فعالان ادبی در نشست گرامی‌داشت از سه دهه فعالیت های ادبی «حمید مبشر»، شاعر نام‌آشنایی مهاجر افغانستانی در جمهوری اسلامی ایران، به بیان زوایای مختلف شخصیتی و شعری او پرداختند. به گفته سید ابوطالب مظفری، شعر آقای مبشر دارای رگه‌هایی از معنویت و متأثر سهراب سپری بوده، یک نوع زبان پیراسته و مهذب داشته و نگاهی متأملانه و متفکرانه و همچنین امیدوارنه به جهان دارد و به همین دلیل، علی‌رغم سختی‌ها و ناملایمات روزگانه، دچار یأس و ناامیدی نمی شود. علی داوودی تأکید کرد که بعد از دهه ها شعر و شخصیت آقای مبشر هیچ عوض نشده و شاعر زیست یگانه ای داشته و دکتر محسن سعیدی، او را یکی از آزادترین و آزاده ترین شاعران هم نسل خود دانست، کسی که جذب ارباب قدرت و ثروت نشد و حرمت آزادی و آزادگی خویش را پاس داشت.
تاریخ انتشار :شنبه ۱۶ ثور ۱۴۰۲ ساعت ۱۵:۳۷
کد مطلب : 269537
مراسم نکوداشت سه دهه فعالیت ادبی «حمید مبشر»؛
«حمید مبشر»؛ شاعری معنویت‌گرا که علی‌رغم ناملایمات زندگی، هیچ وقت سیاست‌زده و مأیوس نشده است!
خبرگزاری صدای افغان(آوا) ـ تهران: نخستین نشست از سلسله نشست های شرح آیینه، ویژه نکوداشت سه دهه فعالیت های ادبی «حمید مبشر»، از شعرای سرشناس و معاصر افغانستانی در حوزه زبان و ادبیات فارسی، روز پنج شنبه، 14 ثور/ اردیبهشت از سوی نهادهای خانه ادبیات افغانستان، موسسه در دری و انجمن ادبی کلمه در محل حوزه هنری انقلاب اسلامی تهران برگزار شد.
سید ابوطالب مظفری، از فعالان شناخته شده حوزه شعر و ادب فارسی و از سخنرانان این نشست، با بیان این‌که آقای مبشر شاعری با روحیه درون گراتر و انزواطلب است، گفت که این انزواطلبی از ابتدا در شخصیت او وجود نداشت، بلکه روز به روز بیشتر شده است.
وی در معرفی حمید مبشر، کارنامه شاعران مهاجر را دسته بندی کرد که اغلب، اجتماعی‌سرا و سیاست‌گرا بوده‌اند، البته با تفاوت هایی در گرایش به قومیت و ایدئولوژی، اما در این میان، معدود شاعرانی هم وجود دارند که از این گرایش عام کمی فراتر رفته‌اند، از جمله حمید مبشر.
با این مقدمه، مظفری چهار ویژگی را در معرفی حمید مبشر و شعر او بیان کرد؛
ابتدا او شاعری است که یک نوع رنگه هایی از معنویت را می توان در شعرش جستجو کرد. او در هر دو جنبه قومیت و ایدئولوژی خیلی سیاست زده نمی شد و شاعری است که بیشتر به درون خودش پناه برده است. از جهت، اگر از نظر تبارشناسی اندیشه‌ای بخواهیم او با شاعران بزرگ فارسی مقایسه کنیم، حمید مبشر متأثر از سهراب سپهری بوده است.
ویژگی دیگر، حمید مبشر در شعر خود یک نوع زبان پیراسته و مهذب دارد و هر کلمه‌ای را به درون واژگانش راه نمی دهد.
از سوی دیگر، نگاهی متأملانه و متفکرانه به جهان در شخصیت و شعر آقای مبشر وجود دارد، به این معنی که مبشر در اکثر شعرهایش، یک نوع نگاه وجودی به شخصیت خودش دارد، در درون خود غوطه ور می شود و به وجود خود، نگاه اندیشمندانه ای دارد.
اما ویژگی بعدی، نگاه امیدوارانه است. شاعری که معنویت گرا و عرفان گراست، برخلاف شاعران سیاست گرا زود دچار یأس نمی شوند. حمید مبشر حداقل الان بیش از یک دهه است که دچار بیاری سختی است، قبل از آن هم آدمی نبوده که در اجتماع مثل شاعران دیگر تحویل گرفته شده باشد، اما با همه این ها، در شعرش یک نوع امیدواری است. او امید دارد که این جهان با همه مشکلاتی که دارد، رو به یک جهان روشن در حرکت باشد.
علی داوودی، مدیر دفتر شعر حوزه هنری انقلاب اسلامی تهران و از هم‌دوره‌های حمید مبشر نیز در معرفی این شاعر مطرح زبان فارسی گفت: شعر افغانستان عموما با وجهه اجتماعی آن شناخته می شود، اما مبشر از همان آغاز یک مسیر دیگری داشت، به همین خاطر می بینیم که بعد از دهه ها شعر و شخصیت آقای مبشر هیچ عوض نشده و شاعر زیست یگانه ای داشته است.
او نیز افزود، هرکس که رگه های معنویت در شعرش باشد، ناگزیر باید گفت که متأثر از سهراب سپهری بوده است. آقای مبشر همچنین از ذکریا اخلاقی در شعرش اثر پذیرفته است.
داوودی هم تأکید کرد: علی رغم همه تلخی ها و مرارت ها و سختی هایی که حمید مبشر کشیده، همواره شعرهایش امیدبخش بوده است. در این مدت، نه شعرش عضو شده و نه نگاهش در این ناملایمات روزگار.
دکتر محسن سعیدی، از فعالان ادبی افغانستانی و از دوستان حمید مبشر، دیگر سخنران این نشست بود.
وی با اشاره به ماهیت و محتوای شعر اعتراض و انتقاد، استاد مبشر را یکی از سرآمدان پاباخته در این حوزه معرفی کرد و گفت: به عنوان یک رفیق، وافق هستم که ایشان برای ناداری چه کشید، اما شهادت می دهم که یکی از آزادترین و آزاده ترین شاعران هم نسل ما است.
سعیدی در ادامه خاطرنشان کرد: برای آقای مبشر میسر بود که از ابتدای پیروزی مجاهدین در دهه 70، یا دست کم از ابتدای دهه 80 و 20 سال دموکراسی تقلبی، جذب ارباب قدرت و ثروت شود و نان و زر پیدا کند، ولی در برابر این جاذبه ها ایستادگی کرد و حرمت آزادی و آزادگی خویش را پاس داشت.
این در حالی است که به گفته علی مدد رضوانی، دبیر اجرایی این نشست به خبرنگار آوا: سه نهاد خانه ادبیات افغانستان، موسسه در دری و انجمن ادبی کلمه توافق کردند سلسله نشست هایی را تحت عنوان "عکس یادگاری"، به منظور معرفی چهره های درخشان فرهنگی، ادبی و هنری که در سایه بودند و کمتر دیده شدند، برگزار کنند و در این مسیر، نهادهای مختلفی از آنها حمایت کردند.
وی افزود: "این نشست اولین نشست ما بود که تصمیم گرفتیم برای آقای حمید مبشر باشد، شاعر انزواگرایی که اتفاقا کارنامه بسیار درخشانی دارد".
رضوانی در تعریف از حمید مبشر گفت: "مبشر به تمام معنا یک شاعر است، شاعری که ذات و زندگی اش شاعرانه است، یعنی من ندیدم مبشر در طول این سال ها به خاطر کدام حزبی شعر گفته و درگیر فضای مجازی شده باشد، زندگی شاعرانه ای دارد که مخصوص خود او بوده و یک نگاه ویژه به جهان، طبعیت و آدم های اطرافش دارد که مخصوص خود آقای مبشر است".
وی ابراز تأسف کرد که آقای مبشر به دلیل کسالت مزمنی که دارد، نتوانست در این برنامه حضور پیدا کند.
استاد حمید مبشر به گفته دوستان و همکارانش در حوزه شعر، بیش از یک دهه است که از نارسایی حاد کلیوی رنج می‌برد و نیازمند پیوند کلیه است. او هرهفته مجبور است سه نوبت و ساعت‌ها تحت دیالیز قرار بگیرد و این شرایط سخت درمانی، او را از نگاه روحی و روانی و همچنین فیزیکی سخت تحت فشار قرار داده و بیش از پیش منزوی تر کرده است. در این راه، هزینه‌های سنگین درمان همواره برای او کمرشکن بوده است.
حمید مبشر که از بهترین‌های شعر مهاجرت به حساب می‌آید، در سال ۱۳۹۲ به نمایندگی از شاعران افغانستان، در جلسۀ شعرخوانی در محضر رهبر انقلاب اسلامی حضور داشته است.
سید ابوطالب مظفری، از فعالان شناخته شده حوزه شعر و ادب فارسی و از سخنرانان این نشست، با بیان این‌که آقای مبشر شاعری با روحیه درون گراتر و انزواطلب است، گفت که این انزواطلبی از ابتدا در شخصیت او وجود نداشت، بلکه روز به روز بیشتر شده است.وی در معرفی حمید مبشر، کارنامه شاعران مهاجر را دسته بندی کرد که اغلب، اجتماعی‌سرا و سیاست‌گرا بوده‌اند، البته با تفاوت هایی در گرایش به قومیت و ایدئولوژی، اما در این میان، معدود شاعرانی هم وجود دارند که از این گرایش عام کمی فراتر رفته‌اند، از جمله حمید مبشر.
با این مقدمه، مظفری چهار ویژگی را در معرفی حمید مبشر و شعر او بیان کرد؛
ابتدا او شاعری است که یک نوع رنگه هایی از معنویت را می توان در شعرش جستجو کرد. او در هر دو جنبه قومیت و ایدئولوژی خیلی سیاست زده نمی شد و شاعری است که بیشتر به درون خودش پناه برده است. از جهت، اگر از نظر تبارشناسی اندیشه‌ای بخواهیم او با شاعران بزرگ فارسی مقایسه کنیم، حمید مبشر متأثر از سهراب سپهری بوده است.
ویژگی دیگر، حمید مبشر در شعر خود یک نوع زبان پیراسته و مهذب دارد و هر کلمه‌ای را به درون واژگانش راه نمی دهد.
از سوی دیگر، نگاهی متأملانه و متفکرانه به جهان در شخصیت و شعر آقای مبشر وجود دارد، به این معنی که مبشر در اکثر شعرهایش، یک نوع نگاه وجودی به شخصیت خودش دارد، در درون خود غوطه ور می شود و به وجود خود، نگاه اندیشمندانه ای دارد.
اما ویژگی بعدی، نگاه امیدوارانه است. شاعری که معنویت گرا و عرفان گراست، برخلاف شاعران سیاست گرا زود دچار یأس نمی شوند. حمید مبشر حداقل الان بیش از یک دهه است که دچار بیاری سختی است، قبل از آن هم آدمی نبوده که در اجتماع مثل شاعران دیگر تحویل گرفته شده باشد، اما با همه این ها، در شعرش یک نوع امیدواری است. او امید دارد که این جهان با همه مشکلاتی که دارد، رو به یک جهان روشن در حرکت باشد.
علی داوودی، مدیر دفتر شعر حوزه هنری انقلاب اسلامی تهران و از هم‌دوره‌های حمید مبشر نیز در معرفی این شاعر مطرح زبان فارسی گفت: شعر افغانستان عموما با وجهه اجتماعی آن شناخته می شود، اما مبشر از همان آغاز یک مسیر دیگری داشت، به همین خاطر می بینیم که بعد از دهه ها شعر و شخصیت آقای مبشر هیچ عوض نشده و شاعر زیست یگانه ای داشته است.او نیز افزود، هرکس که رگه های معنویت در شعرش باشد، ناگزیر باید گفت که متأثر از سهراب سپهری بوده است. آقای مبشر همچنین از ذکریا اخلاقی در شعرش اثر پذیرفته است.
داوودی هم تأکید کرد: علی رغم همه تلخی ها و مرارت ها و سختی هایی که حمید مبشر کشیده، همواره شعرهایش امیدبخش بوده است. در این مدت، نه شعرش عضو شده و نه نگاهش در این ناملایمات روزگار.
دکتر محسن سعیدی، از فعالان ادبی افغانستانی و از دوستان حمید مبشر، دیگر سخنران این نشست بود.وی با اشاره به ماهیت و محتوای شعر اعتراض و انتقاد، استاد مبشر را یکی از سرآمدان پاباخته در این حوزه معرفی کرد و گفت: به عنوان یک رفیق، وافق هستم که ایشان برای ناداری چه کشید، اما شهادت می دهم که یکی از آزادترین و آزاده ترین شاعران هم نسل ما است.
سعیدی در ادامه خاطرنشان کرد: برای آقای مبشر میسر بود که از ابتدای پیروزی مجاهدین در دهه 70، یا دست کم از ابتدای دهه 80 و 20 سال دموکراسی تقلبی، جذب ارباب قدرت و ثروت شود و نان و زر پیدا کند، ولی در برابر این جاذبه ها ایستادگی کرد و حرمت آزادی و آزادگی خویش را پاس داشت.
این در حالی است که به گفته علی مدد رضوانی، دبیر اجرایی این نشست به خبرنگار آوا: سه نهاد خانه ادبیات افغانستان، موسسه در دری و انجمن ادبی کلمه توافق کردند سلسله نشست هایی را تحت عنوان "عکس یادگاری"، به منظور معرفی چهره های درخشان فرهنگی، ادبی و هنری که در سایه بودند و کمتر دیده شدند، برگزار کنند و در این مسیر، نهادهای مختلفی از آنها حمایت کردند.
وی افزود: "این نشست اولین نشست ما بود که تصمیم گرفتیم برای آقای حمید مبشر باشد، شاعر انزواگرایی که اتفاقا کارنامه بسیار درخشانی دارد".
رضوانی در تعریف از حمید مبشر گفت: "مبشر به تمام معنا یک شاعر است، شاعری که ذات و زندگی اش شاعرانه است، یعنی من ندیدم مبشر در طول این سال ها به خاطر کدام حزبی شعر گفته و درگیر فضای مجازی شده باشد، زندگی شاعرانه ای دارد که مخصوص خود او بوده و یک نگاه ویژه به جهان، طبعیت و آدم های اطرافش دارد که مخصوص خود آقای مبشر است".
وی ابراز تأسف کرد که آقای مبشر به دلیل کسالت مزمنی که دارد، نتوانست در این برنامه حضور پیدا کند.
استاد حمید مبشر به گفته دوستان و همکارانش در حوزه شعر، بیش از یک دهه است که از نارسایی حاد کلیوی رنج می‌برد و نیازمند پیوند کلیه است. او هرهفته مجبور است سه نوبت و ساعت‌ها تحت دیالیز قرار بگیرد و این شرایط سخت درمانی، او را از نگاه روحی و روانی و همچنین فیزیکی سخت تحت فشار قرار داده و بیش از پیش منزوی تر کرده است. در این راه، هزینه‌های سنگین درمان همواره برای او کمرشکن بوده است.
حمید مبشر که از بهترین‌های شعر مهاجرت به حساب می‌آید، در سال ۱۳۹۲ به نمایندگی از شاعران افغانستان، در جلسۀ شعرخوانی در محضر رهبر انقلاب اسلامی حضور داشته است.
avapress.net/vdcjthe8auqemiz.fsfu.html
تگ ها
پربازدیدترین
مطالب مرتبط
[۲۶ سرطان ۱۳۹۷] 
[۲ اسد ۱۳۹۲] 
[۳۱ جوزا ۱۳۹۲] 
[۹ قوس ۱۳۹۲] 
