هیچ دلیلی بر عدم مشروعیت عزاداری، موجود نیست

 
کسی که در عزای امام حسین(ع) اشک می ریزد و عزاداری برپا می کند، یقیناً مخالف رضای پرودگار حرفی نخواهد زد و کاری نخواهد کرد.
حضرت آیت الله سید محسن حجت کابلی که در سمینار بررسی شهدای دهم محرم کابل و مزارشریف در مسجد مدرسه علمیه محمدیه تپه سلام صحبت می کرد، گفت: عمده ترین مشکل که بعضی اوقات سبب بروز فجایع، مصایب و گرفتاری های می شود درک نکردن حقیقی یک سلسله مسایل می باشد که افغانستان هم از این قاعده مستثنی نیست.
به گفته آیت الله حجت، کسانی هستند که حقیقت را نفهمیده و درک نکرده اند، اصل اسلام را نشناخته اند و گاهی به خاطر خواندن یک روایت و فراموش کردن هزاران روایت دیگر به چیزی فتوا می دهند که یقیناً بی پایه و اساس است.
آیت الله حجت خاطرنشان کرد: از جمله مواردی که امروز در کشور ما گفته می شود و پایه و اساسی ندارد حکم به بدعت دانستن بعضی از موارد، همانند، عزاداری، نذر و... در ماه محرم و عاشورا است.
به باور وی، کسیکه ادعا دارد که مفتی است، اهل فقه و فقاهت است و برای دیگران فتوا صادر می کند، باید تمام جوانب قضیه یک حکم را بررسی کرده، بعدا آن را صادر کند.
وی تصریح کرد: گاهی اوقات در افغانستان، چیزی بدعت خوانده می شود که در حقیقت آن چیز بدعت نمی باشد از جمله در محرم سال گذشته و امسال که عده ای تحریک شدند که عزاداری بدعت است.
او با این سئوال که در کدام آیه ای قرآن آمده است که عزاداری بدعت است؟ افزود: آنانی که ادعا دارند که عزاداری برای سرور و سالار شهدا، حضرت امام حسین(ع) بدعت است، چرا مدرک ارائه نمی کنند؟ مدرکی ارائه کنند که نظر سند صحیح و واضح باشد، تا بقیه روایات و مدارک هم در کنار آن گذاشته شود بعد بررسی شده و نتیجه گیری شود.
او گفت: حضرت امام حسین(ع) کسی است که حضرت رسول خدا(ص) قبل از رحلت و در زمان حیات برای آن امام بزرگوار اشک ریختند، این مطلب را اهل تشیع و تسنن روایت کرده اند که زمانیکه جبرییل امین(ع) واقعه کربلا را به آنحضرت(ص) نقل کرد که یا رسول الله(ص) بعد از رحلت شما چه بر سر اهل بیت در کربلا خواهد آمد، حضرت محمد(ص) اشک ریخت و گریه کرد.
آیت الله حجت علاوه کرد: زمانیکه اصحاب پیغمبر ناله و گریه آن حضرت(ص) را دیدند با حضرت محمد(ص) همنوا شدند و بر اهل بیت پیامبر اشک ریختند.
به گفته آیت الله حجت، اگر عزاداری قبل از وقوع مصیبت جایز بوده باشد که حضرت رسول(ص) این کار کرده است، پس بعد از وقوع مصیبت به طریقه اولی جایز است، بلکه سنت و مستحب است. پیغمبر اسلام، چهل یا پنجاه سال قبل از شهادت امام حسین(ع)، اشک ریخت که هنوز آن موقع حضرت سیدالشهدا(ع) طفل چهار یا پنج ساله ای بیش نبود.
وی اظهار داشت: چطور می شود زمانی که بعد از وقوع شهادت امام حسین(ع)، کسی مراسم عزاداری اقامه کند مورد ملامت و خشم قرار گیرد؟ پس اصل عزاداری در شریعت مشروع است و هیچ دلیلی بر عدم مشروعیت آن موجود نیست.
این عالم دین، گفت: زمانی که ابراهیم پسر دو ساله رسول خدا(ص) فوت شد، پیغمبر خدا(ص) در بین اصحابش نشسته بود اشک از چشمانش سرازیر شد، عده ای به پیغمبر(ص) عرض کردند: یا رسول الله(ص) شما خود به ما دستور می دهید که صبور باشید و خود تان اشک می ریزید؟ آن حضرت فرمود دل می سوزد و اشک جاری می شود ولی آنچه مخالف رضای خدا(ج) باشد بر زبان نمی رانیم.
به گفته این عالم دینی کشور، رسول خدا فرمودند: گریه می کنیم اشک می ریزیم و کاری نمی کنیم که مخالف رضای خداوند(ج) باشد از این جا معلوم می شود که عزاداری و اصل آن در شریعت مشروع است و چگونه انسان می تواند جلو احساسات و عواطفش را بگیرد؟ کسیکه جوانی و عزیزی را از دست داده چگونه جلو اشکش را بگیرد؟
این عالم دینی تصریح کرد: گاهی اوقات که دل قدم در راه خدا(ج) بردارد که در این گونه موارد(عزاداری) بر می دارد انسان را وادار به گریه و اشک ریختن می کند و نفس اشک ریختن از نظر شریعت هیچ اشکال و ممانعتی ندارد، اما آنچه مخالف رضای خدا(ج) باشد حرام و ناروا است.
به باور آیت الله حجت، کسیکه در عزای امام حسین(ع) اشک می ریزد و عزا داری برپا می کند یقینا مخالف رضای پرودگار حرفی نخواهد زد و کاری نخواهد کرد.
وی تصریح کرد: بعضی ها می گویند که عزاداری برای سه روز است اگر این عزیزان به تاریخ، تفاسیر و کتب و آثار روایی مربوط به این مسله مراجعه کنند به یقین از ابراز این نتیجه عذر خواهی خواهند کرد.
وی با بیان اینکه اگر عزاداری بعد از سه روز بدعت بود افزود: پس چرا انصار زمانی که عزیزی را از دست میدادند، پس از ده ها سال برای حمزه سید الشهدا گریه و عزاداری می کردند؟ این خود نشان می دهد که عزاداری منحصر به سه روز نبوده است.
وی در اخیر از همه مسلمانان جهان به خصوص مسلمانان کشور اسلامی افغانستان خواست تا وحدت و اخوت را به گونه ای درست آن حفظ کرده و به معتقدات دینی هم شیع به سنی و متقابلا سنی به شیع احترام گذاشته و از واقعه کربلا که درس آزادگی و نجات از زیر ظلم رفتن است را آموخته و برای دیگران بیاموزانند.