پاکستان با اخراج اجباری مهاجرین به دنبال چیست؟

 پاکستان به دنبال ناکامی های خود در تامین امنیت و ایجاد صلح فراگیر در این کشور مدعی است که افغانستان پناهگاه امنی برای تحریک طالبان پاکستانی است. با وجودی که امارت اسلامی بارها اعلام کرده که تحریک طالبان پاکستان در خاک افغانستان حضور ندارند، ولی پاکستان برای عملی کردن خواست های غیر مشروع خود از حکومت امارت اسلامی، در حال استفاده از مهاجرین به عنوان یک ابزار سیاسی و اهرم فشار است، چرا که می خواهد ناکامی خود را به لحاظ بعد رسانه ای به گردن افغانستان بیاندازد و امارت اسلامی را مجبور کند تا طالبان پاکستانی را تحت فشار قرار داده و به دولت پاکستان کمک کند تا این گروه را از بین ببرد.
از سوی دیگر، پاکستان در حقیقت به دنبال امتیازات فراوان اقتصادی و به خصوص تجاری از حکومت امارت اسلامی است و در کنار آن می خواهد به خواسته های غیرمشروع خود از جمله به رسمیت شناختن خط دیورند که دو هفته قبل در صحبت های نخست وزیر پاکستان نیز مطرح شد، برسد.
دولت امارت اسلامی در شرایط خاصی قرار دارد و با مشکلات به رسمیت شناختن، فقر و بیکاری و اخراج مهاجرین از کشورهای همسایه پاکستان و ایران مواجه است؛ اما با وجود این مشکلات دست آوردهای بزرگی نیز در راستای تامین امنیت و مبارزه با مواد مخدر و پیشرفت های کلان اقتصادی از جمله حفظ ارزش پول افغانی و به راه اندازی پروژه های بزرگ بازسازی نیز داشته است.
لذا پاکستان می خواهد از این شرایط ویژه حکومت امارت اسلامی سوءاستفاده کند. تلاش های این کشور طی دو سال اخیر برای تحقق خواست های غیرمشروع آن به نتیجه نرسید و حالا می خواهد با استفاده ابزار مهاجرین و تحت فشار قرار دادن و اخراج آنان، امارت اسلامی را وادار کند تا به این خواسته های غیرمشروع و خودخواهانه پاکستان تن دهد.
اما امارت اسلامی طی دو سال اخیر نشان داد که حاضر به قبول هیچ یک از خواسته های غیرمشروع پاکستان نیست و نوع عملکرد آن در قبال سیاست های این کشور به گونه ای بوده که برای اولین بار در سیاست خارجی افغانستان از خود استقلال عمل نشان بدهد و به هیچ صورت در برابر خواست های پاکستان سر تسلیم فرود نیاورد.
پاکستان طی دو ماه اخیر با ایجاد محدودیت های سنگین بر مهاجرین و مصادره اموال و دارایی های آنها و همچنین توهین و لت و کوب ایشان در نهایت اقدام به اخراج اجباری مهاجرین افغانستانی نمود. با وجودی که دولت پاکستان گفته فقط مهاجرین فاقد اسناد را اخراج می کند، ولی بر اساس گزارش های سازمان های بین المللی و رسانه های پاکستانی ۸۰ درصد مهاجرین اخراج شده دارای مدارک معتبر قانونی بودند و اکثریت شان را زنان و کودکان تشکیل می دهد.
اما امارت اسلامی با وجود مشکلات و محدودیت های موجود تا حدودی توانست روند برگشت مهاجرین را مدیریت کند و هیچ گاه در برابر خواسته پاکستان عقب نشینی نکرد. امارت اسلامی هم در بعد سیاست داخلی و هم در بعد سیاست خارجی نشان داد که بسیار هوشمندانه عمل می کند و با وجود محدودیت امکانات، توانایی مدیریت شرایط کنونی را دارد.
سیاست و رویکرد امارت اسلامی در قضیه اخراج اجباری مهاجرین قطعا این پیام را به پاکستانی ها رسانده که با سوءاستفاده از این اهرم فشار به اهداف و منافع غیرمشروع خود در افغانستان نخواهد رسید، به همین خاطر از پاکستان می خواهیم که با در نظر داشت مسایل اسلامی، انسانی و بشردوستانه دست از این برخوردهای شدید و غیر انسانی در برابر مهاجرین، آن هم در آستانه فصل زمستان بردارد. قطعا این برخورد در حافظه تاریخی مردم افغانستان ثبت خواهد شد.
از سوی دیگر پاکستان باید بداند که امارت اسلامی نیز ابزارها و اهرم های مختلف به خصوص در بعد امنیتی، سیاسی، اقتصادی و همچنین اجتماعی در اختیار دارد تا پاکستان را تحت فشار قرار داده و سرجایش بنشاند. نوع رویکرد سیاسیون، علما و به خصوص مردم پاکستان در این مدت نشان داد که تصمیم دولت موقت پاکستان در مورد اخراج اجباری مهاجرین، یک تصمیم یک جانبه، فاقد مشروعیت و حتی بر اساس شکایت و اعتراض برخی نمایندگان مجلس و سناتوران پاکستانی به دادگاه عالی این کشور، فراتر از صلاحیت های این دولت موقت است.