... کار مى کنند.
به گفته وی، اطفال به دليل مشکلات اقتصادى شامل مکتب نشده و يا مکتب را رها می کنند.
وی افزود که به دليل مشکلات اقتصادى ناشى از جنگ هاى حدود ۳ دهه اخير، اطفال ۶ تا ۱۴ ساله کارهاى شاقه انجام مى دهند.
او علاوه کرد كه از جمع کودکان کار، شماری نز در بخش های خشت‌زنی، معادن، زراعت و مالدارى اشتغال دارند.
گفتنی است که در قانون کار کشور، کارهای شاقه اطفال زير ١٨ سال ممنوع است؛ اما بر اساس این یافته ها، کودکان افغان به دليل مشکلات اقتصادى خانواده هاى شان، در بدل مزد ناچيز [ماهانه از حدود ۱۰۰۰ تا ١٣٠٠٠ افغانى] کارهاى بسيار سنگينی را انجام مى دهند.
آقای افتخاری تاکید می کند که برخى از کودکان کار از مکتب بازمانده اند، شماری دیگر که به مکتب می روند، به دليل نداشتن وقت کافى و اقتصاد ضعیف، از فراگرفتن درس، ناکام مانده و از مکتب دلسرد می‌شوند.
وی تصریح کرد که کودکان کار که برخى از آنها را اطفال يتيم تشکيل مى دهند، در شهرها نيز از وضعيت خوبى برخوردار نيستند.
او در پایا افزود که وزارت کار و امور اجتماعی به منظور مهیا کردن کار برای خانواده های کودکان بی بضاعت برنامه هایی را روی دست دارد که به زودترین فرصت عملی خواهد شد.
به گزارش خبرگزاری آوا، خواص ۱۳ساله باشنده ناحیه سوم شهر کابل می گوید كه روزانه در مارکيت میوه موترها را در قبال پول ناچیزی تخليه مى نماید؛ اما متاسفانه مصارف خانواده ۶ نفری او را کفایت نمی کند. به گفته وی در ماركيت روزانه مبلغ ۸۰ الی ۱۰۰ افغانى به دست مى آورد و در کنار آن روزهای جمعه نیز کار می کند.
همچنین واحد؛ یکی دیگر از باشندگان شهر کابل گفت که از ۷ سالگى کارهای مختلفی چون سبزی فروشی و کيله‌فروشى را انجام داده و مجبور است کار کند.
او علاوه کرد که پدرش کهنسال و مريض است و او با برادر ۱۶ ساله اش که در مارکيت ميوه کار مى کند، به سختی مصارف خانواده ۸ نفری و پول خود را تامین مى کنند.
سید قاسم شش ساله متعلم صنف سوم مکتب که در منطقه کوته سنگی کابل خريطه هاى پلاستيکى مى فروشد می‌گوید: پدرم کراچی‌وان است؛ روزانه ۲ هزار افغانى و يا کمتر کار مى کند، در فاميل ۹ نفر هستیم، ما مصارف فامیل نداریم به همين منظور کار مى کنيم.
گلبدین ۱۴ ساله که در یک ورکشاپ کپی‌کشی در سرای غزنی کابل شاگرد است، گفت که به دليل مشکلات اقتصادى، سال گذشته مکتب را رها کرده است.
وی افزود که در کنار یادگرفتن کار، مالک کپی‌کشی در مدت ۱۰ روز به او ۳۵۰۰ افغانی می دهد که در مصارف روزمره فامیل از آن استفاده مى کند.
این در حالی است که علی افتخاری؛ سخنگوی وزارت کار و امور اجتماعی به خبرگزاری آوا می گوید که شماری از اطفال در شهر کابل در کارهایی چون موترشویی، ترميم موتر، پلاستيک فروشى روى جاده ها، انتقال اموال مردم در کراچی های دستی و... کار مى کنند.
به گفته وی، اطفال به دليل مشکلات اقتصادى شامل مکتب نشده و يا مکتب را رها می کنند.
وی افزود که به دليل مشکلات اقتصادى ناشى از جنگ هاى حدود ۳ دهه اخير، اطفال ۶ تا ۱۴ ساله کارهاى شاقه انجام مى دهند.
او علاوه کرد كه از جمع کودکان کار، شماری نز در بخش های خشت‌زنی، معادن، زراعت و مالدارى اشتغال دارند.
گفتنی است که در قانون کار کشور، کارهای شاقه اطفال زير ١٨ سال ممنوع است؛ اما بر اساس این یافته ها، کودکان افغان به دليل مشکلات اقتصادى خانواده هاى شان، در بدل مزد ناچيز [ماهانه از حدود ۱۰۰۰ تا ١٣٠٠٠ افغانى] کارهاى بسيار سنگينی را انجام مى دهند.
آقای افتخاری تاکید می کند که برخى از کودکان کار از مکتب بازمانده اند، شماری دیگر که به مکتب می روند، به دليل نداشتن وقت کافى و اقتصاد ضعیف، از فراگرفتن درس، ناکام مانده و از مکتب دلسرد می‌شوند.
وی تصریح کرد که کودکان کار که برخى از آنها را اطفال يتيم تشکيل مى دهند، در شهرها نيز از وضعيت خوبى برخوردار نيستند.
او در پایا افزود که وزارت کار و امور اجتماعی به منظور مهیا کردن کار برای خانواده های کودکان بی بضاعت برنامه هایی را روی دست دارد که به زودترین فرصت عملی خواهد شد.
