قرار است ۲۴ حمل، غزنی رسماً به عنوان پایتخت فرهنگی جهان اسلام، نام گذاری شود. شماری از مقام های غزنی، امروز را فرصتی طلایی برای تجدید حیات تاریخی غزنی می دانند.
براساس اظهارات برخی منابع، امروز به شمول شمار زیادی از شخصیت های سیاسی، اعضای دولت، نمایندگان هردو اتاق شورای ملی، هیات های دیپلماتیک از کشورهای مهم جهان به شمول کشورهای اسلامی و دیگر میهمانان مهم، رییس جمهور کرزی نیز در غزنی حضور پیدا کرده و در این مراسم، شرکت و سخنرانی خواهند کرد.
به همین جهت از مدت ها به این سو، سخت گیری های امنیتی در مرکز غزنی نیز تشدید شده و تعداد پررنگی از نیروهای امنیتی داخلی در نقاط مهم شهر، مستقر شده اند.
خبرنگار آوا در غزنی می گوید که از دیروز جمعه، رفت و آمد هرگونه وسیله نقلیه در سطح شهر ممنوع شده و تنها موترهای وابسته به نیروهای امنیتی یا مقام های دولتی حق تردد دارند.
افزون بر این، مسیرهای بیرونی منتهی به غزنی مانند ولسوالی های اطراف و حتی شهرهای همجوار نیز مسدود است و از روز جمعه، کسی حق ورود یا خروج از شهر را ندارد. انتظار می رود این سختگیری ها حداقل دو روز دیگر ادامه داشته باشد.
به گفته او، با وجود محدودیت های سختگیرانه ای که در زمینه تردد وسایط نقلیه در سطح شهر اعمال شده؛ اما حضور مردم در شهر پررنگ است و شمار زیادی از افراد در سرک ها، رفت و آمد دارند.
با این وصف، شماری از مردم، نسبت به این وضعیت، نظر مساعد دارند و آن را بخشی از ضرورت های برگزاری چنین جشنواره ای می دانند؛ اما شماری دیگر با آن مخالف اند و باور دارند که این وضعیت، به کار و کسب مردم آسیب زده است.
عبدالمتین قلندری؛ رییس اتاق های تجارت غزنی یکی از این منتقدان است. او می گوید که سختگیری های امنیتی و ممنوعیت رفت و آمد وسایط نقلیه، بسیاری از مردم و تاجران را در معرض آسیب قرار داده است.
به گفته وی، اگر این وضعیت بیش از این به طول انجامد می تواند پیامدهای زیانبار آن ابعاد گسترده تری پیدا می کند؛ به همین منظور او می گوید که نگرانی های مردم و تاجران را با مسئولان امنیتی در میان خواهد گذاشت.
در این میان، تعدادی از مردم هم با وجود آنکه برگزاری جشنواره ۲۰۱۳ را یک افتخار برای غزنی و همه افغانستان می دانند؛ اما می گویند که این مراسم نباید به اقتصاد مردم آسیب وارد کند.
احمد؛ یک شهروند غزنی در این باره به خبرگزاری آوا می گوید که در اثر ممنوعیت رفت و آمد وسایط نقلیه و بسته شدن بازار، به باور وی، مردم و تاجران حدود دو میلیون دالر ضرر خواهند کرد.
اجمل آخوندزاده؛ یک عرضه کننده مواد خوراکی در غزنی می گوید که بازار این شهر، بر محور مشتری هایی می چرخد که از ولسوالی های اطراف می آیند و طی این روزها این امر، امکان پذیر نیست؛ بنابراین، اضرار اقتصادی جشنواره ۲۰۱۳ بیش از حد تصور خواهد بود.
اما شماری از مردم می گویند که دولت برای تامین امنیت مهمانان داخلی و خارجی ناگزیر است که سختگیری های امنیتی را تشدید کند و به این ترتیب، نگرانی در زمینه خطرات احتمالی از سوی مخالفین و تروریست ها را کاهش دهد.
محمد امین، یکی از این شهروندان است. او می گوید که اینگونه فرصت ها طی ده ها سال، تنها یکبار برای یک شهر یا ولایت میسر می شود؛ بنابراین مردم و کسبه کاران نیز می بایست در کنار دولت در راستای برگزاری هرچه باشکوه تر آن تلاش و همکاری کنند و در این میان، از برخی منافع کوتاه مدت خویش بگذرند.
در هر حال، غزنی امروز شاهد تحول مهمی خواهد بود؛ تحولی که می تواند به تجدید حیات تاریخی این شهر کمک کند و یا تنها فرصتی باشد برای برگزاری جشنواره های مقطعی و زودگذر؛ این امر، کاملاً بستگی به ظرفیت، توان، اراده و خواست دولت های محلی و مرکزی دارد؛ تا از این امکان چگونه استفاده خواهند کرد.
اما شماری از منتقدان، مسئولان اداره محلی ولایت غزنی را متهم می کنند که در طول نزدیک به ۵ سال که از آغاز نامزدی غزنی به عنوان پایتخت فرهنگی جهان اسلام می گذرد، هیچ کار در خور توجهی در این عرصه انجام نداده اند.
به باور این منتقدان، غزنی در حالی در آستانه برگزاری جشنواره ۲۰۱۳ قرار گرفته که هنوزهم نیازها و فوریت های فراوانی وجود دارد که در این شهر باید کار می شد و نشده است؛ نیازها و فوریت هایی در زمینه بازسازی، کارهای فرهنگی، ترمیم و بازساخت اماکن باستانی و تاریخی، افزایش جذابیت های گردشگری، تامین امنیت و... اما اداره محلی غزنی در این زمینه هیچ کار ارزشمند و در خور عنایتی انجام نداده است.
غزنی در حالی ۲۴ حمل میزبان هیات های بلندپایه داخلی و خارجی می باشد که هنوز از داشتن یک فرودگاه سطح متوسط هم محروم است و میهمانان و مدعوین این جشنواره، مجبور اند از مسیرهای به شدت ناامن زمینی و یا به وسیله هلیکوپترهای نظامی به این ولایت منتقل شوند.
مردم هم با دیدی انتقادی به این قضیه می نگرند و معتقدند که ۲۰۱۳ فرصتی بود که اکنون دیگر از دست رفته است. آنها می گویند همه پیشرفت، توسعه، رشد، بالندگی و ترقی غزنی پیش از این به ۲۰۱۳ موکول می شد؛ اما به گفته آنان ۲۰۱۳ در حالی رو به پایان است که هنوز هیچ تغییری در این شهر حس نمی شود.
آنها می گویند که شهرداری غزنی مدعی است که به زیباسازی شهر غزنی کمک کرده و در این راستا کارهای مهمی انجام داده است؛ اما به گفته مردم، تمامی هزینه های این اقدامات از جیب مردم پرداخت شده است؛ پس چرا افتخار آن به نام شهرداری رقم می خورد؟
البته این چیزی نیست که نهاد شهرداری منکر آن باشد؛ شهردار غزنی هم می گوید که هزینه این اقدامات را به تمامی، مردم و تاجران پرداخته اند و آنها تنها مجری طرح ها بوده اند.
در این میان اما به نظر می رسد مقام های محلی غزنی پیش از آنکه خود را در برابر این انتقادات مسئول احساس کرده و مکلف به پاسخگویی بدانند، دولت مرکزی و مسئولین پیشین این ولایت را مورد انتقاد قرار می دهند.
موسی اکبرزاده؛ والی غزنی می گوید که از سال ۲۰۰۷؛ یعنی سال نامزدی غزنی برای احراز جایگاه پایتخت تمدن اسلامی، تا سال ۲۰۱۰ میلادی حتی یک افغانی هم برای بازسازی این ولایت کمک نشده است.
او حتی کمک هایی که طی دو سال اخیر به این ولایت صورت گرفته را نیز ناچیز می خواند و ادعا می کند که این کمک ها کفاف بازسازی و آماده سازی مطلوب این ولایت برای میزبانی از جشنواره ۲۰۱۳ را نمی دهد؛ با این حال او از کارنامه خود دفاع می کند و می گوید که این بزرگ ترین افتخار است که غزنی با وجود تمام مشکلاتی که دارد، روز ۲۴ حمل، میزبان جشنواره مقدماتی ۲۰۱۳ است و وعده می دهد که تا ماه میزان سال جاری که قرار است جشنواره نهایی برگزار شود، این شهر به خوبی آماده میزبانی از این جشنواره خواهد بود؛ افزون بر اینکه امنیت، میدان هوایی و سایر لوازم این جشنواره تا آن زمان فراهم خواهد شد.
براساس اظهارات برخی منابع، امروز به شمول شمار زیادی از شخصیت های سیاسی، اعضای دولت، نمایندگان هردو اتاق شورای ملی، هیات های دیپلماتیک از کشورهای مهم جهان به شمول کشورهای اسلامی و دیگر میهمانان مهم، رییس جمهور کرزی نیز در غزنی حضور پیدا کرده و در این مراسم، شرکت و سخنرانی خواهند کرد.
به همین جهت از مدت ها به این سو، سخت گیری های امنیتی در مرکز غزنی نیز تشدید شده و تعداد پررنگی از نیروهای امنیتی داخلی در نقاط مهم شهر، مستقر شده اند.
خبرنگار آوا در غزنی می گوید که از دیروز جمعه، رفت و آمد هرگونه وسیله نقلیه در سطح شهر ممنوع شده و تنها موترهای وابسته به نیروهای امنیتی یا مقام های دولتی حق تردد دارند.
افزون بر این، مسیرهای بیرونی منتهی به غزنی مانند ولسوالی های اطراف و حتی شهرهای همجوار نیز مسدود است و از روز جمعه، کسی حق ورود یا خروج از شهر را ندارد. انتظار می رود این سختگیری ها حداقل دو روز دیگر ادامه داشته باشد.
به گفته او، با وجود محدودیت های سختگیرانه ای که در زمینه تردد وسایط نقلیه در سطح شهر اعمال شده؛ اما حضور مردم در شهر پررنگ است و شمار زیادی از افراد در سرک ها، رفت و آمد دارند.
با این وصف، شماری از مردم، نسبت به این وضعیت، نظر مساعد دارند و آن را بخشی از ضرورت های برگزاری چنین جشنواره ای می دانند؛ اما شماری دیگر با آن مخالف اند و باور دارند که این وضعیت، به کار و کسب مردم آسیب زده است.
عبدالمتین قلندری؛ رییس اتاق های تجارت غزنی یکی از این منتقدان است. او می گوید که سختگیری های امنیتی و ممنوعیت رفت و آمد وسایط نقلیه، بسیاری از مردم و تاجران را در معرض آسیب قرار داده است.
به گفته وی، اگر این وضعیت بیش از این به طول انجامد می تواند پیامدهای زیانبار آن ابعاد گسترده تری پیدا می کند؛ به همین منظور او می گوید که نگرانی های مردم و تاجران را با مسئولان امنیتی در میان خواهد گذاشت.
در این میان، تعدادی از مردم هم با وجود آنکه برگزاری جشنواره ۲۰۱۳ را یک افتخار برای غزنی و همه افغانستان می دانند؛ اما می گویند که این مراسم نباید به اقتصاد مردم آسیب وارد کند.
احمد؛ یک شهروند غزنی در این باره به خبرگزاری آوا می گوید که در اثر ممنوعیت رفت و آمد وسایط نقلیه و بسته شدن بازار، به باور وی، مردم و تاجران حدود دو میلیون دالر ضرر خواهند کرد.
اجمل آخوندزاده؛ یک عرضه کننده مواد خوراکی در غزنی می گوید که بازار این شهر، بر محور مشتری هایی می چرخد که از ولسوالی های اطراف می آیند و طی این روزها این امر، امکان پذیر نیست؛ بنابراین، اضرار اقتصادی جشنواره ۲۰۱۳ بیش از حد تصور خواهد بود.
اما شماری از مردم می گویند که دولت برای تامین امنیت مهمانان داخلی و خارجی ناگزیر است که سختگیری های امنیتی را تشدید کند و به این ترتیب، نگرانی در زمینه خطرات احتمالی از سوی مخالفین و تروریست ها را کاهش دهد.
محمد امین، یکی از این شهروندان است. او می گوید که اینگونه فرصت ها طی ده ها سال، تنها یکبار برای یک شهر یا ولایت میسر می شود؛ بنابراین مردم و کسبه کاران نیز می بایست در کنار دولت در راستای برگزاری هرچه باشکوه تر آن تلاش و همکاری کنند و در این میان، از برخی منافع کوتاه مدت خویش بگذرند.
در هر حال، غزنی امروز شاهد تحول مهمی خواهد بود؛ تحولی که می تواند به تجدید حیات تاریخی این شهر کمک کند و یا تنها فرصتی باشد برای برگزاری جشنواره های مقطعی و زودگذر؛ این امر، کاملاً بستگی به ظرفیت، توان، اراده و خواست دولت های محلی و مرکزی دارد؛ تا از این امکان چگونه استفاده خواهند کرد.
اما شماری از منتقدان، مسئولان اداره محلی ولایت غزنی را متهم می کنند که در طول نزدیک به ۵ سال که از آغاز نامزدی غزنی به عنوان پایتخت فرهنگی جهان اسلام می گذرد، هیچ کار در خور توجهی در این عرصه انجام نداده اند.
به باور این منتقدان، غزنی در حالی در آستانه برگزاری جشنواره ۲۰۱۳ قرار گرفته که هنوزهم نیازها و فوریت های فراوانی وجود دارد که در این شهر باید کار می شد و نشده است؛ نیازها و فوریت هایی در زمینه بازسازی، کارهای فرهنگی، ترمیم و بازساخت اماکن باستانی و تاریخی، افزایش جذابیت های گردشگری، تامین امنیت و... اما اداره محلی غزنی در این زمینه هیچ کار ارزشمند و در خور عنایتی انجام نداده است.
غزنی در حالی ۲۴ حمل میزبان هیات های بلندپایه داخلی و خارجی می باشد که هنوز از داشتن یک فرودگاه سطح متوسط هم محروم است و میهمانان و مدعوین این جشنواره، مجبور اند از مسیرهای به شدت ناامن زمینی و یا به وسیله هلیکوپترهای نظامی به این ولایت منتقل شوند.
مردم هم با دیدی انتقادی به این قضیه می نگرند و معتقدند که ۲۰۱۳ فرصتی بود که اکنون دیگر از دست رفته است. آنها می گویند همه پیشرفت، توسعه، رشد، بالندگی و ترقی غزنی پیش از این به ۲۰۱۳ موکول می شد؛ اما به گفته آنان ۲۰۱۳ در حالی رو به پایان است که هنوز هیچ تغییری در این شهر حس نمی شود.
آنها می گویند که شهرداری غزنی مدعی است که به زیباسازی شهر غزنی کمک کرده و در این راستا کارهای مهمی انجام داده است؛ اما به گفته مردم، تمامی هزینه های این اقدامات از جیب مردم پرداخت شده است؛ پس چرا افتخار آن به نام شهرداری رقم می خورد؟
البته این چیزی نیست که نهاد شهرداری منکر آن باشد؛ شهردار غزنی هم می گوید که هزینه این اقدامات را به تمامی، مردم و تاجران پرداخته اند و آنها تنها مجری طرح ها بوده اند.
در این میان اما به نظر می رسد مقام های محلی غزنی پیش از آنکه خود را در برابر این انتقادات مسئول احساس کرده و مکلف به پاسخگویی بدانند، دولت مرکزی و مسئولین پیشین این ولایت را مورد انتقاد قرار می دهند.
موسی اکبرزاده؛ والی غزنی می گوید که از سال ۲۰۰۷؛ یعنی سال نامزدی غزنی برای احراز جایگاه پایتخت تمدن اسلامی، تا سال ۲۰۱۰ میلادی حتی یک افغانی هم برای بازسازی این ولایت کمک نشده است.
او حتی کمک هایی که طی دو سال اخیر به این ولایت صورت گرفته را نیز ناچیز می خواند و ادعا می کند که این کمک ها کفاف بازسازی و آماده سازی مطلوب این ولایت برای میزبانی از جشنواره ۲۰۱۳ را نمی دهد؛ با این حال او از کارنامه خود دفاع می کند و می گوید که این بزرگ ترین افتخار است که غزنی با وجود تمام مشکلاتی که دارد، روز ۲۴ حمل، میزبان جشنواره مقدماتی ۲۰۱۳ است و وعده می دهد که تا ماه میزان سال جاری که قرار است جشنواره نهایی برگزار شود، این شهر به خوبی آماده میزبانی از این جشنواره خواهد بود؛ افزون بر اینکه امنیت، میدان هوایی و سایر لوازم این جشنواره تا آن زمان فراهم خواهد شد.
