اسماعیل خان؛ از رهبران جهادی و وزیر پیشین انرژی و آب از وضعیت بد امنیتی کشور اظهار نگرانی کرده و گفته است که علت ناکامی های پیوسته دولت، نادیده گرفتن مجاهدین در قدرت است.
آقای اسماعیل خان گفته است که هر دولتی در افغانستان که قدرت مجاهدین را نادیده بگیرد، به صلح، توسعه، رفاه و امنیت نخواهد رسید.
از اسماعیل خان، به عنوان یکی از چهره های جهادی افغانستان یاد می شود که نفوذ گسترده ای در زادگاه خود ولایت هرات در غرب کشور دارد.
او از زمان روی کار آمدن حکومت وحدت ملی از منتقدان سرسخت این حکومت بوده و بارها سران و رهبران حکومت را به نادیده گرفتن مجاهدین متهم کرده است.
آقای اسماعیل خان در کارزار انتخابات ریاست جمهوری سال گذشته، معاون عبد رب الرسول سیاف؛ دیگر رهبر جهادی بود و به همین دلیل، مواضع بسیار نزدیکی با آقای سیاف دارد.
اسماعیل خان گفته است:«من به دولت توصیه می کنم که با مجاهدین مشوره کند، بی ثباتی و ناامنی راه حل دارد، اگر دولت همچنان مجاهدین را به حاشیه قرار دهد، مطمئن هستم که تا سال دیگر ولایات بیشتری به دست طالبان سقوط خواهد کرد.»
او می گوید که دولتمردان افغانستان باید بدانند که علت بخش اعظم چالش های موجود، نادیده گرفتن مجاهدین در قدرت است.
اسماعیل خان در سال های حکومت رییس جمهور کرزی، یکی از پایه های ثابت قدرت او بود و استیلای طولانی او بر وزارت انرژی و آب که به نظر می رسد در بدل انتقال او از «امارت» هرات به کابل، صورت گرفت، او را به عنوان یکی از مهره های دایمی تیم کرزی مورد شناسایی قرار داد.
با این حال، در پی روی کار آمدن حکومت وحدت ملی، وزارت انرژی و آب ابتدا به محمود صیقل؛ از افراد نزدیک به داکتر عبدالله داده شد و این امر، به عقیده برخی کارشناسان، خشم و اعتراض اسماعیل خان را به دنبال داشت.
او بعدها تلاش زیادی کرد تا بار دیگر «امارت» هرات را احیا کند؛ اما ظاهرا موفق نشد؛ اما وزارت انرژی و آب از صیقل بازپس گرفته شد و به فردی نزدیک به اسماعیل خان داده شد. هرچند او نیز نتوانست از پارلمان رأی اعتماد بگیرد.
در هر حال، کارشناسان مسایل امنیتی می گویند که بخشی از عوامل دخیل در دیدگاه های اسماعیل خان در خصوص توسعه ناامنی ها در کشور و نسبت دادن آن به نادیده گرفتن «مجاهدین» در قدرت، احتمالا فراز و نشیب های موقعیت سیاسی او پس از ایجاد حکومت وحدت ملی است.
این در حالی است که معاون دوم ریاست جمهوری و رییس اجرایی و هردو معاون این اداره همه سوابق جهادی دارند و از چهره های بانفوذ مجاهدین هستند.
همچنین در حال حاضر، بیشتر وزارتخانه ها از سوی افرادی که یا عضو احزاب جهادی هستند و یا به رهبران جهادی نزدیک هستند، اداره می شوند.
با اینهمه، صرف نظر از انگیزه بیان این اظهارات، نمی توان انکار کرد که آقای اسماعیل خان از فرماندهان مهم جهادی ضد طالبان است و به ویژه در خصوص امنیت ولایت های غربی کشور، حرف های مهمی برای گفتن دارد.
اسماعیل خان به تازگی به ولایت پروان سفر کرده بود و در آنجا با شماری از رهبران و فرماندهان مجاهدین دیدار و گفتگو کرده است.
آقای اسماعیل خان گفت:«هدف دیدار ما از پروان، بسیج مجاهدین بود که باید مجاهدین برای آوردن امنیت و ثبات دور یک محور واحد بسیج شوند تا در برابر چالش های موجود مبارزه شود و برای تطبیق دستورات اسلامی در نظام فعلی تلاش شود.»
نکته ای که مواضع اسماعیل خان در خصوص «بسیج مجاهدین» را تقویت می کند این است که او در این اظهارات و موضع گیری هایش، تنها نیست.
پیش از این نیز بسیاری از سران قدرتمند و شناخته شده مجاهدین از جمله عطامحمد نور، محمد محقق، جنرال دوستم و... نسبت به بسیج و احیای مجدد این نیرو برای تامین امنیت و مبارزه با تروریزم در کشور، سخن گفته و حتی در این خصوص گام های عملی را نیز برداشته اند.
همچنین روز دوشنبه ٩ سنبله یکی از افراد نزدیک به عبد رب الرسول سیاف، گفته بود که قرار است در آینده نزدیک سران مجاهدین «مقاومت» جهبه سیاسی تازه ای به نام «شورای دفاع از افغانستان» تشکیل دهند.
در این جبهه سیاسی علاوه بر حضور چندین چهره با نفوذ جهادی نام اسماعیل خان نیز دیده می شود.
قرار است شورای دفاع از افغانستان با محورریت آقای سیاف تشکیل شود.
آقای سیاف اگرچه خود یک رهبر جهادی و در کنار سایر رهبران مجاهدین قابل شناسایی است؛ اما در این گونه صف بندی ها، همواره برای خود به عنوان یک «قطب مستقل قدرت جهادی» اعتبار و وجاهت قایل بوده و در حرکت های سیاسی چند سال اخیر با دیگر رهبران جهادی، همراه نشده است؛ هرچند با آنها مخالفت صریح و جدی نیز از خود بروز نداده است.
شماری از رهبران احزاب جهادی می گویند که برنامه حذف آنها از قدرت و حتی حذف فزیکی شماری از رهبران و فرماندهان مهم این طیف سیاسی- اجتماعی افغانستان پس از شکست رژیم طالبان و شکل گیری حکومت کنونی همواره بخشی از توطئه های دشمنان داخلی و خارجی شان بوده است.
چنانچه پیشتر نیز اشاره شد اگرچه در حکومت وحدت ملی در مقایسه با حکومت قبلی به رهبری حامد کرزی، مجاهدین قدرت بیشتری دارند؛ اما این ظاهرا اسماعیل خان را راضی نمی کند و او این حکومت را "مصلحتی" خوانده می گوید که با پا درمیانی غربی ها شکل گرفته است.
او همچنین حکومت وحدت ملی را متهم می کند که به فکر ملت نیست و استدلال می کند که هر دو تیم تشکیل دهنده این حکومت، شعارهای انتخاباتی شان را فراموش کرده اند.
این رهبر جهادی، فرار جوانان از کشور را یک دلیل آشکار و واضح از بی باوری مردم به حکومت وحدت ملی و آینده تاریک افغانستان می خواند.
اسماعیل خان می گوید:"شرم است برای حکومتی که پس از سال ها دریافت کمک های جامعه جهانی ملت و جوانان خود را به دورش نگهداشته نتواند و به دلیل اینکه گرسنه نمانند و یا از ترس جان شان از کشور فرار کنند."
او از جوانان می خواهد که کشور را ترک نکنند و باید علیه چالش های موجود در داخل کشور مبارزه کنند.
با این حال، کارشناسان می گویند که صف بندی های تازه ای که قرار است حول محور سیاف و زیر نام مجاهدین صورت بگیرد، بدون تردید، صف منتقدان سیاسی حکومت وحدت ملی را فشرده تر می کند و اگر حکومت همچنان در کسب رضایت مردم و تامین خواسته های آنها و تحقق وعده های خود، کوتاهی کند و ناکام بماند، این امر به قدرت گیری هرچه بیشتر نیروهای سیاسی رقیب و منتقد کمک خواهد کرد.
با این حساب، انتظار می رود دولت با مجاهدین و همه نیروهای مؤثر در حوزه های امنیت و سیاست و... وارد یک تعامل مثبت شود و از پتانسیل ها و توانمندی ها و تجارب آنها در راستای بهبود امور، حل مشکلات و گشودن گره ها استفاده کند.
آقای اسماعیل خان گفته است که هر دولتی در افغانستان که قدرت مجاهدین را نادیده بگیرد، به صلح، توسعه، رفاه و امنیت نخواهد رسید.
از اسماعیل خان، به عنوان یکی از چهره های جهادی افغانستان یاد می شود که نفوذ گسترده ای در زادگاه خود ولایت هرات در غرب کشور دارد.
او از زمان روی کار آمدن حکومت وحدت ملی از منتقدان سرسخت این حکومت بوده و بارها سران و رهبران حکومت را به نادیده گرفتن مجاهدین متهم کرده است.
آقای اسماعیل خان در کارزار انتخابات ریاست جمهوری سال گذشته، معاون عبد رب الرسول سیاف؛ دیگر رهبر جهادی بود و به همین دلیل، مواضع بسیار نزدیکی با آقای سیاف دارد.
اسماعیل خان گفته است:«من به دولت توصیه می کنم که با مجاهدین مشوره کند، بی ثباتی و ناامنی راه حل دارد، اگر دولت همچنان مجاهدین را به حاشیه قرار دهد، مطمئن هستم که تا سال دیگر ولایات بیشتری به دست طالبان سقوط خواهد کرد.»
او می گوید که دولتمردان افغانستان باید بدانند که علت بخش اعظم چالش های موجود، نادیده گرفتن مجاهدین در قدرت است.
اسماعیل خان در سال های حکومت رییس جمهور کرزی، یکی از پایه های ثابت قدرت او بود و استیلای طولانی او بر وزارت انرژی و آب که به نظر می رسد در بدل انتقال او از «امارت» هرات به کابل، صورت گرفت، او را به عنوان یکی از مهره های دایمی تیم کرزی مورد شناسایی قرار داد.
با این حال، در پی روی کار آمدن حکومت وحدت ملی، وزارت انرژی و آب ابتدا به محمود صیقل؛ از افراد نزدیک به داکتر عبدالله داده شد و این امر، به عقیده برخی کارشناسان، خشم و اعتراض اسماعیل خان را به دنبال داشت.
او بعدها تلاش زیادی کرد تا بار دیگر «امارت» هرات را احیا کند؛ اما ظاهرا موفق نشد؛ اما وزارت انرژی و آب از صیقل بازپس گرفته شد و به فردی نزدیک به اسماعیل خان داده شد. هرچند او نیز نتوانست از پارلمان رأی اعتماد بگیرد.
در هر حال، کارشناسان مسایل امنیتی می گویند که بخشی از عوامل دخیل در دیدگاه های اسماعیل خان در خصوص توسعه ناامنی ها در کشور و نسبت دادن آن به نادیده گرفتن «مجاهدین» در قدرت، احتمالا فراز و نشیب های موقعیت سیاسی او پس از ایجاد حکومت وحدت ملی است.
این در حالی است که معاون دوم ریاست جمهوری و رییس اجرایی و هردو معاون این اداره همه سوابق جهادی دارند و از چهره های بانفوذ مجاهدین هستند.
همچنین در حال حاضر، بیشتر وزارتخانه ها از سوی افرادی که یا عضو احزاب جهادی هستند و یا به رهبران جهادی نزدیک هستند، اداره می شوند.
با اینهمه، صرف نظر از انگیزه بیان این اظهارات، نمی توان انکار کرد که آقای اسماعیل خان از فرماندهان مهم جهادی ضد طالبان است و به ویژه در خصوص امنیت ولایت های غربی کشور، حرف های مهمی برای گفتن دارد.
اسماعیل خان به تازگی به ولایت پروان سفر کرده بود و در آنجا با شماری از رهبران و فرماندهان مجاهدین دیدار و گفتگو کرده است.
آقای اسماعیل خان گفت:«هدف دیدار ما از پروان، بسیج مجاهدین بود که باید مجاهدین برای آوردن امنیت و ثبات دور یک محور واحد بسیج شوند تا در برابر چالش های موجود مبارزه شود و برای تطبیق دستورات اسلامی در نظام فعلی تلاش شود.»
نکته ای که مواضع اسماعیل خان در خصوص «بسیج مجاهدین» را تقویت می کند این است که او در این اظهارات و موضع گیری هایش، تنها نیست.
پیش از این نیز بسیاری از سران قدرتمند و شناخته شده مجاهدین از جمله عطامحمد نور، محمد محقق، جنرال دوستم و... نسبت به بسیج و احیای مجدد این نیرو برای تامین امنیت و مبارزه با تروریزم در کشور، سخن گفته و حتی در این خصوص گام های عملی را نیز برداشته اند.
همچنین روز دوشنبه ٩ سنبله یکی از افراد نزدیک به عبد رب الرسول سیاف، گفته بود که قرار است در آینده نزدیک سران مجاهدین «مقاومت» جهبه سیاسی تازه ای به نام «شورای دفاع از افغانستان» تشکیل دهند.
در این جبهه سیاسی علاوه بر حضور چندین چهره با نفوذ جهادی نام اسماعیل خان نیز دیده می شود.
قرار است شورای دفاع از افغانستان با محورریت آقای سیاف تشکیل شود.
آقای سیاف اگرچه خود یک رهبر جهادی و در کنار سایر رهبران مجاهدین قابل شناسایی است؛ اما در این گونه صف بندی ها، همواره برای خود به عنوان یک «قطب مستقل قدرت جهادی» اعتبار و وجاهت قایل بوده و در حرکت های سیاسی چند سال اخیر با دیگر رهبران جهادی، همراه نشده است؛ هرچند با آنها مخالفت صریح و جدی نیز از خود بروز نداده است.
شماری از رهبران احزاب جهادی می گویند که برنامه حذف آنها از قدرت و حتی حذف فزیکی شماری از رهبران و فرماندهان مهم این طیف سیاسی- اجتماعی افغانستان پس از شکست رژیم طالبان و شکل گیری حکومت کنونی همواره بخشی از توطئه های دشمنان داخلی و خارجی شان بوده است.
چنانچه پیشتر نیز اشاره شد اگرچه در حکومت وحدت ملی در مقایسه با حکومت قبلی به رهبری حامد کرزی، مجاهدین قدرت بیشتری دارند؛ اما این ظاهرا اسماعیل خان را راضی نمی کند و او این حکومت را "مصلحتی" خوانده می گوید که با پا درمیانی غربی ها شکل گرفته است.
او همچنین حکومت وحدت ملی را متهم می کند که به فکر ملت نیست و استدلال می کند که هر دو تیم تشکیل دهنده این حکومت، شعارهای انتخاباتی شان را فراموش کرده اند.
این رهبر جهادی، فرار جوانان از کشور را یک دلیل آشکار و واضح از بی باوری مردم به حکومت وحدت ملی و آینده تاریک افغانستان می خواند.
اسماعیل خان می گوید:"شرم است برای حکومتی که پس از سال ها دریافت کمک های جامعه جهانی ملت و جوانان خود را به دورش نگهداشته نتواند و به دلیل اینکه گرسنه نمانند و یا از ترس جان شان از کشور فرار کنند."
او از جوانان می خواهد که کشور را ترک نکنند و باید علیه چالش های موجود در داخل کشور مبارزه کنند.
با این حال، کارشناسان می گویند که صف بندی های تازه ای که قرار است حول محور سیاف و زیر نام مجاهدین صورت بگیرد، بدون تردید، صف منتقدان سیاسی حکومت وحدت ملی را فشرده تر می کند و اگر حکومت همچنان در کسب رضایت مردم و تامین خواسته های آنها و تحقق وعده های خود، کوتاهی کند و ناکام بماند، این امر به قدرت گیری هرچه بیشتر نیروهای سیاسی رقیب و منتقد کمک خواهد کرد.
با این حساب، انتظار می رود دولت با مجاهدین و همه نیروهای مؤثر در حوزه های امنیت و سیاست و... وارد یک تعامل مثبت شود و از پتانسیل ها و توانمندی ها و تجارب آنها در راستای بهبود امور، حل مشکلات و گشودن گره ها استفاده کند.
