حملات موشکی امریکا به سوریه که باعث خسارات سنگین مالی و جانی در این کشور شده است، واکنشهای مختلفی را در سطح جهان خصوصا افغانستان به دنبال داشته است.
به گزارش خبر گزاری آوا، ایران، روسیه و برخی از کشورهای دیگر این حمله را به شدت محکوم کرده و آنرا تجاوز آشکار به حریم یک کشور مستقل عضو سازمان ملل دانسته اند، اما برخی از کشورهای اروپایی، اسرائیل، عربستان و ترکیه از این حمله پشتیبانی کرده اند.
تلاش خبرنگار ما برای دریافت موضع دولت افغانستان در خصوص حمله امریکا به سوریه منتج به نتیجه نشد و سخنگویان وزارت خارجه و ریاست اجرایی با اشاره به اهمیت موضوع، گفتند که در آینده افغانستان موضعش را نسبت به این رویداد اعلام میکند
اما آگاهان سیاسی به این باور هستند که تقابل و تنش میان روسیه و امریکا تاثیر منفی بالای وضعیت امنیتی افغانستان خواهد گذاشت زیرا روسیه برای کوبیدن امریکا، مخالفین دولت از جمله گروه طالبان را تقویت خواهد کرد.
محمد اکرم عارفی استاد دانشگاه در گفتگو با آوا در این زمینه گفت: شکی نیست که حمله امریکا به سوریه رابطه میان دو قدرت جهانی را تیره تر می کند و حمایت روسیه از مخالفین امریکا در افغانستان را تشدید خواهد کرد.
به گفته او،امریکا متحد استراتژیک افغانستان و مخالف روسیه است بنا بر این هر مقدار روابط میان این دو کشور بهتر باشد تاثیرات مثبت بیشتری بالای افغانستان دارد.
به باور عارفی با وجود اینکه افغانستان در حال حاضر حوزه رقابت ها میان کشورهای منطقه و جهان است، اما ادامه تنشها و جنگ سرد میان روسیه و امریکا فاز جدیدی از رقابت ها را در این کشور باز خواهد کرد.
به گفته او، در شرایط کنونی دولت افغانستان باید یک رابطه دوستانه با روسیه برقرار کند و زمینه را بگونه ای مساعد کند که رقابتهای کلان در افغانستان گسترش پیدا نکند.
در حالی که دولت افغانستان توانایی حفظ تعادل میان سیاست های حوزه غرب و روسیه را ندارد، اما آقای عارفی تاکید می کند که حداقل حکومت باید طرفین منازعه را قانع کند که مسئله سوریه را به افغانستان ارتباط ندهند.
هرچند برخی ها به این باور هستند که تاثیرگذاری اوضاع امنیتی سوریه بالای افغانستان اجتناب نا پذیر است، اما آقای عارفی می گوید: قناعت روسیه بر اینکه رقابت های خود با غرب را به افغانستان نکشد با روابط دوستانه امکان پذیر است.
ملک ستیز کارشناس روابط بین الملل و استاد دانشگاه می گوید: دیدگاه نسبتا فعال روسیه در این اواخر به افغانستان، زنگ خطری برای امریکا تلقی می‌شود و با قوت‌گرفتن پایگاه‌های نظامی روسیه در خاورمیانه، قفقاز و آسیای مرکزی، جغرافیای افغانستان بار دیگر اهمیت‌اش را در بازی‌های کلان میان غرب و شرق بیش‌تر می‌سازد.
این پژوهشگر روابط بین الملل با این مقدمه، به نشست پیش روی مسکو در مورد صلح افغانستان اشاره می کند و می گوید: روسیه در نشست پیش‌رو یک پیام ارایه میکند: «افغانستان، ساحه ای بحث برانگیز است و پایگاه‌های امریکایی و ناتو در مرزهای آسیای میانه، قابل تحمل نیست.»
وی ابراز داشت: به همین پیوست، سفر پوتین به تاجیکستان یک پیام جدی را به منطقه ارایه کرد و روس‌ها در صورت احساس خطر، با استفاده از فضای تاجیکستان، دست به مداخله در افغانستان خواهد زد.
به باور ملک ستیز، روس‌ها به عنوان ابرقدرت نظامی منطقه و عضو دایمی شورای امنیت به خود حق می‌دهند که به نام امنیت منطقه‌ای، این فضای بی‌سر و سامان را که امریکایی‌ها در افغانستان به‌بار آورده‌اند، متعادل‌تر سازند، اما امریکایی‌ها که به‌سان روس‌ها، سربازان و منابع فراوانی را در افغانستان از دست داده‌اند، نمی‌خواهند هژمونی خود را در این‌جا از دست دهند.
وی در ادامه خاطرنشان می سازد: امریکایی‌ها و روس‌ها به سرنوشت مشابهی در افغانستان مواجه شده و هر دو به این میدان پیچیده سیاسی وابسته هستند. در این فضای پیچیده سیاسی، ملک ستیز تأکید می کند که بودن با افغانستان و یا بدون آن، نقش هر دو ابرقدرت‌ها را در منطقه تعیین میکند.
این در حالی است که مقام های امریکایی از شرکت در نشست مسکو در مورد افغانستان خودداری کرده و روسیه را به حمایت از طالبان متهم کرده اند. در مقابل، روسیه می گوید که امریکا هیچ استراتژی توسعه یافته مشخص برای افغانستان ندارد.
در چنین شرایطی، ملک ستیز بر این باور است که دولت افغانستان نمی‌داند با چه وضعیتی مواجه است؛ از یک‌سو به این فکر میکند که در نشست مسکو، نماینده آقای غنی شرکت کند یا عبدالله، وزیر شرکت کند یا معین، شورای امنیت برود یا یکی از مشاورانی که کمتر به خارج سفر کرده است و این واقعیت سیاست خارجی افغانستان است.
