کارشناسان گفتمان دانشجویی "مهاجرت"، بیکاری، ناامنی، برخورد تبعیض آمیز با یک گروه خاص و نیز انکشاف نامتوازن را از عواملی ذکر کردند که سبب افزایش مهاجرت جوانان از کشور شده است. هم چنان این کارشناسان وضعیت نامعلوم مهاجران درکمپ های کشور های اروپایی را نگران کننده عنوان کرده و دولت را به بی توجهی در قسمت مهاجرین متهم می کنند.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان (آوا)، گفتمان دانشجویی تحت عنوان "مهاجرت" روز جمعه از طرف مرکز فعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان در شهر مزار شریف برگزار گردید.
کارشناسان این گفتمان محمد ابراهیم خیراندیش ؛ نماینده مردم در شورای ولایتی ولایت بلخ و نیز بانو گلچهره پناهی ؛ استاد دانشگاه راه سعادت بودند که در مورد سرفصل های "عوامل مهاجرت جوانان؛ پیامد ها و راهکارها" ، "جوانان افغانستان و رویای اروپا" و "جوانان ؛ مهاجرت غیر قانونی یا ماندن در بی سرنوشتی؟" هر یک صحبت هایی داشتند.
محمد ابراهیم خیراندیش ؛ نماینده مردم در شورای ولایتی بلخ پیرامون عوامل مهاجرت جوانان صحبت نموده ، گفت: سه عامل عمده باعث مهاجرت جوانان افغانستان از کشور شده است. این سه عامل عبارت است از بحران نا امنی، بحران اقتصادی و بحران سیاسی که این سه عامل دست به دست هم داده و سبب شده است که جوانان از آینده این کشور نا امید گردند و راه مسافرت را در پیش گیرند.
خیراندیش در ادامه گسترش بی عدالتی ها و نیز برخورد تبعیض آمیز با یک گروه خاص و قبول نداشتن یک قسمت از جامعه و نیز انکشاف نامتوازن را از دیگر عواملی یاد کرد که سبب فرار جوانان از کشور گردیده است.
نامبرده با بیان اینکه تاجران بعد از سال ۲۰۱۴ کمتر علاقه به سرمایه گذاری در کشور دارند، افزود: به دلیل همین نا امنی ها و بی عدالتی ها، تاجران سرمایه های خود را از کشور خارج نموده اند.
وی یکی از علت های فرار جوانان را پبدا نکردن کار بعد اتمام تحصیلات عنوان کرد و گفت: متاسفانه در این قسمت وزارت تحصیلات عالی بیشتر مقصر است زیرا این وزارت از مارکت بازار کار، آمار دقیق ندارد.
نامبرده افزود: اگر این وزارت از مارکت کار و نیازمندی جامعه اطلاع می داشت، بیشتر جوانان را در دانشکده هایی که ضرورت بود، جذب می نمود و رشته هایی را ارائه می کرد که هم برای آبادانی کشور مفید واقع شود و هم دانشجویان بعد از فراغت شان، مشغول کار در بخش های تخصصی خود می گردیدند.
به باور آقای خیراندیش کسانی که به خارج می روند اگر انگیزه برگشت و خدمت برای کشور را داشته باشند، این مهاجرت شان می تواند به سود خودشان و کشور تمام شود .
وی در ادامه افزود: "جوانانی که مهاجرت می کنند اگر معتقد به دین و مذهب خود بمانند؛ آنقدر هم مهاجر شدن شان بد نیست زیرا قبل از سال ۲۰۱۴، ۳۰ درصد پولی که از خارج به کشور می آمد از مهاجرین بود و آنها برای سرمایه گذاری و کمک به این کشور می فرستادند.
نامبرده افزود: کسانی که در کشور های خارجی زندگی می کنند، باید هدف برگشت به کشور و تصمیم زندگی در این جا را داشته باشند چون در کشور های اروپایی شانس کمتری برای پیشرفت دارند ولی فرصت های خوبی در کشورهای خود شان وجود دارد.
در ادامه گلچهره پناهی ؛ استاد دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه راه سعادت گفت: مهاجرت پدیده ای جهان شمول است که به دلایل مختلف در طول تاریخ وجود داشته و تنها افغانستان را شامل نمی شود .
وی با بیان اینکه جوانان به خاطر شوق و رسیدن به زندگی اروپایی مهاجرت می کنند، در ادامه افزود: اگر زندگی آنها به دقت مطالعه شود با وجودی که آنها زندگی مناسبی در داخل کشور دارند اما باز هم اقدام به مهاجرت می کنند و پول هنگفتی را بابت رسیدن به آن کشور ها، پرداخت می نمایند.
بانو پناهی نا امنی را عمده ترین چالش ، سد راه پیشرفت جوانان در کشور عنوان کرد.
وی در ادامه گفت: اگر ما از پدیده انتحار و انفجار که هر روز در کشور وجود دارد در نظر نگیریم ولی بحث دیگر عدم امنیت شغلی در کشور است که کسی حاضر نیست در داخل کشور سرمایه گذاری نماید.
نامبرده تصریح کرد: به سبب همین نا امنی ها که متوجه جان سرمایه داران ما است، هیچ کس حاضر به سرمایه گذاری و ایجاد شغل در داخل کشور نیست و به همین سبب گراف بیکاری در کشور روز به روز بلند می رود و این خود به خود زمینه فرار جوانان را از کشور فراهم می کند.
هم چنان محمد ابراهیم خیراندیش در ادامه در خصوص سرفصل "جوانان؛ مهاجرت غیر قانونی یا ماندن در بی سرنوشتی" صحبت نمود و گفت: ۴۰ سال است که جنگ در افغانستان جریان دارد و مردم از ناامنی خسته شده اند و به همین سبب خطرات مهاجرت را قبول می کنند ولی حاضر نیستند در کشوری که معلوم نیست چه وقت جنگ خاتمه پیدا می کند ، زندگی نمایند.
وی در ادامه به کشور های عراق و سوریه اشاره نمود و افزود: این دو کشور با اراده ای که داشتند، توانستند بالاخره جنگ را تمام و دشمن شانرا نابود نمایند ولی اگر همچون امید واری در کشور ما به وجود بیاید و بزرگان یک تاریخ را مشخص نمایند که دیگر جنگ در افغانستان وجود نخواهد داشت، همه به آینده این کشور امید وار خواهند شد .
این وکیل مردم در شورای ولایتی خاطر نشان ساخت: با این وجود مشکلاتی که برای مردم در هنگام مهاجرت پیش می آید، خطر ناک تر از زندگی در کشور شان است.
هم چنان گلچهره پناهی به وضعیت مهاجرانی که به کشور های اروپایی سفر کرده اند پرداخت و گفت: گزارشاتی که از زندگی مهاجران در کمپ ها به نشر می رسد، بسیار نگران کننده است .
وی در ادامه افزود: به همین دلیل تعدادی زیادی که در کمپ ها بودند در شروع سه ماه اول سال ۲۰۱۷ میلادی به کشور های شان باز گشته اند.
بانو پناهی گفت: کشورهای اروپایی به خاطر پذیرفتن مهاجر یک سلسله قوانینی دارند و کسانی که این قوانین را کامل کرده نتوانند؛ قبولی آنجا را دریافت نمی کنند.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه بر اساس توافق نامه ای که دولت افغانستان با کشور های اروپایی به امضا رسانیده است؛ در صورت عدم قبولی، مهاجران باید به کشور شان برگردند ، گفت: کسانی که مجبور به بازگشت می شوند اولا منابع و چیزهایی که در افغانستان قبل از مهاجرت در دست داشتند، از دست داده اند و نیز دولت قادر به فراهم کردن آن نیست. پس با برگشت، مشکلات آنها چند برابر خواهد بود.
نامبرده افزود: دولت افغانستان هیچ گاه به خاطر سرنوشت مهاجران کاری نکرده است و نخواهد کرد زیرا دولت همیشه فعالیت های نمایشی و امضاء کردن تفاهم نامه های نمایشی را در دست دارد.
وی در ادامه ابراز داشت: به خاطر بیرون رفت از این مشکل، نیاز به یک گفتگوی ملی و پیدا کردن راهکار ها در سطح بین المللی است.
پناهی هم چنان تصریح کرد: تا زمانی که مردم افغانستان خودشان یک بسیج و گفتگوی ملی و بین المللی را به خاطر رفع مشکلات مهاجران راه اندازی نکنند، مطمئن باشید که دولت هیچ گاه در این زمینه کاری نخواهند کرد.
قابل ذکراست که گفتمان دانشجویی دو سال است که از سوی مرکز فعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان در شهر مزار شریف با موضوعات مختلف سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و دینی در روز های جمعه ساعت ۹:۳۰ دقیقه صبح برگزار می شود.
