خبرگزاری صدای افغان (آوا) – مزارشریف: جاذبه و جایگاه این مکان دیدنی در شمال کشور سبب شد تا خبرنگار آوا در مزارشریف در رابطه با قدامت تاریخی، ارزش فرهنگی و جایگاه مردمی آن به سرپل رفته و گزارشی در این رابطه تهیه کند.
محمد عمیر سرپلی؛ رئیس اطلاعات و فرهنگ ولایت سرپل به در گفتگو با خبرنگار آوا در باره قدامت تاریخی درّه انگشت شاه میگوید: تاریخ این محل برمی گردد به زمان بودیزم و در اوایل اسلام که در آن زمان محل انگشت شاه (جای که از آن آب بیرون میآید) به نام «بینی گاو» معروف بود، چون نام خوش آیندی برای مردم نبود آن را به «انگشت شاه» تغییر دادند.
او افزود: به فاصله پنجمتری از محل این چشمه یک اتاق کوچکی وجود دارد که به باور مردم در آن آثاری از قدوم مبارک حضرت حضرت علی (ع) نقش بسته و در کنار دیوار آن، سنگنوشتههای قدیمی وجود دارد که در اثر گذشت زمان تقریبا از بین رفته است.
به گفته او در همین محل و در نزدیکی دروازه اتاق و چشمه دو انگشت، صفهٔ وجود دارد که به دستور حاکمان قدیمی ساخته شده و درختهای چنار چند صد ساله نیز در اطراف آن به چشم میخورد.
آقای سرپلی ابراز داشت که در مسیر جنوبی این درّه به اثر وجود کوههای سنگی، راههای صعب العبوری وجود دارد که یک نفر به راحتی رفته نمیتواند و در برخی قسمتها باید به صورت نشسته و یا سینه خیز مسیر را پیمود.
به گفته رئیس اطلاعات و فرهنگ ولایت سرپل همچنان در این درّه از سر کوه به پایین کمتر از یک آسیاب آب از نوک سنگ در حوزچهای جاری میشود که به نام «دیگ بیبی» معروف است.
وی علاوه کرد: چشمههای کوچک زیادی از آب گرم در حوزچه (دیگ) وجود دارد، که به دلیل سردی آب بالا، دمای آن سرد و گرم میشود.
عبدالله شبوکندی؛ یکی از باشندگان این قریه میگوید: هرچند گردشگران زیادی از این دره بازدید میکنند اما دولت در راستای رونق گردشگری در این محل هیچ اقدامی انجام نداده و هنوز مسیر آن بسیار سخت و صعبالعبور است.
به گفته خبرنگار اعزامی خبرگزاری آوا، درّه انگشت شاه با داشتن آبشارهای جذاب و دیدنی، آب و هوای خنک در فصل تابستان میزبان صدها نفر را از ولایات شمالی کشور میباشد.
وی میافزاید: بیشتر گردشگران به نیت شفای بیماری خود را به چشمه آب انگشت شاه رسانده و حتی از آن آب به عنوان تبرک با خود به خانه میبرند.
به گفته وی در همین حال نیروهای از امارت اسلامی در این دره برای امنیت گردشگران حضور دارند.
قابل یادآوری است که در سالهای گذشته برای رونق گردشگری در این دره و دیگر مکانهای باستانی ولسوالی سانچارک هیچ کاری صورت نگرفته است.