حسرت آخرین دیدار؛ ماجرای غم‌انگیز شهیدی که پس از 12 روز نیز به خانواده‌اش نرسید!

خواهر این شهید از یک هفته بدین‌سو در انتظار آخرین دیدار برادرش بود و در نهایت حسرت یک لحظه دیدارِ برادر در دلش ماند. برادری را که چهار سال می‌شد به دور از خانه و در هرات انجام وظیفه می‌کرد، اما در پایان هم خواهرش او را ندید و برای همیشه زیر خاک آرام گرفت.

این جوانِ شهید باشندۀ کرسنگ ولسوالی بلخاب سرپل بود. از پنج سال بدین‌سو در قول اردوی 207 ظفر در هرات مشغول خدمت بوده و به رتبۀ بریدملی رسیده بود. سیف‌الله 23 ساله 12 روز قبل بر اثر انفجار ماین در فراه به شهادت رسید. بدن سیف‌الله بعد از شهادتش، از فراه به شفاخانۀ 400 بستر کابل منتقل گردید و به مدت 5 روز در آنجا ماند. یکشنبۀ هفته جاری او را به قول اردو 209 شاهین در مزارشریف منتقل کردند و می‌خواستند به خانواده‌اش در سرپل تحویل بدهند. از روز یکشنبه تا امروز پیکر او در قول اردو 209 شاهین بوده و در نهایت امروز به اصرار فامیل‌شان از شفاخانه خارج و در قبرستان مولا علی در شهر مزارشریف به خاک سپرده می‌شود.

غلام‌محمد که امروز برای به خاک سپردن برادرش شهید سیف‌الله به شهر مزارشریف آمده، در گفتگو با خبرنگار آوا می‌گوید که "دولت در امر انتقال شهدا به خانواده‌هایشان کم‌کاری می‌کند؛ چرا باید پیکر یک شهید بعد از 12 روز نیز به خانواده‌اش تحویل داده نشود؟."

او از این حادثه به شدت اندوهگین است. ولی حیران مانده که چه جوابی به دیگر اعضای خانواده‌اش بدهد؛ در حالی که پنج برادر و یگانه خواهرش بعد از چهار سال در انتظار آخرین دیدارِ سیف‌الله بوده‌اند.



به گفتۀ غلام‌محمد، خانواده‌اش بعد از شهادت سیف‌الله بی‌صبرانه در انتظار دیدار پیکر جوان شهیدشان بودند، اما راه‌های زمینی در محاصرۀ طالبان بوده است. در این میان قول اردو پیکر شهید را از طریق هوایی انتقال نداده‌اند و فامیل شهید نهایتا امروز مجبور شده‌اند بدن سیف‌الله را در مزارشریف و به دور از خانواده‌اش دفن کنند.

حفیظ‌الله از دیگر اقارب سیف‌الله نیز با تأیید سخنان برادر شهید، می‌گوید که خانوادۀ سیف‌الله در بلخاب از یک هفته بدین‌سو در تلاش انتقال پیکر شهیدشان به قریۀ آبایی خود بودند، اما قول اردو 209 شاهین هر روز بهانه می‌کرد که هوا ابری است و چرخ‌بال نمی‌تواند پرواز کند. در نهایت امروز آنان مجبور شدند پیکر شهید سیف‌الله را دور از خانواده و قریۀ آبایی‌اش دفن کنند.

از طرفی مادر شهید سیف‌الله برای سفر زیارتی به کربلا رفته و هنوز از سرنوشت پسر جوانش اطلاعی ندارد. بدون شک صدها مادر در سراسر افغانستان همچون مادرِ سیف‌الله، یگانه آرزویشان دیدن پیکر بی‌جان فرزندان‌شان بوده و خواهند بود، اما بی‌توجهی مسئولین امنیتی حسرت این دیدارها را برای همیشه در دل آنها باقی می‌گذارد.

در افغانستان همواره پیکر شهدای جنگ یا به خانواده‌هایشان نمی‌رسد یا دیر می‌رسد و یا پیکر سرباز دیگری به جای سرباز یک فامیل برایشان فرستاده می‌شود.

شایان ذکر است که با وجود تماس‌های مکرر خبرنگار آوا با قول اردو 209 شاهین در شمال و وزارت دفاع ملی، اما مسئولین مربوطه در این مورد پاسخی ارائه نکردند.