حامد کرزی؛ رئیس جمهو روز چهارشنبه با دانیل فیلدمن؛ فرستاده ویژه امریکا در امور افغانستان و پاکستان و جیمز کننگهام؛ سفیر آن کشور در کابل، دیدار کرد.
در این دیدار دیپلمات های امریکایی به رئیس جمهور کرزی در مورد چگونگی پیشرفت های اخیر در پروسه انتخابات ریاست جمهوری گزارش دادند.
رئیس جمهور گفت به دلیل اینکه امریکا از آغاز در پروسه انتخابات ریاست جمهوری به گونه فعال «دخیل» بوده است، ایجاب می کند؛ تا در به موفقیت رساندن پروسه مذکور به خیر افغانستان، مجدانه عمل کند.
رئیس جمهور افزود که پروسه انتخابات افغانستان بیش از حد تحمل به درازا کشیده شده و مردم افغانستان با نگرانی شدید، این امر را دنبال می کنند.
رئیس جمهور تاکید کرد که افغانستان نباید میدان رقابت کشورهای خارجی گردد.
وی افزود که لازم است تا ایالات متحده در رابطه به اوضاع افغانستان فضای تفاهم با سایر کشورها را جستجو کند.
دیپلمات های امریکایی یادشده همچنین با دو نامزد ریاست جمهوری نیز دیدار کردند؛ دیدارهایی که از نظر ناظران با توجه به سخنان تازه آقای کرزی در دیدار او با دیپلمات های امریکایی، بار دیگر رد پای امریکا در انتخابات افغانستان را برجسته تر می کند و نشان می دهد که بخش مهمی از بن بست انتخاباتی جاری، ریشه در مداخلات کشورهای خارجی از جمله امریکا دارد.
در این میان، رییس جمهور کرزی به ویژه، شاید بهتر از هر کس دیگری شایسته رفتارشناسی قدرت های بزرگ به منظور شناسایی رد پای آنها در بن بست انتخاباتی جاری در کشور باشد؛ زیرا او در انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ نیز امریکا و برخی از مسئولان نمایندگی سازمان ملل در کابل و چند سفارتخانه خارجی دیگر را متهم به «تقلب» در انتخابات کرد؛ ادعایی که بعدا به نحوی در کتاب خاطرات رابرت گیتس؛ وزیر دفاع وقت امریکا نیز تایید شد.
اینکه تقلب های ادعایی آقای کرزی از سوی دیپلمات های خارجی به ویژه امریکایی ها به نفع چه کسی در انتخابات ریاست جمهوری گذشته صورت گرفته، پرسشی است که هنوز پاسخ منطقی خود را پیدا نکرده است؛ اما در مجموع، این ادعاها در کنار اظهارات تازه او مبنی بر اینکه امریکا از ابتدا در پروسه انتخابات ریاست جمهوری افغانستان «دخیل» بوده است نشانگر این مساله است که امریکا در انتخابات افغانستان به دنبال اهداف و در پی دست یافتن به انتظاراتی بوده است که برای تحقق این اهداف و انتظارها، دست به دخالت در این روند و شاید دستکاری در نتیجه انتخابات به نفع فرد یا تیمی خاص زده باشد.
از فحوای سخنان رییس جمهور چنین برمی آید که او تلویحا امریکا را مسئول بن بست به وجود آمده می داند و از ایالات متحده نیز انتظار دارد با توجه به این دخالت، این بن بست را بشکند و به مشکلات کشور پایان دهد.
البته جز این، شواهد متقن و محکم دیگری نیز در این زمینه وجود دارد، از جمله اینکه چرا جان کری؛ وزیر امور خارجه امریکا برای حل بن بست انتخاباتی، بلافاصله دخالت کرد نیز به سهم خود پرسش برانگیز است و نشان می دهد که ایالات متحده، خود یکی از اصلی ترین طرف های تنش های جاری است.
با اینهمه رییس جمهور کرزی، در زمینه انتساب مشکلات جاری در افغانستان به امریکا، پا را از بن بست انتخاباتی فراتر گذاشت و هشدار داد که که افغانستان نباید میدان رقابت کشورهای خارجی گردد و افزود که لازم است تا ایالات متحده در رابطه به اوضاع افغانستان فضای تفاهم با سایر کشورها را جستجو کند.
این بدان معناست که نه تنها انتخابات و بحران انتخاباتی نیست که نتیجه دخالت ایالات متحده است؛ بلکه این کشور در سایر موارد نیز با سیاست های خصمانه در برابر دیگر کشورها، افغانستان را به عرصه ای برای رقابت کشورهای خارجی تبدیل کرده است؛ بنابراین به باور رییس جمهور کرزی، بسیاری از مشکلات جاری در افغانستان، ریشه خارجی دارد که یکی از اصلی ترین عوامل آن، رویکردهای امریکا در قبال دیگر کشورهاست و او اکنون به امریکا پیشنهاد می کند دست کم در زمینه افغانستان، رفتار خود با دیگر کشورها را اصلاح کند و در جستجوی فضای تفاهم با رقبایش در این زمینه باشد.
بن بست انتخابات در کجا ریشه دارد؟
حامد کرزی؛ رئیس جمهو روز چهارشنبه با دانیل فیلدمن؛ فرستاده ویژه امریکا در امور افغانستان و پاکستان و جیمز کننگهام؛ سفیر آن کشور در کابل، دیدار کرد.
در این دیدار دیپلمات های امریکایی به رئیس جمهور کرزی در مورد چگونگی پیشرفت های اخیر در پروسه انتخابات ریاست جمهوری گزارش دادند.
رئیس جمهور گفت به دلیل اینکه امریکا از آغاز در پروسه انتخابات ریاست جمهوری به گونه فعال «دخیل» بوده است، ایجاب می کند؛ تا در به موفقیت رساندن پروسه مذکور به خیر افغانستان، مجدانه عمل کند.
رئیس جمهور افزود که پروسه انتخابات افغانستان بیش از حد تحمل به درازا کشیده شده و مردم افغانستان با نگرانی شدید، این امر را دنبال می کنند.
رئیس جمهور تاکید کرد که افغانستان نباید میدان رقابت کشورهای خارجی گردد.
وی افزود که لازم است تا ایالات متحده در رابطه به اوضاع افغانستان فضای تفاهم با سایر کشورها را جستجو کند.
دیپلمات های امریکایی یادشده همچنین با دو نامزد ریاست جمهوری نیز دیدار کردند؛ دیدارهایی که از نظر ناظران با توجه به سخنان تازه آقای کرزی در دیدار او با دیپلمات های امریکایی، بار دیگر رد پای امریکا در انتخابات افغانستان را برجسته تر می کند و نشان می دهد که بخش مهمی از بن بست انتخاباتی جاری، ریشه در مداخلات کشورهای خارجی از جمله امریکا دارد.
در این میان، رییس جمهور کرزی به ویژه، شاید بهتر از هر کس دیگری شایسته رفتارشناسی قدرت های بزرگ به منظور شناسایی رد پای آنها در بن بست انتخاباتی جاری در کشور باشد؛ زیرا او در انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ نیز امریکا و برخی از مسئولان نمایندگی سازمان ملل در کابل و چند سفارتخانه خارجی دیگر را متهم به «تقلب» در انتخابات کرد؛ ادعایی که بعدا به نحوی در کتاب خاطرات رابرت گیتس؛ وزیر دفاع وقت امریکا نیز تایید شد.
اینکه تقلب های ادعایی آقای کرزی از سوی دیپلمات های خارجی به ویژه امریکایی ها به نفع چه کسی در انتخابات ریاست جمهوری گذشته صورت گرفته، پرسشی است که هنوز پاسخ منطقی خود را پیدا نکرده است؛ اما در مجموع، این ادعاها در کنار اظهارات تازه او مبنی بر اینکه امریکا از ابتدا در پروسه انتخابات ریاست جمهوری افغانستان «دخیل» بوده است نشانگر این مساله است که امریکا در انتخابات افغانستان به دنبال اهداف و در پی دست یافتن به انتظاراتی بوده است که برای تحقق این اهداف و انتظارها، دست به دخالت در این روند و شاید دستکاری در نتیجه انتخابات به نفع فرد یا تیمی خاص زده باشد.
از فحوای سخنان رییس جمهور چنین برمی آید که او تلویحا امریکا را مسئول بن بست به وجود آمده می داند و از ایالات متحده نیز انتظار دارد با توجه به این دخالت، این بن بست را بشکند و به مشکلات کشور پایان دهد.
البته جز این، شواهد متقن و محکم دیگری نیز در این زمینه وجود دارد، از جمله اینکه چرا جان کری؛ وزیر امور خارجه امریکا برای حل بن بست انتخاباتی، بلافاصله دخالت کرد نیز به سهم خود پرسش برانگیز است و نشان می دهد که ایالات متحده، خود یکی از اصلی ترین طرف های تنش های جاری است.
با اینهمه رییس جمهور کرزی، در زمینه انتساب مشکلات جاری در افغانستان به امریکا، پا را از بن بست انتخاباتی فراتر گذاشت و هشدار داد که که افغانستان نباید میدان رقابت کشورهای خارجی گردد و افزود که لازم است تا ایالات متحده در رابطه به اوضاع افغانستان فضای تفاهم با سایر کشورها را جستجو کند.
این بدان معناست که نه تنها انتخابات و بحران انتخاباتی نیست که نتیجه دخالت ایالات متحده است؛ بلکه این کشور در سایر موارد نیز با سیاست های خصمانه در برابر دیگر کشورها، افغانستان را به عرصه ای برای رقابت کشورهای خارجی تبدیل کرده است؛ بنابراین به باور رییس جمهور کرزی، بسیاری از مشکلات جاری در افغانستان، ریشه خارجی دارد که یکی از اصلی ترین عوامل آن، رویکردهای امریکا در قبال دیگر کشورهاست و او اکنون به امریکا پیشنهاد می کند دست کم در زمینه افغانستان، رفتار خود با دیگر کشورها را اصلاح کند و در جستجوی فضای تفاهم با رقبایش در این زمینه باشد.
در این دیدار دیپلمات های امریکایی به رئیس جمهور کرزی در مورد چگونگی پیشرفت های اخیر در پروسه انتخابات ریاست جمهوری گزارش دادند.
رئیس جمهور گفت به دلیل اینکه امریکا از آغاز در پروسه انتخابات ریاست جمهوری به گونه فعال «دخیل» بوده است، ایجاب می کند؛ تا در به موفقیت رساندن پروسه مذکور به خیر افغانستان، مجدانه عمل کند.
رئیس جمهور افزود که پروسه انتخابات افغانستان بیش از حد تحمل به درازا کشیده شده و مردم افغانستان با نگرانی شدید، این امر را دنبال می کنند.
رئیس جمهور تاکید کرد که افغانستان نباید میدان رقابت کشورهای خارجی گردد.
وی افزود که لازم است تا ایالات متحده در رابطه به اوضاع افغانستان فضای تفاهم با سایر کشورها را جستجو کند.
دیپلمات های امریکایی یادشده همچنین با دو نامزد ریاست جمهوری نیز دیدار کردند؛ دیدارهایی که از نظر ناظران با توجه به سخنان تازه آقای کرزی در دیدار او با دیپلمات های امریکایی، بار دیگر رد پای امریکا در انتخابات افغانستان را برجسته تر می کند و نشان می دهد که بخش مهمی از بن بست انتخاباتی جاری، ریشه در مداخلات کشورهای خارجی از جمله امریکا دارد.
در این میان، رییس جمهور کرزی به ویژه، شاید بهتر از هر کس دیگری شایسته رفتارشناسی قدرت های بزرگ به منظور شناسایی رد پای آنها در بن بست انتخاباتی جاری در کشور باشد؛ زیرا او در انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ نیز امریکا و برخی از مسئولان نمایندگی سازمان ملل در کابل و چند سفارتخانه خارجی دیگر را متهم به «تقلب» در انتخابات کرد؛ ادعایی که بعدا به نحوی در کتاب خاطرات رابرت گیتس؛ وزیر دفاع وقت امریکا نیز تایید شد.
اینکه تقلب های ادعایی آقای کرزی از سوی دیپلمات های خارجی به ویژه امریکایی ها به نفع چه کسی در انتخابات ریاست جمهوری گذشته صورت گرفته، پرسشی است که هنوز پاسخ منطقی خود را پیدا نکرده است؛ اما در مجموع، این ادعاها در کنار اظهارات تازه او مبنی بر اینکه امریکا از ابتدا در پروسه انتخابات ریاست جمهوری افغانستان «دخیل» بوده است نشانگر این مساله است که امریکا در انتخابات افغانستان به دنبال اهداف و در پی دست یافتن به انتظاراتی بوده است که برای تحقق این اهداف و انتظارها، دست به دخالت در این روند و شاید دستکاری در نتیجه انتخابات به نفع فرد یا تیمی خاص زده باشد.
از فحوای سخنان رییس جمهور چنین برمی آید که او تلویحا امریکا را مسئول بن بست به وجود آمده می داند و از ایالات متحده نیز انتظار دارد با توجه به این دخالت، این بن بست را بشکند و به مشکلات کشور پایان دهد.
البته جز این، شواهد متقن و محکم دیگری نیز در این زمینه وجود دارد، از جمله اینکه چرا جان کری؛ وزیر امور خارجه امریکا برای حل بن بست انتخاباتی، بلافاصله دخالت کرد نیز به سهم خود پرسش برانگیز است و نشان می دهد که ایالات متحده، خود یکی از اصلی ترین طرف های تنش های جاری است.
با اینهمه رییس جمهور کرزی، در زمینه انتساب مشکلات جاری در افغانستان به امریکا، پا را از بن بست انتخاباتی فراتر گذاشت و هشدار داد که که افغانستان نباید میدان رقابت کشورهای خارجی گردد و افزود که لازم است تا ایالات متحده در رابطه به اوضاع افغانستان فضای تفاهم با سایر کشورها را جستجو کند.
این بدان معناست که نه تنها انتخابات و بحران انتخاباتی نیست که نتیجه دخالت ایالات متحده است؛ بلکه این کشور در سایر موارد نیز با سیاست های خصمانه در برابر دیگر کشورها، افغانستان را به عرصه ای برای رقابت کشورهای خارجی تبدیل کرده است؛ بنابراین به باور رییس جمهور کرزی، بسیاری از مشکلات جاری در افغانستان، ریشه خارجی دارد که یکی از اصلی ترین عوامل آن، رویکردهای امریکا در قبال دیگر کشورهاست و او اکنون به امریکا پیشنهاد می کند دست کم در زمینه افغانستان، رفتار خود با دیگر کشورها را اصلاح کند و در جستجوی فضای تفاهم با رقبایش در این زمینه باشد.
بن بست انتخابات در کجا ریشه دارد؟
حامد کرزی؛ رئیس جمهو روز چهارشنبه با دانیل فیلدمن؛ فرستاده ویژه امریکا در امور افغانستان و پاکستان و جیمز کننگهام؛ سفیر آن کشور در کابل، دیدار کرد.
در این دیدار دیپلمات های امریکایی به رئیس جمهور کرزی در مورد چگونگی پیشرفت های اخیر در پروسه انتخابات ریاست جمهوری گزارش دادند.
رئیس جمهور گفت به دلیل اینکه امریکا از آغاز در پروسه انتخابات ریاست جمهوری به گونه فعال «دخیل» بوده است، ایجاب می کند؛ تا در به موفقیت رساندن پروسه مذکور به خیر افغانستان، مجدانه عمل کند.
رئیس جمهور افزود که پروسه انتخابات افغانستان بیش از حد تحمل به درازا کشیده شده و مردم افغانستان با نگرانی شدید، این امر را دنبال می کنند.
رئیس جمهور تاکید کرد که افغانستان نباید میدان رقابت کشورهای خارجی گردد.
وی افزود که لازم است تا ایالات متحده در رابطه به اوضاع افغانستان فضای تفاهم با سایر کشورها را جستجو کند.
دیپلمات های امریکایی یادشده همچنین با دو نامزد ریاست جمهوری نیز دیدار کردند؛ دیدارهایی که از نظر ناظران با توجه به سخنان تازه آقای کرزی در دیدار او با دیپلمات های امریکایی، بار دیگر رد پای امریکا در انتخابات افغانستان را برجسته تر می کند و نشان می دهد که بخش مهمی از بن بست انتخاباتی جاری، ریشه در مداخلات کشورهای خارجی از جمله امریکا دارد.
در این میان، رییس جمهور کرزی به ویژه، شاید بهتر از هر کس دیگری شایسته رفتارشناسی قدرت های بزرگ به منظور شناسایی رد پای آنها در بن بست انتخاباتی جاری در کشور باشد؛ زیرا او در انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ نیز امریکا و برخی از مسئولان نمایندگی سازمان ملل در کابل و چند سفارتخانه خارجی دیگر را متهم به «تقلب» در انتخابات کرد؛ ادعایی که بعدا به نحوی در کتاب خاطرات رابرت گیتس؛ وزیر دفاع وقت امریکا نیز تایید شد.
اینکه تقلب های ادعایی آقای کرزی از سوی دیپلمات های خارجی به ویژه امریکایی ها به نفع چه کسی در انتخابات ریاست جمهوری گذشته صورت گرفته، پرسشی است که هنوز پاسخ منطقی خود را پیدا نکرده است؛ اما در مجموع، این ادعاها در کنار اظهارات تازه او مبنی بر اینکه امریکا از ابتدا در پروسه انتخابات ریاست جمهوری افغانستان «دخیل» بوده است نشانگر این مساله است که امریکا در انتخابات افغانستان به دنبال اهداف و در پی دست یافتن به انتظاراتی بوده است که برای تحقق این اهداف و انتظارها، دست به دخالت در این روند و شاید دستکاری در نتیجه انتخابات به نفع فرد یا تیمی خاص زده باشد.
از فحوای سخنان رییس جمهور چنین برمی آید که او تلویحا امریکا را مسئول بن بست به وجود آمده می داند و از ایالات متحده نیز انتظار دارد با توجه به این دخالت، این بن بست را بشکند و به مشکلات کشور پایان دهد.
البته جز این، شواهد متقن و محکم دیگری نیز در این زمینه وجود دارد، از جمله اینکه چرا جان کری؛ وزیر امور خارجه امریکا برای حل بن بست انتخاباتی، بلافاصله دخالت کرد نیز به سهم خود پرسش برانگیز است و نشان می دهد که ایالات متحده، خود یکی از اصلی ترین طرف های تنش های جاری است.
با اینهمه رییس جمهور کرزی، در زمینه انتساب مشکلات جاری در افغانستان به امریکا، پا را از بن بست انتخاباتی فراتر گذاشت و هشدار داد که که افغانستان نباید میدان رقابت کشورهای خارجی گردد و افزود که لازم است تا ایالات متحده در رابطه به اوضاع افغانستان فضای تفاهم با سایر کشورها را جستجو کند.
این بدان معناست که نه تنها انتخابات و بحران انتخاباتی نیست که نتیجه دخالت ایالات متحده است؛ بلکه این کشور در سایر موارد نیز با سیاست های خصمانه در برابر دیگر کشورها، افغانستان را به عرصه ای برای رقابت کشورهای خارجی تبدیل کرده است؛ بنابراین به باور رییس جمهور کرزی، بسیاری از مشکلات جاری در افغانستان، ریشه خارجی دارد که یکی از اصلی ترین عوامل آن، رویکردهای امریکا در قبال دیگر کشورهاست و او اکنون به امریکا پیشنهاد می کند دست کم در زمینه افغانستان، رفتار خود با دیگر کشورها را اصلاح کند و در جستجوی فضای تفاهم با رقبایش در این زمینه باشد.
