خبرگزاری صدای افغان(آوا) ـ مزارشریف: طبق یافتههای خبرنگار آوا در شهرمزارشریف، از هر ده کارگر، ۸ تن آنان باشندگان ولایات ناامن و جنگ زده میباشند که با خانوادههایشان به این شهر مهاجر شدهاند.
محمد اجمل، شهروندی که همه روزه خود را صبح زود به کنار شهرداری مزارشریف میرساند تا فردی او را در بدل ۲۵۰ افغانی سر کار ببرد، به خبرنگار آوا میگوید: اطراف شهرداری شهر مزارشریف همه روزه شاهد حضور هزاران کارگر منتظر کار در بدل یک پول ناچیز میباشد.
محمد اجمل اظهار میکند که نفقه حلال پیدا کردن در شرایط فعلی بسیار سخت شده و او شاید در طول یک هفته یک روز کار پیدا کند و این روند شغلی در کشور فاجعه بار میباشد.
وی علت نبود کار را عدم سرمایهگذاری تاجران در داخل کشور عنوان کرده، گفت، حکومت و مسئولین تصمیم و خواستههای خودشان را کنار بگذارند و برای منفعت ملی بیایند نتیجه انتخابات و سرنوشت مملکت را مشخص کنند، تا تاجران و مردم با فکر راحت و امنیت کامل به سرمایهگذاری و زندگی ادامه بدهند.
این کارگر میگوید: تامین امنیت بهترین راه نجات ما از فقر و بیکاری میباشد.
الله نور محمدی، فردی که به خاطر جنگ و ناامنی از ولایت قندوز به شهر مزارشریف مهاجر شده، میگوید: "زمینه کاری وجود ندارد؛ اگر هم وجود دارد، کم است. تا جایی که کارگران برای گرفتن کار دعوا میکنند. من از روی مجبوری روزانه برای ۱۵۰ افغانی کارهای شاقه زیادی را انجام دادهام و حتی چندین روز پی هم کار پیدا نکردم".
وی در مورد دلیل مهاجرت خود از قندوز به بلخ گفت: "تنها دلیل آن جنگ میان طالبان و حکومت بود که من را از مزرعه و پیشه خوبی چون زراعت بازداشته است و هزاران تن همانند من امروزه در نقاط مختلف افغانستان به اثر جنگ و خون ریزی آواره گردیدهاند".
محمدی از مسئولین وزارت کار و اموراجتماعی میخواهد تا در قسمت مزد روزانه یک کارگر و ایجاد کارخانهها توجه نمایند و نگذارند شرایط بحرانی فعلی بدتر شود.
شمسالدین، جوانی که به دلیل حضور طالبان در ولسوالی بلخ به شهر مزارشریف آواره شده نیز به خبرنگار آوا میگوید: "نبود کار باعث میشود که جوانان به دزدی و اعتیاد روی بیاورند و بزرگترین مانع زمینه کاری و ایجاد فضای شغلی، جنگ است؛ پس اگر دولت میخواهد مشکلات کشور را حل کند، باید صلح و امنیت را تامین کند".
در همین حال غلام سخی لاله، عضو شورای ولایتی ولایت بلخ با ابراز نگرانی در مورد وضعیت اشتغال و اقتصاد مردم در ولایت بلخ به خبرنگار آوا گفت: اشتغال و زمینه کاری در بلخ نسبت به سال های گذشته کاهش یافته است و خلاصه باید بگویم که درآمد فقط در ارگانهای دولت باقی مانده؛ آن هم آلوده به فساد میباشد.
لاله میگوید: جنگ بزرگترین عامل بیکاری در کشور میباشد که متاسفانه در ۵ سال گذشته افزایش پیدا کرده است؛ تا جایی که امروزه حکومت در ۳۴ ولایت افغانستان با مخالفین درگیر جنگ است.
این عضو شورای ولایتی بلخ با تذکر گفت، اکنون وقت آن رسیده تا مسئولین حکومتی بیدار شوند و بیش از این نگذارند ملت ما بدبختی و مشکلات را متحمل شود.
لاله اظهار داشت بی کاری باعث می شود که مردم به سرقتهای مسلحانه دست بزنند و حتی برای پول، به صفوف مخالفین بپیوندند و هزاران مشکل دیگر در جامعه ایجاد گردد.
وی گفت: افزایش جرایم جنایی در بزرگ شهرهای افغانستان علت به خصوصی جز بی کاری و فقر ندارد؛ تا جایی که برای یک موبایل آدم کشته میشود. وضعیت شغلی کشور در حال حاضر نگران کننده است.
لاله خطاب به مسئولین فاسد و رشوتخوار کشور گفت: "حکومتیها! اگر زرهای انسانیت و شرف در وجودتان باقی مانده، خواهشا چور و چپاول مردم را بس کنید و فسادهای مالی و اخلاقی را کنار بگذارید؛ برای نجات مردم از این همه بدبختی حرکتی انجام بدهید".
محمد اسحاق بهروزنژاد، آگاه مسائل اجتماعی نیز در مصاحبه با خبرنگار آوا گفت: "بیکاری طی چند سال گذشته افزایش پیدا کرده و این بی کاری و فقر سبب افزایش خشونت، دزدی، جنگ و ناامنیها در کشور گردیده است که متاسفانه بزرگان حکومت هیچگونه توجهی در این قسمت نداشته و ندارند".
وی گفت، تنها راه بیرون رفت از مشکلات فعلی تامین امنیت و برقراری صلح واقعی در سرتاسر کشور میباشد.
شایان ذکر است مسئولین حکومتی هنوز آمار دقیقی از تعداد کارگران داخلی در کشور و ولایات ندارند؛ در ضمن تمام پلانگذاریهای صورت گرفته بر اساس آمار نهادهای خارجی میباشد.