سید عبدالله نایاب/ هجده سال قبل در چنین روزهایی اولین خبرگزاری معیاری، ارزشی و بین‌المللی در میان رسانه‌های خصوصی کشور ظهور کرد، به نام خبرگزاری صدای افغان(آوا). این خبرگزاری حرفه‌ای‌ترین و کارورزیده‌ترین فعالان رسانه‌ای را با خودش همراه کرد که اکنون هرکدام یا صاحب رسانه اند و یا مدیرمسئول و سردبیر رسانه‌های مهم کشوری.
خبرگزاری صدای افغان به سه زبان فارسی، پشتو و انگلیسی مخاطبانی زیادی را در حوزه‌های مختلف خبری، سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، آئین و اندیشه، مهاجرین و... از کشورهای مختلف جذب کرده و به یقین می‌توان گفت آوا تخصصی‌ترین و معیاری‌ترین خبرها و تحولات افغانستان، منطقه و جهان را در سریع‌ترین زمان ممکن، آن‌هم با منبع موثق مخابره می‌کند.
این خبرگزاری وزین که منافع ملی و ارزش‌های دینی خط سرخ اش بوده، با هیچ چراغ سرخ و سبز و حتی سخت‌ترین تهدیدات امنیتی و تروریستی تغییر مسیر نداد و همچنان استوار و مقتدر مبتنی بر یک تفکر شاخص رو به جلو رفت. این آژانس خبری تنها به اخبار متنی وب‌سایت اکتفا نکرد و با توجه به پیشرفت و توسعه تکنولوژی سایبر، به روز و به روزتر می‌شد.
شاید در هیچ شبکه اجتماعی که شما می‌شناسید، نباشد که آوا در آنجا فعالانه حضور نداشته باشد؛ از اولین روزهای ظهور شبکه اجتماعی فی‌سبوک تا به میان آمدن تلگرام، از صفحه اجتماعی توییتر تا سایر شبکه‌های موبایلی، اولین ظهور و بروز آوا را مشاهده می‌کردیم. هرچند سنگ‌اندازی‌های مشمئزکننده مدعیان دروغین آزادی بیان غربی از یک طرف و دستکاری‌های غیرحرفه‌ای هکرهای مهاجم از سوی دیگر، بارها سبب بسته شدن و یا حذف صفحات اجتماعی آوا با صدها هزار دنبال کننده شد، اما دست‌اندرکاران این رسانه با رویکرد انقلابی و ایجاد موج دفاعی سبب شد که سریعا آوا جایگاهش را بین مخاطبان خوب و پرطرفدارش به دست آورد که در این جا لازم است از مخاطبان همیشگی و خوب این رسانه ارزشی و ملی در داخل و خارج از کشور قدردانی شود.
موضع گیری های شفاف، صریح و روشن گرانه و اطلاع رسانی سریع و همه شمول این خبرگزاری برای انبوهی از مخاطبان سبب شد که دشمن برنتابد و در یک رویداد خونین تروریستی و در یک همایش بزرگ علمی، کوشش کند صدای افغان را برای همیشه خاموش کند. این رویداد سنگین‌ترین و سخت‌ترین ضربه به پیکره جامعه‌ای رسانه ای کشور بود که سبب شهادت و زخمی شدن ده‌ها فعال رسانه‌ای و خبری شد.
تا این‌جای کار دشمن خود را پیروز حساب می‌کرد و بوق و کرنای آن در معرکه میدان از حنجره‌های گوناگون بلند بود. اما آوا چه!؟ آیا برای همیشه خاموش شد؟ آیا دیگر صدای اکثریت خاموش موضع نمی‌گرفت؟ آیا اطلاع‌رسانی با رویکرد ارزشی و ملی در نطفه خفه شد؟
پاسخ این سوالات برخلاف خواست دشمن و کاملا متفاوت است.
آوا رساتر، جدی‌تر و جسورتر شد؛ هرچند با بدن زخمی و رنجور بود، اما این‌بار آوا رنگ سرخ شهادت را بر جبین داشت، این‌بار خون همکاران حق‌طلب و حق‌خواه آوا به خروش آمد، این‌بار آوا برای دوستان و دشمنان ثابت کرده بود که تا پای جان به پای آرمان‌هایش که همان ظلم‌ستیزی، استکبارستیزی، عدالت‌طلبی، اطلاع‌رسانی صریح و سریع، نشر ارزش‌ها و دفاع از منافع اسلامی و ملی است، ایستاده خواهد ماند و دشمن آمال شوم اش که همانا خفه کردن این صدای رساست را به گور خواهد برد.
امروز آوا به 18 سالگی گام گذاشته است؛ از لحاظ فعالیت رسانه‌ای به اوج پختگی و تجربه، از لحاظ سن سال در اوج کمال و از لحاظ نام و شهرت هم به قله‌های بلند ملی و بین‌المللی، این صدای شماست و صدای هر انسان آزاده میهنی و فرامرزی که باورمند به کرامت انسانی و اسلامی، عدالت اجتماعی و آزادی واقعی می‌باشد.
خبرگزاری صدای افغان به سه زبان فارسی، پشتو و انگلیسی مخاطبانی زیادی را در حوزه‌های مختلف خبری، سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، آئین و اندیشه، مهاجرین و... از کشورهای مختلف جذب کرده و به یقین می‌توان گفت آوا تخصصی‌ترین و معیاری‌ترین خبرها و تحولات افغانستان، منطقه و جهان را در سریع‌ترین زمان ممکن، آن‌هم با منبع موثق مخابره می‌کند.
این خبرگزاری وزین که منافع ملی و ارزش‌های دینی خط سرخ اش بوده، با هیچ چراغ سرخ و سبز و حتی سخت‌ترین تهدیدات امنیتی و تروریستی تغییر مسیر نداد و همچنان استوار و مقتدر مبتنی بر یک تفکر شاخص رو به جلو رفت. این آژانس خبری تنها به اخبار متنی وب‌سایت اکتفا نکرد و با توجه به پیشرفت و توسعه تکنولوژی سایبر، به روز و به روزتر می‌شد.
شاید در هیچ شبکه اجتماعی که شما می‌شناسید، نباشد که آوا در آنجا فعالانه حضور نداشته باشد؛ از اولین روزهای ظهور شبکه اجتماعی فی‌سبوک تا به میان آمدن تلگرام، از صفحه اجتماعی توییتر تا سایر شبکه‌های موبایلی، اولین ظهور و بروز آوا را مشاهده می‌کردیم. هرچند سنگ‌اندازی‌های مشمئزکننده مدعیان دروغین آزادی بیان غربی از یک طرف و دستکاری‌های غیرحرفه‌ای هکرهای مهاجم از سوی دیگر، بارها سبب بسته شدن و یا حذف صفحات اجتماعی آوا با صدها هزار دنبال کننده شد، اما دست‌اندرکاران این رسانه با رویکرد انقلابی و ایجاد موج دفاعی سبب شد که سریعا آوا جایگاهش را بین مخاطبان خوب و پرطرفدارش به دست آورد که در این جا لازم است از مخاطبان همیشگی و خوب این رسانه ارزشی و ملی در داخل و خارج از کشور قدردانی شود.
موضع گیری های شفاف، صریح و روشن گرانه و اطلاع رسانی سریع و همه شمول این خبرگزاری برای انبوهی از مخاطبان سبب شد که دشمن برنتابد و در یک رویداد خونین تروریستی و در یک همایش بزرگ علمی، کوشش کند صدای افغان را برای همیشه خاموش کند. این رویداد سنگین‌ترین و سخت‌ترین ضربه به پیکره جامعه‌ای رسانه ای کشور بود که سبب شهادت و زخمی شدن ده‌ها فعال رسانه‌ای و خبری شد.
تا این‌جای کار دشمن خود را پیروز حساب می‌کرد و بوق و کرنای آن در معرکه میدان از حنجره‌های گوناگون بلند بود. اما آوا چه!؟ آیا برای همیشه خاموش شد؟ آیا دیگر صدای اکثریت خاموش موضع نمی‌گرفت؟ آیا اطلاع‌رسانی با رویکرد ارزشی و ملی در نطفه خفه شد؟
پاسخ این سوالات برخلاف خواست دشمن و کاملا متفاوت است.
آوا رساتر، جدی‌تر و جسورتر شد؛ هرچند با بدن زخمی و رنجور بود، اما این‌بار آوا رنگ سرخ شهادت را بر جبین داشت، این‌بار خون همکاران حق‌طلب و حق‌خواه آوا به خروش آمد، این‌بار آوا برای دوستان و دشمنان ثابت کرده بود که تا پای جان به پای آرمان‌هایش که همان ظلم‌ستیزی، استکبارستیزی، عدالت‌طلبی، اطلاع‌رسانی صریح و سریع، نشر ارزش‌ها و دفاع از منافع اسلامی و ملی است، ایستاده خواهد ماند و دشمن آمال شوم اش که همانا خفه کردن این صدای رساست را به گور خواهد برد.
امروز آوا به 18 سالگی گام گذاشته است؛ از لحاظ فعالیت رسانه‌ای به اوج پختگی و تجربه، از لحاظ سن سال در اوج کمال و از لحاظ نام و شهرت هم به قله‌های بلند ملی و بین‌المللی، این صدای شماست و صدای هر انسان آزاده میهنی و فرامرزی که باورمند به کرامت انسانی و اسلامی، عدالت اجتماعی و آزادی واقعی می‌باشد.
