حامد کرزی؛ رئیس جمهور روز شنبه در مراسم سومین سالگرد شهادت استاد ربانی در کابل گفت که شهید راه صلح استاد ربانی زمانی که به حیث رئیس شورای عالی صلح تعیین شد در سفرها و گفتگوها با مقامات پاکستانی برای دستیابی به صلح از هیچ نوع تلاشی دریغ نمی کرد.
به گفته رئیس جمهور کرزی، طالبان بر علاوه شهید ساختن استاد ربانی با توطئه و سوء استفاده از نام صلح صدمات زیادی را به حکومت افغانستان وارد کردند و در صدد بدنام ساختن حکومت افغانستان بودند.
آقای کرزی گفت:"به نام صلح فریب خوردیم و این باعث شد که استاد برهان الدین ربانی، رئیس شورای عالی صلح، شهید شود."
وی افزود:"آقای ربانی دویده دویده به طرف ملاقات با پیام آور صلح آمده بود، در حالی که او [پیام آور صلح] قاتل بود و دسیسه کار."
آقای کرزی از ربانی به عنوان یک شخصیت خیر و وطن دوست یاد کرد.
در سخنان روز شنبه آقای کرزی، نکته تازه و مهمی در زمینه انگیزه ترور آقای ربانی وجود نداشت؛ اما نکته ای که شاید برای دولت آینده حایز اهمیت باشد این بود که او به صورت تلویحی به شکست خود در روند صلح با طالبان اذعان کرد و خاطرنشان نمود که هزینه های زیادی برای این منظور پرداخته؛ اما طالبان پاسخ تلاش های او و شهید ربانی را با سوء استفاده از نام صلح به هدف صدمه زدن به حکومت افغانستان و تلاش برای بدنام کردن آن داده اند.
کارشناسان می گویند که اکنون که آقای کرزی به پایان راه ۱۳ سال ریاست جمهوری اش رسیده و کمتر از ۱۰ روز دیگر قدرت را به دولت آینده واگذار خواهد کرد، اعتراف به این نکته شاید بتواند افق صلح و سازش یا جنگ و تنش با تروریست ها را برای دولت آینده مشخص کند.
به باور ناظران، اگرچه دو نامزد ریاست جمهوری در جریان کمپاین های انتخاباتی، دو رویکرد نسبتا متفاوت نسبت به صلح داشتند؛ اما اکنون که قرار شده است دو نامزد به کمک و مشارکت مساویانه هردو تیم، یک حکومت ائتلافی و مشترک تشکیل دهند، سخنان روز شنبه آقای کرزی می تواند برای آنها به مثابه یک چراغ راهنما عمل کند؛ تا راهبرد خود در زمینه صلح یا جنگ با طالبان را براساس تجارب گذشته و واقعیت های موجود ساماندهی نمایند و از درافتادن به دام و دامن احساسات و گرایش های سیاسی، قومی و قبیله ای در این زمینه حذر کنند.
اشرف غنی احمدزی که به احتمال زیاد، او سمت ریاست جمهوری دولت آینده را بر عهده خواهد گرفت، رویکرد سازشکارانه و انعطاف پذیرانه ای نسبت به طالبان دارد. سخنانی که از او در جریان کمپاین های انتخاباتی در زمینه نقش وی در آزادی زندانیان طالبان از زندان بگرام و همچنین نظرات جنجال برانگیز وی در خصوص ترکیب قومی زندانیان، نقل می شد، از نظر کارشناسان، رویکرد رسمی و واقعی او در قبال این گروه را مشخص می کند و انتظار می رود او در صورت رییس جمهور شدن، حتی فراتر از رییس جمهور کرزی، به طالبان عنایت و توجه بیشتری نشان دهد و امتیازات بزرگتری را برای ترغیب آنها برای پیوستن به روند صلح، به رهبران آنان واگذار کند.
داکتر عبدالله؛ رقیب او در انتخابات و رفیق راه او در حکومت آینده اما نسبت به روند صلح، نگاهی بدبینانه دارد و معتقد است که هزینه های پرداخت شده برای صلح، بسیار بیشتر از دستاوردهای اندک آن بوده و این روند باید تغییر کند.
او همچنین از نظر سیاسی به طیف مجاهدین ضد طالبانی وابسته است که طی سال های حکومت داری آقای کرزی، شمار قابل توجهی از رهبران و فرماندهان خود را در ترورهای زنجیره ای از دست داد؛ بنابراین به سختی می توان تصور کرد او نیز با اشرف غنی یا حتی کرزی در زمینه رویکرد آنها در خصوص صلح با طالبان، همسو باشد.
با این حساب، دو شریک سیاسی حکومت آینده، از هم اکنون باید به دنبال پیدا کردن راهی میانه در زمینه مصالحه یا مجادله با طالبان باشند؛ راهی که هم بتواند مواضع دوطرف را در این زمینه نزدیکتر کند و هم از بار هزینه های سنگین و یکجانبه ای که تاکنون به دلیل اشتباهات دولت آقای کرزی برای آن پرداخت شده بکاهد و در نهایت منجر به تغییر وضعیت امنیت و ثبات کشور به نفع مردم افغانستان شود.
به گفته رئیس جمهور کرزی، طالبان بر علاوه شهید ساختن استاد ربانی با توطئه و سوء استفاده از نام صلح صدمات زیادی را به حکومت افغانستان وارد کردند و در صدد بدنام ساختن حکومت افغانستان بودند.
آقای کرزی گفت:"به نام صلح فریب خوردیم و این باعث شد که استاد برهان الدین ربانی، رئیس شورای عالی صلح، شهید شود."
وی افزود:"آقای ربانی دویده دویده به طرف ملاقات با پیام آور صلح آمده بود، در حالی که او [پیام آور صلح] قاتل بود و دسیسه کار."
آقای کرزی از ربانی به عنوان یک شخصیت خیر و وطن دوست یاد کرد.
در سخنان روز شنبه آقای کرزی، نکته تازه و مهمی در زمینه انگیزه ترور آقای ربانی وجود نداشت؛ اما نکته ای که شاید برای دولت آینده حایز اهمیت باشد این بود که او به صورت تلویحی به شکست خود در روند صلح با طالبان اذعان کرد و خاطرنشان نمود که هزینه های زیادی برای این منظور پرداخته؛ اما طالبان پاسخ تلاش های او و شهید ربانی را با سوء استفاده از نام صلح به هدف صدمه زدن به حکومت افغانستان و تلاش برای بدنام کردن آن داده اند.
کارشناسان می گویند که اکنون که آقای کرزی به پایان راه ۱۳ سال ریاست جمهوری اش رسیده و کمتر از ۱۰ روز دیگر قدرت را به دولت آینده واگذار خواهد کرد، اعتراف به این نکته شاید بتواند افق صلح و سازش یا جنگ و تنش با تروریست ها را برای دولت آینده مشخص کند.
به باور ناظران، اگرچه دو نامزد ریاست جمهوری در جریان کمپاین های انتخاباتی، دو رویکرد نسبتا متفاوت نسبت به صلح داشتند؛ اما اکنون که قرار شده است دو نامزد به کمک و مشارکت مساویانه هردو تیم، یک حکومت ائتلافی و مشترک تشکیل دهند، سخنان روز شنبه آقای کرزی می تواند برای آنها به مثابه یک چراغ راهنما عمل کند؛ تا راهبرد خود در زمینه صلح یا جنگ با طالبان را براساس تجارب گذشته و واقعیت های موجود ساماندهی نمایند و از درافتادن به دام و دامن احساسات و گرایش های سیاسی، قومی و قبیله ای در این زمینه حذر کنند.
اشرف غنی احمدزی که به احتمال زیاد، او سمت ریاست جمهوری دولت آینده را بر عهده خواهد گرفت، رویکرد سازشکارانه و انعطاف پذیرانه ای نسبت به طالبان دارد. سخنانی که از او در جریان کمپاین های انتخاباتی در زمینه نقش وی در آزادی زندانیان طالبان از زندان بگرام و همچنین نظرات جنجال برانگیز وی در خصوص ترکیب قومی زندانیان، نقل می شد، از نظر کارشناسان، رویکرد رسمی و واقعی او در قبال این گروه را مشخص می کند و انتظار می رود او در صورت رییس جمهور شدن، حتی فراتر از رییس جمهور کرزی، به طالبان عنایت و توجه بیشتری نشان دهد و امتیازات بزرگتری را برای ترغیب آنها برای پیوستن به روند صلح، به رهبران آنان واگذار کند.
داکتر عبدالله؛ رقیب او در انتخابات و رفیق راه او در حکومت آینده اما نسبت به روند صلح، نگاهی بدبینانه دارد و معتقد است که هزینه های پرداخت شده برای صلح، بسیار بیشتر از دستاوردهای اندک آن بوده و این روند باید تغییر کند.
او همچنین از نظر سیاسی به طیف مجاهدین ضد طالبانی وابسته است که طی سال های حکومت داری آقای کرزی، شمار قابل توجهی از رهبران و فرماندهان خود را در ترورهای زنجیره ای از دست داد؛ بنابراین به سختی می توان تصور کرد او نیز با اشرف غنی یا حتی کرزی در زمینه رویکرد آنها در خصوص صلح با طالبان، همسو باشد.
با این حساب، دو شریک سیاسی حکومت آینده، از هم اکنون باید به دنبال پیدا کردن راهی میانه در زمینه مصالحه یا مجادله با طالبان باشند؛ راهی که هم بتواند مواضع دوطرف را در این زمینه نزدیکتر کند و هم از بار هزینه های سنگین و یکجانبه ای که تاکنون به دلیل اشتباهات دولت آقای کرزی برای آن پرداخت شده بکاهد و در نهایت منجر به تغییر وضعیت امنیت و ثبات کشور به نفع مردم افغانستان شود.
