در اوکراین چه می‌گذرد؟ کی از تحریم‌ها ضربه خورد؟

همانطور که همه می‌دانند اوکراین طعمه‌ وعده‌های فریبنده‌ کشورهای غربی به رهبری امریکا گردید.
 
اوکراین کشور همسایه‌ روسیه است که رابطه‌ تنگاتنگ بین مردم این دو کشور نیز وجود دارد. روسیه هیچ وقت خواستار ناامنی در اوکراین نبوده و نیست، اما این اوکراین بود که طعمه  فریب کشورهای غربی گردید و وسیله ی به هدف رساندن کشورهای غربی در نزدیکی مرزهای روسیه واقع شد و این کار روسیه را وادار به انجام عملیات خاص در خاک اوکراین کرد. این چیزی بود که کشورهای غربی به رهبری  امریکا آرزوی آن را داشتند.
 
کشورهای غربی از هیچ گزینه ای که به روسیه ضربه بزند دریغ نکردند، از جمله تحریم‌های اقتصادی، نظامی، رسانه ای، ورزشی و فرهنگی؛ زیرا خطر این وجود داشت که کنترول تمام برنامه‌ها و لابراتوارهای سلاح‌های بیولوژیکی ناتو در اوکراین از دست نیروهای ناتو خارج گردیده و تحت کنترول  نیروهای نظامی روسیه درآید که چنین هم شد. در منطقه  زابروژی سه لابراتوار سلاح‌های بیولوژیکی به دست نیروهای نظامی روسیه قرار گرفت. در بخش‌های نظامی، کشورهای غربی از سلاح‌های سبک و سنگین گرفته تا نیروی نظامی به اوکراین فرستاده‌اند که منابع موثق از دستگیری آنان در اوکراین خبر می‌دهند.
 
منشی عمومی ناتو آقای استولتنبرگ در سخنرانی اخیر خود از فرستادن ۲۰ هراز توپ، ۴ سامانه موشک هیمارس و تعداد زیادی موشک های GMLRS مدرن خبر داده است.
 
کشورهای غربی فکر می‌کردند که با این تحریم‌ها اقتصاد روسیه را از بین می‌برند و آن را برمی‌گردانند به دهه ۱۹۹۰ میلادی؛ اما غافل از اینکه اقتصاد روسیه تحت رهبری ولادیمیر پوتین دیگر مانند گذشته آسیب پذیر نیست. رهبران روسیه نخست تمام ابعاد یک قضیه را بررسی کرده و بعد وارد عمل شده‌اند.
 
در قضیه اوکراین نه تنها اقتصاد روسیه ضربه نخورد؛ بلکه در طی این جنگ تنها از نفت و گاز ۱۰۰ میلیارد دالر درآمد کسب نموده است، در حالی که صادراتش را نیز افزایش نداده است.
 
تحریم‌های کشورهای غربی بیشترین ضربه را به کشورهای اروپایی وارد کرد. نرخ تورم در این کشورها به حد اکثر خود رسید که چنین وضعیتی را کشورهای اروپایی برای بار اول در تاریخ خود می‌بینند.
 
در میدان جنگ هم روسیه حدود ۷۰-۸۰ درصد به اهداف از قبل تعیین شده خود رسید.
 
جنرال استیون توئیتی؛ معاون سابق فرماندهی امریکا در اروپا در سخنرانی روزهای اخیر خود چنین می‌گوید: من فکر می‌کنم جنگ در دونباس به نفع روس‌ها تمام می‌گردد. اگر نگاه کنید - من مخصوصاً در مورد بخش شرقی دونباس صحبت می‌کنم – روس‌ها تمام تلاش برای تصرف شهرهای باقی مانده منطقۀ دونباس مانند روبیژن، لیمان، سورودونتسک و لیسیچانسک را به کار می‌بندند حتی برخی از این شهرها همین اکنون تحت تسلط نیروهای روس درآمده‌اند.
 
او می‌گوید؛ همانطور که رسماً اعلام شد، قصد داریم روسیه را تضعیف کنیم. اگرچه ما هنوز تعریف نکرده‌ایم که تضعیف یعنی چه. اگر در حال حاضر به نیروهای اوکراینی و روسی نگاه کنید، آنها تقریباً یک به یک هستند. تنها تفاوت این است که روسیه قدرت رزمی بسیار زیادی نسبت به اوکراینی‌ها دارد. بنابراین، هیچ راهی وجود ندارد که اوکراینی‌ها روس‌ها را شکست دهند. ما باید واقعاً بفهمیم که تضعیف به معنای نهایی چیست. من همواره می‌گویم که اوکراینی‌ها هرگز قدرت رزمی کافی برای بیرون راندن روس‌ها از اوکراین را نخواهند داشت. پس در آن صورت پایان بازی چگونه خواهد بود؟ اگر واقعاً می‌خواهید به قبل از 2014 برگردید من علاقه‌مند هستم که در مورد راهکارها بشنوم؛ زیرا از نظر نظامی اوکراینی‌ها توانایی انجام این کار و چنین قدرت جنگی را ندارند.
 
جنرال استیون در بخشی دیگر از سخنانش تصریح نموده: "همچنین می‌خواهم به شما یادآوری کنم که ما در مورد ضررهای روسیه زیاد می‌شنویم؛ ولی در مورد تلفات اوکراین بسیار کم حرف زده می‌شود. به خاطر داشته باشید که آنها نیز سربازان خود را در طول این جنگ از دست می‌دهند. آنها جنگ را با حضور دو صد هزار سرباز شروع کردند، چه کسی می‌داند که این سربازان امروز در کجا هستند؟ باید بپذیریم که آنها فرصت و بودجه کافی برای بازگشت به حالت قبل از سال 2014 را ندارند."
 
نکته  دیگری که باید به آن توجه نمود این‌ است که اگر به مولفه‌های دیپلماتیک، اطلاعاتی، نظامی و اقتصادی نگاه کنید برای حل این موضوع به شدت با عدم مولفه دیپلماتیک مواجه هستیم. اگر توجه داشته باشید حتی تلاشی برای توافق بر سر هیچ مذاکره ای وجود ندارد، هیچ دیپلماسی‌ای وجود ندارد. با توجه به این‌که پوتین به نیت کشورهای ‌غربی به دیده تردید می‌نگرد بعید به نظر می‌رسد قضیه اوکراین به این زودی از طریق گفتگو قابل حل باشد و در صورت ادامه تحریم‌ها علیه روسیه قطعاً کشورهای اروپایی بازندۀ میدان خواهند بود.