دومین جشنواره ملی فنآوری آب در محور چگونگی استفاده از آبهای نامتعارف(آب شور و پساب) در جمهوری اسلامی ایران، با دغدغه کمآبی در ولایت خراسان رضوی و شهر مشهد مقدس، عصر روز گذشته(سهشنبه، 20 قوس) در دانشگاه فردوسی مشهد به کار خود پایان داد. در این جشنواره تأکید که کلید حل بحران کمآبی در سراسر این کشور، در موفقیت مقابله با این بحران در ولایت خراسان رضوی و به خصوص شهر مشهد است و در این راه میتوان از تولیدات فنآورانه و آبهای غیرمتعارف(آب شور و پساب) استفاده کرد.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا)، مهندس حسین اسماعیلیان، مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب شهر مشهد مقدس در جمهوری اسلامی ایران، در سخنانی در مراسم اختتامیه دومین جشنواره ملی فنآوری آب در این شهر، شهر مشهد را عمدهترین کانون جمعیتی در شرق ایران خواند که دغدغه کمآبی دارد.
وی با اشاره به عمدهترین منابع تأمین آب آشامیدنی این شهر، بند دوستی در مرز میان ایران و ترکمنستان و در نزدیکی مرز افغانستان را در طول سالهای گذشته، عمدهترین منبع تأمین آب آشامیدنی شهر مشهد عنوان کرد که اکنون با کمآبی شدید مواجه است.
بند دوستی دیگر پاسخگو نیست!
به گفته مهندس اسماعیلیان، در سالهای 1384 ـ ۸۶، با جیرهبندی آب آشامیدنی در شهر مشهد و یک هشدار جدی، بهرهبردری از بند دوستی آغاز شد. در سال 1391، 61 درصد از آب مورد نیاز شهر مشهد از این بند و 32 درصد از طریق آبهای زیرزمینی تأمین شده است. این میزان در سال 1395 به 33 درصد سهم بند دوستی و 54 درصد منابع زیرزمینی، در سال 96 به 31.8 درصد سهم بند دوستی و 50 درصد سهم آبهای زیرزمینی و در 97، به 21 درصد سهم بند دوستی و 65 درصد منابع زیرزمینی رسیده است.
به گفته وی، بهترین برداشت از بند دوستی در سال 1391، ۱۲۸ میلیون متر مکعب آب بوده، در شرایطی که حجم آب این بندر در آن زمان، 709 میلیون متر مکعب بوده است، اما حالا ذخیره این بند به ۱۶۷ میلیون و میزان برداشت از آن برای شهر مشهد، به ۳۲ میلیون متر مکعب رسیده است.
مهندس اسماعیلیان خاطرنشان کرد که ۴۰ درصد آب شرب مشهد در شرایط اوج مصرف، از طریق بند دوستی تامین شده است.
وی با بیان اینکه بند دوستی یک میلیارد و ۲۵۰ میلیون متر مکعب ذخیره مخزن و ۲۵۰ میلیون متر مکعب حجم مرده دارد، گفت: امسال از طریق یک ایستگاه پمپاژ آب، برای اولین مجبور شدیم از حجم مرده آب بند دوستی بهرهبرداری کنیم.
مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب شهر مشهد مقدس با بیان اینکه حجم مصرف آب آشامیدنی در این شهر 12.5 متر مکعب در ثانیه است، به تأمین 10 متر مکعب آب از منابع زیرزمینی و 2.5 متر مکعب صرفهجویی اشاره کرد و گفت: در سال 1398، هیچ سهمیهای از بند دوستی برای تأمین آب آشامیدنی شهر مشهد در نظر گرفته نشده است.
وی تأکید کرد که شهر مشهد در یک اقلیم خشک قرار دارد و این اساس، نیازمند منابع آبی پایدار است، اما منابع آبی این شهر، بر اساس منابع ناپایدار تنظیم شده و آنها به طرف ایجاد منابع پایدار آب برای مشهد نرفتهاند.
این در حالی است که بند دوستی در مرز مشترک ایران و ترکمنستان، بیشتر از آب رودخانه هریرود افغانستان تأمین میشود، اما خشکسالیهای بیپیشینه در افغانستان و منطقه، هریرود را خشکانده است. این مسأله مشکلات فراوانی را در افغانستان و ایران به وجود آورده است.
با این وجود، مهندس اسماعیلیان یک راهکار تأمین آب مورد نیاز شهر مشهد را رفتن به طرف استفاده از پسابها(فاضلاب) خواند و گفت که میتوانند تا ۱۴۰ میلیون متر مکعب تولید پساب داشته باشند، اما در این بخش با مشکل ساختار دولتی و کمبود اعتبارات روبرو اند.
کلید حل بحران
در این نشست، مهندس شریعتمدار، مشاور عالی وزیر کشاورزی ایران، با بیان اینکه مشکل خشکسالی در این کشور، نبود یک چارچوب و راهبرد مدون و مصوب است، بر ایجاد راهبرد مقابله با خشکسالی و کمک به اجرایی شدن آن تأکید کرد.
دکتر قادریفر، قائم مقام معاون توسعه و فنآوری معاونت علمی و فنآوری ریاست جمهوری ایران هم با اشاره به اینکه مشکلات حوزه آب، به دست خودشان ایجاد شده، خاطرنشان کرد که با استفاده از محصولات فنآورانه، در حل مشکلات این کشور در حوزه آبی تلاش خواهند کرد.
از سوی دیگر، مهندس علایی، مدیرکل آب منطقهای استان خراسان رضوی از شهردار شهر مشهد خواست که در سال آینده، 30 درصد آب مورد استفاده فضای سبز این شهر را کم کند.
مهندس ستار محمودی، مشاور وزیر نیروی ایران نیز در سخنانی در مراسم اختتامیه دومین جشنواره ملی فنآوریهای آب ایران، تأکید کرد که اگر مشکل آب خراسان و شهر مشهد را حل کنند، کلید حل مشکل آب را در سراسر این کشور را نیز به دست میآورند.
در جریان مراسم اختتامیه دومین جشنواره ملی فنآوریهای آب ایران، از دو پیشکسوت فعال در حوزه منابع آبی این کشور و همچنین چهار چهره برگزیده جشنواره رویش در حوزه فنآوری در مدیریت منابع آب، تجلیل شد.
گام بلند دانشگاه فردوسی به سوی نسل سوم دانشگاهها
دومین جشنواره ملی فنآوریهای آب در روزهای 19 و 20 قوس در دانشگاه فردوسی مشهد برگزار شد. کیوانفر، معاون طرح و برنامه این دانشگاه میگوید که کوشش میکنند دانشگاه فردوسی به طرف نسل سوم دانشگاهها گام بردارد. به گفته وی، نسل سوم دانشگاهها، دانشگاههایی است که علاوه بر آموزش و پژوهش، کارآفرین نیز باشند. آقای کیوانفر، مسوولیتپذیری اجتماعی، بینالمللیسازی و ارتقای رتبه دانشگاه در ترازهای بینالمللی را به عنوان سه جهتگیری برای آینده دانشگاه فردوسی مشهد مطرح کرد.
برگزاری دو نشست مهم بینالمللی در حوزه آب
در حاشیه دومین جشنواره ملی فنآوریهای آب در ایران، دو نشست بینالمللی نیز پیرامون آب و مقابله با خشکسالی در دانشگاه فردوسی مشهد با حضور یک نماینده از افغانستان نیز برگزار شد. هشتمین نشست آسیایی G-WADI و دومین نشست بینالمللی IDI روز دوشنبه(19 قوس) با حضور دانشمندان، استادان دانشگاه و متخصصین ایرانی و همچنین 15 کشور آسیایی، اروپایی و آفریقایی به شمول افغانستان، در دانشگاه فردوسی شهر مقدس مشهد برگزار شد.
شبکه آسیایی G-WADI که شاخه آسیایی یک شبکه جهانی برای اشتراک دانش و تجربه در زمینه مدیریت آب در کشورهای خشکمی باشد، در ماه مارچ سال ۲۰۰۵ توسط نمایندگانی از کشورهای افغانستان، چین، ایران، قزاقستان، تاجیکستان و ازبکستان برای پاسخ به نیاز ضروری افزایش همکاری های منطقه ای در توسعه پایدار مناطق خشک و نیمه خشک، تاسیس گردیده است.
همایش دیگر، برگزاری دومین نشست برنامه ابتکار بین المللی خشکسالی IDI بود. این برنامه پیرو پیشنهاد ایران در نوزدهمین کنگره بین الدولی برنامه بین المللی آب شناسی یونسکو در جولای ۲۰۱۰ تصویب گردید و بستری را برای تقویت همکاری و به اشتراکگذاری دانش و تجربه در میان تمامی گروههای فعال در زمینه خشکسالی فراهم میسازد.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا)، مهندس حسین اسماعیلیان، مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب شهر مشهد مقدس در جمهوری اسلامی ایران، در سخنانی در مراسم اختتامیه دومین جشنواره ملی فنآوری آب در این شهر، شهر مشهد را عمدهترین کانون جمعیتی در شرق ایران خواند که دغدغه کمآبی دارد.
وی با اشاره به عمدهترین منابع تأمین آب آشامیدنی این شهر، بند دوستی در مرز میان ایران و ترکمنستان و در نزدیکی مرز افغانستان را در طول سالهای گذشته، عمدهترین منبع تأمین آب آشامیدنی شهر مشهد عنوان کرد که اکنون با کمآبی شدید مواجه است.
بند دوستی دیگر پاسخگو نیست!
به گفته مهندس اسماعیلیان، در سالهای 1384 ـ ۸۶، با جیرهبندی آب آشامیدنی در شهر مشهد و یک هشدار جدی، بهرهبردری از بند دوستی آغاز شد. در سال 1391، 61 درصد از آب مورد نیاز شهر مشهد از این بند و 32 درصد از طریق آبهای زیرزمینی تأمین شده است. این میزان در سال 1395 به 33 درصد سهم بند دوستی و 54 درصد منابع زیرزمینی، در سال 96 به 31.8 درصد سهم بند دوستی و 50 درصد سهم آبهای زیرزمینی و در 97، به 21 درصد سهم بند دوستی و 65 درصد منابع زیرزمینی رسیده است.
به گفته وی، بهترین برداشت از بند دوستی در سال 1391، ۱۲۸ میلیون متر مکعب آب بوده، در شرایطی که حجم آب این بندر در آن زمان، 709 میلیون متر مکعب بوده است، اما حالا ذخیره این بند به ۱۶۷ میلیون و میزان برداشت از آن برای شهر مشهد، به ۳۲ میلیون متر مکعب رسیده است.
مهندس اسماعیلیان خاطرنشان کرد که ۴۰ درصد آب شرب مشهد در شرایط اوج مصرف، از طریق بند دوستی تامین شده است.
وی با بیان اینکه بند دوستی یک میلیارد و ۲۵۰ میلیون متر مکعب ذخیره مخزن و ۲۵۰ میلیون متر مکعب حجم مرده دارد، گفت: امسال از طریق یک ایستگاه پمپاژ آب، برای اولین مجبور شدیم از حجم مرده آب بند دوستی بهرهبرداری کنیم.
مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب شهر مشهد مقدس با بیان اینکه حجم مصرف آب آشامیدنی در این شهر 12.5 متر مکعب در ثانیه است، به تأمین 10 متر مکعب آب از منابع زیرزمینی و 2.5 متر مکعب صرفهجویی اشاره کرد و گفت: در سال 1398، هیچ سهمیهای از بند دوستی برای تأمین آب آشامیدنی شهر مشهد در نظر گرفته نشده است.
وی تأکید کرد که شهر مشهد در یک اقلیم خشک قرار دارد و این اساس، نیازمند منابع آبی پایدار است، اما منابع آبی این شهر، بر اساس منابع ناپایدار تنظیم شده و آنها به طرف ایجاد منابع پایدار آب برای مشهد نرفتهاند.
این در حالی است که بند دوستی در مرز مشترک ایران و ترکمنستان، بیشتر از آب رودخانه هریرود افغانستان تأمین میشود، اما خشکسالیهای بیپیشینه در افغانستان و منطقه، هریرود را خشکانده است. این مسأله مشکلات فراوانی را در افغانستان و ایران به وجود آورده است.
با این وجود، مهندس اسماعیلیان یک راهکار تأمین آب مورد نیاز شهر مشهد را رفتن به طرف استفاده از پسابها(فاضلاب) خواند و گفت که میتوانند تا ۱۴۰ میلیون متر مکعب تولید پساب داشته باشند، اما در این بخش با مشکل ساختار دولتی و کمبود اعتبارات روبرو اند.
کلید حل بحران
در این نشست، مهندس شریعتمدار، مشاور عالی وزیر کشاورزی ایران، با بیان اینکه مشکل خشکسالی در این کشور، نبود یک چارچوب و راهبرد مدون و مصوب است، بر ایجاد راهبرد مقابله با خشکسالی و کمک به اجرایی شدن آن تأکید کرد.
دکتر قادریفر، قائم مقام معاون توسعه و فنآوری معاونت علمی و فنآوری ریاست جمهوری ایران هم با اشاره به اینکه مشکلات حوزه آب، به دست خودشان ایجاد شده، خاطرنشان کرد که با استفاده از محصولات فنآورانه، در حل مشکلات این کشور در حوزه آبی تلاش خواهند کرد.
از سوی دیگر، مهندس علایی، مدیرکل آب منطقهای استان خراسان رضوی از شهردار شهر مشهد خواست که در سال آینده، 30 درصد آب مورد استفاده فضای سبز این شهر را کم کند.
مهندس ستار محمودی، مشاور وزیر نیروی ایران نیز در سخنانی در مراسم اختتامیه دومین جشنواره ملی فنآوریهای آب ایران، تأکید کرد که اگر مشکل آب خراسان و شهر مشهد را حل کنند، کلید حل مشکل آب را در سراسر این کشور را نیز به دست میآورند.
در جریان مراسم اختتامیه دومین جشنواره ملی فنآوریهای آب ایران، از دو پیشکسوت فعال در حوزه منابع آبی این کشور و همچنین چهار چهره برگزیده جشنواره رویش در حوزه فنآوری در مدیریت منابع آب، تجلیل شد.
گام بلند دانشگاه فردوسی به سوی نسل سوم دانشگاهها
دومین جشنواره ملی فنآوریهای آب در روزهای 19 و 20 قوس در دانشگاه فردوسی مشهد برگزار شد. کیوانفر، معاون طرح و برنامه این دانشگاه میگوید که کوشش میکنند دانشگاه فردوسی به طرف نسل سوم دانشگاهها گام بردارد. به گفته وی، نسل سوم دانشگاهها، دانشگاههایی است که علاوه بر آموزش و پژوهش، کارآفرین نیز باشند. آقای کیوانفر، مسوولیتپذیری اجتماعی، بینالمللیسازی و ارتقای رتبه دانشگاه در ترازهای بینالمللی را به عنوان سه جهتگیری برای آینده دانشگاه فردوسی مشهد مطرح کرد.
برگزاری دو نشست مهم بینالمللی در حوزه آب
در حاشیه دومین جشنواره ملی فنآوریهای آب در ایران، دو نشست بینالمللی نیز پیرامون آب و مقابله با خشکسالی در دانشگاه فردوسی مشهد با حضور یک نماینده از افغانستان نیز برگزار شد. هشتمین نشست آسیایی G-WADI و دومین نشست بینالمللی IDI روز دوشنبه(19 قوس) با حضور دانشمندان، استادان دانشگاه و متخصصین ایرانی و همچنین 15 کشور آسیایی، اروپایی و آفریقایی به شمول افغانستان، در دانشگاه فردوسی شهر مقدس مشهد برگزار شد.
شبکه آسیایی G-WADI که شاخه آسیایی یک شبکه جهانی برای اشتراک دانش و تجربه در زمینه مدیریت آب در کشورهای خشکمی باشد، در ماه مارچ سال ۲۰۰۵ توسط نمایندگانی از کشورهای افغانستان، چین، ایران، قزاقستان، تاجیکستان و ازبکستان برای پاسخ به نیاز ضروری افزایش همکاری های منطقه ای در توسعه پایدار مناطق خشک و نیمه خشک، تاسیس گردیده است.
همایش دیگر، برگزاری دومین نشست برنامه ابتکار بین المللی خشکسالی IDI بود. این برنامه پیرو پیشنهاد ایران در نوزدهمین کنگره بین الدولی برنامه بین المللی آب شناسی یونسکو در جولای ۲۰۱۰ تصویب گردید و بستری را برای تقویت همکاری و به اشتراکگذاری دانش و تجربه در میان تمامی گروههای فعال در زمینه خشکسالی فراهم میسازد.