اکثر مکاتب در ولایت دایکندی در سایه نبود اساتید مسلکی به سر میبرند و این امر سبب گردیده که افراد فارغ شده از مکاتب به حیث معلم استخدام شوند.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا) ، "سهراب علی اعتمادی" عضو شورای ولایتی دایکندی به خبرنگار آوا گفت: سطح تدریس در مکاتب این ولایت بخصوص ولسوالیها بسیار پایین بوده و نظم درست در نظام درسی وجود ندارد.
وی افزود که در اکثر مکاتب معلمین دوازده پاس بوده و برخی هم تربیه معلم و لیسانس بوده که در حال حاضر مشغول تدریس شاگردان هستند.
به گفتهی اعتمادی، شامل شدن افراد دوازدهپاس در بستهای اداره معارف یکی از مشکلاتی است که نیاز به توجه جدی وزارت دارد.
وی تصریح کرد که یکی دیگر از چالشهای معارف این ولایت، راهیابی آمرین مکاتب از طریق واسطه است. تا زمانیکه این فسادها از دایره معارف بیرون نشود، همین آش است و همین کاسه.
او گفت که نبود معلمین مسلکی و با تجربه باعث شده که شاگردان با کیفیت پایین تحت آموزش قرار گیرند. زمانیکه شاگردان از پایه ضعیف باشند طبعا در آینده دچار مشکلات زیادی خواهند شد.
موصوف بیان داشت که یکی از مشکلاتی که در این زمینه وجود دارد، عدم نظارت منظم و درست از تدریس اساتید در صنوف مکاتب است.
در همین حال "حسینداد عالمیزاده" سرپرست اداره معارف دایکندی به آوا گفت که نبود معلمین مسلکی در معارف این ولایت یکی از مشکلات عمدهای است که ما با آن دست و پنجه نرم میکنیم.
نداشتن تعمیر درسی، کتاب درسی، وسایل آموزشی و دهها مشکل دیگر در معارف این ولایت، نیاز جدی به توجه وزارت معارف دارد.
عالمیزاده افزود که معلم، شاگرد، مکان و کتاب عناصر تشکیل دهنده معارف است اما در قسمت فراهم کردن مکان، کتاب و معلم همواره با کمبودها مواجه بودیم و هستیم.
او خاطرنشان ساخت که در هیچ یکی از مکاتب دایکندی معلم پایینتر از دوازدهپاس وجود ندارد و بنابر کمبود معلمین با تجربه و مسلکی ناگزیر هستند با همین معلمین کنار بیایند.
سرپرست اداره معارف دایکندی تایید میکند که معلمین غیر مسلکی در ولسوالیها مشغول به تحصیل هستند.
گفته میشود که تا سال گذشته هیچ بستی به معارف دایکندی منظور نگردیده بود تا اینکه در سال ۱۳۹۶، دوصد بست مربوط ولایت دایکندی شده و تنها حکم تایید رییس جمهور باقی مانده است.
او در پایان گفت که تلاش دارد تا در آینده برای بالا بردن کیفیت تدریس، معلمین مسکلی و باتجربه را جایگزین معلمین غیر مسلکی کند.
دایکندی یکی از ولایتهای مرکزی کشور است که قربانی سیاستهای دوگانه حکومت مرکزی شده است. از شمار پروژهها گرفته تا معارف، همه با دید تبعیض برنامهریزی شده است.