معضلاتی که همچنان دامنگیر زائرین اربعین افغانستان است!

ای کاش این شرایط، سه، یا دو، یا یک حداقل یک ماه قبل از صفر مطرح می شد، اما سفارت جمهوری اسلامی در کابل معمولا شرایط را در دقیقه ۹۰ اعلام می کند و گرچه مسئولان ذیصلاح آن می گویند؛ در رابطه با برنامه همکاری با زوار هموطن فقط مجری است و اصل کاره، ستاد اربعین در تهران است، اما مردم کشور، تمام مشکلات و معضلات را از چشم سفارت دیده، به همین منظور، اقدامات این نمایندگی را کار شکنانه تلقی کرده، مورد واکنشهای گسترده منفی کاربران حقیقی و حقوقی افغانی قرار گرفته است و اگرچه حالا گفته شده؛ موضوع اتوبوس دربست، حل شده و زوار می توانند بدون اتوبوس اما بعد از ۱۷ صفر وارد ایران شوند که گرچه خود معضل و در عین حال کم لطفی ی دست اندرکاران ایرانی را نشان می دهد که باعث می شود تا زوار، قبل از اربعین وارد عراق نشوند اما موضوع زون بندی همچنان پابرجاست و باعث پریشان حالی و غصه بسیاری شده است که چاره ای در پیش ندارند مگر جاماندن از رفتن به عراق، این درحالی است که ویزای عراق را دریافت نموده اند.
 
بگذریم از سیاست های درست یا نادرست ستاد اربعین و یا سفارت و دیگر نمایندگی های جمهوری اسلامی در افغانستان؛ دو عامل، ایجاد کننده ی اساسی مشکل در فراراه زوار افغانستانی است:
اول، نداشتن متولی دولتی؛
امروزه افغانستان از یک حکومت مستقر برخوردار است و لازم بود و است که وزارت اطلاعات و فرهنگ در امر مدیریت زوار اربعین حسینی، دست به کارشده و ماه ها قبل از اربعین با دولتهای ایران و عراق صحبت کرده، زیر ساختها و برنامه های مشخص سفر را تنظیم کند که متاسفانه نه در زمان جمهوریت امریکایی و نه در این دوره، در این حوزه، کار خاصی صورت نگرفته و در آینده هم معلوم نیست کاری صورت بگیرد که به نظر می رسد بی تفاوتی و کنار گرفتن وزارت اطلاعات و فرهنگ به ویژه افغان تور، از این امر کار درستی نمی باشد.
 
عامل دوم، شرکتهای سیاحتی و زیارتی؛
پراکندگی، رقابت های ناسالم، دور زدنها و زدو بندهای پنهانی و تنها، بودن به فکر انجام کارخود و بی توجهی به دیگران و در کل اختلاف و نداشتن برنامه و در دقیقه نود، افتادن به فکر کار اربعین، مشکل جدی در مسیر آماده شدن کاروانهای زیارتی به سمت عتبات عالیات شده است و نیز اگر شخص و یا اشخاص حقیقی و یا حقوقی ی در راستای حل برخی معضلات موجود در فراروی زوار، تلاشی انجام دهند؛ مورد هجمه قرار گرفته، نه تنها تقدیر نمی شوند بلکه تنها و صرفا به خاطر اینکه این امتیاز به نام فلان فرد و یا بهمان مجموعه تمام نشود کمر بی همتی و بی غیرتی بر زده، سعی در تخدیش و تخریب دست آورد مهم آنها می کنند.
 
به هرحال اینک زوار کشور ما شدیدا مضطرب احوال و با استرس جدی روزگار سر می کنند؛ از یکسو به خاطر راه نیفتادن سایت سامانه ثبت سفارت و دیر شدن انجام کار و عقب افتادن حرکت کاروان ها به بعد از ۱۷ صفر که اصلا و هرگز توجیه قانونی و شرعی ندارد و از سوی دیگر به علت عدم صدور ویزا برای آن دسته از افرادی که پاسپورتهای شان صادره از غیر زون مورد نظر سفارت است.
 
متاسفانه تاهنوز مقامات ذیربط ایرانی به ویژه ستاد مرکزی اربعین و نیز سفارت جمهوری اسلامی ایران در کابل هم، به هیچ ندایی گوش شنوا نداشته، گره ها همچنان باقیست و تنها خداست که به داد هموطنان مظلوم اما عاشقِ دلسوخته حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام، برسد.