کنفرانس ژنو ۲ برای دستیابی به راه حلی برای خاتمه جنگ داخلی در سوریه، با هدف گفتگو بر سر مسائل سیاسی از جمله اختلافات در خصوص انتقال قدرت ادامه می باید.
در کنار گفتگو بر سر مسائل سیاسی، قرار است مذاکره برای فراهم کردن شرایط به منظور رساندن کمک‌های بشردوستانه به شهر حمص نیز ادامه یابد.
روز گذشته اخضر ابراهیمی؛ نماینده سازمان ملل گفت که دولت سوریه به زنان و کودکان اجازه خروج از محله قدیمی حمص را که تحت محاصره است، می‌دهد.
فیصل مقداد؛ معاون وزیر خارجه سوریه هم گفت که زنان و کودکان آزاد هستند که حمص را ترک کنند؛ اما این گروه های تروریستی هستند که از خروج آنها از شهر جلوگیری می کنند.
نماینده سازمان ملل می‌گوید که دولت سوریه همچنین خواهان ارائه فهرستی از نام مردان غیرنظامی بالغی شده است که تمایل خروج از شهر را دارند. این اقدام برای حصول اطمینان از این است که در میان آنها افراد مسلح مخالف دولت نباشند.
آقای ابراهیمی در عین حال اظهار امیدواری کرده که کمک‌های بشردوستانه نیز به حمص ارسال شود.
با اینهمه حتی همین دستاوردهای نه چندان بزرگ نیز بسیار به کندی و دشواری به دست آمده و فضای مذاکرات میان دو طرف، بسیار کدر و سنگین است.
دو طرف به صورت بالواسطه و از طریق اخضر ابراهیمی با همدیگر گفتگو می کنند و کارشناسان می گویند که انتظار نمی رود دستاوردهای این مذاکرات چیزی فراتر از توافق بر سر جزئیات نه چندان راهبردی و تعیین کننده باشد.
از سوی دیگر، دخالت مستقیم کشورهای غربی همسو و حامی گروه های تروریستی در حال جنگ با دولت سوریه نیز راه رسیدن به توافق در مذاکرات جاری ژنو ۲ را سخت و دشوار کرده است.
براساس گزارش ها، بیش از ۱۰۰ مستشار سیاسی امریکایی در حال ارائه خط و نشان به نمایندگان گروه های تروریستی در ژنو ۲ هستند و این امر، حصول اطمینان در زمینه استقلال عمل و اراده نمایندگان این گروه ها را ناممکن کرده است.
نمایندگان دولت سوریه، همچنین تاکید می کنند که ارائه کمک های بشردوستانه و انسانی به آسیب دیدگان جنگ، می بایست در تمام نقاط سوریه، صورت گیرد و این امر نباید تنها به حمص محدود شود.
حمص ماه هاست که در کنترل تروریست ها و تحت محاصره نیروهای ارتش سوریه و رزمندگان حزب الله قرار دارد و تقریبا تمامی ساکنان غیر نظامی این شهر آشوب زده، از خانه های خود متواری شده اند؛ بنابراین به بهانه رساندن کمک های انسانی به غیر نظامیان، بیم آن وجود دارد که این کمک ها به احیای اقتصادی گروه های تروریستی تحت محاصره منجر شود و جنگ در این شهر یکبار دیگر، قوت بگیرد. به همین دلیل گزینه خروج همه غیر نظامیان اندک باقیمانده در این شهر، بهترین راهکار برای اطمینان از عدم احیای گروه های تروریستی نیازمند کمک های اقتصادی است.
کارشناسان می گویند که این توافق اگرچه می تواند در کوتاه مدت، یک بهبود نسبی را در وضعیت غیر نظامیان قربانی جنگ در سوریه ایجاد کند؛ اما تغییر مهمی محسوب نمی شود؛ زیرا اصل بحران به قوت خود باقی است و به احتمال قوی، درگیری، خشونت و ترور همچنان ادامه خواهد یافت.
با این وصف، دست یافتن به توافقی در زمینه یک راهکار سیاسی برای پایان بحران، بسیار دور و دشوار به نظر می رسد؛ دلیل این امر این است که شورشیان و تروریست های وابسته به خارج، هنوز نتوانسته اند به استقلال از زیر سلطه خارجی دست پیدا کنند و در این میان، وجود اختلافات درونی میان این گروه ها نیز بر فضای تصمیم گیری مستقلانه و قابل اطمینان از سوی آنها سایه انداخته است.
گروه های تروریستی پیش از آنکه از مردم سوریه حتی در مقیاس بسیار محدود و کوچک نمایندگی کنند از کشورهایی نمایندگی می کنند که در بی ثباتی های فاجعه بار سوریه، به دنبال تامین منافع استراتژیک خود هستند.
از جانب دیگر، آن دسته از نمایندگان گروه های شورشی که در ژنو ۲ حضور دارند و بر سر آینده سیاسی سوریه، چانه زنی می کنند خود با تروریست های تکفیری و سلفی در داخل سوریه دچار درگیری های فشرده و مرگبار نظامی اند و در برابر تروریست های تکفیری، از قدرت به مراتب کمتری برخوردار هستند؛ بنابراین، آنها ابتدا باید روشن کنند که در برابر تروریست های تکفیری چه موضعی دارند و در قیاس با آنها از چه میزان قدرت و توانایی برخوردار اند؛ تا از آن در چانه زنی های سیاسی به منظور دست یافتن به قدرت هزینه کنند.
در کنار گفتگو بر سر مسائل سیاسی، قرار است مذاکره برای فراهم کردن شرایط به منظور رساندن کمک‌های بشردوستانه به شهر حمص نیز ادامه یابد.
روز گذشته اخضر ابراهیمی؛ نماینده سازمان ملل گفت که دولت سوریه به زنان و کودکان اجازه خروج از محله قدیمی حمص را که تحت محاصره است، می‌دهد.
فیصل مقداد؛ معاون وزیر خارجه سوریه هم گفت که زنان و کودکان آزاد هستند که حمص را ترک کنند؛ اما این گروه های تروریستی هستند که از خروج آنها از شهر جلوگیری می کنند.
نماینده سازمان ملل می‌گوید که دولت سوریه همچنین خواهان ارائه فهرستی از نام مردان غیرنظامی بالغی شده است که تمایل خروج از شهر را دارند. این اقدام برای حصول اطمینان از این است که در میان آنها افراد مسلح مخالف دولت نباشند.
آقای ابراهیمی در عین حال اظهار امیدواری کرده که کمک‌های بشردوستانه نیز به حمص ارسال شود.
با اینهمه حتی همین دستاوردهای نه چندان بزرگ نیز بسیار به کندی و دشواری به دست آمده و فضای مذاکرات میان دو طرف، بسیار کدر و سنگین است.
دو طرف به صورت بالواسطه و از طریق اخضر ابراهیمی با همدیگر گفتگو می کنند و کارشناسان می گویند که انتظار نمی رود دستاوردهای این مذاکرات چیزی فراتر از توافق بر سر جزئیات نه چندان راهبردی و تعیین کننده باشد.
از سوی دیگر، دخالت مستقیم کشورهای غربی همسو و حامی گروه های تروریستی در حال جنگ با دولت سوریه نیز راه رسیدن به توافق در مذاکرات جاری ژنو ۲ را سخت و دشوار کرده است.
براساس گزارش ها، بیش از ۱۰۰ مستشار سیاسی امریکایی در حال ارائه خط و نشان به نمایندگان گروه های تروریستی در ژنو ۲ هستند و این امر، حصول اطمینان در زمینه استقلال عمل و اراده نمایندگان این گروه ها را ناممکن کرده است.
نمایندگان دولت سوریه، همچنین تاکید می کنند که ارائه کمک های بشردوستانه و انسانی به آسیب دیدگان جنگ، می بایست در تمام نقاط سوریه، صورت گیرد و این امر نباید تنها به حمص محدود شود.
حمص ماه هاست که در کنترل تروریست ها و تحت محاصره نیروهای ارتش سوریه و رزمندگان حزب الله قرار دارد و تقریبا تمامی ساکنان غیر نظامی این شهر آشوب زده، از خانه های خود متواری شده اند؛ بنابراین به بهانه رساندن کمک های انسانی به غیر نظامیان، بیم آن وجود دارد که این کمک ها به احیای اقتصادی گروه های تروریستی تحت محاصره منجر شود و جنگ در این شهر یکبار دیگر، قوت بگیرد. به همین دلیل گزینه خروج همه غیر نظامیان اندک باقیمانده در این شهر، بهترین راهکار برای اطمینان از عدم احیای گروه های تروریستی نیازمند کمک های اقتصادی است.
کارشناسان می گویند که این توافق اگرچه می تواند در کوتاه مدت، یک بهبود نسبی را در وضعیت غیر نظامیان قربانی جنگ در سوریه ایجاد کند؛ اما تغییر مهمی محسوب نمی شود؛ زیرا اصل بحران به قوت خود باقی است و به احتمال قوی، درگیری، خشونت و ترور همچنان ادامه خواهد یافت.
با این وصف، دست یافتن به توافقی در زمینه یک راهکار سیاسی برای پایان بحران، بسیار دور و دشوار به نظر می رسد؛ دلیل این امر این است که شورشیان و تروریست های وابسته به خارج، هنوز نتوانسته اند به استقلال از زیر سلطه خارجی دست پیدا کنند و در این میان، وجود اختلافات درونی میان این گروه ها نیز بر فضای تصمیم گیری مستقلانه و قابل اطمینان از سوی آنها سایه انداخته است.
گروه های تروریستی پیش از آنکه از مردم سوریه حتی در مقیاس بسیار محدود و کوچک نمایندگی کنند از کشورهایی نمایندگی می کنند که در بی ثباتی های فاجعه بار سوریه، به دنبال تامین منافع استراتژیک خود هستند.
از جانب دیگر، آن دسته از نمایندگان گروه های شورشی که در ژنو ۲ حضور دارند و بر سر آینده سیاسی سوریه، چانه زنی می کنند خود با تروریست های تکفیری و سلفی در داخل سوریه دچار درگیری های فشرده و مرگبار نظامی اند و در برابر تروریست های تکفیری، از قدرت به مراتب کمتری برخوردار هستند؛ بنابراین، آنها ابتدا باید روشن کنند که در برابر تروریست های تکفیری چه موضعی دارند و در قیاس با آنها از چه میزان قدرت و توانایی برخوردار اند؛ تا از آن در چانه زنی های سیاسی به منظور دست یافتن به قدرت هزینه کنند.
