بیماران از چهارراهی صدارت تا شفاخانه جمهوریت چگونه انتقال می‌یابند؟
از چهارراهی صدارت تا داخل شفاخانه جمهوریت راه زیادی است و بیماران این فاصله را در آغوش و یا پشت پایوازان‌شان طی می‌کنند. دلیل انتقال مریض در پشت و یا آغوش، بسته بودن راه موتر از چهارراهی صدارت تا دروازه شفاخانه جمهوریت است.
به گزارش مانیتورینگ آوا، زبیر که مادرش بیماری گرده دارد و باید در هر روز دو بار برای دیالیز شدن به شفاخانه آورده شود، می‌گوید هر روز دو بار انتقال‌دادن مادرش روی تذکره دستی از چهارراهی صدارت تا داخل شفاخانه، کار سختی است؛ اما چون موتر را پیش‌تر از آن اجازه نمی‌دهند، او مجبور است که هر روز یک‌بار صبح و یک‌بار عصر مادرش را بر دوش به شفاخانه برساند.
عین‌الله پدر پیری است که دختر ۱۳ ساله‌اش را روی دوشش انداخته و نفس‌زنان از شفاخانه بیرون می‌شود. وقتی در پیاده‌رو به سوی چهارراهی صدارت، دخترش را به زمین می‌گذارد تا نفسی تازه کند، می‌گوید دخترش تازه عملیات را سپری کرده و امروز مرخص شده است.
به گفته عین‌الله، دخترش به دلیل ضعف بیش از حد، قادر نیست که روی پاهای خودش راه برود و چون هیچ موتر و حتا آمبولانس را پیش دروازه شفاخانه اجازه نمی‌دهند، او مجبور شده است که دخترش را روی دوشش بگیرد و تا چهارراهی صدارت برساند.
جوان دیگری، یک پیرمرد را توسط کراچی دستی به درون محوطه شفاخانه انتقال می‌دهد.
او برای رساندن مریض پیرش به درون ساختمان شفاخانه عجله دارد و حاضر به مصاحبه نمی‌شود، فقط در یک جمله می‌گوید: نمی‌دانم چرا نمی‌گذارند موتر، یک مریض پیر را به داخل شفاخانه برساند.
همه کسانی که مریضان‌شان را روی دوش‌شان یا توسط کراچی دستی انتقال می‌دهند، دلیل بسته بودن چهارراهی صدارت به‌روی موترهای انتقال‌دهنده مریضان را نمی‌دانند و فقط زمانی که با مانع مواجه می‌شوند، سعی می‌کنند وسیله دیگری مانند کراچی دستی و اگر از درون شفاخانه بیرون می‌شوند، تذکره‌ی دستی پیدا کنند.
سردار موسی‌زی؛ سرطبیب شفاخانه جمهوریت، می‌گوید بعد از حمله انتحاری که پیش‌روی دروازه شفاخانه جمهوریت رخ داد، وزارت داخله و ارگان‌های امنیتی راه موتر را از چهارراهی صدارت بستند و هیچ موتری را اجازه نمی‌دهند که حتا برای رساندن مریض به دروازه‌ی شفاخانه بیاید.
به گفته آقای موسی‌زی فقط برای یک آمبولانس اجازه داده شده است که مریضان عاجل را به شفاخانه برساند و این آمبولانس روزانه ۱۵۰ تا ۲۰۰ مریض را انتقال می‌دهد، اما به دلیل بلند بودن آمار مراجعه‌کننده‌گان، یک آمبولانس کافی نیست. او افزود: «در این مدت که راه بسته است، سه تا چهار مریض از بین رفته است.»
این راه تنها به روی مریضان نه، بلکه به روی موترهای پرسونل شفاخانه هم بسته است و کارمندان شفاخانه برای پارک کردن موترهای‌شان همه روزه سرگردان اند.
ریاست شفاخانه جمهوریت از مقامات امنیتی، به صورت مشخص وزارت داخله، فرماندهی پولیس کابل و حتی شورای ولایتی کابل بارها تقاضا کرده که راه را اگر به روی موترهای پرسونل باز نمی‌کنند، حداقل به روی موترهای انتقال دهنده مریضان باز کنند، اما به این خواست آن‌ها تا کنون توجه نشده است.
پشنهاد دیگر مسؤولان ریاست شفاخانه جمهوریت به ارگان‌های امنیتی این بوده که دروازه دیگری برای شفاخانه بگشایند تا به این مشکل مریضان و سرگردانی پرسونل شفاخانه پایان داده شود؛ اما مسئولان ارگان‌های امنیتی گفته اند که چون شفاخانه در «ساحه‌ی خطر» موقعیت دارد، گشایش دروازه‌ی دیگر امکان ندارد.
با بی‌نتیجه ماندن این تلاش‌ها، مسئولان شفاخانه‌ی جمهوریت ناگزیر شدند که دو روز قبل جهت رسیده‌گی به این موضوع با ارسال مکتوب به مجلس نماینده‌گان شکایت کند.
مجیب‌الرحمن سمکنی؛ رییس کمیسیون صحت مجلس نماینده‌گان نیز نگرانی‌های موجود در این زمینه را تأیید کرد و در گفت‌وگو با روزنامه‌ی ۸ صبح گفت که آن‌ها در جریان بسته بودن سرک به‌روی مریضان استند و تلاش می‌کنند که ارگان‌های امنیتی این مشکل را حل کنند.
رییس کمیسیون صحت مجلس نماینده‌گان یادآور شد که او خودش شاهد انتقال مریضان به روی دوش افراد بوده است. به قول او «نه تنها مریضان که زخمی‌ها و مرده‌ها هم روی شانه‌ها انتقال داده می‌شوند و این درست نیست.»
رمضان بشردوست؛ عضو مجلس نمایند‌گان نیز در جلسه عمومی روز دو شنبه مجلس به بسته بودن ورودی‌ها به روی موترهای حامل مریضان شفاخانه جمهوریت اشاره کرد و به خاطر تهدیدهای جدی‌ای که متوجه مریضان، به‌ویژه مریضان قلبی است، از وزارت داخله خواست که ورودی این شفاخانه را به صورت عاجل باز کند.
با این حال بصیر مجاهد؛ سخنگوی فرماندهی پولیس کابل بسته بودن سرک به روی موترهای منتقل کننده مریضان را صلاحیت رسمی وزارت داخله عنوان می‌کند و می‌گوید از منسوبین فرماندهی پولیس کابل، کسی در چهارراهی صدارت و ورودی شفاخانه جمهوریت موظف نیست، اما نجیب دانش، سخنگوی وزارت داخله، بسته بودن سرک را انکار می‌کند و می‌گوید در چهارراهی صدارت فقط ایستگاه بازرسی ایجاد شده که به موترها بعد از بازرسی اجازه داده می‌شود تا به شفاخانه بروند.
این در حالی است که از بسته بودن سرک، انتقال دادن مریضان با کراچی و تذکره‌های دستی و حتا فوت مریضان عاجل، همه به شمول مردم مریض‌دار، مسئولان شفاخانه و نماینده‌گان مجلس شکایت دارند، اما سخنگوی وزارت داخله تأکید دارد که سرک بسته نیست و فقط موترها بازرسی می‌شوند.
با این حال مریض‌داران از مقام‌های امنیتی می‌خواهند که هر چی زودتر این معضل را حل کنند. آن‌ها همچنان از مقام‌های حکومت خواستار آن اند که مراکز صحی و نظامی را از هم جدا کنند. این تنها مراجعان بیمارستان جمهوریت نیست که با چنین مشکلی روبه‌رو می‌شوند. مراجعان شفاخانه‌ی وزیر اکبر خان شهر کابل نیز به سختی و پس از گذشتن از چند ایست بازرسی می‌توانند که مریض‌شان را به این شفاخانه برسانند.
از چهارراهی صدارت تا داخل شفاخانه جمهوریت راه زیادی است و بیماران این فاصله را در آغوش و یا پشت پایوازان‌شان طی می‌کنند. دلیل انتقال مریض در پشت و یا آغوش، بسته بودن راه موتر از چهارراهی صدارت تا دروازه شفاخانه جمهوریت است.
به گزارش مانیتورینگ آوا، زبیر که مادرش بیماری گرده دارد و باید در هر روز دو بار برای دیالیز شدن به شفاخانه آورده شود، می‌گوید هر روز دو بار انتقال‌دادن مادرش روی تذکره دستی از چهارراهی صدارت تا داخل شفاخانه، کار سختی است؛ اما چون موتر را پیش‌تر از آن اجازه نمی‌دهند، او مجبور است که هر روز یک‌بار صبح و یک‌بار عصر مادرش را بر دوش به شفاخانه برساند.
عین‌الله پدر پیری است که دختر ۱۳ ساله‌اش را روی دوشش انداخته و نفس‌زنان از شفاخانه بیرون می‌شود. وقتی در پیاده‌رو به سوی چهارراهی صدارت، دخترش را به زمین می‌گذارد تا نفسی تازه کند، می‌گوید دخترش تازه عملیات را سپری کرده و امروز مرخص شده است.
به گفته عین‌الله، دخترش به دلیل ضعف بیش از حد، قادر نیست که روی پاهای خودش راه برود و چون هیچ موتر و حتا آمبولانس را پیش دروازه شفاخانه اجازه نمی‌دهند، او مجبور شده است که دخترش را روی دوشش بگیرد و تا چهارراهی صدارت برساند.
جوان دیگری، یک پیرمرد را توسط کراچی دستی به درون محوطه شفاخانه انتقال می‌دهد.
او برای رساندن مریض پیرش به درون ساختمان شفاخانه عجله دارد و حاضر به مصاحبه نمی‌شود، فقط در یک جمله می‌گوید: نمی‌دانم چرا نمی‌گذارند موتر، یک مریض پیر را به داخل شفاخانه برساند.
همه کسانی که مریضان‌شان را روی دوش‌شان یا توسط کراچی دستی انتقال می‌دهند، دلیل بسته بودن چهارراهی صدارت به‌روی موترهای انتقال‌دهنده مریضان را نمی‌دانند و فقط زمانی که با مانع مواجه می‌شوند، سعی می‌کنند وسیله دیگری مانند کراچی دستی و اگر از درون شفاخانه بیرون می‌شوند، تذکره‌ی دستی پیدا کنند.
سردار موسی‌زی؛ سرطبیب شفاخانه جمهوریت، می‌گوید بعد از حمله انتحاری که پیش‌روی دروازه شفاخانه جمهوریت رخ داد، وزارت داخله و ارگان‌های امنیتی راه موتر را از چهارراهی صدارت بستند و هیچ موتری را اجازه نمی‌دهند که حتا برای رساندن مریض به دروازه‌ی شفاخانه بیاید.
به گفته آقای موسی‌زی فقط برای یک آمبولانس اجازه داده شده است که مریضان عاجل را به شفاخانه برساند و این آمبولانس روزانه ۱۵۰ تا ۲۰۰ مریض را انتقال می‌دهد، اما به دلیل بلند بودن آمار مراجعه‌کننده‌گان، یک آمبولانس کافی نیست. او افزود: «در این مدت که راه بسته است، سه تا چهار مریض از بین رفته است.»
این راه تنها به روی مریضان نه، بلکه به روی موترهای پرسونل شفاخانه هم بسته است و کارمندان شفاخانه برای پارک کردن موترهای‌شان همه روزه سرگردان اند.
ریاست شفاخانه جمهوریت از مقامات امنیتی، به صورت مشخص وزارت داخله، فرماندهی پولیس کابل و حتی شورای ولایتی کابل بارها تقاضا کرده که راه را اگر به روی موترهای پرسونل باز نمی‌کنند، حداقل به روی موترهای انتقال دهنده مریضان باز کنند، اما به این خواست آن‌ها تا کنون توجه نشده است.
پشنهاد دیگر مسؤولان ریاست شفاخانه جمهوریت به ارگان‌های امنیتی این بوده که دروازه دیگری برای شفاخانه بگشایند تا به این مشکل مریضان و سرگردانی پرسونل شفاخانه پایان داده شود؛ اما مسئولان ارگان‌های امنیتی گفته اند که چون شفاخانه در «ساحه‌ی خطر» موقعیت دارد، گشایش دروازه‌ی دیگر امکان ندارد.
با بی‌نتیجه ماندن این تلاش‌ها، مسئولان شفاخانه‌ی جمهوریت ناگزیر شدند که دو روز قبل جهت رسیده‌گی به این موضوع با ارسال مکتوب به مجلس نماینده‌گان شکایت کند.
مجیب‌الرحمن سمکنی؛ رییس کمیسیون صحت مجلس نماینده‌گان نیز نگرانی‌های موجود در این زمینه را تأیید کرد و در گفت‌وگو با روزنامه‌ی ۸ صبح گفت که آن‌ها در جریان بسته بودن سرک به‌روی مریضان استند و تلاش می‌کنند که ارگان‌های امنیتی این مشکل را حل کنند.
رییس کمیسیون صحت مجلس نماینده‌گان یادآور شد که او خودش شاهد انتقال مریضان به روی دوش افراد بوده است. به قول او «نه تنها مریضان که زخمی‌ها و مرده‌ها هم روی شانه‌ها انتقال داده می‌شوند و این درست نیست.»
رمضان بشردوست؛ عضو مجلس نمایند‌گان نیز در جلسه عمومی روز دو شنبه مجلس به بسته بودن ورودی‌ها به روی موترهای حامل مریضان شفاخانه جمهوریت اشاره کرد و به خاطر تهدیدهای جدی‌ای که متوجه مریضان، به‌ویژه مریضان قلبی است، از وزارت داخله خواست که ورودی این شفاخانه را به صورت عاجل باز کند.
با این حال بصیر مجاهد؛ سخنگوی فرماندهی پولیس کابل بسته بودن سرک به روی موترهای منتقل کننده مریضان را صلاحیت رسمی وزارت داخله عنوان می‌کند و می‌گوید از منسوبین فرماندهی پولیس کابل، کسی در چهارراهی صدارت و ورودی شفاخانه جمهوریت موظف نیست، اما نجیب دانش، سخنگوی وزارت داخله، بسته بودن سرک را انکار می‌کند و می‌گوید در چهارراهی صدارت فقط ایستگاه بازرسی ایجاد شده که به موترها بعد از بازرسی اجازه داده می‌شود تا به شفاخانه بروند.
این در حالی است که از بسته بودن سرک، انتقال دادن مریضان با کراچی و تذکره‌های دستی و حتا فوت مریضان عاجل، همه به شمول مردم مریض‌دار، مسئولان شفاخانه و نماینده‌گان مجلس شکایت دارند، اما سخنگوی وزارت داخله تأکید دارد که سرک بسته نیست و فقط موترها بازرسی می‌شوند.
با این حال مریض‌داران از مقام‌های امنیتی می‌خواهند که هر چی زودتر این معضل را حل کنند. آن‌ها همچنان از مقام‌های حکومت خواستار آن اند که مراکز صحی و نظامی را از هم جدا کنند. این تنها مراجعان بیمارستان جمهوریت نیست که با چنین مشکلی روبه‌رو می‌شوند. مراجعان شفاخانه‌ی وزیر اکبر خان شهر کابل نیز به سختی و پس از گذشتن از چند ایست بازرسی می‌توانند که مریض‌شان را به این شفاخانه برسانند.
منبع : روزنامه ۸ صبح
