خبرگزاری صدای افغان(آوا) - کابل: فضلهادی مسلمیار امروز(یکشنبه، 16 سنبله) در نخستین جلسه اجلاس چهارم دوره هفدهم تقنینی مجلس سنا از نیروهای امنیتی بابت پاسخدهی به ملیشههای پاکستانی قدردانی کرد و گفت که مُشت کوبنده نظامیان کشور بر دهان پاکستانیها موجب عبرت همیشگی آنان خواهد شد.
مسلمیار همچنین از وزارت امور خارجه کشور خواست تا با احضار سفیر پاکستان، مراتب اعتراض افغانستان نسبت به تجاوز آشکار ملیشههای آن کشور بر ننگرهار را به سمعاش رسانیده و از آینده این نوع خودسریها هشدار دهد.
رئیس مجلس بزرگان همچنین در نشست امروز خاطرنشان ساخت که او هیچگاهی خط فرضی دیورند را به رسمیت نمیشناسد و به هیچ فرد و یا گروهی اجازه توافق بر سر این خط را نمیدهد.
او تاکید کرد که نظامیان کشور مکلف به دفاع از کشور بوده و مجلس سنا نیز با قاطعیت از عملکرد آنان حمایت و پشتیبانی میکند.
مسلمیار در حالی این گفتهها را مطرح میسازد که پاکستان همواره خط دیورند را مرز شناخته شده و رسمی بین افغانستان و پاکستان دانسته و گفته است که ادعا بر سر خط دیورند بی اساس است و بحث روی این مسأله اصل مطرح نیست.
از سوی دیگر، شماری از سیاسیون افغان به ویژه عبدالطیف پدرام، رئیس حزب کنگره ملی افغانستان میگوید، حزب او، خط دیورند را به عنوان مرز رسمی میان افغانستان و پاکستان میشناسد.
بر بنیاد گفتههای آقای پدرام؛ این مرز، مرز رسمی است، افغانستان و پاکستان باید به مرزهای یکدیگر احترام بگذارند و در امور داخلی یکدیگر دخالت نکنند.
پدرام باورمند است که افغانستان توانایی به دست آوردن مناطق آنسوی خط دیورند را ندارد و حل این مسأله باعث صلح در افغانستان خواهد شد.
در سال ۱۸۹۳ میلادی، خط دیورند به عنوان مرز میان افغانستان و هند بریتانیایی مطرح شد. پس از آن در سال ۱۹۴۷ زمانی که پاکستان به حیث کشور مستقل ایجاد شد، خط دیورند به حیث سرحد میان دو طرف باقی ماند و دوسال پس از ایجاد پاکستان، افغانستان با برگزاری لویه جرگه خط مرزی دیورند را بی اعتبار اعلام کرد.
مسلمیار در ادامه اظهارات خود از کمپاین شماری از رضاکاران در مورد مهار آب دریای کنر و اعمار بند بر آن حمایت کرد و تاکید کرد که حکومت افغانستان باید از هر طریق ممکن به آن بپردازد و آب دریای کنر را مهار کند.
او همچنین در جمعبندی نشست امروز مجلس سنا تاکید کرد که مخالف ادغام طالبان در نظام نیست؛ اما طالبان در چوکات نظام جمهوریت باید جمع شوند و در بخشهای مختلف حکومتی به طور مشترک برای آینده افغانستان کار کنند.
اما سایر سناتوران صلح با عزت را از خواستهای عمده و اساسی شهروندان دانسته، خاطرنشان ساختند که در مذاکرات صلح به آتشبس دوامدار همه جوانب تن دهند و به هیچ گروه و یا شخصی اجازه داده نشود تا به ارزش و دستآوردهای دو دهه اخیر به شمول نظام جمهوریت، قوتهای مسلح، حقوق بانوان و اقلیتهای دینی و مذهبی، تاخت و تاز کند.
سناتوران همچنین اعمال گروه طالبان را در تشدید جنگ و ناامن ساختن جادههای عمومی به ویژه در ولایات شمال و شمال شرقی کشور، مغایر پروسه صلح خوانده و خواستار سرکوب جنگجویان این گروه شدند.