سیدعیسی حسینی مزاری/ وقایع مهمی در روز ۲۴ ذی الحجه سال دهم هجرت به وجود آمده است که تاکنون از سوی مسلمانان مورد غفلت قرار گرفته و توجه جدی به این وقایع نداشته اند.
الف: مهمترین واقعه، مباهله پیامبر اسلام با مسیحیان نجران می باشد.
پیامبر از مسیحیان نجران دعوت به اسلام می کند اما آنها دیانت خود را برحق دانسته، از ایمان آوردن به اسلام سر باز می زنند. ولی خدای متعال با نزول آیه ای از قرآنکریم، به پیامبراسلام هدایت می دهد تا با مسیحیان نجران به مباهله بپردازد؛ فَمَنْ حَاجَّک فِیهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءَک مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَکمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَکمْ وَأَنفُسَنَا وَأَنفُسَکمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل‌لَّعْنَتَ اللَّهِ عَلَی الْکاذِبِینَ.
هرگاه بعد از علم و دانشی که (در باره مسیح) به تو رسیده، (باز) کسانی با تو به محاجّه و ستیز برخیزند، به آنها بگو: «بیایید ما فرزندان خود را دعوت کنیم، شما هم فرزندان خود را؛ ما زنان خویش را دعوت نماییم، شما هم زنان خود را؛ ما از نفوس خود دعوت کنیم، شما هم از نفوس خود؛ آنگاه مباهله کنیم؛ و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم.(سوره آل عمران،۶۱)
مباهله اینگونه است که چنانچه افرادی درباره مسئله مهم اعتقادی دلایل و براهین یکدیگر را نپذیرفتند، در یک جا جمع می شوند و به درگاه خداوند تضرع می کنند و از او تعالی می خواهند تا آنطرفی که به ناحق است به عذاب و لعنت پرودگار گرفتار شوند.
در روایات اسلامی آمده است که چون موضوع مباهله مطرح شد، نمایندگان مسیحی نجران از پیامبر مهلت خواستند تا در این کار بیندیشند و بابزرگان خود به شور بپردازند. نتیجه مشاوره آنان این بود که به افراد خود دستور دادند اگر مشاهده کردید محمد(ص) با سر و صدا و جمعیت و جار و جنجال به مباهله آمد با او مباهله کنید و نترسید، زیرا در آن صورت حقیقتی در کار او نیست و اگر با نفرات بسیار محدود از نزدیکان و فرزندان خردسالش به میعادگاه آمد بدانید او پیامبر خداست و از مباهله با او بپرهیزید که خطرناک است.
در روز مباهله، مسیحی ها با اسبهای زینت شده به طلا در محل حاضر شدند، در صورتی که پیامبر اسلام با حضرت علی، حضرت زهرا، امام حسن و امام حسین علیهم السلام آمده بودند که در این هنگام وقتی مسیحیان دیدند پیامبر(ص) نزدیکترین خویشانش را برای مباهله حاضر کرده اند به حقانیت آنها گواهی دادند و به پیامبر(ص) اعلام کردند که مباهله نمی کنیم.
پیامبر(ص) نیز از آنها درخواست کردند یا اسلام آورند و یا درپناه اسلام باشند و برای مسلمانان توطئه چینی نکنند و آنها را آزار ندهند. در این هنگام مسیحیان پذیرفتند زیر پرچم اسلام قرارگیرند.
با وجود این واقعه آن هم مستند با آیه مباهله چند امر مهم به وضوح و قاطعیت ثابت می گردد:
۱- حقانیت اسلام.
۲- ابطال نصرانیت.
۳- امام حسن و امام حسین علیهمالسلام به عنوان فرزندان پیامبرعنوان شده و نسل آنها تا دنیا دنیاست از نسل پیامبر بزرگوار اسلام اند.
۴- امام علی(ع) به عنوان نفس و جان پیامبر معرفی می گردد، پس معلوم است جانشینی امام علی بعد از رحلت پیامبر اسلام حق مسلم ایشان است و این حق در روز ۱۸ ذی الحجه سال دهم هجرت به حق دار ابلاغ می گردد و در روز مباهله یکبار دیگر مورد تایید و تاکید قرار می گیرد.
۵- حضرت زهرا(س) هم تراز پیامبر اسلام، هم در بحث حقانیت اسلام و هم در موضوع دعوت به آن مطرح می گردد و این حقیقت، جایگاه والای حضرت زهرا(س) و نیز مقام شامخ زن را در اسلام نشان می دهد.
ب: دومین واقعه مهم در این روز نزول آیه تطهیر است.
آنگاه که پیامبرخدا(ص)قصد مباهله کرد، قبل از آن، عبا بر دوش مبارک انداخت و حضرت امیرالمومنین و فاطمه و حسن و حسین علیهم السلام را زیر عبای مبارک جمع کردند و گفتند؛ پروردگارا! هر پیغمبری را اهل بیتی بوده است که مخصوص ترین خلق به او بوده اند. خداوندا! اینها اهل بیت من اند، پس شک و گناه را از ایشان برطرف و ایشان را پاک کن!. در این هنگام جبرئیل نازل شد و آیه تطهیر را در شأن اهل بیت آن حضرت فرود آورد؛ إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَیُطَهِّرَكُمْ تَطْهِیرًا » احزاب/۳۳؛ خدا می خواهد پلیدی را از شما دورکند و شما را چنان که باید پاک دارد.
بر اساس نص صریح این آیه مبارکه؛ عصمت پیامبر اسلام و اهل بیت او ثابت می گردد، موضوعی که منابع معتبر اهل سنت و نیز تشیع بدان انگشت صحت و تایید گذاشته و با قاطعیت آن را قبول دارند، برخلاف شبهه افکنی های وهابیت و دشمنان اسلام که به خصوص عصمت ائمه معصومین علیهم السلام را مردود می شمارند و مهمتر اینکه؛ حضرت زهرای مرضیه در عصمت نیز، برابر با پیامبر بزرگوار اسلام مطرح می گردد.
ج: واقعه سوم و مهم دیگر بیان واضح ولایت علی بن ابی طالب علیه السلام است.
در روز ۲۴ ذی الحجه، حضرت امیرالمومنین علی(ع) در حال رکوع، انگشتری خود را به سائل داد و سپس آیه ۵۵ سوره مائده" «اِنِّما وَليُّكُمْ اللهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذينَ آمَنُوا الَّذينَ يُقيمُونَ الصلَّوهَ وَ يُؤتُونَ الزَّكاهَ وَ هُمْ راكِعُونَ» نازل شد که می فرماید: ولي و سرپرست و رهبر شما تنها خدا است و پيامبر او و آنها كه ايمان آورده اند و نماز را بر پا مي دارند و در حال ركوع زكات مي پردازند.
براساس این آیه مبارکه، ولایت علی بن ابی طالب(ع) نیز ثابت می گردد. موضوعی که براساس منابع شیعی و برخی منابع اهل سنت این آیه قرآن در شأن امام علی(ع) نازل گردیده است. واقعیتی که ممکن است برخی آن را در حدیث من کنت مولاه، فهذا علی مولاه، به دوستی تقلیل داده و ولایت امام را قبول نکنند، اما در مورد این آیه مبارکه، کوچکترین حرف و حدیثی باقی نمی ماند که شأن نزول آن شخصیت شخیص امام علی(ع) می باشد.
نتیجه: وقتی روز ۲۴ ذی الحجه، ظرف زمانی چنین وقایع مهمی است، قطعا لازم است از سوی مسلمانان به مراتب بیشتر از بسیاری از اعیاد دیگر گرامی داشته شود و ریز مسایل مربوط به این سه واقعه مهم بیان گردیده، افکار عمومی روشن گردد، موضوعی که متاسفانه تاهنوز از طرف مومنان مورد غفلت قرار گرفته و از کنار این وقایع مهم با بی توجهی عبور نموده اند.
الف: مهمترین واقعه، مباهله پیامبر اسلام با مسیحیان نجران می باشد.
پیامبر از مسیحیان نجران دعوت به اسلام می کند اما آنها دیانت خود را برحق دانسته، از ایمان آوردن به اسلام سر باز می زنند. ولی خدای متعال با نزول آیه ای از قرآنکریم، به پیامبراسلام هدایت می دهد تا با مسیحیان نجران به مباهله بپردازد؛ فَمَنْ حَاجَّک فِیهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءَک مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَکمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَکمْ وَأَنفُسَنَا وَأَنفُسَکمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل‌لَّعْنَتَ اللَّهِ عَلَی الْکاذِبِینَ.
هرگاه بعد از علم و دانشی که (در باره مسیح) به تو رسیده، (باز) کسانی با تو به محاجّه و ستیز برخیزند، به آنها بگو: «بیایید ما فرزندان خود را دعوت کنیم، شما هم فرزندان خود را؛ ما زنان خویش را دعوت نماییم، شما هم زنان خود را؛ ما از نفوس خود دعوت کنیم، شما هم از نفوس خود؛ آنگاه مباهله کنیم؛ و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم.(سوره آل عمران،۶۱)
مباهله اینگونه است که چنانچه افرادی درباره مسئله مهم اعتقادی دلایل و براهین یکدیگر را نپذیرفتند، در یک جا جمع می شوند و به درگاه خداوند تضرع می کنند و از او تعالی می خواهند تا آنطرفی که به ناحق است به عذاب و لعنت پرودگار گرفتار شوند.
در روایات اسلامی آمده است که چون موضوع مباهله مطرح شد، نمایندگان مسیحی نجران از پیامبر مهلت خواستند تا در این کار بیندیشند و بابزرگان خود به شور بپردازند. نتیجه مشاوره آنان این بود که به افراد خود دستور دادند اگر مشاهده کردید محمد(ص) با سر و صدا و جمعیت و جار و جنجال به مباهله آمد با او مباهله کنید و نترسید، زیرا در آن صورت حقیقتی در کار او نیست و اگر با نفرات بسیار محدود از نزدیکان و فرزندان خردسالش به میعادگاه آمد بدانید او پیامبر خداست و از مباهله با او بپرهیزید که خطرناک است.
در روز مباهله، مسیحی ها با اسبهای زینت شده به طلا در محل حاضر شدند، در صورتی که پیامبر اسلام با حضرت علی، حضرت زهرا، امام حسن و امام حسین علیهم السلام آمده بودند که در این هنگام وقتی مسیحیان دیدند پیامبر(ص) نزدیکترین خویشانش را برای مباهله حاضر کرده اند به حقانیت آنها گواهی دادند و به پیامبر(ص) اعلام کردند که مباهله نمی کنیم.
پیامبر(ص) نیز از آنها درخواست کردند یا اسلام آورند و یا درپناه اسلام باشند و برای مسلمانان توطئه چینی نکنند و آنها را آزار ندهند. در این هنگام مسیحیان پذیرفتند زیر پرچم اسلام قرارگیرند.
با وجود این واقعه آن هم مستند با آیه مباهله چند امر مهم به وضوح و قاطعیت ثابت می گردد:
۱- حقانیت اسلام.
۲- ابطال نصرانیت.
۳- امام حسن و امام حسین علیهمالسلام به عنوان فرزندان پیامبرعنوان شده و نسل آنها تا دنیا دنیاست از نسل پیامبر بزرگوار اسلام اند.
۴- امام علی(ع) به عنوان نفس و جان پیامبر معرفی می گردد، پس معلوم است جانشینی امام علی بعد از رحلت پیامبر اسلام حق مسلم ایشان است و این حق در روز ۱۸ ذی الحجه سال دهم هجرت به حق دار ابلاغ می گردد و در روز مباهله یکبار دیگر مورد تایید و تاکید قرار می گیرد.
۵- حضرت زهرا(س) هم تراز پیامبر اسلام، هم در بحث حقانیت اسلام و هم در موضوع دعوت به آن مطرح می گردد و این حقیقت، جایگاه والای حضرت زهرا(س) و نیز مقام شامخ زن را در اسلام نشان می دهد.
ب: دومین واقعه مهم در این روز نزول آیه تطهیر است.
آنگاه که پیامبرخدا(ص)قصد مباهله کرد، قبل از آن، عبا بر دوش مبارک انداخت و حضرت امیرالمومنین و فاطمه و حسن و حسین علیهم السلام را زیر عبای مبارک جمع کردند و گفتند؛ پروردگارا! هر پیغمبری را اهل بیتی بوده است که مخصوص ترین خلق به او بوده اند. خداوندا! اینها اهل بیت من اند، پس شک و گناه را از ایشان برطرف و ایشان را پاک کن!. در این هنگام جبرئیل نازل شد و آیه تطهیر را در شأن اهل بیت آن حضرت فرود آورد؛ إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَیُطَهِّرَكُمْ تَطْهِیرًا » احزاب/۳۳؛ خدا می خواهد پلیدی را از شما دورکند و شما را چنان که باید پاک دارد.
بر اساس نص صریح این آیه مبارکه؛ عصمت پیامبر اسلام و اهل بیت او ثابت می گردد، موضوعی که منابع معتبر اهل سنت و نیز تشیع بدان انگشت صحت و تایید گذاشته و با قاطعیت آن را قبول دارند، برخلاف شبهه افکنی های وهابیت و دشمنان اسلام که به خصوص عصمت ائمه معصومین علیهم السلام را مردود می شمارند و مهمتر اینکه؛ حضرت زهرای مرضیه در عصمت نیز، برابر با پیامبر بزرگوار اسلام مطرح می گردد.
ج: واقعه سوم و مهم دیگر بیان واضح ولایت علی بن ابی طالب علیه السلام است.
در روز ۲۴ ذی الحجه، حضرت امیرالمومنین علی(ع) در حال رکوع، انگشتری خود را به سائل داد و سپس آیه ۵۵ سوره مائده" «اِنِّما وَليُّكُمْ اللهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذينَ آمَنُوا الَّذينَ يُقيمُونَ الصلَّوهَ وَ يُؤتُونَ الزَّكاهَ وَ هُمْ راكِعُونَ» نازل شد که می فرماید: ولي و سرپرست و رهبر شما تنها خدا است و پيامبر او و آنها كه ايمان آورده اند و نماز را بر پا مي دارند و در حال ركوع زكات مي پردازند.
براساس این آیه مبارکه، ولایت علی بن ابی طالب(ع) نیز ثابت می گردد. موضوعی که براساس منابع شیعی و برخی منابع اهل سنت این آیه قرآن در شأن امام علی(ع) نازل گردیده است. واقعیتی که ممکن است برخی آن را در حدیث من کنت مولاه، فهذا علی مولاه، به دوستی تقلیل داده و ولایت امام را قبول نکنند، اما در مورد این آیه مبارکه، کوچکترین حرف و حدیثی باقی نمی ماند که شأن نزول آن شخصیت شخیص امام علی(ع) می باشد.
نتیجه: وقتی روز ۲۴ ذی الحجه، ظرف زمانی چنین وقایع مهمی است، قطعا لازم است از سوی مسلمانان به مراتب بیشتر از بسیاری از اعیاد دیگر گرامی داشته شود و ریز مسایل مربوط به این سه واقعه مهم بیان گردیده، افکار عمومی روشن گردد، موضوعی که متاسفانه تاهنوز از طرف مومنان مورد غفلت قرار گرفته و از کنار این وقایع مهم با بی توجهی عبور نموده اند.
