تعدادی از رسانه های خصوصی درافغانستان با از آزادی بیان سوء استفاده می کنند و شماری از فعالیت شان در تضاد با منافع ملی و امنیت روانی مردم کشور می باشند، و از آزادی فراتر فعالیت می کند.
نسیم رحیمی؛ استاد دانشگاه در مصاحبه با خبرگزاری صدای افغان، می گوید که آزادی بيان در رسانه های افغانستان وجود دارد ولی رسانه ها مدیریت سالم نمی شود.
وی افزود که اگر در مقایسه به کشور های همسایه اگر نظر بیندازیم، آزادی در رسانه های افغانستان وجود دارد، اما این آزادی در تضاد با منابع اولیای کشور مانند امنیت روانی و رفاع اجتماعی می باشد.
این استاد دانشگاه افزود که رسانه ها در افغانستان استفاده ابزاری برای تامین منافع جریان های حزبی، سمتی و قومی را کار می کنند و اگر چنین وضعیت ادامه یابد امنیت روانی، اجتماعی جامعه را به مخاطره می اندازد.
موصوف رسانه ها را شاخه های دولتی که مسائل اجتماعی را کمتر بیان می کند، اما رسانه های خصوصی بیشتر این توجه می کند، اما رسانه های خصوصی به منافع جریان ها خارجی کار می کند وبا استفاده از کلمه آزادی بيان برای رسیدن به اهداف که در تضاد با امنیت اجتماعی برای مردم جریان نا خوشایندی بوده و آینده نا هنجار به همراه دارد.
موصوف تاکید نمود که در رسانه های افغانستان بسیاری از رسانه ها استفاده سو از آزادی بيان دارند و تیشه به ریشه اجتماعی می زنیم، هم متخلف هم مجریم به شمار می رود و رسانه ها مخالف منابع اجتماعی کار می کند.
این استاد دانشگاه راه حل این مشکلات را در یک اجماع ملی برای رسیدن به یک تعریف درست از آزادی بيان در تبانی با مجموعه قوانین شرعی، اجتماعی و انسانی و ثبات ملی باشد، عنوان کرد.
آقای رحیمی با ارائه راهکار اشاره کرد و گفت که افراد فعال اجتماع با هم یکجا جمع شوند و به یک نظر واحد دست پیدا کند و نظر شان را بیان کند تا این جریان ها بیشتر از این رشد نکند.
این استاد دانشگاه، افزود که نهاد های حکومتی که در قبال کنترول این رسانه ها کار می کند، باید بیشتر دقت داشته باشد.
همچنین خانم مبینه ساعی، مسوول ساحوی نهاد نی در شمال، در مصاحبه با خبرگزاری صدای افغان، می گوید که مطبوعات مطابق به قانون اساسی کشور به آزادی های مورد نیاز دست یافته اند، اما با مشکلات دیگر روبه رو هستند.
وی افزود که در افغانستان در حال حاضر حدود ۵۰۰ رسانه ای مختلف اعم از تصویری، صوتی، چاپی و نوشتاری خبر در افغانستان در عرصه های مختلف برای مردم اطلاع رسانی می کند.
خانم ساعی با اشاره به مشکلات مطبوعات در افغانستان گفت که رسانه ها در افغانستان در بحث آزادی بيان، مصوونیت کاری و حمایت حکومت با مشکلات مواجه هستند و این چالش ها سبب گردیده تا مطبوعات به مشکل مواجه گردیدند.
مسوول ساحوی نی در شمال خشونت علیه خبرنگاران را به نمونه ای دیگری سد کار مطبوعات در افغانستان عنوان کرد و افزود که همه روزه در افغانستان خبرنگاران مورد خشونت، لت وکوب و تهدید مواجه هستند.
خانم ساعی حمایت دولت از رسانه ها را عامل بقای رسانه ها در کشور عنوان کرد و افزود که در افغانستان دولت حمایت مالی از رسانه ها ندارند که این عامل سبب مشکلات مطبوعات گردیده است و بسیاری از رسانه ها از کار های شان دست کشیده است.
مسئول ساحوی نی در شمال ابراز داشت که منظور از حمایت حکومت از رسانه ها دست و غرض داشتن به در محتوای اطلاعات نباشد و آزادی بيان را از رسانه ها نگیرند وهر چه دولت بخواهند انعکاس داده شود در غیر آن انعکاس داده نشود.
موصوف تاکید داشت که رسانه ها در افغانستان یک آدرس معتبر برای حکومت و مردم و جهان به شمار می رود که طی ۱۵ سال گذشته با دادن قربانی های زیاد در افغانستان فعالیت داشته است.
این در حالی است که سوم مه به عنوان روز آزادی مطبوعات در جهان شمرده می شود.
نسیم رحیمی؛ استاد دانشگاه در مصاحبه با خبرگزاری صدای افغان، می گوید که آزادی بيان در رسانه های افغانستان وجود دارد ولی رسانه ها مدیریت سالم نمی شود.
وی افزود که اگر در مقایسه به کشور های همسایه اگر نظر بیندازیم، آزادی در رسانه های افغانستان وجود دارد، اما این آزادی در تضاد با منابع اولیای کشور مانند امنیت روانی و رفاع اجتماعی می باشد.
این استاد دانشگاه افزود که رسانه ها در افغانستان استفاده ابزاری برای تامین منافع جریان های حزبی، سمتی و قومی را کار می کنند و اگر چنین وضعیت ادامه یابد امنیت روانی، اجتماعی جامعه را به مخاطره می اندازد.
موصوف رسانه ها را شاخه های دولتی که مسائل اجتماعی را کمتر بیان می کند، اما رسانه های خصوصی بیشتر این توجه می کند، اما رسانه های خصوصی به منافع جریان ها خارجی کار می کند وبا استفاده از کلمه آزادی بيان برای رسیدن به اهداف که در تضاد با امنیت اجتماعی برای مردم جریان نا خوشایندی بوده و آینده نا هنجار به همراه دارد.
موصوف تاکید نمود که در رسانه های افغانستان بسیاری از رسانه ها استفاده سو از آزادی بيان دارند و تیشه به ریشه اجتماعی می زنیم، هم متخلف هم مجریم به شمار می رود و رسانه ها مخالف منابع اجتماعی کار می کند.
این استاد دانشگاه راه حل این مشکلات را در یک اجماع ملی برای رسیدن به یک تعریف درست از آزادی بيان در تبانی با مجموعه قوانین شرعی، اجتماعی و انسانی و ثبات ملی باشد، عنوان کرد.
آقای رحیمی با ارائه راهکار اشاره کرد و گفت که افراد فعال اجتماع با هم یکجا جمع شوند و به یک نظر واحد دست پیدا کند و نظر شان را بیان کند تا این جریان ها بیشتر از این رشد نکند.
این استاد دانشگاه، افزود که نهاد های حکومتی که در قبال کنترول این رسانه ها کار می کند، باید بیشتر دقت داشته باشد.
همچنین خانم مبینه ساعی، مسوول ساحوی نهاد نی در شمال، در مصاحبه با خبرگزاری صدای افغان، می گوید که مطبوعات مطابق به قانون اساسی کشور به آزادی های مورد نیاز دست یافته اند، اما با مشکلات دیگر روبه رو هستند.
وی افزود که در افغانستان در حال حاضر حدود ۵۰۰ رسانه ای مختلف اعم از تصویری، صوتی، چاپی و نوشتاری خبر در افغانستان در عرصه های مختلف برای مردم اطلاع رسانی می کند.
خانم ساعی با اشاره به مشکلات مطبوعات در افغانستان گفت که رسانه ها در افغانستان در بحث آزادی بيان، مصوونیت کاری و حمایت حکومت با مشکلات مواجه هستند و این چالش ها سبب گردیده تا مطبوعات به مشکل مواجه گردیدند.
مسوول ساحوی نی در شمال خشونت علیه خبرنگاران را به نمونه ای دیگری سد کار مطبوعات در افغانستان عنوان کرد و افزود که همه روزه در افغانستان خبرنگاران مورد خشونت، لت وکوب و تهدید مواجه هستند.
خانم ساعی حمایت دولت از رسانه ها را عامل بقای رسانه ها در کشور عنوان کرد و افزود که در افغانستان دولت حمایت مالی از رسانه ها ندارند که این عامل سبب مشکلات مطبوعات گردیده است و بسیاری از رسانه ها از کار های شان دست کشیده است.
مسئول ساحوی نی در شمال ابراز داشت که منظور از حمایت حکومت از رسانه ها دست و غرض داشتن به در محتوای اطلاعات نباشد و آزادی بيان را از رسانه ها نگیرند وهر چه دولت بخواهند انعکاس داده شود در غیر آن انعکاس داده نشود.
موصوف تاکید داشت که رسانه ها در افغانستان یک آدرس معتبر برای حکومت و مردم و جهان به شمار می رود که طی ۱۵ سال گذشته با دادن قربانی های زیاد در افغانستان فعالیت داشته است.
این در حالی است که سوم مه به عنوان روز آزادی مطبوعات در جهان شمرده می شود.
