خبرگزاری صدای افغان(آوا): کابل ـ در هفتم جدی سال 1396، دژخیمان دشنه به دست و دشمنان انسانیت، گروهی موسوم به داعش، حادثه‌ای غم‌انگیزی را در مرکز فعالیت‌های فرهنگی اجتماعی تبیان و خبرگزاری صدای افغان(آوا) آفریدند که در آن عده زیادی از شخصیت‌های علمی، فرهنگی، جوانان و نوجوانان به شهادت رسیدند و عده‌ای هم زخمی شدند.
اکنون یک‌سال از این حادثه می‌گذرد و ما در آستانه اولین سالیاد شهادت این شهدای عزیز قرار داریم؛ شهدایی که نام‌شان ماندگار شد و هرگز از اذهان فراموش نمی‌شود، زیرا آنان در سنگر جهاد فرهنگی، در دفاع از ارزش های دینی و اسلامی تا آخرین رمق حیات، مقاومت کردند.
بدون شک گاهی جهاد فرهنگی و دفاع از ارزش‌ها و کیان اسلام، کمتر از جهاد مسلحانه در راه خدا نیست؛ چنان‌که مبارزه تبلیغاتی حضرت زینب(س) و خاندان امام حسین(ع) گویای این حقیقت است. بعد از حادثه کربلا حضرت زینب(س) و اسرای اهل‌بیت(ع) نهضت عاشورا را ماندگار ساختند و اهداف امام نور و رحمت را به گوش جهانیان رساندند. شهدای تبیان نیز منادیان همین اهداف و پیروان همین خط زیبا و زرین تاریخی بودند.
کسانی که در مرکز فعالیت‌های فرهنگی اجتماعی تبیان و خبرگزاری صدای افغان(آوا) به شهادت رسیدند، بر همه معلوم است که هیچ مجبوریتی نداشتند تا در برنامه‌های هفتگی این مرکز بزرگ دینی و فرهنگی حضور پیدا کنند، بلکه بدون هیچ‌گونه چشم‌داشتی در گفتمان‌ها شرکت می‌کردند، زیرا این برنامه‌ها را سکوی پرواز به سوی اهداف عالی خود می‌دیدند.
مجموعه‌ای ارزش‌گرا که تا آخرین روز در سالن اجتماعات مرکز تبیان و خبرگزاری صدای افغان(آوا) گرد آمده بودند، هدفی جز نجات فرهنگ اصیل اسلامی از هجوم ویران‌کننده فرهنگ‌های بیگانه نداشتند و سرانجام در این راه جان سپردند.
اکنون به مناسبت اولین سالگرد شهادت شهدای حمله تروریستی 7 جدی بر مرکز فعالیت‌های فرهنگی اجتماعی تبیان و خبرگزاری صدای افغان(آوا)، مختصری از ابعاد شخصیتی و اخلاقی برخی از این عزیزان از دست رفته را از نظر می‌گذرانیم.
صبر و استقامت؛ از ویژگی‌های شهید سید عندلیب ضیایی
شهید "سید عندلیب ضیایی"، یکی از قربانیان حادثه تلخ و غم‌انگیز 7 جدی 1396 بود که رفتنش داغ بر دل خانواده و دوستانش گذاشت. خاطرات او هرگز فراموش نمی‌شود و اخلاق، رفتار و برخورد انسانی و منطقی او، برای همیشه در اذهان باقی خواهد بود.
.jpg)
سید وهب حسینی، برادر آقای ضیایی می‌گوید؛ اخلاق وی از سنین کودکی با سایر اعضای خانواده متفاوت بود و نسبت به پیش‌آمدهای ناگوار زندگی، بر عکس دیگران کمتر احساساتی و عصبانی می‌شد.
به گفته او، ضیایی علاوه بر این‌که در این اواخر فعالیت‌های گسترده فرهنگی اجتماعی و بعضا سیاسی داشت، شخص صبور و خویشتن‌دار بود که در برابر ناملایمات زندگی به سادگی کمر خم نمی‌کرد و به دیگران نیز توصیه می‌کرد که زندگی دنیا پر از فراز و نشیب است؛ هیچ‌گاه خویشتن‌داری خود را از دست ندهید و خدا را در هر حالت فراموش نکنید که او حلال مشکلات است.
فعالیت‌های گسترده اجتماعی شهید هاشمی، بدون وابستگی به حزب و یا گروهی خاص
شهید "خادم حسین هاشمی" از دیگر شهدای حادثه تلخ هفتم جدی 1396 است که کارنامه، طرح‌های و برنامه‌ریزی‌های مختلف فرهنگی و دینی، شخصیت او را ماندگار ساخته است.
.jpg)
مجتبی هاشمی، پسر این شهید می‌گوید: ایشان علاوه بر این‌که با خانواده مهربان و دارای اخلاق و رفتار نیکو بود، بدون تعلق و وابستگی به گروه یا تشکیل و حزب سیاسی خاصی، با تمام جریان‌های سیاسی و مدنی و با تمام چهره‌های سیاسی و رهبران بزرگ مثل شهید کاظمی، داکتر سید علی کاظمی، حجت‌الاسلام و المسلمین سید عیسی حسینی مزاری و مسوولین مرکز فعالیت‌های فرهنگی اجتماعی تبیان، وزیر مهاجرین حجت‌الاسلام سید حسین عالمی بلخی، آیت‌الله ساجدی، حجت‌الاسلام و المسلمین سید رحمت‌الله مرتضوی، جعفری قندوزی، شورای عالی قرآنی کابل، مسوولین مرکز فقهی ائمه اطهار(ع)، حجت‌الاسلام و المسلمین سید هادی هادی، داکتر شاه جهان، وکلای و نمایندگان مردم در پارلمان و حوزه‌های علمیه سطح کابل و نمایندگان آیات عظام، همکاری و هم‌فکری بسیار عمیق و گسترده و تأثیرگذاری داشت.
شهید بهرامی؛ مرد علم و عمل
شهید "محمد رضا بهرامی" استاد دانشگاه و شخصیت علمی و فرهنگی، از دیگر شهدای این حادثه غم‌انگیز بود که رفتنش نه تنها خانواده و دوستان، بلکه جامعه علمی افغانستان را نیز متأثر ساخت.
.jpg)
فرشاد بهرامی، پسر این شهید در رابطه با اهداف و ابعاد شخصیتی او، به خصوص بعد علمی او می‌گوید: در طول سال‌هایی که با پدرم یک‌جا زندگی کردیم، خاطرات زیادی از او داریم که سرشار از خوبی‌ها و نیکی‌هاست. طوری که بر همه دوستان، اقوام، شاگردان و همکاران و فامیلش معلوم است، پدر بزرگوارم از اخلاق و رفتار خیلی زیبا برخوردار بود و رفتاری پر از مهر و محبت داشت.
وی افزود: شهید بهرامی بر علاوه خلق نیکو، عقیده و اخلاص ویژه‌ای به اهل بیت(ع) و ولایت فقیه داشت. وی اندیشه ولایت فقیه و اهمیت آن‌را که توسط حضرت امام خمینی(ره) به صورت عملی مورد اجرا قرار گرفت، به خوبی درک کرده و با مخالفین به شکل منطقی استدلال می‌کرد.
به گفته فرشاد بهرامی، "پدرم افزون بر شاخصه های علمی، اجتماعی و اخلاقی که داشت، شدیدا پابند به مسائل دینی و مذهبی بود و همیشه فرزندانش را به نماز اول وقت و رفتن به مسجد و تکیه‌خانه‌ها، تحت هر شرایطی، حتی در این اواخر که امنیت کابل شدیدا نامناسب بود، تشویق می‌کرد".
او در چندین دانشگاه استاد بود و شاگردان زیادی از خرمن علم‌شان خوشه‌چینی کرده‌اند.
شهید اختر علی نظری؛ نمونه شجاعت و مردانگی در عرصه‌های زندگی
اکنون شهید "اختر علی نظری" از زبان فرزندش، به گفته یحیی نظری، پسر این شهید: "اخترعلی نظری انسانی خوش‌برخورد، صبور و دارای همت بلند و شجاع بود، او که شجاعت و مردانگی و نترسی را از خانواده به خصوص رهبر شهیدش سید علی اکبر مصباح آموخته بود، در برابر پیش‌آمدهای ناگوار زندگی مقاوم و شکست‌ناپذیر بود".
.jpg)
به گفته یحیی نظری، شهید نظری نسبت به اعضای خانواده، فرزندان و دوستان خود رئوف و مهربان بود و کشیدگی‌های بین فامیل و دوستان را صبورانه و از طرق مسالمت‌آمیز حل و فصل کرده و تلاش می‌کرد فضای صمیمی را در خانواده ایجاد کند.
وی خاطرنشان کرد: او افزون بر تمام ویژگی های فردی و اجتماعی که داشت، از مجاهدین دوران جهاد بود و در مسائل دین‌داری و به خصوص نماز اول وقت، سخت پای‌بند بوده و باورمندی به دعا و نیایش در راه خدا داشت.
او برای فرزندان خود هیچ کمی و کاستی نگذاشت. و برای برادر و خواهرانش یک برادر مهربان و دلسوز بود او با اخلاق و کردار حسنه ای خوبش همه را مجذوب خود ساخته بود.
به گفته این فرزند شهید، شهید نظری فرزندان خود را به روزه و نماز تشویق می‌کرد و خانواده سادات را خیلی دوست داشته، احترامی خاصی برای آن‌ها قائل بود. وی دل بسیار مهربانی داشت؛ مخصوصا نسبت به چگونگی وضعیت یتیمان و درماندگان حساس بود و همیشه دست یتیم‌نوازی بر سر ایتام می‌کشید.
اکنون یک‌سال از این حادثه می‌گذرد و ما در آستانه اولین سالیاد شهادت این شهدای عزیز قرار داریم؛ شهدایی که نام‌شان ماندگار شد و هرگز از اذهان فراموش نمی‌شود، زیرا آنان در سنگر جهاد فرهنگی، در دفاع از ارزش های دینی و اسلامی تا آخرین رمق حیات، مقاومت کردند.
بدون شک گاهی جهاد فرهنگی و دفاع از ارزش‌ها و کیان اسلام، کمتر از جهاد مسلحانه در راه خدا نیست؛ چنان‌که مبارزه تبلیغاتی حضرت زینب(س) و خاندان امام حسین(ع) گویای این حقیقت است. بعد از حادثه کربلا حضرت زینب(س) و اسرای اهل‌بیت(ع) نهضت عاشورا را ماندگار ساختند و اهداف امام نور و رحمت را به گوش جهانیان رساندند. شهدای تبیان نیز منادیان همین اهداف و پیروان همین خط زیبا و زرین تاریخی بودند.
کسانی که در مرکز فعالیت‌های فرهنگی اجتماعی تبیان و خبرگزاری صدای افغان(آوا) به شهادت رسیدند، بر همه معلوم است که هیچ مجبوریتی نداشتند تا در برنامه‌های هفتگی این مرکز بزرگ دینی و فرهنگی حضور پیدا کنند، بلکه بدون هیچ‌گونه چشم‌داشتی در گفتمان‌ها شرکت می‌کردند، زیرا این برنامه‌ها را سکوی پرواز به سوی اهداف عالی خود می‌دیدند.
مجموعه‌ای ارزش‌گرا که تا آخرین روز در سالن اجتماعات مرکز تبیان و خبرگزاری صدای افغان(آوا) گرد آمده بودند، هدفی جز نجات فرهنگ اصیل اسلامی از هجوم ویران‌کننده فرهنگ‌های بیگانه نداشتند و سرانجام در این راه جان سپردند.
اکنون به مناسبت اولین سالگرد شهادت شهدای حمله تروریستی 7 جدی بر مرکز فعالیت‌های فرهنگی اجتماعی تبیان و خبرگزاری صدای افغان(آوا)، مختصری از ابعاد شخصیتی و اخلاقی برخی از این عزیزان از دست رفته را از نظر می‌گذرانیم.
صبر و استقامت؛ از ویژگی‌های شهید سید عندلیب ضیایی
شهید "سید عندلیب ضیایی"، یکی از قربانیان حادثه تلخ و غم‌انگیز 7 جدی 1396 بود که رفتنش داغ بر دل خانواده و دوستانش گذاشت. خاطرات او هرگز فراموش نمی‌شود و اخلاق، رفتار و برخورد انسانی و منطقی او، برای همیشه در اذهان باقی خواهد بود.
سید وهب حسینی، برادر آقای ضیایی می‌گوید؛ اخلاق وی از سنین کودکی با سایر اعضای خانواده متفاوت بود و نسبت به پیش‌آمدهای ناگوار زندگی، بر عکس دیگران کمتر احساساتی و عصبانی می‌شد.
به گفته او، ضیایی علاوه بر این‌که در این اواخر فعالیت‌های گسترده فرهنگی اجتماعی و بعضا سیاسی داشت، شخص صبور و خویشتن‌دار بود که در برابر ناملایمات زندگی به سادگی کمر خم نمی‌کرد و به دیگران نیز توصیه می‌کرد که زندگی دنیا پر از فراز و نشیب است؛ هیچ‌گاه خویشتن‌داری خود را از دست ندهید و خدا را در هر حالت فراموش نکنید که او حلال مشکلات است.
فعالیت‌های گسترده اجتماعی شهید هاشمی، بدون وابستگی به حزب و یا گروهی خاص
شهید "خادم حسین هاشمی" از دیگر شهدای حادثه تلخ هفتم جدی 1396 است که کارنامه، طرح‌های و برنامه‌ریزی‌های مختلف فرهنگی و دینی، شخصیت او را ماندگار ساخته است.
مجتبی هاشمی، پسر این شهید می‌گوید: ایشان علاوه بر این‌که با خانواده مهربان و دارای اخلاق و رفتار نیکو بود، بدون تعلق و وابستگی به گروه یا تشکیل و حزب سیاسی خاصی، با تمام جریان‌های سیاسی و مدنی و با تمام چهره‌های سیاسی و رهبران بزرگ مثل شهید کاظمی، داکتر سید علی کاظمی، حجت‌الاسلام و المسلمین سید عیسی حسینی مزاری و مسوولین مرکز فعالیت‌های فرهنگی اجتماعی تبیان، وزیر مهاجرین حجت‌الاسلام سید حسین عالمی بلخی، آیت‌الله ساجدی، حجت‌الاسلام و المسلمین سید رحمت‌الله مرتضوی، جعفری قندوزی، شورای عالی قرآنی کابل، مسوولین مرکز فقهی ائمه اطهار(ع)، حجت‌الاسلام و المسلمین سید هادی هادی، داکتر شاه جهان، وکلای و نمایندگان مردم در پارلمان و حوزه‌های علمیه سطح کابل و نمایندگان آیات عظام، همکاری و هم‌فکری بسیار عمیق و گسترده و تأثیرگذاری داشت.
شهید بهرامی؛ مرد علم و عمل
شهید "محمد رضا بهرامی" استاد دانشگاه و شخصیت علمی و فرهنگی، از دیگر شهدای این حادثه غم‌انگیز بود که رفتنش نه تنها خانواده و دوستان، بلکه جامعه علمی افغانستان را نیز متأثر ساخت.
فرشاد بهرامی، پسر این شهید در رابطه با اهداف و ابعاد شخصیتی او، به خصوص بعد علمی او می‌گوید: در طول سال‌هایی که با پدرم یک‌جا زندگی کردیم، خاطرات زیادی از او داریم که سرشار از خوبی‌ها و نیکی‌هاست. طوری که بر همه دوستان، اقوام، شاگردان و همکاران و فامیلش معلوم است، پدر بزرگوارم از اخلاق و رفتار خیلی زیبا برخوردار بود و رفتاری پر از مهر و محبت داشت.
وی افزود: شهید بهرامی بر علاوه خلق نیکو، عقیده و اخلاص ویژه‌ای به اهل بیت(ع) و ولایت فقیه داشت. وی اندیشه ولایت فقیه و اهمیت آن‌را که توسط حضرت امام خمینی(ره) به صورت عملی مورد اجرا قرار گرفت، به خوبی درک کرده و با مخالفین به شکل منطقی استدلال می‌کرد.
به گفته فرشاد بهرامی، "پدرم افزون بر شاخصه های علمی، اجتماعی و اخلاقی که داشت، شدیدا پابند به مسائل دینی و مذهبی بود و همیشه فرزندانش را به نماز اول وقت و رفتن به مسجد و تکیه‌خانه‌ها، تحت هر شرایطی، حتی در این اواخر که امنیت کابل شدیدا نامناسب بود، تشویق می‌کرد".
او در چندین دانشگاه استاد بود و شاگردان زیادی از خرمن علم‌شان خوشه‌چینی کرده‌اند.
شهید اختر علی نظری؛ نمونه شجاعت و مردانگی در عرصه‌های زندگی
اکنون شهید "اختر علی نظری" از زبان فرزندش، به گفته یحیی نظری، پسر این شهید: "اخترعلی نظری انسانی خوش‌برخورد، صبور و دارای همت بلند و شجاع بود، او که شجاعت و مردانگی و نترسی را از خانواده به خصوص رهبر شهیدش سید علی اکبر مصباح آموخته بود، در برابر پیش‌آمدهای ناگوار زندگی مقاوم و شکست‌ناپذیر بود".
به گفته یحیی نظری، شهید نظری نسبت به اعضای خانواده، فرزندان و دوستان خود رئوف و مهربان بود و کشیدگی‌های بین فامیل و دوستان را صبورانه و از طرق مسالمت‌آمیز حل و فصل کرده و تلاش می‌کرد فضای صمیمی را در خانواده ایجاد کند.
وی خاطرنشان کرد: او افزون بر تمام ویژگی های فردی و اجتماعی که داشت، از مجاهدین دوران جهاد بود و در مسائل دین‌داری و به خصوص نماز اول وقت، سخت پای‌بند بوده و باورمندی به دعا و نیایش در راه خدا داشت.
او برای فرزندان خود هیچ کمی و کاستی نگذاشت. و برای برادر و خواهرانش یک برادر مهربان و دلسوز بود او با اخلاق و کردار حسنه ای خوبش همه را مجذوب خود ساخته بود.
به گفته این فرزند شهید، شهید نظری فرزندان خود را به روزه و نماز تشویق می‌کرد و خانواده سادات را خیلی دوست داشته، احترامی خاصی برای آن‌ها قائل بود. وی دل بسیار مهربانی داشت؛ مخصوصا نسبت به چگونگی وضعیت یتیمان و درماندگان حساس بود و همیشه دست یتیم‌نوازی بر سر ایتام می‌کشید.
