به گزارش
خبرگزاری صدای افغان(آوا)،عبدالواحد روزهایی را به یاد میآورد که ۳۰ سال پیش در دو کیلومتری روستایشان گلههایی از انواع مختلف حیوانات و پرندههای وحشی یافت میشد؛ اما حالا این حیوانات در مرتفعترین کوها هم به چشم نمیخورند.
شغال، خرس، آهو، پلنگ، گرگ، روباه، خار پشت و خرگوش از حیواناتی بودند که به گفته عبدالواحد در جنگلات درختان ارچه در کوههای اطراف روستای شورچه زندگی میکردند.
این مرد ۸۰ ساله باشنده روستای “شورچه” در ولسوالی برکه ولایت بغلان است که از جوانی تا ۱۰ سال قبل همواره بهخاطر سیر کردن شکم گوسفندانش در کوهها و دشتها چوپانی کرده است. او میگوید، پس از این که جنگهای تنظیمی آغاز شد، اکثر ارتفاعات بلند به سنگرها مبدل شد و به همین دلیل حیوانات از اینجا گریختند.
به گفتۀ این پیرمرد بغلانی، جنگلات طبیعی که حیوانات وحشی در آن زندگی میکردند، پس از آغاز جنگهای تنظیمی در افغانستان نابود شدند.
وی افزود: پرندههایی چون کبک، کبک زرین و سیسی در کوهها، قزالق، باشه و باز که در دشتها همیشه موجود بودند، حالا به ندرت دیده میِشوند، به قول خودش: ” حالی از هزار تا یک تا پیدا میشود.”
سمیعالله طاهری مدیر جنگلات و سرپرست آمریت منابع طبیعی ریاست زراعت و مالداری ولایت بغلان هشدار داد و عنوان کرد: شغال، گرگ، خوک، پلنگ برفی، آهو، خرگوش، کبک و سیسی از جمله حیوانات و پرندههایی هستند که در جنگلات طبیعی ولایت بغلان یافت میشدند و در سالهای اخیر از سوی شکارچیان شکار شدهاند و یا هم به علت تخریب جنگلات از این ولایت رفتهاند.
وی یادآور شد: هنوز هم شمار اندک حیوانات و پرندههایی مثل پلنگ برفی، گرگ، روباه، خرگوش، باشه، باز، کبک و سیسی در ارتفاعات بلند بغلان زندگی میکنند، اما در معرض انقراض قرار دارند.
طاهری خاطر نشان ساخت: پلنگ برفی در افغانستان از شمار حیوانات در معرض خطر و انقراض قرار دارد، این نوع پلنگ، بیشتر در ولایت های پنجشیر، بغلان و بدخشان زندگی میکند، بیشتر این حیوان نیز در بلندی های واخان بدخشان زندگی دارند و شمار آن محدود است اما در ولایتهای پنجشیر، بغلان و گاهی در نورستان نیز این نوع پلنگ بارها دیده شده است.
مدیر جنگلات و سرپرست آمریت منابع طبیعی ریاست زراعت ومالداری ولایت بغلان ابراز داشت: به دلیل مجازات نشدن شکارچیان خودسر پرندگان و حیوانات وحشی در افغانستان، این وضعیت همچنان ادامه دارد و در مواردی نیز گزارش شده است که بسیاری از مقام های محلی نیز برای سرگرمی و تفربح اقدام به شکایت حیوانات و پرندگان میکنند.
وی ادامه داد: یکی از دلایل نابودی حیات وحش در این ولایت، به کیفر نرسیدن عاملان تخریب، غاصبین جنگلات و شکارچیانی هستند که با وجود پیگیریهای متعدد ریاست زراعت از سوی ارگانهای امنیتی مورد پیگرد قرار نگرفتهاند.”
طاهری اقزود: در کنار حیوانات کوهی، حیوانات آبزی مانند ماهی هم به دلیل شکارهای بیرویه تا چند سال قبل در معرض انقراض قرار داشتند، اما با ایجاد کمیتههای حفاظت از محیط زیست در ولسوالی های این ولایت دوباره در حال افزایش هستند.
نورالله امینی رئیس حفاظت از محیط زیست بغلان نیز با بیان اینکه جنگ در افغانستان سبب گردیده است تا بخش بزرگی از حیات وحش در این ولایت نابود شود، گفت: در سلسه کوههای هندوکش که از ولسوالیهای اندراب و خوستهای این ولایت میگذرد، حیوانات کمیاب مانند پلنگ برفی و آهو دیده شدهاند و همچنان پرندههای کمیاب و با ارزش مثل عقاب، باشه و باز در برخی از مناطق بغلان برگشتهاند.
وی تصریح کرد: در دسترس نبودن مواد سوختی که بتواند بدیل چوب بدست آمده از جنگلات طبیعی باشد، سبب شده که قطع درختان کوهی بخاطر گرم نگهداشتن خانهها همچنان ادامه یابد.
امینی گفت: از سوی هم، دسترسی اکثر شهروندان افغانستان به اسلحه سبب گردیده است که پرندههای کوهی هم شکار شوند حتی نزدیک است که نسل پرنده های این ولایت هم منقرض گردد.
رئیس حفاظت از محیط زیست بغلان به نقل از هشدار گفت: با رسیدن فصل سرما در افغانستان اکثر خانوادههای روستایی در ولایت بغلان برای گرم کردن خانههایِشان به قطع جنگلات باقی مانده میپردازند، چوبهای بدست آمده از درختان بر علاوه اینکه در خانهها سوزانده میِشود، در بازار هم به فروش میرسد.
شایان ذکر است: در ولایت بغلان، ۳۸ هزار و ۳۰۰ هکتار جنگلات طبیعی و ۵۹ هزار و ۶۰۰ هکتار علفچر وجود دارد که بر اساس معلومات مسؤلان دولتی این ولایت، از ۶۰ تا ۷۰ درصد آنها تخریب و یا هم از سوی زورمندان غصب گردیده است.