تیم اعتدال، برابری و سازندگی به رهبری داکتر زلمی رسول امروز یکشنبه حمایت خود را از تیم اصلاحات و همگرایی به رهبری داکتر عبدالله، اعلام کرد.
زلمی رسول در این مراسم گفت که اگر انتخابات به دور دوم برود یا نرود، تیم ما به خاطر ثبات سیاسی و منافع ملی تصمیم خود را گرفته است و بر این تصمیم پایبند است.
آقای رسول افزود که این اقدام باعث جلوگیری از قطبی، سمتی و قومی شدن انتخابات می شود.
تیم زلمی رسول طی یک موافقتنامه هشت ماده ای حمایت خود را از تیم اصلاحات و همگرایی اعلام کرد.
دوطرف آوردن اصلاحات، تامین صلح (مذاکرات با مخالفان)، تعدیل قانون انتخابات، تقویت نیروهای امنیتی، نهادینه کردن دموکراسی، استقلال در سیاست خارجی، مبارزه علیه فساد اداری و تمرکز بر نیروی بشری پیش شرط های خود بیان کردند.
داکتر عبدالله نیز با ابراز قدردانی گفت:«به تعهداتی که در قبال تیم های داکتر زلمی رسول و گل آغا شیرزوی سپرده ایم، وفا می کنیم.»
این اتحاد در حالی شکل می گیرد که با قوت گرفتن احتمال رفتن انتخابات به دور دوم، نگرانی ها از خطر قومی شدن انتخابات در این دور نیز تشدید و تقویت می شد.
شماری از مردم و حلقات سیاسی، کشیده شدن انتخابات به دور دوم را خطری جدی فراراه حماسه شانزدهم حمل؛ روز برگزاری دور اول انتخابات عنوان کرده و هشدار می دادند که در صورت رفتن انتخابات به دور دوم، خطر قومی شدن انتخابات بیشتر است و این بار شکاف میان محورهای شمال – جنوب به نحو غیر قابل جبران و بالقوه خطرناکی، تعمیق خواهد شد.
زلمی رسول در انتخابات دور اول، بیش از ۱۱ درصد کل آرا را از آن خود کرد و بر این اساس یکی از مهم ترین نامزدهای انتخابات محسوب می شود.
آقای رسول همچنین در دور اول، نامزد پیشتاز انتخابات در ولایت بزرگ قندهار بود و اکثریت آرا در این ولایت به نفع او به صندوق ها ریخته شد.
او همچنین از حمایت ضمنی حکومت برخوردار بود و روابط نزدیک سیاسی با تیم رییس جمهور کرزی دارد.
آقای رسول هم مانند گل آقا شیرزوی، اهل قندهار و پشتون است و خاستگاه و طرز فکر سیاسی او، به خانواده شاهی افغانستان نسبت می رساند.
با این حساب، کنار آمدن او و گل آقا شیرزوی که هردو قندهاری اند با داکتر عبدالله که او هم پدرش قندهاری و پشتون است، این اتحاد را به «اتحاد قندهاری ها» نیز تبدیل کرده است؛ اما نباید از یاد برد که قندهار همواره در تعیین کادر سیاسی و رهبری افغانستان در همه دوره ها، نقش و سهم به سزا و محوری داشته است.
نکته مهم دیگر در این میان، این است که همانطور که در سخنان آقای زلمی رسول، تصریح شد این اتحاد خطر درافتادن دور دوم انتخابات به دام قوم گرایی و تقسیم بندی های مبتنی بر شمال – جنوب را از میان برمی دارد و میان خاستگاه سیاسی داکتر عبدالله که غالبا شمال افغانستان و محور سیاسی به رهبری احمدشاه مسعود خوانده می شود و خاستگاه سیاسی زلمی رسول که خانواده شاهی و همچنین تیم حاکم به رهبری کرزی است و نیز گل آقا شیرزوی که صاحب نفوذی گسترده در قندهار زادگاهش می باشد، یک اتحاد بی بدیل و تاریخی را شکل می دهد.
این اتحاد اگر از یک جهت به پیروزی حتمی داکتر عبدالله در دور دوم در برابر اشرف غنی احمدزی، کمک خواهد کرد، از سوی دیگر، زمینه ساز تشکیل یک حکومت فراگیر ملی خواهد شد و شکاف و شقاق خطر آفرین و ضد وحدت ملی شمال – جنوب را از بنیاد برخواهد کند.
در شرایط امروز افغانستان، کارکرد دوم این اتحاد بدون تردید، نسبت به کارکرد نخست آن که پیروزی داکتر در دور دوم است، ارجحیت، اهمیت و اولویت بیشتری دارد؛ زیرا برای کلیت حیات ملی و ثبات سیاسی افغانستان، ضروری و حیاتی است.
داکتر عبدالله هم در دور نخست پیشتاز بود و هم در دور دوم می توانست حتی با حفظ همان آرای دور نخست، برنده انتخابات شود؛ اما آنچه ضامن موفقیت او در دولت آینده و مهم تر از آن، تامین ثبات و امنیت ملی است، همگرایی ملی و تلفیق تاریخی محورهای شمال – جنوب است.
زلمی رسول در این مراسم گفت که اگر انتخابات به دور دوم برود یا نرود، تیم ما به خاطر ثبات سیاسی و منافع ملی تصمیم خود را گرفته است و بر این تصمیم پایبند است.
آقای رسول افزود که این اقدام باعث جلوگیری از قطبی، سمتی و قومی شدن انتخابات می شود.
تیم زلمی رسول طی یک موافقتنامه هشت ماده ای حمایت خود را از تیم اصلاحات و همگرایی اعلام کرد.
دوطرف آوردن اصلاحات، تامین صلح (مذاکرات با مخالفان)، تعدیل قانون انتخابات، تقویت نیروهای امنیتی، نهادینه کردن دموکراسی، استقلال در سیاست خارجی، مبارزه علیه فساد اداری و تمرکز بر نیروی بشری پیش شرط های خود بیان کردند.
داکتر عبدالله نیز با ابراز قدردانی گفت:«به تعهداتی که در قبال تیم های داکتر زلمی رسول و گل آغا شیرزوی سپرده ایم، وفا می کنیم.»
این اتحاد در حالی شکل می گیرد که با قوت گرفتن احتمال رفتن انتخابات به دور دوم، نگرانی ها از خطر قومی شدن انتخابات در این دور نیز تشدید و تقویت می شد.
شماری از مردم و حلقات سیاسی، کشیده شدن انتخابات به دور دوم را خطری جدی فراراه حماسه شانزدهم حمل؛ روز برگزاری دور اول انتخابات عنوان کرده و هشدار می دادند که در صورت رفتن انتخابات به دور دوم، خطر قومی شدن انتخابات بیشتر است و این بار شکاف میان محورهای شمال – جنوب به نحو غیر قابل جبران و بالقوه خطرناکی، تعمیق خواهد شد.
زلمی رسول در انتخابات دور اول، بیش از ۱۱ درصد کل آرا را از آن خود کرد و بر این اساس یکی از مهم ترین نامزدهای انتخابات محسوب می شود.
آقای رسول همچنین در دور اول، نامزد پیشتاز انتخابات در ولایت بزرگ قندهار بود و اکثریت آرا در این ولایت به نفع او به صندوق ها ریخته شد.
او همچنین از حمایت ضمنی حکومت برخوردار بود و روابط نزدیک سیاسی با تیم رییس جمهور کرزی دارد.
آقای رسول هم مانند گل آقا شیرزوی، اهل قندهار و پشتون است و خاستگاه و طرز فکر سیاسی او، به خانواده شاهی افغانستان نسبت می رساند.
با این حساب، کنار آمدن او و گل آقا شیرزوی که هردو قندهاری اند با داکتر عبدالله که او هم پدرش قندهاری و پشتون است، این اتحاد را به «اتحاد قندهاری ها» نیز تبدیل کرده است؛ اما نباید از یاد برد که قندهار همواره در تعیین کادر سیاسی و رهبری افغانستان در همه دوره ها، نقش و سهم به سزا و محوری داشته است.
نکته مهم دیگر در این میان، این است که همانطور که در سخنان آقای زلمی رسول، تصریح شد این اتحاد خطر درافتادن دور دوم انتخابات به دام قوم گرایی و تقسیم بندی های مبتنی بر شمال – جنوب را از میان برمی دارد و میان خاستگاه سیاسی داکتر عبدالله که غالبا شمال افغانستان و محور سیاسی به رهبری احمدشاه مسعود خوانده می شود و خاستگاه سیاسی زلمی رسول که خانواده شاهی و همچنین تیم حاکم به رهبری کرزی است و نیز گل آقا شیرزوی که صاحب نفوذی گسترده در قندهار زادگاهش می باشد، یک اتحاد بی بدیل و تاریخی را شکل می دهد.
این اتحاد اگر از یک جهت به پیروزی حتمی داکتر عبدالله در دور دوم در برابر اشرف غنی احمدزی، کمک خواهد کرد، از سوی دیگر، زمینه ساز تشکیل یک حکومت فراگیر ملی خواهد شد و شکاف و شقاق خطر آفرین و ضد وحدت ملی شمال – جنوب را از بنیاد برخواهد کند.
در شرایط امروز افغانستان، کارکرد دوم این اتحاد بدون تردید، نسبت به کارکرد نخست آن که پیروزی داکتر در دور دوم است، ارجحیت، اهمیت و اولویت بیشتری دارد؛ زیرا برای کلیت حیات ملی و ثبات سیاسی افغانستان، ضروری و حیاتی است.
داکتر عبدالله هم در دور نخست پیشتاز بود و هم در دور دوم می توانست حتی با حفظ همان آرای دور نخست، برنده انتخابات شود؛ اما آنچه ضامن موفقیت او در دولت آینده و مهم تر از آن، تامین ثبات و امنیت ملی است، همگرایی ملی و تلفیق تاریخی محورهای شمال – جنوب است.
