وزارت دفاع به منظور کاهش تلفات نیروهای امنیتی در جنگ با تروریزم، روی تقویت نیروهای هوایی تاکید می کند.
جنرال مرادعلی مراد؛ معاون ستاد مشترک اردوی ملی می گوید: نیروهای نظامی بین المللی پس از سپردن مسؤولیت های امنیتی به قوای افغان، حمایت هوایی از این نیروها را متوقف کردند و به گفته وی این اقدام سبب شد تا قوای امنیتی افغان در برابر حملات مسلحانۀ تروریستی، ضعیف ظاهر شود.
آقای مراد گفت:"یکی از عواملی که تلفات زیادی را ما متقبل شدیم، عدم حمایت قوای هوایی بود. قوای هوایی نیروهای زمینی را در جنگ ها حمایت درست کرده نمی توانستند. هلیکوپترهایی که ما از آن استفاده می کردیم، کافی و جوابگوی نیازمندی های نیروهای زمینی در میدان جنگ نبودند."
کارشناسان مسایل نظامی نیز می گویند که واگذاری مسؤولیت های امنیتی از سوی نیروهای خارجی به نیروهای امنیتی داخلی، اگرچه یک نیاز جدی برای کسب استقلال نظامی و امنیتی افغانستان و گامی در جهت خودکفایی ملی بود؛ اما در شرایطی که فقط نیروهای زمینی افغانستان، فعال بودند و در میدان های جنگ عملا از پشتیبانی نظامی و حتی لجستیکی هوایی بهره ای نداشتند، این یک خطای راهبردی و استراتژیک بود.
فرماندهان نظامی و مسؤولان امنیتی کشور در آن زمان باید به این مهم توجه می کردند و یکی از پیش شرط های اصلی انتقال مسؤولیت های امنیتی را تجهیز و تقویت همزمان بازوی هوایی کشور قرار می دادند.
جالب اینجاست که در این میان، نیروهای خارجی می دانستند که با توجه به توانایی های محدود نیروهای زمینی و عدم دسترسی آنها به سلاح های سنگین و دوربرد، برخوردار نبودن آنها از حمایت هوایی، یک خلأ جدی است؛ اما هرگز به آن توجه نکردند و همین امر به برتری تروریزم و تحمیل تلفات سنگین و خونین بر نیروهای امنیتی کشور انجامید.
در همین حال، امریکا روز جمعه، چهار فروند طیاره جنگی A-۲۹ را به وزارت دفاع ملی تسلیم داده و گفته است که در آموزش خلبان های افغان نیز به افغانستان کمک می کند.
جنرال مرادعلی مراد؛ معاون ستاد مشترک اردوی ملی افغانستان ابراز امیدواری کرده است که این کمک ها، قوت های هوایی افغانستان را تقویت کند تا نیروهای پیاده را در عملیات نظامی در میدان جنگ خوب و به موقع حمایت کنند.
کارشناسان هم ضمن استقبال از این «کمک» امریکا می افزایند که این «کمک» کمکی به بهبود وضعیت نیروهای امنیتی در زمین نخواهد کرد؛ زیرا هواپیماهایی اهدایی، مدل های بسیار عقب مانده و قدیمی متعلق به جنگ جهانی اول هستند!
آنها می گویند که در عصر اف ـ۱۶ و بی- ۵۲ و اف- ۳۵ و میگ ۲۹ و سوخو ۲۵ـ ۳۵ و آبرامز و تی ۹۰ و میرکاوا و صدها نوع هواپیما و موشک و تانک و نفربر دیگر، هواپیماهای متعلق به دوران جنگ جهانی اول، آنهم فقط ۴ فروند نمی تواند پاسخگوی نیروهای امنیتی افغانستان باشد.
از سوی دیگر، نباید فراموش کرد که نیروهای هوایی افغانستان که اکنون نیازمند هواپیماهای فرسوده متعلق به جنگ جهانی اول شده است، در زمان روس ها و سه دهه پیش، با داشتن تی- ۷۲ و میگ- ۲۹ و سوخو و اسکاد و لونا یکی از قدرتمندترین ارتش های نظامی در منطقه بود.
با این حساب، دست کم در ظاهر امر، می بایست میان «بود» و «باید» نیروهای هوایی کشور، یک تناسب معقول و قابل قبول برقرار شود.
از سوی دیگر، دیوید پترائوس؛ فرمانده پیشین نیروهای امریکایی و ناتو در افغانستان در مقاله ای در روزنامه واشنگتن پست نوشته است:" در زمانی که نیروهای امنیتی افغان در این کشور با یک جنگ شدید مواجه اند، قوای ائتلاف مستقر در افغانستان دست بسته ایستاده اند."
جنرال پترائوس پیشنهاد کرده است که قوای امریکا در افغانستان باید از نیروهای افغان، حمایت هوایی کند.
جنرال مرادعلی مراد در باره این نوشته فرمانده پیشین نیروهای امریکایی و ناتو در افغانستان گفت، ضعف و کمبود نیروی هوایی باعث افزایش تلفات نیروهای پیاده در میدان جنگ شده است.
مراد گفت:"ما از سال ۲۰۱۴ که مسؤولیت جنگی نیروهای ائتلاف بین المللی در افغانستان ختم شد و سال ۲۰۱۵ که گذشت، در این دو سال یکی از عوامل تلفات نیروهای امنیتی ما که در میدان جنگ بیشتر شد، عدم و کمبود قوای هوایی بود. به این لحاظ شما این را قبول کنید که ما کمبودی این صنف را در قوت های امنیتی خود احساس می کنیم."
کارشناسان هم ضمن تایید و تاکید بر اظهارات فرمانده مراد، در خصوص نظرات فرمانده سابق امریکایی می گویند که نیروهای خارجی اگر واقعا و صادقانه از نیروهای امنیتی افغانستان حمایت می کنند و دغدغه مبارزه با تروریزم را دارند، باید به جای افزایش حملات هوایی خود بر علیه تروریست ها که همزمان با افزایش تلفات غیر نظامیان نیز همراه خواهد بود، نیروهای هوایی اردوی ملی افغانستان را با سلاح ها، هواپیماها و نیروهای زبده و آموزش دیده مجهز کنند؛ این چیزی است که هم مؤثر واقع می شود و هم می تواند آثار درازمدت داشته باشد.
بر اساس گزارش ها، شمار تلفات نیروهای امنیتی افغانستان در سال ۲۰۱۵ میلادی به ۷ هزار تن رسیده و در همین مدت ۱۲ هزار نیروی افغان جراحت برداشته اند.
این آمار از دید آگاهان، تکان دهنده و فاجعه بار است و برای یک نیروی امنیتی متکی به کمک های خارجی و درگیر شدیدترین نوع جنگ های فرسایشی، بسیار زیانبار و ویرانگر خواهد بود که یکی از عوامل مهم و اصلی آن، نبود یک پشتوانه هوایی مجهز و مقتدر می باشد.
جنرال مراد همچنین تأکید کرد که نیروهای امنیتی افغان برای مبارزه با جنگجویان گروه داعش در افغانستان به تقویت قوت های هوایی، نیاز مبرم دارند.
در این میان سازمان ملل متحد می گوید که حملات طالبان در سال ۲۰۱۵ میلادی به اندازه ای زیاد بوده که در ۱۵ سال گذشته سابقه نداشته است.
براساس گزارش ها، طالبان مسلح نسبت به گذشته کنترل مناطق بیشتری را در افغانستان در اختیار دارند و تهدیدها علیه حکومت مرکزی افغانستان را افزایش داده اند
جنرال مرادعلی مراد؛ معاون ستاد مشترک اردوی ملی می گوید: نیروهای نظامی بین المللی پس از سپردن مسؤولیت های امنیتی به قوای افغان، حمایت هوایی از این نیروها را متوقف کردند و به گفته وی این اقدام سبب شد تا قوای امنیتی افغان در برابر حملات مسلحانۀ تروریستی، ضعیف ظاهر شود.
آقای مراد گفت:"یکی از عواملی که تلفات زیادی را ما متقبل شدیم، عدم حمایت قوای هوایی بود. قوای هوایی نیروهای زمینی را در جنگ ها حمایت درست کرده نمی توانستند. هلیکوپترهایی که ما از آن استفاده می کردیم، کافی و جوابگوی نیازمندی های نیروهای زمینی در میدان جنگ نبودند."
کارشناسان مسایل نظامی نیز می گویند که واگذاری مسؤولیت های امنیتی از سوی نیروهای خارجی به نیروهای امنیتی داخلی، اگرچه یک نیاز جدی برای کسب استقلال نظامی و امنیتی افغانستان و گامی در جهت خودکفایی ملی بود؛ اما در شرایطی که فقط نیروهای زمینی افغانستان، فعال بودند و در میدان های جنگ عملا از پشتیبانی نظامی و حتی لجستیکی هوایی بهره ای نداشتند، این یک خطای راهبردی و استراتژیک بود.
فرماندهان نظامی و مسؤولان امنیتی کشور در آن زمان باید به این مهم توجه می کردند و یکی از پیش شرط های اصلی انتقال مسؤولیت های امنیتی را تجهیز و تقویت همزمان بازوی هوایی کشور قرار می دادند.
جالب اینجاست که در این میان، نیروهای خارجی می دانستند که با توجه به توانایی های محدود نیروهای زمینی و عدم دسترسی آنها به سلاح های سنگین و دوربرد، برخوردار نبودن آنها از حمایت هوایی، یک خلأ جدی است؛ اما هرگز به آن توجه نکردند و همین امر به برتری تروریزم و تحمیل تلفات سنگین و خونین بر نیروهای امنیتی کشور انجامید.
در همین حال، امریکا روز جمعه، چهار فروند طیاره جنگی A-۲۹ را به وزارت دفاع ملی تسلیم داده و گفته است که در آموزش خلبان های افغان نیز به افغانستان کمک می کند.
جنرال مرادعلی مراد؛ معاون ستاد مشترک اردوی ملی افغانستان ابراز امیدواری کرده است که این کمک ها، قوت های هوایی افغانستان را تقویت کند تا نیروهای پیاده را در عملیات نظامی در میدان جنگ خوب و به موقع حمایت کنند.
کارشناسان هم ضمن استقبال از این «کمک» امریکا می افزایند که این «کمک» کمکی به بهبود وضعیت نیروهای امنیتی در زمین نخواهد کرد؛ زیرا هواپیماهایی اهدایی، مدل های بسیار عقب مانده و قدیمی متعلق به جنگ جهانی اول هستند!
آنها می گویند که در عصر اف ـ۱۶ و بی- ۵۲ و اف- ۳۵ و میگ ۲۹ و سوخو ۲۵ـ ۳۵ و آبرامز و تی ۹۰ و میرکاوا و صدها نوع هواپیما و موشک و تانک و نفربر دیگر، هواپیماهای متعلق به دوران جنگ جهانی اول، آنهم فقط ۴ فروند نمی تواند پاسخگوی نیروهای امنیتی افغانستان باشد.
از سوی دیگر، نباید فراموش کرد که نیروهای هوایی افغانستان که اکنون نیازمند هواپیماهای فرسوده متعلق به جنگ جهانی اول شده است، در زمان روس ها و سه دهه پیش، با داشتن تی- ۷۲ و میگ- ۲۹ و سوخو و اسکاد و لونا یکی از قدرتمندترین ارتش های نظامی در منطقه بود.
با این حساب، دست کم در ظاهر امر، می بایست میان «بود» و «باید» نیروهای هوایی کشور، یک تناسب معقول و قابل قبول برقرار شود.
از سوی دیگر، دیوید پترائوس؛ فرمانده پیشین نیروهای امریکایی و ناتو در افغانستان در مقاله ای در روزنامه واشنگتن پست نوشته است:" در زمانی که نیروهای امنیتی افغان در این کشور با یک جنگ شدید مواجه اند، قوای ائتلاف مستقر در افغانستان دست بسته ایستاده اند."
جنرال پترائوس پیشنهاد کرده است که قوای امریکا در افغانستان باید از نیروهای افغان، حمایت هوایی کند.
جنرال مرادعلی مراد در باره این نوشته فرمانده پیشین نیروهای امریکایی و ناتو در افغانستان گفت، ضعف و کمبود نیروی هوایی باعث افزایش تلفات نیروهای پیاده در میدان جنگ شده است.
مراد گفت:"ما از سال ۲۰۱۴ که مسؤولیت جنگی نیروهای ائتلاف بین المللی در افغانستان ختم شد و سال ۲۰۱۵ که گذشت، در این دو سال یکی از عوامل تلفات نیروهای امنیتی ما که در میدان جنگ بیشتر شد، عدم و کمبود قوای هوایی بود. به این لحاظ شما این را قبول کنید که ما کمبودی این صنف را در قوت های امنیتی خود احساس می کنیم."
کارشناسان هم ضمن تایید و تاکید بر اظهارات فرمانده مراد، در خصوص نظرات فرمانده سابق امریکایی می گویند که نیروهای خارجی اگر واقعا و صادقانه از نیروهای امنیتی افغانستان حمایت می کنند و دغدغه مبارزه با تروریزم را دارند، باید به جای افزایش حملات هوایی خود بر علیه تروریست ها که همزمان با افزایش تلفات غیر نظامیان نیز همراه خواهد بود، نیروهای هوایی اردوی ملی افغانستان را با سلاح ها، هواپیماها و نیروهای زبده و آموزش دیده مجهز کنند؛ این چیزی است که هم مؤثر واقع می شود و هم می تواند آثار درازمدت داشته باشد.
بر اساس گزارش ها، شمار تلفات نیروهای امنیتی افغانستان در سال ۲۰۱۵ میلادی به ۷ هزار تن رسیده و در همین مدت ۱۲ هزار نیروی افغان جراحت برداشته اند.
این آمار از دید آگاهان، تکان دهنده و فاجعه بار است و برای یک نیروی امنیتی متکی به کمک های خارجی و درگیر شدیدترین نوع جنگ های فرسایشی، بسیار زیانبار و ویرانگر خواهد بود که یکی از عوامل مهم و اصلی آن، نبود یک پشتوانه هوایی مجهز و مقتدر می باشد.
جنرال مراد همچنین تأکید کرد که نیروهای امنیتی افغان برای مبارزه با جنگجویان گروه داعش در افغانستان به تقویت قوت های هوایی، نیاز مبرم دارند.
در این میان سازمان ملل متحد می گوید که حملات طالبان در سال ۲۰۱۵ میلادی به اندازه ای زیاد بوده که در ۱۵ سال گذشته سابقه نداشته است.
براساس گزارش ها، طالبان مسلح نسبت به گذشته کنترل مناطق بیشتری را در افغانستان در اختیار دارند و تهدیدها علیه حکومت مرکزی افغانستان را افزایش داده اند
