تبیان به معنای واقعی کلمه، یک هویت ممتاز در افغانستان است/ اگر جوان ما الگو می‌خواهد، شهیدان بهترین الگو اند!

خبرگزاری صدای افغان(آوا) ـ تهران: همزمان با فرا رسیدن ششمین سالگرد حمله تروریستی 7 جدی به دفاتر مرکزی مرکز فعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان و خبرگزاری صدای افغان(آوا) در کابل که 52 شهید و بیش از 140 زخمی برجای گذاشت، بعد از روز پنج شنبه، 7 جدی مراسم گرامی داشتی از یاد و نام شهدای آگاهی و بیداری این حمله، در دفتر نمایندگی مرکز تبیان تهران با حضور اعضای این مرکز و جمعی از فعالان دانشجویی از دانشگاه بین المللی اهل بیت(ع) برگزار گردید.
تلاوت آیاتی چند از کلام الله مجید توسط قاریان حیدری و ضیایی و پخش مستند حمله تروریستی 7 جدی 1396 در کنار دو سخنرانی، بخش های مختلف این مراسم بود.
سید مدثر فاضل پور، مسئول دفتر نمایندگی مرکز تبیان در سخنانی در این مراسم، به بیان سه نکته پرداخت؛ اول؛ ملتی که هویت خود را فراموش کند، ضربه خواهد خورد.
وی در این مورد گفت: یکی از وظایف ما این است که اعضای تبیان هویت خود را بایستی فراموش نکند، زیرا اگر هویت خود را فراموش کرد، ضربه خواهد خورد، و عقب خواهد ماند.

فاضل پور در مورد هویت یک تبیانی خاطرنشان کرد: ما انسان، مسلمان، شیعه انقلابی، پیرو خط ولایت فقیه و عامل برای زمینه سازی ظهور امام زمان(عج) هستیم، انقلابی یعنی ما از خود گذشته ایم و برای یاری رسانی حجت خدا تلاش می کنیم. انسان های ضعیف، ترسو و تملق گر هرگز نمی توانند تبیانی باشند و اگر هر نوع فعالیت هم انجام دهند، مفید نخواهد بود.
به همین خاطر وی تأکید کرد که شناخت هویت برای هر جریان و سازمانی، برای هر مجموعه یک امر لازمی است.
این فعال فرهنگی با بیان این که تبیان مهد از ‌خود گذشتگان، از مشکل گذشتگان، از دشمن گذشتگان و شهیدان است، خاطرنشان نمود: تبیان باید به آن هویتی که آن را ممتاز کرده است، توجه کامل داشته باشد. به معنای واقعی کلمه، مجموعه‌ای که ما آن را تبیان می‌نامیم، یک هویت ممتاز در میان ملت افغانستان است. از قبل هم همین‌ طور بوده، بعد از آن هم ان شاالله همین‌طور است. تا آنجایی که به مسئله جهاد فرهنگی‌ مربوط می‌شود، اگر بخواهیم محاسبه کنیم، تبیان پرچم دار جنگ فرهنگی علیه استکبار جهانی و کفر بوده است و از تجلیل روز جهانی قدس شروع تا برنامه های رسانه ای، آگاهی دهی، بیداری و علمی، فعالیت های به مرات بیشتر، موثرتر و مهمتر از سایر نهادها و احزاب دینی در افغانستان انجام داده است.
وی در دومین نکته؛ خطاب به شرکت کنندگان در این مراسم تأکید نمود: "نگذارید جوشش خون شهیدان فروبنشیند".

مسئول دفتر نمایندگی مرکز تبیان در تهران در توضیح این نکته گفت: "آنچه بنده به عزیزان تبیانی عرض می کنم، این است که؛ یاد شهیدان صرفاً خاطره‌پردازی نیست، معنایش این است که آن تقوا، فداکاری، شجاعت، گوهر درخشان وجودی‌ای که امثال شهید خداداد احمدی و... را  وسط میدان می‌کشاند، منعکس و منتقل شود، و به نسل جدید الگو بدهد، زیرا اگر جوان ما الگو می‌خواهد، این شهیدان بهترین الگو هستند.
به گفته وی، در این مجالس نباید صرفا نام شهدا برده شود، بلکه باید زندگی، فعالیت‌ها و روحیه آنها را دید: "من پیش از تبیانی شدن، با یکی از شهدا به اسم آقای خداداد احمدی دوست بودم، ایشان به مدت اندک توانست یکی از شخصیت های برازنده تبیان باشد، اما ایشان چه داشت که شامل شهدا شد؟".
فاضل پور با اشاره به عزاداری حضرت سیدالشهدا(سلام‌الله علیه)، در مورد گرامی داشت از شهدا خاطرنشان کرد: همان‌طور که هر سال محرم و عاشورا که می‌شود، کأنه عاشورای سال۶۱ را در مقابل خودتان می‌بینید، باید در مورد شهدای هفتم جدی مرکز تبیان نیز چنین اتفاقی بیفتد.
وی تأکید کرد: شجاعت فقط در جنگیدن نیست، بلکه شجاعت در تسلط بر نفْس، شجاعت در گفتن، در نگفتن، در امساک کردن و در اقدام کردن هم هست، همه این‌ها خیلی مهم است.
این فعال فرهنگی به عنوان نکته سوم نیز گفت: در نگاه به شهیدان، زمینه‌های عروج آنها شناسایی شود، مثلاً علتش چیست؟ چه خصوصیتی در این خانواده‌ها و مردم هست که این‌ طور جوانان را می‌آفریند، این‌طور تربیت می‌کند، و این‌گونه شهید تقدیم می‌کند؟ این‌ها خیلی مهم است.
وی ابراز امیدواری کرد که خدای متعال به همه توفیق بدهد و ان‌شاء‌الله در آینده، فاصله بین این یادبود‌ها و تذکر‌ها از آن کمتر شود.
 
از سوی دیگر، سید حسین شاه حسینی، نماینده دانشجویان دانشگاه بین المللی اهل بیت(ع) در سخنانی در این نشست، به جایگاه شهید و مصادق آن از منظر قرآن و حدیث اشاره کرد و گفت: شهادت مرگی است، که شهید آن را آگاهانه و بخاطر هدفی مقدس و به تعبیر قرآن «فی سبیل الله» انتخاب می کند؛ یعنی شهید در راهی کشته می شود که هر دو ارزش آگاهانه و فی سبیل الله را داراست و چنین مرگی به تعبیر پیامبر(ص)، شریفترین و بالاترین نوع مردن است(اَشرُفُ المُوًتِ قَتْلُ الشَّهادَهِ) و علی(ع) آن را گرامی ترین نوع مردن می داند(اَکرُمُ المُوًتِ اَلْقُتْلُ).
وی ادامه داد: شهید همواره زنده است و حیات و ممات او همواره صفتی برای حیات طیبه است و به مصداق آیه شریفه قرآن که می فرماید: ولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتاً بل احیاءُ عند ربهم یرزقون(169 آ ل عمران)؛ گمان مبر آنان که در راه خدا کشته شده اند، مردگانی هستند، بلکه آنان زنده و در بارگاه پروردگارشان بهره‌مندند.
حسینی افزود که در قرآن مجید، حدود ده آیه به صورت صریح درباره کسانی که در راه خدا کشته شده باشند، وجود دارد، و از جمله مسائلی که در این آیات به آن اشاره شده، عبارت از زنده بودن شهید، رزق شهید، آمرزش گناهان شهید، ضایع نشدن عمل شهید، مسرت و خوشحالی شهید، وارد شدن در وادی رحمت الهی و رستگاری شهید است.
وی در ادامه خاطرنشان کرد: شهادت در فرهنگ دین مقدس اسلام دو معنای متفاوت دارد: یک، معنای خاص، که همان کشته شدن در معرکه و میدان جنگ در راه خدا است که دارای احکام ویژه ای در فقه اسلامی است، و دوم، به معنای گسترده و عام، که انسان در مسیر انجام دادن وظیفه الهی کشته شود و یا بمیرد. پس هر کس در حین ادای وظیفه ای به هر صورت از دنیا برود، شهید است، چنان که در روایات اسلامی نیز آمده که چند گروه شهید از دنیا می روند: کسی که در طریق تحصیل علم از دنیا برود، کسی که در بستر از دنیا برود، ولی به حق پروردگار و پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و اهل بیت آن حضرت معرفت داشته باشد، و کسی که برای دفاع از مال خویش در برابر مهاجمان ایستادگی کند و کشته شود.
بنابراین، به گفته این فعال دانشجویی، کسانی که عقیده حق داشته و در مسیر حقیقت گام بر می دارند و در همین راه از دنیا می روند، براساس اشاره قرآن کریم و روایات اسلامی در زمره شهدا قرار دارند، و اجر شهداء را می برند.
وی در آخر یک بار دیگر ششمین سالروز شهادت شهدای حمله تروریستی ۷جدی ۱۳۹۶ را خدمت خانواده شهدا و ملت شهیدپرور افغانستان تسلیت عرض نمود و از خدای متعال خواست که ما را نیز از رهروان راستین این شهدا، و سایر شهدا قرار دهد.