روزنامه دیلی تلگراف نوشت : مقامات سیاسی منطقه یورو در حالی با بحران مالی جاری دست به گریبانند که از هیچ پشتوانه دموکراتیک و مردمی برخوردار نیستند.
این روزنامه در شماره امروز خود در اینترنت در گزارشی نوشت: ژان کلود یونکر رئیس گروه یورو، سازمان وزرای مالیه منطقه یورو، اواخر این هفته گفت که مسئله یورو واحد پول اروپا به «مرحله تعیین کننده ای» رسیده است.
طی نزدیک به سه سال از آغاز بحران بدهی اروپا، چند بار این مرحله تکرار شده و این بحران همچنان ادامه داشته است؟ اکنون در مقایسه با آغاز بحران هیچ نزدیکی خاصی به یک راه حل پایدار نداریم- گرچه میلیاردها یورو برای یک سری راه حل های کوتاه مدت غیرموثر تلف شده است.
آیا اینبار نتیجه هیچ فرقی خواهد کرد؟ از زمانی که ماریو دراگی رئیس بانک مرکزی اروپا در یک کنفرانس سرمایه گذاری جهانی در هفته گذشته گفت که بانک مرکزی اروپا «هر اقدام لازمی برای حفظ یورو به عمل می آورد»، قطعا انتظارات بیشتر شده است. سران آلمان، فرانسه و ایتالیا نیز به نوبه خود آخر هفته همان مطلب را تکرار کردند. با توجه به برگزاری اجلاس ماهانه بانک مرکزی اروپا در روز پنج شنبه، بی قراری در بازارهای مالی مشهود است.
اما بازارهای مالی تنها یا حتی مشکل اصلی نیستند. شواهد فزاینده ای حاکی از آن است که رهبران سیاسی منطقه یورو در حالی با این بحران دست به گریبانند که فاقد هرگونه پشتوانه دموکراتیک در برابر آنند. بارزترین نشانه دال بر این امر، نظرسنجی آخر هفته بود که نشان داد اکثریت رای دهندگان آلمانی خواهان بازگشت به مارک (مارک آلمان که قبل از یورو واحد پول آن بود) اند. پنجاه و یک فی صد معتقدند اقتصاد شان در صورت خروج از منطقه یوو که متشکل از هفده کشور است، بهتر خواهد بود و بیست و نه درصد نظر مخالف دارند. اوایل این ماه نظرسنجی دیگری نشان داد اکثریت قابل ملاحظه ای با واگذاری اختیارات بیشتری از سوی برلین به بروکسل از طریق یک اتحادیه مالی جدید که طبق استدلال بسیاری ها تنها راه حفظ کارایی یور است، مخالفند.
این گونه سخت شدن دیدگاهها بر ضد اتحادیه پولی قابل درخور توجه است. رای دهندگان آلمانی مهمترین نقش را در اتخاذ اقدامات لازم دارند. وقتی ملتی که اساس کلی ارز واحد بر آنها مبتنی است، خواهان خروج از منطقه یورو باشد، روشن است که یورو با یک بحران موجودیتی مواجه است که حل آن اقدامی به مراتب فراتر از تردستی های مالی بیشتر را می طلبد.
فقط در آلمان نیست که تنش های سیاسی رو به تشدید است. در اسپانیا فشارها بین دولت ملی در مادرید و کاتالونیا که پر رونق ترین ( و بدهکارترین) منطقه این کشور است، شدت یافته است. ساکنان آن منطقه به طور غیررسمی یک طرح نجات مالی درخواست کرده اند اما رئیس جمهور شان هشدار داده است که اگر مادرید سعی کند با بهره برداری از این بحران اختیارات مناطق(خودمختار) را محدود کند،کل ملت کاتالونیا قیام خواهد کرد.
رهبران منطقه یورو چنان دلبسته نمادشانند که به نظر می رسد به خشم و نارضایتی فزاینده در میان رای دهندگان شان توجه ندارند. آنها مطمئنا پشیمان خواهند شد.
بحران سه ساله اقتصادی اروپا بسیاری را از کار بی کار کرده است ، معاش و تنخواه بسیاری از کارمندان و کارگران را کاهش داده ، مالیات ها را مضاعف کرده و اعتصاب اتحادیه ها و اعتراض های گسترده مردمی را در پی داشته است .